*Cring* *Cring*
"𝙄 𝙃𝙀𝘼𝙍𝙀𝘿 my phone's ringing.Who's this fucker?Iniistorbo niya ang tulog ko.Pikit mata ko itong kinuha sa ibabaw ng study table.
"Hello?Who is this? Alam mo bang inistorbo mo ang tulog ko?" Sambit ko habang nakapikit pa din.My sleep is not enough.
"Hello?Hello? Dr. Trajillo, this is Nurse Cha!"
Ow, it's Nurse Cha.Dinig ko sa kabilang linya ang boses ni Dr. Allan.Halo-halong boses na parang nagkakagulo.As always.
"Yes?Bakit ka napatawag?"I asked. Tulog pa din si Zeinab. Wala atang pakialam kung malate man siya o hindi.Wala talaga, ang ama niya ang may ari ng paaralang pinapasukan niya kaya balewala kang sa kaniya.
"Doc emergency po! Isinugod po kanina ang anak ng kapatid ni Mr. Emilio! Wala pong mag oopera sa pasyente dahil busy po lahat ng doctor and your available.Please."Napabalikwas ako at tarantang bumangon. Wala bang matinong day off? Kahit isang araw lang.Well, no choice ako, pangarap ko ito.
"Kailangan po ng heart transplant ng pasyente.At kayo po ang itinalaga ni Dr. Allan na mag oopera.Nagwawala na ang mga magulang ng pasyente."She added.Nawala ang antok ko dahil sa sinabi niya.Ibang klase ka talaga Allan.Pare pareho kayong mga mayayaman.Mapang abuso sa kapwa.
Kailan ba kayo matututo?
Mr. Emilio Miranda, ang may ari ng A.M. Hospital or Amelia Miranda Hospital. Pinagawa niya ang hospital para sa anak niya, ang susunod niyang tagapagmana.
Big time ang ooperahan ko!
Tumakbo ako papuntang banyo at agad inayos ang sarili.Paglabas ko ay kinuha ko agad ang sticky note at nagsulat. Idinikit ko lamang ito sa noo ni Zeinab. Bahala siyang mainis d'yan.Maarte pa naman ang batang ito pagdating sa katawan niya.
Isinukbit ko ang aking chanel shoulder bag at maingat na binuksan ang pinto upang hindi magising ang aking napaka bait na pamangkin.
Pumunta ako sa garahe at agad itong pinatakbo papuntang A.M. Hospital.Akala ko pa naman ay maghapon kaming magbobonding.Well, maraming namamatay sa maling akala.This Febuary two twenty twenty two is my day off.But look here i am, nag d-drive papuntang hospital.
I remember my mother said.Ang isang doktor ay walang pahinga.Gising twenty four seven.Always saving others live.
Ipinark ko ang aking black ferrari 488 sa kanilang malaking parking lot at nagtatakbong pumasok sa loob ng hospital.
"Dr.Trajillo i'm glad your here!"Dr.Allan greet me.Hinampas ko siya sa braso dahil sa kalokohan niya.He's a heart surgeon too pero ako parin ang itinalaga niya.
He laugh at me."Oyy, Dr. Trajillo n'yo pikon!"I rolled my eyes.I raised my middle finger to him.
"Fuck you." I mouthed. I walked to Nurse Cha direction."Kumusta na ang pasyente?" I asked. Nakita ko ang lalaki' t babae na umiiyak sa upuan.
Maybe that's the patient's parents.Bigla akong nakaramdam ng awa.
"Ililipat na po namin siya sa operation room.May twenty minutes nalang po kayo para maghanda.Sumunod nalang po kayo sa O.R. ."Saad niya.
Lumapit ako sa magulang ng pasyente at tinapik tapik ang kanilang balikat."Kayo po ba ang relatives ng pasyente?"
Bumitaw sila sa yakapan at humarap sa akin.
"Yes, kami po ang magulang ni Tifanny.Ikaw ba ang mag-oopera sa anak ko ijah?"Mugto ang mga mata niya at mapula ang buong mukha niya.
"I'm Dr. Zenelia Uchu Trajillo.Opo, ako po ang mag oopera sa anak n'yo.Don't worry po.Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para iligtas ang anak n'yo."Pagpapakalma ko sa kanila.
She my hands and cried."P-please save my lovely daughater.S-she's my life Dr.Trajillo. Magbabayad ako kahit m-magkano."Nabasa ng luha niya ang aking mga kamay.
"Hon, stop. Our daughater will survive.She's brave right?A beautiful fighter." Niyakap niya ang kaniyang asawa. Nakatalikod na ang asawa niya sa akin.
"Save my daughater."He mouthed.
"I will."
Pumunta ako sa opisina ko at inilagay ang bag sa mesa.Bago ako tuluyang lumabas ay nadaanan ko pa ang salamin. Sandali kong tinitigan ang repleksyon ko sa salamin.
"You can do it Uchū.Marami ka ng napag daanan at isa ang sitwasyong ito sa malalagpasan mo.God is beside you.Wag kang panghihinaan.Your a doctor Uchū.You are born to save people's live.You are not Dr. Zenelia Uchū Trajillo for nothing."
Lumabas ako at dumeretsyo na sa operation room.Nandodoonan na siguro ang mag-asawa.Mag isang doctor at tatlong nurse sa loob. Buti na lamang ay tumulong si Dr. Sarmiento.
Pagpasok ko ng O.R. ay pinasuotan nila ako ng surgical mask, gloves at gown. I stared the patient. She look weak and tired.But you need to survive ijah. May naghihintay pa sa 'yo.Hinihintay ka pa ng mga magulang mo.Tutuparin mo pa ang mga pangarap mo kaya dapat lamang na makaligtas ka.
Lumapit ako at hinaplos ang maamo niyang mukha.Hindi ko maipapangakong one hundred percent sure kitang maililigtas pero may isa akong kayang-kaya kong tuparin. Iyon ay ang gawin ang lahat ng makakaya ko upang mailigtas ka. I need your cooperation.Magtulungan tayo.
Bumalik ako sa realidad ng may tumapik sa akin."Dr. Trajillo, let's start."Tumango ako at taimtim na nagdasal.
I hope this operation will be sucssesful.
"Let's begin."