logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

1

"Manang?" Tawag ko Kay Manang.
"May kailangan ka?" Tanong nito sa akin.
"Ako nalang po ang mag luluto." Aniya ko habang naka ngiti.
1 week after our wedding ay nasa ibang bansa siya at nag aasikaso ng branch ng business nila sa ibang bansa. So I'm left here. Kakauwi niya lang kagabi and I wanted to make some breakfast for him.
"Sure ka hija?" She asked.
"Ah opo..." I answered. Tumango ito bago umalis.
They said men likes it when their wife cook them food and I want to do that.
Baka lang naman sa ganoong paraan niya ako magustuhan.
I cooked bacon, egg, hotdog and fried rice. I also made him black coffee since her mother, Mrs. Laurent or tita told me that he likes it plain.
Tinulungan ako ng ibang maids na ayusin ang hapag kainan. When the plates are placed in the table with the spoon and fork, I instantly smiled. Tataas na sana ako para gisingin siya when I saw him there, standing.
"Ah Tyler, break fast is ready. Kain na!" Naka ngiting pag aaya ko sakanya.
He didn't talk and just sat silently at the chair. He looked at the table, then at the coffee I mase. I also sit there and get some fried rice.
"Here." Aniya ko habang nilalagyan siya ng kanin.
"Who cooked this?" He asked me. I smiled at him.
"I cooked that." Naka ngiting tugon ko. He looked at me then at the coffee before standing.
"Why?" Tanong ko rito.
"I forgot I have a meeting. I'll just eat at the office." Aniya nito. Mag lalakad na sana siya pero hinawakan ko siya sa braso.
"You should eat first. Or just drink this coffee." I suggested.
Tiningnan niya ang kamay ko na naka hawak sa braso niya at tinanggal iyon.
"I don't want to eat so don't force me." Aniya nito bago umalis doon at mukang papunta sa kwarto.
I saw how the maids looked at me sadly. I just smiled at them. Umupo ako doon at huminga ng malalim. I lost my appetite.
"Did you eat na?" Tanong ko sa mga maid na nakatayo doon.
Nag katinginan sila at nag uusap gamit ang mata na mukang nahihiya kung mag sasabi ba ng totoo o Hindi. I smiled at that.
"Take a seat. I want you to eat with me." I told them kindly. All of them looked shocked at what I said.
Nag turuan pa sila at nag tulakan kung sino ang sasagot sa akin so I laughed at them softly.
"Ah wag na po ma'am! Hehe, nakakahiya naman po." Sagot ng isa.
"I insist." Pag pupumilit ko pa rito. Wala na silang ibang nagawa kundi ang tumango bago umupo Doon.
I ate and talk to them to distract my self from the pain I am currentlt feeling right now. I know na ayaw lang talaga ni Tyler kainin ang pagkaing gawa ko.
Or maybe he doesn't want to dine with me.
He's so cold towards me. He never talked to me unless I talked to him first. What should I do?
Nang matapos akong kumain ay tumaas ako sa kwarto namin.
Namin.
I laughed at myself.
When I entered the master bedroom, I can smell his manly scent. Hinanap ko siya at sakto namang bumukas ang pinto ng walk in closet at lumabas siya doon.
He didn't even glance at me even for a second. Nag patuloy lang siya sa pag lagay ng necktie niya. He's wearing a white longsleeve polo and a black slacks and black shinny shoes. Napansin kong nakakunot na ang muka niya na mukang nahihirapang Itali ang necktie.
I smiled before going to him.
"Tulungan na kita." I offered.
I searched online kung paano maging mabuting asawa and one of it is knowing on how to tie a necktie since mahirap daw iyon. Mahirap talaga. I didn't perfect it since my 4th day of practice.
I can do everythint for him.
Pero ng hahawakan ko na ang necktie niya ay iniiwas niya ang katawan niya.
"I can do it." He stated, coldly.
Kinuha niya ang black coat na nakapatong sa kama at ilinagay sa braso niya. Hindi parin nakatali ang necktie niya at nakalagay lamang iyon sa leeg niya. He get his phone from the side desk before going out our room.
Napahinga nalang ako ng malalim. Pumunta ako sa balcony ng kwarto namin and there, I saw him entering his black car while looking at his phone hanggang sa maya maya ay humarurot na ito paalis.
I sighed before entering our room again when I heard my phone rang. It's Isabella.
"Isa! You called! Need anything?" I asked her while I tried to sound so cheerful. I heared her sighed.
"Val..." mahinang tawag niya. I know she's not ok.
"Isa? Are you ok? May nangyari bang masama?" I asked her and then I heard her crying.
Nataranta ako kaya agad akong nag salita. I hate it when my best friend is crying.
"Isa? Hush ok? Don't cry! What happend? Tell it to me. Gusto mo bang puntahan kita?" I asked her.
"Val... Hindi ko na alam ang gagawin ko. C-Chase... He found out." Aniya nito.
"What?" I asked her para ipaliwanag sa akin ng mas malinaw.
"Nung kasal mo... He saw her. And he instantly know it's her daughter. I tried to deny it but nag imbestiga agad siya and now... He's planning to take us."
"Then that's good! Kumpleto na ang pamilya niyo. Your daughter would finally meet his daddy." I said.
Nag kwento pa siya sa akin tungkol sa lahat ng nangyayari and I know na nahihirapan na siya. She also asked me if I'm ok and I just said yes. I don't want to be a burden to her. Marami na siyang iniisip at ayokong dumagdag.
Ng matapos ang tawag ay bumaba ako sa sala para sana mag linis dahil wala naman akong ginagawa but it's clean already. The house is all clean since lininisan na iyon ng mga katulong. I sighed before going at the pool area and there I saw manang cleaning the pool.
Lumapit ako sakanya.
"Manang! Ako na po diyan!" Naka ngiting sambit ko pagkatapos ay kinuha yung net na may mahabang hawakan.
"Ha? Eh hindi na hija! Ako na dito. Mag pahinga ka nalang." Sambit nito Pero umiling ako.
"Ako na po. Wala naman akong ginagawa eh." I insisted more.
"Bakit ba hindi ka pumasok sa trabaho ngayon?" She asked me. I shrugged while cleaning the pool.
"Manang, You know my mommy naman diba? She requested for me to take a leave for a month sa company so I can focus sa married life." I said. Tumango tango naman ito.
"Gusto mo talaga si Tyler ano?" Naka ngiting tanong nito.
I just smiled as an answer. I don't need to deny it.
"Pero hindi mo ba napapansin na masyadong malamig ang pakikitungo sayo ni Tyler? Hindi ba't hindi dapat ganun ang mag asawa?" Tanong nito at natigilan naman ako.
Humarap ako kay Manang.
"Hindi naman po. He's just busy, that's why." I answered.
Napapansin ko namang malamig talaga ang pakikitungo sa akin ni Tyler and it's because he hates me. Ayaw niya sa akin. And I'm sure he hates me more now that we're married. I mean, Of course! Who wouldn't be diba? His single life ends because of me.
"Tsk tsk tsk, isang linggo na kayong kasal pero hindi ko man lang kayo nakitang nag kausap ng maayos." aniya nito. I just smiled at manang.
Tinapik niya ang balikat ko bago mag paalam.
"Oh siya sige, doon na muna ako sa loob at titingnan ko pa ang kailangang linisin doon." Tumango nalang ako.
Mag hapon lang akong walang masyadong ginagawa sa bahay pagkatapos kong linisan ang pool area, Inalso tried to distract myself by watching some movies in the television but it didn't help me to get away with my boredom. kongAt the end, natulog nalang ako.
When I woke up, nakita kong gabi na. I looked at the my phone para malaman ang time and it's 8 in the evening na agad. Agad akong bumaba mula sa kwarto.
Andito na kaya si Tyler?
"Oh gising ka na? Halika, kain ka na muna ng gabihan. Nag luto na ako." Manang said while smiling.
"Ah, dumating na po ba si Tyler?" I asked manang.
"Hindi pa." Sagot nito.
Hindi pa rin siya dumadating? But Tita told me na 6:30 to 7 pm ang karaniwang uwi ni Tyler mula sa opisina nito.
"Ah ok po... Mamaya na po ako kakain. I'll wait for Tyler." I said.
And that's what I did. I really wait for him. Pero it's 11 na and he's still not here. Nag sisimula na akong mag alala sa kanya. Ilinigpit na nga nila Manang ang pang gabihan at initin ko nalang daw pag nagutom ako.
12:00 am.
It's 12 in the midnight na at medyo inaantok na ako. I sighed before turning off the television. Pag tayo ko ay saktong nakarinig ako ng tunog ng sasakyan. I waited in the sofa and there, Tyler entered the house. Completely drunk.
"Tyler!" Tawag ko sakanya.
Agad akong pumunta sakanya dahil pagewang gewang na ang lakad nito at baka matumba. Ilinagay ko ang braso niya sa akin but he removed it. Lumayo rin siya mula sa akin.
At aaminin ko. My heart ached because of what he did.
"Bakit lasing ka? Did you drive while your drunk?" Mahinahong tanong ko Pero umiling siya.
"I-it's... not part of your... business..." He answered.
Medyo magulo na rin ang suot nito. Wala din ang necktie nito at naka bukas lang ang dalawang butones ng polo nito.
"Let me help you-" I said at lumapit sakanya but he pushed me.
"Don't! Don't touch me!" Sigaw nito.
Napailing iling nalamang ako sakanya.
"Your drunk. I'll help you." Aniya ko ulit Pero umiling ito bago mag lakad sa hagdan.
I tried to reach and help him but he keeps on pushing me away. Nasa likod niya lang ako at nakaalalay dahil baka bigla siyang mahulog and thank fully he made it to the second floor naman.
Pagewang gewang pa siyang nag lakad papunta sa kwarto and he's holding at the wall to support his own weight while walking. Ng makarating siya sa kwarto ay humiga agad siya doon.
Huminga ako ng malalim before helping him to remove his coat. And this time, he didn't push me away.
"Fuck! It's hot!" Reklamo nito. Kinuha ko ang remote ng aircon at mas linakasan pa iyon. Pumunta muna ako sa cr bago binasa ang pamunas na dala ko and bumalik kay Tyler. He's murmuring things that I don't understand.
I unbuttoned his pollo and there I saw his well toned upper body. Inalisan ko siya ng polo at pinunasan ang pang taas na katawan. He stopped murmuring things and I saw him staring at me.
Iniwas ko ang tingin sa mata niya at nag patuloy sa pag punas ng braso niya.
"Your beautiful..." he suddenly whispered that made me stop.
My heart starts to pound so fast. I'm beautiful? He said it!
He reached for my face at marahang hinaplos iyon. I can feel those butterflies in my stomach again.
"Pretty... Very very pretty..." he said.
I smiled at that. Pero parang natigilan ang pag hinga ko sa sunod na sinabi niya. Parang lalabas na na ang puso ko sa bilis at lakas ng pag tibok nito.
"I love you..."
Did I heard it right? He loves me?
"What?" I said. Baka mali lang ang rinig ko.
"I love you... so so much."
He loves me! But before I could respond, May idnagdag pa siya.
"Everin..." bago tuluyang makatulog.
My happiness instantly fade away and was replaced by sadness.
Para akong sinaksak sa sinabi niya. I can feel my hearth being thorn into pieces. It hurts. So so much. Seeing the man you love, loving someone else. I stop my tears from falling.
Itinapat ko ang labi ko sa noo niya at hinalikan siya.
"I love you..." I whispered bago tumayo at umalis sa kwarto with a broken and aching heart.
I love you... Even though you don't feel the same.

หนังสือแสดงความคิดเห็น (146)

  • avatar
    Neth Casipong Palis

    ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

    18d

      0
  • avatar
    Luis Mercurio Cellar

    thinks

    22/08

      0
  • avatar
    Arnel Rustia

    thanks

    19/08

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด