Linnea POV
Papalabas na ako ngayon sa kompanyang pinagtatrabahuan ako, maaga akong natapos sa mga gawain ko kaya nagpasya na akong umuwi na maaga dahil wala naman na akong gagawin pa.
Habang naghihintay ako ng masasakyan ng biglang may pumarada sa harap ko na isang van, hindi ko na lang binigyang pansin dahil baka aalis lang din ito ngunit ang ikinagulat ko ng bumukas ito at may mga lalaking lumabas at biglang hinila ako.
Hindi ko nagawang sumigaw dahil mabilis ang naging kilos ng mga ito at naipasok ka agad ako sa sasakyan, ilang beses kung sinubukan ang magpumiglas pero wala din akong nagawa. Nilukob ng kaba ang dibdib ko dahil sa nangyayari, wala akong ibang maisip na dahilan kung bakit kinuha ako ng mga ito.
Hindi ako mayaman at mas lalong wala akong pamilya dahil bata pa lang ay naulila na ako, kaya ginawa ko ang lahat para makapag aral at magkaroon ng maayos na trabaho para mabuhay. Kaya kung pera ang habol nila sa akin ay nagsasayang lang sila ng oras dahil wala silang makukuha sa akin.
Kahit na sobra na ang kaba na nararamdaman ko ay hindi ko 'yon pinapakita, kailangan kung maging matatag at huwag magpakita ng takot sa mga taong ito.
Maya maya pa ay bigla akong hinatak ng isang lalaki at ibinaba sa van, sinubukan ko pang magpumiglas ulit pero mas malakas ito sa akin. Nakita kong may isa pang mamahalin na sasakyan ang nasa harap namin, bigla itong bumukas at inuluwa doon ang isang ubos ng gwapong nilalang.
By his looks I know that he is rich.
Naglakad ito papalapit sa pwesto kung nasaan kami, ilang beses akong napalunok habang nakatitig sa kanya.
"Linnea Georgia Villareal," banggit niya sa buong pangalan ko na ikinagulat ko. Hindi ko alam kung bakit kilala ako ng lalaking nasa harapan ko.
Ngunit hindi ako nagpatinag sa kanya. He look so intimadating pero wala akong pakialam dahil hindi ko naman ito kilala. "Who are you? Bakit mo ako pinakidnap? Wala akong pera mabibigay sa'yo kaya pakawalana mo na ako." 
He just chuckle, ang ganda nito sa pandinig pero iwinaksi ko 'yon dahil mukhang mapanganib itong nasa harapan ko.
"Iwan niyo muna kaming dalawa at kakausapin ko ang babaeng ito," utos nito sa kanyang mga tauhan at mabilis naman silang tumango at lumayo.
Napataas naman ang kilay ko, anong trip ng lalaking ito. May sayad yata ito sa utak!
Nang makalayo na ang mga tauhan nito ay bumaling siya sa akin. "Listen to me woman dahil isang beses ko lang itong sasabihin sa'yo. Stop destroying my business! Tigilan mo ang mga balitang sinasabi mo lalo na tungkol sa negosyo na meron ako." madiin at seryosong turan nito sa akin
Ngayon ko lang napagtanto na may kinalaman ang trabaho ko sa sinasabi ng lalaking nasa harapan ko ngayon. Why would I do that? Why would I follow him? That is my job as a news caster at hindi siya ang makakapagpatigil sa akin.
"At sa tingin mo may pakialam ako? Hindi mo ako matatakot! Ngayon alam ko ng isa ka sa may illegal na negosyo na dapat ng matigil."
Tumawa naman ito na parang nang-iinsulto. "Hindi kita tinatakot I'm just giving you a warning. Huwag ako ang kalabanin mo dahil hindi mo magugustuhan ang gagawin ko. Mark my words Linnea," madiin na turan nito
"Is that a threat?" I asked 
"What do you think?" He smirked
Medyo nakaramdam ako ng kaba, kailangan ko makagawa ng paraan para makaalis ako dito. Ilang sandali pa akong nag isip bago makagawa ng isang plano.
"Just let me go at hindi ko na papakialamanan ang kung ano mang meron ka," saad ko
Sumilay naman ang nakakalokong ngiti sa kanyang labi na animo'y nakarinig ng magandang balita.
"Madali ka naman pa lang kausap." aniya at tinawag na ang kanyang tauhan. Nakita ko pa itong may ibinulong sa mga ito saka pumasok sa kanyang sasakyan.
Mabilis naman akong hinatak ng isa sa mga tauhan niya at pinasakay ulit sa van, pagkatapos ng ilang minuto ay nasa tapat na kami ulit ng kompanya kung saan ako nagtatrabaho. Hinayaan nila akong bumaba at saka umalis.
Agad akong pumara ng taxi at sumakay mahirap na at baka bumalik pa ang mga 'yon.
Habang nasa taxi ako ay hindi ko maiwasang isipin ang lalaking nakaharap ko. He is so close to be perfect pero hindi magbabagong masama ito.
'Kung akala niya ay masisindak niya ako ay nagkakamali siya, trabaho ko ang maghatid ng balita at wala siyang magagawa do'n. Hindi siya ang makakapagpatigil sa akin.' - isip ng dalaga
Sa mga sumunod pang araw ay ipinagpatuloy ko ang aking trabaho at higit sa lahat ang pagbabalita tungkol sa mga illegal na transaction ng mga mayayaman.
Kasama ko ngayon ang bestfriend kung si Ciara, nandito kami sa isang restaurant para kumain ng tanghalian.
"How was your job? Marami kana namang naibalita. Baka mapahamak kana niyan." anas ng kaibigan ko
"As usual gano'n pa rin naman at walang nagbabago. Alam naman natin na tama lang ang ginagawa ko dapat matigil na 'yang mga masasamang tao na gumagawa ng illegal na bagay. Mayaman na nga sila pero hindi nila ginagamit sa tamang paraan ang mga pera nila," mahabang litanya ko
"It's just, your work is too risky. Baka magulat kana lang may nag aabang na sa'yo," bakas sa boses ng kaibigan ko ang pag aalala.
"Don't worry too much Ciara, hindi lang naman ako ang nagtatrabaho bilang taga balita marami kami."
Hindi na ito nagsalita pang muli at nagpatuloy na lang kaming kumain. Marami pa kaming napagkwentuhan na dalawa dahil ilang araw din kaming hindi nagkita dahil pareho kaming busy sila sa aming mga trabaho.
Pero hindi din maalis sa isip ko ang sinabi ni Ciara alam kung concern lang siya sa akin at alam ko din sa sarili ko na nalalagay sa panganib ang buhay ko dahil sa trabaho ko pero ayaw ko naman na umalis at hayaan na lang ang mga bagay na nasimulan ko na at isa pa mahal ko ang trabaho kung ito.
Laking pasasalamat ko na rin dahil hindi na naulit ang nangyari sa akin no'ng isang araw at hindi ko na nakita pa ulit ang lalaking nakausap ko. 
Akala niya naman kasi ay matatakot ako sa babala niya, anong akala niya sa akin isang bata na kaya niyang pasunurin sa mga gusto niya. Psh!
Kahit na bilyonaryo pa siya ay hindi pa rin maitatago na isa siyang masamang tao at mayroong illegal na negosyo na dapat malaman ng iba at mapuksa.
Hindi din nagtagal ay natapos na kaming magtanghalian ng kaibigan ko kaya agad kaming bumalik sa trabaho dahil malapit ng matapos ang oras ng break time namin.