Cassandra
Mikaella Vergara
"Omy! There she is!" Bungad sakin ni Jamila.
"Waaah! I missed you girl!" Bigla naman akong yinakap ni Zhyra. Pero dahil maarte ako...
"H-hey! Back off! Ang init kaya!" Saway ko kay Zhyra.
"Hala! Sorry!" Biglang hiwalay sakin ni Zhyra na para ba syang napaso sakin.
"Charot lang. Come on bruhas na-missed ko kayo!" Sabay yakap ko sa kanila.
Mukha kaming timang na nagtatatalon habang magkaka-yakap sa gitna.
Well I don't care. Eh sa na missed ko talaga tong dalawang to ih.
"Mika." Napatingin ako sa likod ko.
Si Rusty.
Humiwalay muna ako sa kanila tsaka ako humarap kay Rusty.
"Rusty." Walang emosyon kong sabi.
Shit! I missed him!
Pinipigilan ko lang ang sarili ko ngayon na tumakbo sa kanya at yakapin sya ng mahigpit. Sobrang na-missed ko sya.
"Nabasa mo ba yung text sayo nila Mom? Mom invited you and Cassy, kasama sila tito at tita. They invited you for a dinner." Rusty said.
Napalunok ako.
Eto na naman ba kami? Magpapanggap na naman kaming okay. Nakakapagod din pero wala akong karapatang tumanggi.
That's our tradition na magkaroon ng bonding kada may mag aaya. You have no choice but to say yes.
Meaning to say, panibagong gathering na naman ang pagsasamahan naming tatlo na kaylangan naming mag panggap na maayos lang kami. At kaylangan naming ibalandra sa harap nila na 'Hello guys! I'm here! Your bestfriend'
"Pupunta ako."
Sabay talikod ko na sa kanya. Do I have a choice?
"Mika." Hindi ko sya nilingon at inantay ko na lang ang sasabihin nya. "Can we talk? After class."
Bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang sinabi nya.
Mix emotion.
Hindi ko alam kung matutuwa ba ko o maiinis sa pagiging unfair ng hinihiling nya. Hindi ko alam.
Napahinga ako ng malalim.
After years mag uusap kami? For what?
Sasabihin nya na ba yung dahilan kung bakit nila ako nilayuan?
"Uuwi ako pag tapos ng third subject." Sagot ko sa kanya ng hindi manlang sya nililingon.
"Ihahatid na kita. May sasabihin lang ako sayo."
"Ayokong may kasabay umuwi. After third subject hihintayin kita sa cafeteria." Tsaka na ko umalis.
Naramdaman ko naman ang pagsunod nila Zhyra at Jamila sa likod ko.
"Omy gosh girl! Ang gwapo talaga ni Rusty!" Napatingin ako kay Jamila.
"Hala lagot ka nagalit yung bestfriend nya!" Pang aasar naman ni Zhyra. Hindi ako umimik at nag-patuloy na lang sa paglalakad.
"Hehe. Ah! Ngapala! Alam nyo na ba kung sino yung mga magiging classmates nyo? Tara tignan natin sa bulletin!" Pag-aaya naman ni Jamila.
Napangiti naman ako sa ideya nya pero agad din akong umiling iling.
"Wag na para surprise." Sabi ko naman.
"Sus! Gusto talaga pa thrill ha?" Zhyra said.
"Nga pala Ella. San na yung new house mo? Hindi kasi pinaalam samin ni kuya Vince. Tara overnight tayo don mamaya!" Masiglang sabi ni Jamila.
Napahinto ako sa pagngiti.
Hala! patay! Anong gagawin ko?!
Napalunok ako.
"A-Ah. Alam nyo ba yung band na... Na Paint it Black?" Tanong ko sa kanila.
Napakunot noo ako ng bigla silang tumahimik.
Siguro di nila alam yung---
"Waaah! Oo naman! Alam mo bang sobrang sikat ng bandang yan. Lalo na at yung pinaka sikat na young artist dito sa bansa vocalist nila! Si Jaydee! You know what? Nag-aral na daw yan dito sa school natin kaso di ko sya maalala ih. It's been a years na rin kasi yun. Alam mo bang sobrang gwapo nila?! Sobra! Ang swerte mo pag nakita mo yun ng harapan at mahawakan mo sila! Atsaka hindi sa pagmamayabang pero, waaah! Nahawakan ko na yung hibla ng buhok ni Razzel. Waaah! Ang swerte ko talaga!" Zhyra said with matching talon-talon pa. Anla, parang mamimilipit sya sa sobrang kilig.
"Yah! Alam mo ba!? Ang dami kong magazines, posters at gamit na about sa Paint it Black! Take note may pirma nila yon! Ofcourse! Lagi kasi akong pumupunta sa mga fan signing nila!" Jamila said habang ini-imagine sa ere ang mga pangyayari.
Tsk, mga baliw.
"Teka bat mo natanong? Don't tell me..."
Kumabog ng sobrang bilis ang dibdib ko habang inaantay ang sasabihin nya. W-wait. Alam na ba nya?!
"Fan ka na rin nila?! Wah! That's cool Ella!" Pagtutuloy ni Zhyra.
Napahinga ako ng malalim tsaka napailing.
Knowing them? Mas slow pa sila sa pagong.
Nginitian ko lang sila staka ako nagdire-diretso sa paglalakad. Patakbo naman akong sinabayan ni Jamila sa paglalakad.
"Wait. Don't change the topic. Overnight kami sa inyo. Pwede?"
Umiling-iling ako.
Ngayon pa nga lang na hindi nila nakikita ang Paint it Black grabe na sila mag wala. Pano pa pag nakita na nila ang mga to ng harap-harapan?
"Ha? Bakit? Sige na Ella please?" Napapikit ako tsaka ako humarap kay Zhyra.
"Fine. Pero next time na lang. Hindi pa ko nakakapag ayos ng gamit ih." pagdadahilan ko na lang.
"Talaga? G!" Sigaw nila.
***•••***
"This is my last and final question for all of you class." Napalunok ako.
Hindi naman mahihirap yung mga tanong ni prof pero dahil nandito si Cassy medyo na pe-pressure ako. Yah, isa sa mga naging classmates ko si Cassandra.
"Ano ang definition ng friendship para sa inyo? Anyone? Ms. Vergara can you please answer my question?"
And this is it. What a destined. The heck naman!
Tumayo ako sabay tingin kay prof. Napansin kong lahat sila nakatingin sakin. Except Cassy, my number one hater.
"Meaning of friendship for me?" Tumingin muna ako kay Cassandra. Nanatili akong nakatingin sa kanya.
Usapang pagkakaibigan. Anong magagawa ko kung sya ang unang pumasok na tao sa utak ko?
"Ang tunay na kaibigan hindi nang iiwan. Kahit ano pang problema kaya nilang lusutan ng magkakasama. They should fight until the end. Win or lose, magkakasama naman sila. That's all the matters naman di ba? Hindi yung mang-iiwan na lang sila ng basta without any reasons or words left. Dapat bago nila gawin ang isang bagay na makakasira sa pagkakaibigang binuo nila, inisip muna nila lahat ng magagandang memories na nabuo nila. Lahat ng struggles na nalagpasan nila. Cause I'm sure, mas maraming magagandang nangyari sa friendship nila kaysa sa bad memories na nangyari para maging dahilan ng pag-alis nila. Ang tunay na kaibigan willing to give an advice to each other. Ang tunay na kaibigan laging nandyan good times or bad times man. That's what are friends for." Sagot ko sabay upo.
I really miss them, super. Pero sila ang umalis. Kung gusto naman nila bumalik then go. Andito lang naman ako ih.
Pero pinili nilang itapon na lang ang pagkakaibigan namin, ang mga pinagsamahan namin.
Iniwan nila ako. Ang saya di ba?
"Very good Ms. Vergara. Base on your experience ba?" Ngumiti lang ako kay prof Darwin.
Happy ka sir?
Actually pang third subject ko na to. Maya-maya lang makaka-usap ko na si Rusty. Until now na cu-curious pa rin ako sa gusto nyang sabihin.
Nang tumunog na yung bell kanya-kanya na silang ayos ng gamit nila atsaka sila nag-sisipag labas.
Nag-ayos na ako ng gamit ko. Lalabas na dapat ako ng bigla akong mapahinto.
"May rason ako kaya ako lumayo so please, wag kang mag marunong." Humarap ako kay Cassy. Kaming dalawa na lang dito sa kwarto.
"Rason? O pinag-usapan nyo ni Rusty ang pag iwan sakin? Ganon ba?" Tumayo na sya at lumapit sakin.
"Walang kinalaman si Rusty dito Mika. Pinili kong umalis sa grupo dahil sayo. At alam kong alam mo yun." Lumapit din ako sa kanya.
"Sa totoo lang Cassy hindi ko alam ang dahilan mo, ang dahilan nyo. Ako ang dahilan? Why? May nagawa ba ko?" Ngumisi naman sya.
"Anong nagawa mo? Bakit ikaw ang dahilan? It's because you're you! For everyones eyes you're perfect. Every body loves you. It's always you! You have attention of everyone! Even the guy I like, likes you! I hate you because you're you."
Napahinto ako sa sagot nya.
Kinagat ko ang pang ibabang labi ko para pigilan ang pagbagsak ng luha sa mga mata ko.
"So that's the reason ha? First of all I don't know what are you talking about. So this all started just because of a guy liking me instead of you?"
"You will never understand me." sabay alis nya.
"Then ipaliwanag mo" bulong ko.
Napahinga ako ng malalim. Staka sabay sabay ang pagtulo ng luha ko.
Pano ko sya maiintindihan? Kung ayaw nyang ipaliwanag sakin?