David took a long drag of smoke from the cigarette in his hands habang pinapanuod niya ang mga isda sa aquarium na lumalangoy. Ang mga isdang ito ay nasa kanya pa. . . pero iyong nagbigay ay wala na.
“Have you heard?” tanong ni Mathew mula sa likuran ni David.
David turned to him.“Heard what?”
“Her Royal Highness Princess Olga wasn't the real heiress apparent to the throne and crown.”
David shook his head before throwing the cigarette on the floor. “Where did you get that news?”
“Precilla called me.” Mathew stared at him in a serious manner.
"You're kidding, right?"
"How I wish," tugon ni Mathew at natawa.
Silence fell on them. Paano nangyari iyon? Kung hindi ang Prinsesa na si Olga ang tagapagmana, sino kung gano'n? Hindi maiwasan na hindi mag-isip ni David.
“His Majesty wants to talk to us,” Mathew announced, and walked to the bathroom, leaving David alone.
David shook his head again and immediately ran outside. He got inside his car and started the engine. Hindi siya makapaniwala sa nalaman niya. Bakit ngayon lang sinabi na hindi pala ang Prinsesa na si Olga ang tagapagmana?
Simula nang tumuntong sa edad na pito, si Olga na ang kinilala ng buong Denmark na papalit sa hari. Bakit biglang nagbago ngayon?
After a long drive, David parked his car in front of Amalienborg Palace, and quickly got out.
“David!” Sergeant Precilla Williams greeted him. Hinila siya nito roon sa gilid at mabagal silang naglakad.
“How come?” wala nang paligoy-ligoy niyang tanong kay Sergeant Williams. “Who's the real heiress, then?” he questioned, looking around the hallway, nag-iingat na baka may makarinig sa kanila.
“I have no idea. I just accidentally heard your Dad with His Majesty, The King talking a while ago,” sagot nito sa mababang boses. “His Majesty mentioned that Her Royal Highness Princess Olga wasn't the real heiress. I heard it clearly.”
When they finally reached the Christian IX's Palace, they both stopped outside and knocked three times before they opened the door and got inside.
David bended his head from the neck while Precilla dipped her body downward slightly bending her legs, as a sign of respect.
“Sitdown,” His Majesty The King commanded them. “Where's Lieutenant Greene and Lieutenant Evans?”
Naliligo pa si Mathew nang umalis si David. Samantala, si Oliver ay nauna na sa kanyang umalis kanina pang umaga. Kaya hindi niya alam kung bakit wala pa ito rito.
“Lieutenant Greene is with General Nielsen. Lieutenant Evans is on his way, Your Majesty,” Precilla politely  explained.
Just then, they heard slightly loud knock, and Lieutenant Mathew Greene got inside. Mathew bowed his head before he sat down beside David. Ilang minuto lang ang dumaan ay dumating rin si Lieutenant Oliver Evans.
Tumikhim muna ang hari bago nagsalita. "Jeg har kaldt dig her til en mission. . .Jeg vil have, at du i hemmelighed beskytter min arving. Undtagen du sersjant Williams."
Translation: Ipinatawag ko kayo rito para sa isang misyon. . .Gusto kong palihim niyo bantayan ang aking tagapagmana. Maliban sayo, Sergeant Williams.
His Majesty's statement made they lips twitch.
"Olga wasn't the real heiress. Han vidste det endnu ikke. Når det er muligt, hold det hemmeligt. Jeg vil ikke såre ham,” pagpapatuloy ng Hari.
Translation: Olga wasn't the real heiress. Hindi niya pa ito alam. Hangga't maaari, ilihim ito. Ayoko siya masaktan.
Halos malaglag sa kinauupuan si Lieutenant Oliver Evans dahil sa narinig mula sa hari. Hindi tulad ng tatlong kasamahan na alam na ang totoo, ito ay huli na sa balita. Kaya naman ganoon na lamang ang reaksyon nito.
Pero paano tatanggapin ng Prinsesa na si Olga ang katotohanan na iyon? Kilala nilang lahat ang Prinsesa. Alam nila kung paano ito magalit. Lumaki ito sa paniniwala na isang araw, kokoronahan, at magiging reyna itong bansa. Sigurado sila na mahihirapan ito na tanggapin ang katotohanan.
Inilapag ng Hari ang isang litratao ng isang babae. "She is my heiress. She is Princess Louise Zara Quinn Isabella, daughter of the late Crowned Prince Stephen."
Mabilis na kinuha ni Lieutenant Oliver Evans ang litrato na nasa lamesa para tingnan ang sinasabing totoong tagapagmana. Matapos makita ni Oliver iyon ay ibinigay nito ang litrato sa katabing si David.
Hindi naman maitatanggi ni David na maganda ang totoong tagapagmana ng Hari. Mukhang angel ang totoong tagapagmana. Sa magpipinsan na Prinsesa, masasabi niya David na ito ang pinakamaganda sa lahat.
“I want you all to keep eyes on her—And keep this mission as a secret.”
Despite of the seriousness of the topic, they all nodded in agreement.
--
Pinasadahan nang tingin ni Louise ang Banquet Hall kung saan sila narito ngayon ni Yasmin. Matapos nila sa kuwarto ng kanyang ama ay dito naman siya nito dinala.
Ang Banquet Hall na ito ay mayroong five steel mirrors na may naka-engrave na mga bulaklak. . .Halos ipagmalaki ng pinsan niya na si Yasmin na ang nagpinta pa raw nito ay ang sikat na Danish artist na walang iba kung hindi si Erik A. Frandsen.
Ang sunod na pinuntahan nila ay ang Serving Kitchen. Ang dingding nito ay mga mga pinta rin. Ang desinyo nito ay fairytale inspired, mga hayop at bata. Gawa naman daw ito ni Kathrine Artebjerg.
Ang panghuli nilang pinuntahan ay ang Throne Room. It is next to serving kitchen, kaya dumaan na rin sila rito. Mayroon itong gold and white detai na mas lalong nakapagpaganda rito.
“Your Highness. . ."
Yasmin turned her back and looked at someone who hesitantly opened the throne room. Yumuko sa kanilang dalawa ni Louise ang nagbukas ng pintuan na iyon.
“Amanda,” nakangiting bati ni Yasmin. “What are you doing here?”
Natatandaan ni Louise ang babae. Isa ito sa apat na servants na naghatid sa kanila ng kanyang ina kanina doon sa silid nila.
”I’m sorry to bother the palace tour." Muling yumuko ang babae. "But His Majesty, The King wants to see Her Royal Highness Princess Louise in Chtistian XI’s palace.”
Yasmin nodded. “Okay," anito at saka bumaling kay Louise. “Louise will be up in a minute. You may go. Thank you, Amanda.”
Amanda didn't wait a minute before scurrying away. Ilang sandali pa nagtagal doon sina Yasmin at Louise at tinapos ang huling sulok ng Throne Room bago sila lumabas at ihatid ni Yasmin sa Christian IX's Palace si Louise.
“See you later,” ani Yasmin bago siya iwanan dito sa harapan ng malaking pinto. “And oh, don't forget to knock three times,” pahabol pa nito.
Sandali pang tumayo si Louise roon sa labas at tinitigan ang pinto, bago nagdesisyong kumatok ng tatlong beses, kagaya ng sinabi ng pinsan niya.
Bumukas ang malaking pinto at bumungad sa kanya ang kanyang Lolo na nakaupo sa swivel chair nito. Sa harapan ng Lolo niya ay nakaupo naman ang isang babae. Sa tapat ng babae ay naroon ang dalawang lalaki. Sabay-sabay na tumayo ang tatlong at yumuko sa kanya.
“I want you to meet the Head of your body guard and Personal Guard,” saad ng kanyang Lolo nang makalapit siya.
Gusto niyang sabihin na well-trained siya, na kaya niyang pangalagaan ang sarili niya sa kahit kanino o kahit saan—Na hindi na niya kailangan pa ng kung ano guard. Subalit alam niyang uusisain siya ng kanyang Lolo kung paano nangyari iyon. Kailangan niya protektahan ang samahan nila kahit umalis na siya roon dahil isa iyon sa kanilang batas. Kaya nanahimik na lamang siya.
“This is Sergeant Precilla Williams,” pagpapakilala ng Lolo niya sa babae.
Ngumiti naman ang babae sa kanya at yumuko ulit. Maganda ito at mukha pang bata. She has jet black hair and perfectly slim figure. Her skin is freakishly pale and her piercing hazel eyes radiate warmth and friendliness.
Louise gaze turned to the corner of the room. She saw a man standing there, na seryosong nakatingin sa kanya. Hindi niya ito napansin agad kanina.
His eyes bore into her. Kung hindi pa nagsalita ang kanyang Lolo ay baka hindi pa mapuputol ang tinginan na iyon.
“Your mother and I are leaving tomorrow." Muling bumaling si Louise sa kanyang Lolo. Mula sa peripheral view niya ay nakita niyang nakatingin pa rin sa kanya ang lalaki. “The next day is her schedule for the operation," her Grandfather added. “No matter what, do not distant yourself from Sergeant Williams. Do you understand me, Your Highness?”
Slowly, Louise nodded to her Grandfather.