"Bro, okay kapaba? baka nababaliw kana?" kanina pa tanong ng tanong ang mga ito kay gab dahil sa ginawa at sinabi niya kay jasmine kanina, pero ni isa ay wala itong naisagot dahil pati siya ay naguguluhan kung bakit niya ito sinabi
"Gab? anona? bakit yun yung sinabi mo sakanya, nakita moba yung itsura niya kanina huh? sobrang nakakaawa siya lalo na ng sinabi mong pangit siya sa paningin? kailan kapa pumatol ng babae?" sabi naman ni mike sakanya at don lang siya humarap sa mga ito
"nandiyan na yan wala na tayong magagawa" sabi naman nito na pinag sisihan niya agad
"baka nakakalimutan mona gab? ang akala koba ay pinapasok mo siya dito para maalala niya tayo ulit? lalo na ikaw? at bakit parang pahihirapan monaman ata siya ngayon?"
totoo ang sinasabi ni mike dahil magka kaibigan ang mga ito kasama sakanila si jasmine at siya ang nakapag pabago sa tatlo ngunit nung napahiwalay ang babae sa mga ito ay unti unti din nanlamig ang kanilang pagkatao lalong lalo na si gab at ngayon nagbalik ito ay gusto nilang bumawi sa mga taong hindi nila ito kasama
FLASHBACK
naglalakad ngayon patungong school si gab ng biglang tumawag sakanya ang pinagkakatiwalaan niyang tao
"Nahanap kona siya sir" bungad nito sa telepono
"where is she?" mabilis nitong sabi dahil sa sobrang excitement
"nag apply siya ng scholarship sa school niyo sir, kaso may bad news"
"what?!" bigla naman itong nainis dahil mukhang hindi magandang balita ito na hindi niya naman inaasahan
"nagka amnesia siya sir, iilan lang ang mga taong nakikilala niya dahil sa trauma na nangyari sakanya" doon naman sumabog sa galit si gab
"what??!!! amnesia? it means hindi niya kami kilala? hindi nya ko kilala? paano nangyari yon? anong trauma ang tinutukoy mo?" sunod sunod nitong tanong
"Nung araw na umalis sila ng pamilya niya sir ay pumunta sila sa tiyahin niya at dun na tumira at ng dahil nag uumpisa ulit mag business ang parents niya ay iniwan nila ito sa tiyahin niya, naging busy ang parents niya sa maliit nilang napatayong farm ngunit hindi alam ng parents niya na minamaltrato niya ito hanggang sa point na isang araw habang sinasaktan siya ay nahulog siya sa hagdan na naging dahilan ng pagka bagok ng kaniyang ulo at ilang buwan din bago siya nagising at pagkagising nito ay ang ate niya lang ang kilala niya at parents niya" mahabang salaysay nito
"may possibility ba na bumalik ang alaala niya?" tanong nito
"sabi ng doctor na nakausap ko, may possibility na bumalik ang ibang alaala niya ngunit may possibility din na hindi na ito babalik"
"ok, then kausapin mo si lolo at sabihin mo na ih approve agad ang scholarship niya" pagkatapos ay pinatay niya na ang tawag"
Mag hihintay ako mahal ko, mag hihintay ako hanggang sa maalala moko
END OF FLASHBACK
Simula ng magka isip si gab ay kumuha ito ng tauhan para hanapin si jasmine ngunit hindi nila ito mahanap dahil liblib ang tinirhan nito, kaya ngayong nahanap niya na ito hindi niya na siya papayag na mawala ito ulit at ngayong makakasama niya na ang dalaga ipaparamdam niya na mahal niya na ito simula palang na una silang magka kilala
"Hoyy!!!??? gab anona? may kausap paba kami dito?" biglang sigaw ni tobi kaya naman bumalik na ito sakanyang sarili
"h-huh" takang tanong niya
"kanina pa kami kuda ng kuda dito bro, pero wala ka sa sarili mo" paliwanag naman ni mike
"may iniisip lang" maikli nitong saad
"tsskkkk! guilty kanaba sa ginawa mo?" natatawang sabi sakanya ni tobi
"why would i? dati naman nakong ganon sakanya ahh" pagmamatigas nito
"tskkk! kaya pala sisingsisi ka dahil hindi mo nasabi ang nararamdaman mo sakanya bago siya umalis?" panunukso sakanya ni tobi
"manahimik ka nga jan singket!! nag iisip ako dito" bulyaw naman nito
singkit ang tawag niya kay tobi dahil singkit ang mga mata nito dahil half korean, half filipino ito
pinabayaan nalang nila ito at silang dalawa nalang ni mike ang nag usap
"mike? anong balak natin?" tanong ni tobi kay mike
"hindi ko din alam, nakita moba ang mga mata ni jasmine kanina tob?"
"huh?" takang tanong nito
"yung mga mata niya sobrang lungkot, hindi ko ma explain kung anong pinapahiwatig non pero nakaka siguro ako na may kinalaman ito sa pagka trauma niya at ang pagka wala niya ng alaala
"baka, naalala niya na mike? baka naalala niya kung anong ginawa sakanya ng tiyahin niya?" naguguluhang sabi ni tob
"yun ang hindi natin alam tob pero sana hindi niya na ito maalala dahil ayoko itong masaktan ulit"
"mike, alam monaman sigury noh" paalala sakanya ni tobi
"tskk, oo na" irita naman nitong saad
"tara sa bar, mag inuman tayo at mag hanap ng chix baka sakaling makakita kana ng true love mo dahil palagi kanalang sawi BWHAHAHA hindi palagi ikaw ang gusto ng taong nagugustuhan mo BWHAHAHHA tapos-" hagalpak naman ito sa kakatawa "tapos kami pa ang nagugustuhan ng mga ito" mas lalo naman itong natawa dahil sa itsura ni mike
totoo ang sinasabi nito dahil palaging sawi sa pag ibig si mike, dahil ang first love niya ay si jasmine ngunit nalaman nitong wala siyang pag asa dahil alam nilang may gusto si jasmine kay gab ngunit kahit ganoon ang nangyari ay hindi parin siya sumuko hanggang sa isang araw umalis na sila jasmine, at noong first year naman siya ay may nagustuhan nanaman ito ngunit isang araw nalaman niya na hindi pala siya ang gusto ng gusto niya kundi si tobi, kaya simula non ay hindi na siya nag seryoso sa mga babae naging babaero nalang ito dahil palagi naman itong sawi
"tara! libre mo?" napa smirk nalang ito
"kahit kailan napaka kuripot mo talaga eh no?! tshhhhh"
"ayaw mo? edi wag! mag bar kang mag isa mo" tatalikod na sana siya ng biglang nagsalita si tobi
"sige na! sige na! libre kona pasalamat ka mabait ako kung hindi hay juskoo!"
tumawa nalang ang mga ito at naglakad na papunta sa sari sarili nilang sasakyan, iniwan naman nila si gab sa loob na malalim ang iniisip