Nakarating kami sa sentro at hawak ko pa 'rin ang kamay niya. Nagsimula na ang sayawan kaya napili naming manatili na lang sa gilid at manood. Hindi ko pa nakikita si Mommy, marami 'rin kasing tao kaya hindi ko talaga siya makikita. But I know she's somewhere here, I just don't know where. I surveyed the whole place, trying to look for her. Pero wala talaga.
"Kahit dito, siya pa 'rin ang pipiliin mo. "
Gulat kong tiningnan ang katabi ko. Hindi ko alam kung ako ba ang sinabihan niya 'nun, pero sa akin naman siya nakatingin kaya paniguradong ako ang kinakausap niya. Bakit ba bigla-bigla na lang siya nagsasalita? Wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya.
"Want to dance? " pag-iiba niya sa usapan.
Napabalik ang tingin ko sa harapan. Marami na ang nagsasayaw doon. Kadalasan mga nakamaskara o 'di kaya ay mga taong may suot na flower crown kagaya ko. Nagsisimula na 'ring lumubog ang araw kaya binubuksan na ang mga ilaw.
Ang sentro ay parang isang malawak na pavilion, sa sobrang lawak nito, magkakasya ang lahat ng tao. Sa pinakagitna, nandun ang mga taong nagsasayawan at nagsasaya. Mostly couples or friends who want to enjoy and have fun. Sa harap naman, may banda na kumakanta at tumutugtug ng mga love songs. Sobrang ganda ng boses nila kaya damang-dama ng lahat ang bawat kanta nila.
"Let's dance. " sabi niya bago ako hinigit papuntang gitna. Nanlaki ang mata ko. Hindi naman ako sumang-ayon sa sinabi niya kaya bakit hinihigit niya ako? Nakipagsiksikan kami sa ibang mga tao bago nakarating sa gitna. Bigla akong kinabahan. Bakit ba kasi bigla-bigla siyang nanghihigit.
Nasa amin na ang atensyon ng mga tao ngayon. Ngumiti sa akin ang isang babaeng nakasuot ng flower crown at binigyan kami ng space. Hinigit niya ang kasama niyang nakamaskara at itinuloy ang pagsasayaw.
"Hey, " napabaling ako sa kasama ko. He's staring at me intently. I don't know what to say. At bakit ba kasi ganyan siya makatitig sa akin? Hindi ko siya kayang tingnan kaya nanatili ang mata ko sa ibaba.
"Look at me, " he whispered. Mas lalo siyang lumapit sa akin at sa pagkakataong ito hindi na ako umatras. Nanghihina ako sa bulong niya. Ibang klaseng paghihina.
"I want you to look at me. Hayaan mo akong makita ang mga mata mo.....kahit hindi mo ako maalala."
Tuluyan na akong nag-angat ng tingin sa kanya.
—
You walked into the room and now my heart has been stolen
You took me back in time to when I was unbroken
Now you're all I want
And I knew it from the very first moment
'Cause a light came on when I heard that song and I want you to sing it again
—
"I'll wait for you, Rein. " he said before putting his hands on my waist. Hindi ako nakagalaw kaya siya na mismo ang naglagay sa kamay ko sa kanyang balikat. Mas lalo niya akong hinigit kaya nagkadikit na ang katawan namin.
—
I heard there was someone but I know he don't deserve you
If you were mine I'd never let anyone hurt you, no, no
I wanna dry those tears, kiss those lips
It's all that I've been thinking about
'Cause a light came on when I heard that song and I want you to sing it again
I swear that every word you sing, you wrote them for me
—
"S-Sino ka ba talaga? " Bakit ganito na lang kabilis ang tibok ng puso ko pagdating sayo? Ibang klaseng emosyon na ngayon ko lang naramdaman at natuklasan. Ibang-iba sa emosyon na nararamdaman ko kapag naririnig ko ang boses ng lalaking bumubulong sa akin.
—
Like it was a private show, but I know you never saw me
When the lights come on and I'm on my own
Will you be there to sing it again?
Could I be the one you talk about in all your stories?
—
Hindi siya sumagot. Nakatitig lang siya sa akin. Bakit ba ayaw niyang sagutin ang tanong ko? May tinatago ba siya sa akin? Lahat na lang sila may tinatago sa akin. Si Mommy, hindi ko alam kung totoo ba talaga siya sa akin. Ang mga katulong, iniiwasan ako, hindi ko alam kung bakit. Siya, talaga bang ngayon lang kami nagkakilala? May mga sinasabi siya na hindi ko maintindihan. Lahat sila, hindi ko maintindihan. Ang lalaki na bumubulong sa akin, hindi ko siya kilala. I tried telling this to Mommy but she won't believe me. Hindi ko na alam kung maniniwala pa ako sa kanila. And Kallista, who is she?
"Who are you? Please, tell me. "
"I can't tell you my name. "
"Bakit hindi pwede? May mawawala ba sa sandaling sabihin mo sa akin ang pangalan mo? "
Humigpit ang hawak niya sa akin. Hindi ko siya nilubayan ng tingin. Kailangan ko ng kasagutan sa mga tanong na bumabagabag sa isip ko.
"Let's just dance. Huwag mo ng isipin 'yun. "
Ayaw niya talagang sabihin. Kumalas ako sa kanya ngunit hindi niya ako pinagbigyan. He hugged me this time. Ayaw niya akong pakawalan. Kapag pinipilit kung itulak siya, hinihigpitan niya ang yakap.
We were in the middle of the crowds, dancing or more like just standing there. Gusto ko man kumawala at itulak siya palayo, hindi ko magawa. Maraming taong nakatitig sa amin.
—
Can I be the one
Can I be the one
Can I be the one
Oh, can I, can I be him?
Won't you sing it again?
Oh, when you sing it again
Can I be him?
—
"Kallista. " Natigilan ako sa narinig. Bigla na lamang sumakit ang ulo ko kaya mabilis kong itinulak ang lalaking kasayaw ko. Napahawak ako sa sentido at hinihiling na sana mawala na ang sakit. An image of a man appeared. Kagaya noong una, hindi ko pa 'rin makita ng maayos ang mukha niya. He's calling me. Tinatawag niya ako sa pangalan na hindi akin.
"K-Kiro, " nabigla ako sa lumabas na pangalan sa bibig ko.
"I-Ikaw ba si Kiro? "