"Who will be our representative, then? Baka mamaya they'll notice that we're fake," pagpapaliwanag ni Margaux.
Nagpaplano kami kung paano mas magiging madali ang transaction. Binigyan kami ni Aleli ng misyon. Aleli, she's the Queen. Wala pang nakakakita sa kaniya. Hindi raw kasi ito nagpapakita.
"Matutunugan lang kung bobo ka gumanap," sagot ni Millicent.
Wala akong imik habang nakikinig sa kanila. Kaya na nila magplano, matatalino naman sila.
Habang tumatagal ay nasanay na rin ako sa tuwing may pinapatay ako. Hindi madali ngunit nagagawa ko. 'Yung konsensya ko na hindi ako pinapatulog tuwing gabi. Napakahirap ngunit kailangan kong gawin para kay mama.
Hindi ko na mabilang kung ilang buhay ang nawala ng dahil sa'kin.
"Bakit hindi si Aurea ang pagplanuhin niyo," suhestiyon ko.
Siya naman talaga lagi ang nagpaplano. Lahat ng plano niya hindi pa pumalpak. Kalmado lang kasi siya sa lahat ng bagay.
"Right! Aurea can handle this. She can execute the plan smoothly," pagsang ayon ni Millicent.
Nagplano kami tungkol sa kung paano namin gagawin ng maayos ang misyon. Walang nagsasalita sa aming tatlo dahil nakikinig lang kami kay Aurea. She explained everything to us. Nagsasalita lang si Margaux at Millicent sa tuwing may suggestion sila. Wala naman akong suggestion kaya hindi na ako nag abalang sumali sa usapan nila. Nakinig na lang ako.
"Everything's clear? I can explain it again," sabi ni Aurea.
Aurea, she's good to be true. Sa sobrang bait niya hindi niya pinapatay ang mga kalaban, pinipilayan niya lang. Mukha siyang inosente at nadagdagan iyon dahil sa kaniyang eyeglasses.
"It's clear for me, I don't know lang sa kanila. I'm so intelligent kasi to analyze everything in just a short period of time," pagmamayabang ni Margaux.
Well, sanay na ako diyan. Lagi naman siyang ganiyan, halos lahat ng bagay pinagmamayabang. Mahilig din magbuhat ng sarili niyang bangko.
"It's also clear to me. I am more intelligent than you. My intelligence can beat you," ganti ni Millicent.
Para silang aso't pusa na anytime ay p'wedeng mag away.
"Wow! You can't beat me if we're talking about intellegence, Millicent. Just accept the fact," sagot ni Margaux.
"Oh, really? Is that so? Atleast ako nakita ko na si Aleli, how about you? Tracker and hacker but you haven't seen her yet. Now, who's more clever to us?"
Napailing nalang si Aurea at mabilis na umalis sa upuan niya.
"Mildred, you'll stay here?" tanong ni Aurea bago pa siya makaalis. Umiling ako at tumayo upang sumunod na sa kaniya.
Habang si Millicent at Margaux ay nasa loob pa rin at hindi pa tapos sa kung sino ang mas matalino sa kanila. Alam naming matalino si Margaux ngunit gusto lang talaga siyang asarin o inisin ni Millicent.
Si Millicent na pinapangalandakang nakita niya na si Aleli.
Wala pang nakakakita roon kaya hindi naniniwala sa kaniya si Margaux but I believed her. Alam kong nagsasabi siya ng totoo.
Palaging sa email niya pinapadala ang mga misyon namin na si Margaux ang unang nakakatanggap. Minsan naman ay sa painting na nasa sala.
"One gun is enough for you. Nasa plano na 'yon," pagpapaalala ni Aurea.
Andito kami sa armor's room. Ang armor's room namin ay nasa second floor at pinakadulong kwarto sa bandang kanan. Kami lang ata ang may kakaibang armor's room dahil karamihan ang iba ay nasa underground basement nakalagay ngunit sa 'min ay hindi. May ibang bagay kasi na nilalagay sa basement namin.
"Yeah, siguraduhin niyo lang na hindi ako mapapahamak." Masyadong risky ang gagawin namin. Lalo na sa 'kin.
Ayoko pang mamatay dahil marami pa akong dapat gawin kaya dapat maging maayos ang misyon na 'to.
"We'll protect you — we'll protect each other," saad niya.  "Anyway, did you buy a contact lens again? New color?" dagdag na tanong niya at tumango lang ako bilang sagot.
Ayokong makita nila ang tunay na kulay ng mata ko. I have my own reasons.
Patuloy lang kami sa pag aayos ng sarili at pagdo-double check sa mga armas na gagamitin namin.
Maya maya lang ay biglang dumating na ang dalawa na parang walang nangyari.
Lumapit sa 'kin si Millicent at tinapik ang balikat ko. "Galingan mo," sabi nito at inayos na rin ang mga gagamitin niya.
"What car are we going to use?" tanong ni Margaux.
Halos lahat ata sila rito english speaking at ako lang ang hindi. Hindi kasi talaga ako sanay. Kaya paminsan minsan lang din ako kung magsalita kapag kausap sila. Feeling ko kasi dapat english din ang gamitin kong lengwahe. Nakapag aral naman ako at college graduate pa ngunit ayoko lang talaga mag english.
"My baby, we're going to use my helicopter. No buts 'cause I am the pilot," sagot ni Millicent.
Wala namang kaso sa 'kin kung anong sasakyan ang gagamitin kasi parehong sasakyan pa rin naman iyon.
"Here, wear it, bitches." Nilahad ni Margaux ng earpiece sa 'min. Sinuot naman namin 'yon agad.
Agad kaming lumabas sa kwarto na agad na bumaba. Sa hagdan palang kami ay kita ko agad ang bagong mga kabataang pumasok dito. May pinapaliwanag sa kanila si Boss D na agad ding lumingon sa gawi namin.
"New criminals..." bulong ni Millicent.
Taon taon ay may mga bagong pasok na mga batang 16 years old and above ngunit wala pa ni isa sa kanila ang pumasa sa mga pagsubok.
Halata sa mga mata nila ang pagkamangha noong makita kami.
Kiddos... hindi niyo gugustuhing maging kriminal.
Kumaway lang kami kay Boss D at dumeretso na sa rooftop kung saan naroon ang helicopter ni Millicent.
Ako lang at si Aurea ang magpapakita base sa plano, dalawa kaming papasok sa loob ng abandonadong warehouse.
"I'll keep my eye on you, no worries," sabi ni Millicent at nginitian ko lang.
Speaking of ngiti, si Aurea ay bihira lang ngumiti. Nasanay kasi itong hindi ngumingiti lalo na kung maliit na bagay lang. Bawal kasi raw iyon sa Russia at maaari kang ikulong kapag nahuli kang ngumingiti. Pwede naman daw ngumiti ngunit dapat ay naaayon sa nangyayari sa paligid.
Hala may ganoon?!
"Tara na, Mildred. Attache case mo, oh." Tinanggap ko ang attache case na inabot ni Aurea. Kailang 'to para sa misyon.
Sa rooftop ng katapat na building iniwan ni Millicent ang baby niya. Nilakad na lang namin ang pagitan ng ng warehouse.
Sabay kaming naglakad papasok sa isang abandonado ngunit napakalawak na warehouse. Open area 'yon at tiyak na mahihirapan ang kalaban kung saan sila tatago.
"I'm just checking, can you hear me?" rinig kong tanong ni Margaux mula sa earpiece.
Pare-pareho naman kaming sumagot ng 'oo'.
"Nice. Millicent, on position ka na?" tanong ulit nito kay Millicent.
"I'm on my dogstyle position, ayos na ba iyon?" sarcastic na sagot ni Millicent na halatang ngumunguya na naman ng bubble gum.
Sana talaga matapos agad, gusto ko nang kumain ng fried chicken. Ilang araw na rin akong hindi nakakakain noon. Lagi na lang kasing busy sa mga misyon.
"Remember, we need to capture Mr. Yamamoto alive. Follow the plan and we'll get through this successfully," paalala ni Aurea.
Malayo pa lang ay kita na namin si Mr. Yamamoto. Napakarami niyang tauhan na nakapalibot sa bawat sulok ng talyer.
Sa sobrang daming tauhan ni Yamamoto na may mga armas ay hindi ko alam kung mabubuhay pa ba ako. Siguraduhin lang nila na hindi ako mamamatay!
"Mr. Yamamoto! I'm glad to see you here!" Masiglang bati ko.
Bwesit! Bakit kasi ako ang nilagay sa frontline, mahina ako sa english.
"The feeling is mutual Miss M! You look gorgeous today." Kusang napairap ako dahil sa sinabi niya. Mga lalaki talaga!
Ngiti lang ang sinukli ko sa kaniya.
"So, today ka lang gorgeous? Ayos si Mr. Yamamoto, ah." Rinig kong banggit ni Millicent mula sa earpiece. Mahinang natawa si Aurea na nasa tabi ko ganoon din si Margaux na tawang tawa sa kabilang linya.
Maya maya lang ay nilagay na ni Mr. Yamamoto ang attache case sa mesa na nasa harapan namin. Nilagay ko na rin ang attache case na dala ko. Una kong binuksan ang sa 'min na naglalaman ng pera. Napangiti naman agad siya dahil sa nakita. Sunod niyang binuksan ang dala niya at punong puno 'yon ng droga.
"Can I touch the money, Miss M?" tanong nito. Sigurista rin.
"Ofcourse, Mr. Yamamoto you can." sagot ko.
Malaki ang ngiti sa labi niyang hinawakan ang pera at inamoy amoy pa. Basta pera ang usapan nagiging masayahin ang tao.
"This is good, how about you? Do you want to taste it first?" Mabilis akong umiling. Gusto niyang tikman ko ang droga ngunit hindi ko iyon magagawa. Pumapatay lang ako pero ayokong maging adik!
"Oh, no need to taste it Mr. Yamamoto because I know that you wouldn't disappoint me," sagot ko na may ngiti sa labi. Narinig ko ulit ang marahang tawa ng mga kasama ko galing sa earpiece.
"If you taste it Miss M, you'll be forever addicted to him. You like that?" Pang aasar ni Millicent na tinawanan lang ng dalawa.
Bakit naman kasi may pa 'Miss M' pang nalalamad. Pwede namang Mildred na lang tutal pareho namang codename 'yon.
"Back to work, bitches. Mildred and Aurea there are 6 armed men in your left, 5 armed men in your right. Sa likod ni Yamamoto there are also 4 armed men. Sa likod niyo rin Mildred mayroon. Ako na bahala sa ibang nagtatago. Millicent, alam mo na ang gagawin mo."
Sinarado na ni Mr. Yamamoto ang attache case niya ganoon din ang ginawa ko sa 'kin.
Nilahad niya ang kamay niya sa 'kin. Ngumiti ako. Ito na, magsisimula na.
"Thank you for this awesome transaction, Miss M. I'm looking forward to our next negotiation," banggit nito na may pang japanese accent.
Tinanggap ko ang kamay niyang nakalahad at kunwareng umubo.
"I forgot to tell you something Mr. Yamamoto."
"What is it, then?" May pagtataka sa mga mata nito.
"Eto, oh!"
Mabilis kong kinuha ang baril na nasa tagiliran ko at tinutok 'yon kay Mr. Yamamoto.
"Bwesit ka, pinahirapan mo pa ako mag english."
Kay Mr. Yamamoto lang ang buong atensyon ko, katulad ng nasa plano.
"Bakit hindi si Aurea ang pagplanuhin niyo," suhestiyon ko.
"Right! Aurea can handle this. She can execute the plan smoothly," pagsang ayon ni Millicent.
Pumwesto na kami at handa nang makinig kay Aurea. Wala na siyang nagawa kundi sabihin sa'min ang plano.
"We only have one mission, that is to capture Mr. Yamamoto alive. We need to do everything to keep him alive."
Lahat naman kami ay walang imik at nakikinig lang sa kaniya.
"Margaux asked if who would be our representative or who would negotiate with Mr. Yamamoto. Mildred can do that."
Napaangat naman ang tingin ko sa kaniya dahil sa sinabi niya. Si Millicent at Margaux naman ay nakatingin sa 'kin at tinatansya kung papayag ba ako.
Kelan ba ako hindi pumayag?
"Ayos lang sa 'kin," sagot ko.
"Mildred can control her emotions very well unlike you two," sabi ni Aurea at tumingin kay Millicent at Margaux. "When the transaction is over, you will aim your gun to Mr. Yamamoto, Mildred. Don't mind the other enemies. Just aim your gun to him," pagpapaliwanag niya.
"That's risky! What if she got shot while aiming her gun at Mr. Yamamoto? She won't be able to protect herself if that's the case."
May punto si Millicent ngunit hindi na lang ako nagsalita dahil alam kong may dahilan din naman si Aurea.
"That's why you're with us. We need a long range combat expert that will protect Mildred. I'm with Mildred too, I'm with her side. I'll protect her also."
Sagot niya at sunod na binalingan ay si Margaux.
"We also need you and your computer to give us a warning. There was no CCTV cameras in that place because it was an abandoned warehouse that's why Boss D went to that place earlier and he did something that would help you to monitor us."
Walang nagsasalita sa 'min at nakatingin lang ang lahat kay Aurea.
"Next, every syndicate uses another name for security purposes. Any suggestion?"
"Miss M, that would be nice. Tatlo tayong nagsisimula ang code name sa M, mahihirapan silang makilala tayo." Suhestyon ni Margaux.
Wala na kami masyadong pinag usapan. Wala na rin kaming naging tanong.
"Everything's clear? I can explain it again," sabi ni Aurea.
Katulad ng nasa plano, 'yun ang ginawa namin.
"Aurea!" Halos maubos ang dugo ko dahil sa kaba. Sa sigaw ni Millicent ay napalingon ako kay Aurea na may tama ng baril sa gilid ng tiyan.
Sinalo niya ang bala na dapat para sa 'kin.
Shit!
"Don't mind me, I'm fine." 'Yun lang ang sinabi niya ngunit hindi ako kumbinsido.
"Mildred, look out!" Ngunit bago ko pa makalabit ang gatilyo ng baril ko ay isang putok ng baril ang umalingawngaw sa buong warehouse.