MARIE POV
"I'm sorry," Paulit-ulit na tinig ang nagsasalita sa aking isipan.
"I hate my self for being overthinker person." saad ko sa aking sarili.
"Nagsasalita ka na naman mag isa diyan Marie." wika ng aking tita/mami habang nagluluto, lumapit ako sa kaniya at niyakap ko siya mula sa kanyang likuran.
"Mami, why do people cheat?" tanong ko rito.
"Bakit mo naman natanong yan? Niloko ka na ba?" seryosong tanong nito sakin.
"Mami, never pa akong nagpaligaw noh!" pagsisinungaling ko rito.
" 'coz sometimes love is not enough. If you truly love a person, there will be no 'SECOND' and 'THIRD' option. If love was real the only choices is 'YOU'. No other involved - if it does, i hope you already know your place. 'LET IT GO' 'LET THAT PERSON GO' " Saad niya.
"Hayyy, ganon ba talaga kahirap magmahal." pabulong kong wika.
" Hindi lahat anak, mamili ka lang ng tamang tao sa tamang panahon. " napangiwi na lamang ako at napatingin sa orasan.
"Mami, papasok na po ako baka ma late ulit ako. " pagpapaalam ko rito na ikinangiti naman niya.
"Hindi masamang pumasok sa isang relasyon pero huwag mong ibuhos lahat, magtira ka para sa sarili mo. " payo nito at tuluyan na akong umalis sa bahay. Malapit lamang ang aming paaralan kaya naman nilakad ko na lamang.
Actually nakakatakot masaktan pero masarap magmahal.
I don't know why, pero parang may magnet between love na para bang hindi mo kayang mahiwalay sa taong mahal mo lalo na kung nahulog ka ng husto.
"Good morning Marie," bati ng kaibigan ko.
"Morning" malamig at maikli ko na tugon sa kaniya.
"Cold natin ah!" napangiwi naman ako sa kaniya.
"Nakita mo na ba siya?" napatingin ako sa kalangitan upang matigil ang nagbabadyang luha sa aking mga mata.
"Alam mo Marie, naiintindihan kita sa desisyon mo pero sigurado ka na ba talaga?" Natahimik ako sa kanyang tanong dahil ako mismo ay hindi alam ang isasagot.
"Tol kamusta kayo ng girlfriend mo?" napatingin ako sa familiar na bosses na iyon, para akong nakipagsapalaran sa karera ng pabilisan dahil sa bilis ng tibok ng aking puso.
"Ok lang naman tol yung sayo ba?" wika naman ng kasama niya na agad kong ikinaiwas ng tingin.
"Ayun iniwan ako ng wala man lang paliwanag. " Napa smirk pa ito sa dulo.
"Marie, pasok na tayo. " napatango na lang ako at nilagpasan silang nag uusap.
Can you ignore the person that sometimes gives you happiness?
"Ano ba ang love para sainyo?" napaisip ako sa tanong ng aming professor.
"love is all about pain." sagot naman ng isa kong kaklase.
"about happiness." wika naman ng isa.
"or maybe love is just a type of game who everyone didn't take serious." saad ng isa pa.
"Student, Love is all about sacrifice, pain, happiness etc. you know why?" napangiti ang aming guro.
"Once you love someone handa kang mag sacrifice, once you fall you can suffer in pain, but once you got the right person? you won't able to feel pain, you will feel happiness." dagdag pa nito.
Wala ni isa samin ang nagsalita at tila lahat ay napa isip.
"ok class, since the bell is ringing, i want you all to write a story about your experience when it comes in love." matapos ay lumabas na din ng classroom ang aming professor at nanatiling tahimik ang bawat isa.
"Simula ng matapos ang 2nd period hindi ka na nagsalita may problema pa rin ba?" tanong sakin ni Achel.
"Malapit na mag end ang year ilang weeks na lang maghihiwalay na naman tayo niyan." malungkot na dugtong pa nito.
"Can i come with you? " tugon ko dito.
"Seryoso ka ba diyan Marie?" Nagtatakang wika nito.
"Yeah! want ko lang ng peace of mind Achel."
"Ok pero doon ako sa province namin magbabakasyon eh. " nahihiyang tugon nito ngunit nginitian ko lamang siya.
"Whatever basta kung saan ka pupunta doon ako." sabi ko dito at nginitian siya.
**********
(after 2 weeks)
"Grabe ang hirap pala manghuli ng isda." Inis na sabi ko sakanya.
"Pano yan talo ka, HAHAHAHA." pang aasar nito sakin.
"Eh mahirap naman talaga eh! tsaka sobrang likot nung isda madulas pa ta–"
"Marie? " napahinto ako ng marinig ang boses ni Niko, andito siya? pero pano? napaharap ako at —
"Joshua?" takang tanong ko sa lalaking may katangkadan sakin.
"Yeah! so anong ginagawa mo dito?" tanong nito at napangiti pa ng bahagya sa akin.
"Magkakilala pala kayo? " singit naman ni Achel habang inakbayan si Joshua at ginulo ang buhok nito.
"Yup, she's my bestfriend since high school in social media only but now i think... " hindi nito tinuloy ang sasabihin na wari mo ay nag iisip ng kung ano ang magandang panuloy.
"Ahh kaya pala, kami naman since childhood hahaha what a coincidence. " masayang wika ni Achel.
"So tara na sa bahay? " dugtong pa nito na ikinatinginan naming tatlo.
"Pupunta ako sa kabilang isla para maglibot eh! maybe next time visit ako? ok lang? " Saad naman ni Josh.
"Isama mo kaya si Marie para makapasyal baka ma boring yan sa bahay eh. " suggestion ni Achel.
" If ok lang sakanya. " nahihiyang saad ko dahil baka maka istorbo pa ako sa paglilibot nito.
" of course ok lang, tara? " Pag anyaya nito sakin at nagpaunang maglakad sa bangkang sasakyan. Binalingan ko ng tingin si Achel at ngumiti sakanya bago sumunod kay Joshua.
Habang tinatahak ang daan papunta sa kabilang Isla ay may napansin akong kakaiba na tila naka kubli sa likod ng malaking bato.
"Walang serena dito ah! guni-guni mo lamang ang iyong nakita. " napakunot naman ang noo ko sa sinabi niyang iyon.
"Karamihan sa mga turista pag napatingin sa batong iyan hindi na nila maalis ang tingin nila sa kadahilanang tila nakakita sila ng isang hubog serena ngunit kung iyong lalapitan ay repleksiyon lamang iyon ng puno. " pagpapaliwanag nito.
"Ahh, akala ko totoo na. " napatawa naman siya ng mahina.
"Bakit ka pala napadalaw dito? ang lalim na ata ng samahan niyo ni Achel ah! " Pag iiba nito ng usapan.
"Want ko lang mag explore at peace of mind kaya sumama na ako sakanya. " pagpapaliwanag ko dito.
"Kadalasang humihingi ng peace of mind sila yung stress sa buhay. Tama ba?" napa tango na lamang ako dahil may punto din naman ang kanyang sinabi.