"HAY NAKU, Bebang. Ewan ko diyan kay Amanda, kung bakit wala sa kukute niyan ang salitang Diet." Papasok palang siya'y rinig na niya ang Boses ng Inay Rosita niya.
"Inay naman, ano naman ang makukuha ko sa Diet-Diet nayan? Mas okay nga itong mataba, para kung malunod eh tataas lang ulit na parang lalagyan ng Coke. Boteng may takip-"
"Gaga! Tingnan mo nga iyong si Leth, Hayop sa kurba ang Katawan. Eh, ikaw, ang Fats mo ang Kukurba diyan sa Tiyan mong Puno ng Pagkain!"
Pinaikot niya ang mga mata. "Ano namang masama roon, inay? Nasa Chubby ang True love-"
"Chubby-Chubby ka riyan. Mataba ka't dika Chubby. Kaya wala kapang nobyo eh, dahil sa Pangit ka."
"Inay naman! Nakakasakit kana ah." Inilapag niya ang mga supot na pinamili sa Palengke kanina. Nagmano siya kay Aling Bebang, Nanay ito nang Bestfriend niyang si Ronabel.
"Mare, aalis na ako. Magsasaing pa ako, baka gutom ang Dalaga ko pag-uwi galing sa Trabaho." Magkapareho sila ng kaibigan na nagtatrabaho bilang isang waitress sa Restaurant, kaso Leave pa niya dahil kagagaling lang nila sa Bakasyun noong isang araw. Napaaga lang ang uwi nila.
"Anong ulam niyo, Aling-" Inirapan niya ang Inay niya ng batukan siya nito.
"Sige, Mare."
Nang makaalis si Aling Bebang ay pumasok nadin si Amanda sa Kuwarto niya. Umupo siya sa Papag. Doon nakalatag ang higaan niya kasi wala naman siyang kama.
Ngumiti siya saka kumuha ng Lapis at Bondpaper na inipit niya sa isang Folder. Inilatag niya ang mga iyon sa Lapag saka nagsimulang gumuhit.
Magaling siya sa Larangan ng Pagguhit kung kaya't marami nadin siyang Medalyang naiuuwi sa kanila noong nag-aaral pa siya. Ngayon ay pansamantala muna siyang walang trabaho dahil nagsara ang Botikang Pinagtatrabahuan niya.
Ipinaskil niya ang tapos na guhit sa Bubong. Tumayo siya saka sumilip sa Bintana, natigilan siya nang makita ang isang lalaking umaakyat sa Bakod nila.
Napasinghap siya saka dali-daling lumabas ng Kuwarto niya.
"Magnanakaw! May magnanakaw, Inay!"
"Ate!"
Bigla siyang napalingon nang makita ang nakabusangot na mukha ng Kapatid niya. "Ang ingay mo naman, Ate. Gigisingin moba ang mga natutulog sa kabilang Baryo-"
"Tse!" Inis na aniya.
"Oh, Ate. Ito nga pala si Kuya Enrico." Pakilala ng kapatid sa lalaking nakita niyang tumalon sa Bakod nila. Tumango siya saka kinurot ang tenga ng Kapatid.
"Ilang ulit ko bang sasabihin sayong wag kana ulit sa bakod dadaan." Nanggigil na aniya. "May Gate tayo oh." Itinuro pa niya iyon.
"Aray ko, ate! Ansakit nun ah." Anito ng bitawan niya. Binigyan niya ito nang masamang tingin.
"Di lang iyan ang makukuha mo kapag di kaparin nagtanda. Lalatiguhin na talaga kita ng Sinturon ni Itay."
"Nge." Anito saka tinalikuran siya.
Umirap siya saka bumalik sa loob ng Kuwarto niya.
NAPALINGON siya sa kaibigang si Ronabel nang marinig ang biglang pagtili nito. Andito sila sa isang Mall kung saan manonood sila ng Sine. Day-off kasi nila bukas kaya okay lang na magsine sila.
"Oh M Jee!" Sinayang pa nito iyon ng yugyog sa balikat niya.
"Ang ingay mo, Rona. Gusto moba talagang mapansin tayo ng mga Tao rito sa Sinehan?" Nakairap niyang sabi saka kinuha ang Flashlight sa loob ng Bag niya.
"Nakita ko lang si Thomas eh, wait anong gagawin mo diyan?"
"Tanga kaba? Kita mo ngang Flashlight yan diba, para saan ba ang flashlight?"
"Para pang-ilaw kapag madilim?"
"Tompak! Angdilim kaya, diko makita ang daraanan natin sa loob kapag pumasok tayo-"
"Gash, prenny. First of all time mo bang nakapunta Here?"
Umakto siyang sasapakin ang Kaibigan na tinawanan lang nito. "Sige pa, ba't di monalng isinigaw-"
"Eh kasi ikaw eh-"
"Anong ako? Gaga ka. Siyempre need ng Flashlight para makita ang loob-"
"Buwisit to. Anong akala mo rito, Horror House?"
Umirap lang siya saka pinindot ang Flashlight. Nanlaki ang mga mata niya nang magsilingunan ang mga nasa unahang upuan. Mabilis namang kinuha ni Rona sa kamay niya ang Flashlight.
"Oy, ba't mo pinatay, andilim ulit-"
"Gaga ka. Bawal ang Flashlight dito. Saan kaba nakakita ng sinehang may Flashlight."
"Aba malay koba, Pers time pa nga diba."
"Halika na nga." Hinila na siya ng kaibigan. Nagpatianod nalang din siya. Ilang sandali pa'y nakaupo na sila roon habang nagsisimula na ang Pelikula.
Di maiwasan ni Amanda na antukin, tiningnan niya ang kaibigang si Rona. Tuwang tuwa ito sa Horror Movie na Pinapanuod nila. Anong nakakatuwa doon? Halos mamatay matay na nga siya kanina dahil sa takot. Naiinis pa nga siya sa mga Bida dahil ang tanga tanga.
Humikab muna siya bago hinila nang antok.
NAGISING si Amanda dahil sa mahihinang tapik sa Balikat niya. Nilingon niya ang Kaibigan sa kabilang upuan pero wala na pala ito doon. Iniwan pa ata siya nang kaibigan niya.
Lumingon siya sa Guwardiya na siyang tumapik sa kanya kanina. Ngumiti siya dito saka tumayo. Pinagpagan niya ang sarili bago kinuha ang Bag niya sa tabi niya.
"Nakita niyo poba ang Kaibigan ko, Manong Guard?"
"Aling kaibigan ba, ineng? Ang akala ko'y wala nang tao dito pero nang pumarito ako'y may natutulog pa pala. Ikaw lang naman mag-isa."
"Ho? Pero kasama koho siyang nagpunta rito kagabi." Umiling lang si Manong Guard kaya di nalang siya nagtanong pa.
"Aalis napo ako, Manong."
"Sige, ineng."
Agad na siyang lumabas sa loob nang Sinehan. Tinawagan nadin niya si Rona pero di ito sumasagot. Dahil sa pagtingin sa Cellphone, di niya nakita ang isang Kotse. Muntik pa siyang masapol niyon.
Napasigaw siya nang sa pag-atras niya'y may bato pala. Kaya sa Semento siya bumagsak.
"A-aray." Pilit niyang itinatayo ang Sarili. Ang sakit ng Puwet niya, mukhang magkakabugbog pa siya roon.
Agad namang lumabas ang Lalaking nasa Kotse. Napasunod ang tingin niya sa Guwapong nilalang na ngayo'y papalapit sa kanya.
"Are you okay?" Uminit bigla ang Ulo niya. How dare him? May okay bang bumagsak sa Semento ang Puwet?
"Mukha ba akong Okay?!" Galit na aniya saka tinanggap ang Kamay na inalok nito para tulungan siyang makatayo.
"Sorry-"
"Umalis kana nga!" Aniya saka paika-ikang naglakad.
"Teka, Miss. Ihahatid na kita."
Lumingon siya saka tinaasan nang kilay ang Lalaki. "Mukha ba akong walang paa na dina makalakad?"
"Nagmamagandang loob lang naman. Ako nga pala si Benedict-"
"Di ako interesado." Aniya saka patuloy na naglakad.