ACSEL'S POV
Hello Good day, I am Acsel Dwayne Chui, half brother ni Queren. Nandito kami ngayon sa hospital kung saan namin siya dinala matapos n'yang mawalan ng malay.
Hinihintay lang namin na lumabas ang doctor na nagche check-up sa kan'ya.
Nakaupo kami ni daddy sa bench sa harap ng kwarto ng kapatid ko samantala  ang mom n'ya ay naman ay nasa counter area at  kinakausap ng  kumare n'ya.
Bumukas ang pinto na nasa harap namin.
"Doc, how was my daughter, is she fine?" salubong ni daddy dito. Lumapit naman sa amin ang dalawang nag-uusap kanina.
"According to the tests we conducted, she is just fine. Aside from her wounds that we treated, no major injury has seen so she's definitely fine. Just let her rest for a while and wait until she wake up."
"Thank you doc"
Tumango lang ang doctor at saka iniwan kami. Pumasok kami sa loob at tahimik na pinagmasdan ang kapatid ko.
"She will live with us, that's my final decision." simula ni daddy habang tinititigan si Queren.
"No, how dare you make a decision for her, you're not even her father!" bulong ngunit may diin na pahayag ni tita
"Tita! Do you think Queren will like anything you said if she heard that?!" saway ko naman.
"Hey! You three d*mps! If you want to continue your shouting war, just don't here. The girl is resting. " singit ni tita Faith, friend ni tita Dennise.
I tsked, tinalikuran ko na lang sila at umupo sa ulunan ni Queren, sumandal sa headboard ng kama na hinihigaan n'ya at saka hinaplos haplos ang buhok nito.
"Acsel by something for her, fresh fruits or anything, her favorite-don't forget. I'm sure she'll starve once she woke up" utos ni daddy
Tumayo ako sa pagkakaupo at inayos ang nagusot ko'ng damit para sundin ang utos ni dad.
Lumabas na ako para maghanap ng canteen, saan ba 'yon dito.
Nagtanong ako sa nurse na nasa station.
"Just go straight sa hallway na 'yan then kaliwa, may makikita ka'ng hagdan pababa, bumaba ka lang then ipagtanong mo doon kung saan naka-p'westo ang canteen" turo ng nurse 'Abby' basa ko sa nameplate n'ya.
"Okay thanks" nagsimula na akong maglakad sa itinuro niyang daan. Ipinasok ko ang parehas ko'ng kamay sa bulsa ng pants ko saka nagpatulog sa paglalakad.
Nang makarating ako sa hagdan na tinutukoy ng nurse, bumaba ako habang humihikab, tumingin ako sa wristwatch ko, almost 2:00 in the midnight.
"Oh, my god! sorry, I'm sorry"
Nagising ang diwa ko nang madanggil ako ng isang babae.
Tiningnan ko s'ya, umiiyak? itatanong ko sana kung okay lang s'ya pero nagmamadali na s'yang umalis pagkatapos n'yang humingi ng paumanhin.
Sinundan ko s'ya ng tingin nang may pagtataka, nagkibit-balikat na lang ako at ipinagsawalang bahala ang nangyari.
Nagpatuloy ako sa paglalakad, naghanap ako ng tao na p'wedeng mapagtanungan.
Nilapitan ko ang lalaki at babae na nakita ko'ng nag-uusap, ngunit nang makalapit ako, narinig ko ang hikbi ng babae'ng kausap ng lalaki, napatigil ako.
'what the hell is happening? bakit puro umiiyak na babae ang nakikita ko?tanong ko sa sarili ko. Napailing na lang ako at tinalikuran sila.
Nakakita ako ng isang nurse na nagtitingin sa cardboard na hawak n'ya.
"Excuse me, itatanong ko lang sana kung nasaan ang canteen dito?" tanong ko sa kan'ya
"Ah, ayan lang s'ya sa likod ng pader na 'yan. Diretso ka lang then makikita mo ang counter" turo n'ya sa likuran n'ya.
"Oh, okay, thanks" sabi ko at tinanguan n'ya lang ako at muling tumingin sa cardboard na hawak n'ya.
Pumunta naman ako sa way na itinuro n'ya, doon ko nakita ang canteen.
Tiningnan ko ang mga paninda.
I bought some pizza with different flavors, shawarma, a piece of coockies and cream a piece of cookies and cream flavor of  ice cream and cake. Rice with caldereta, menudo and a pork steak, then soft drinks in can for our drinks.
I pay all the bill and went back to the room. Silence welcomed me when I enter the room.
The three oldie has their own duties. I organized the food I bought and went to Queren. Sakto nama'ng naalimpungatan siya  nang tingnan ko ang kalagayan niya.
“What happened” she asked when she saw me in front, while staring at her.
“Sh*t happened” I answered when she met my gaze
“How was your feeling, is there any part of you body that hurts?"  I asked when she tried to get up, I immediately help her,I move the pillow and put it on her headboard para naman malambot ang pagsasandalan niya.
She looked at the three, dad is talking to his secretary. He’s asking for her full schedule tomorrow—that’s what I heard. Tita Dennise is typing on her loptop while tita Faith is talking with someone over her phone with her back leaning on the hospital wall.
“I'm fine kuya, medyo sumasakit lang ang ulo ko pero ayos lang, kaya ko naman.” Paliwanag n’ya
“That’s good, kumain ka na. I bought some pizza, shawarma ang cake for you” kinuha ko ang iihanda ko’ng pagkain.
I put the foods on the tray and placed it in front of her.
“Eat up, you need that to gain strength.” sabi ko pa
“Thanks kuya” sabi n’ya saka nagsimulang kumain
“Queren, finally, you wake up. How was your feeling, are you good? Relieved?” nilingon namin  si daddy, tinapos n’ya agad ang tawag sa kan’yang secretary at saka nilapitan kami.
Napalingon na rin sa amin ang dalawang babae.
“How are you feeling? Okay ka na ba?” tanong n’ya sabay halik sa buhok nito.
“Okay na po ako dad, kumain na po ba kayo? Sabayan n’yo na po ako”
"Oh, sure sure, nagugutom na rin ako" sagot ni dad saka dumiretso sa pagkain na inihanda ko.
"Acsel, Faith let's eat" tawag n'ya sa amin.
"Mom kain na po" aya ni Queren sa mom n'ya pero hindi man lang s'ya nilingunan nito.
Tumingin s'ya sa'kin at ngumiti na lamang. Lumapit naman ako sa magkaharap na sina daddy at Tita Faith, pinapakiramdaman ang mag-ina.
I started eating, still feeling the tension between the two.
Hello? yes this is Mrs. Chui, how may I help you Mr.?" tumahimik s'ya at animo'y pinapakinggan ang kausap sa kabilang linya.
"Ah, yes, the meeting. Yes of course I'll be there. Yes, yeah okay, i'm on my way, thank you" ibinaba n'ya ang tawag at iniligpit ang gamit n'ya. Lumapit s'ya sa p'westo namin at tumingin kay daddy.
"Kapag ini-uwi mo s'ya sa custody mo, make sure na wala ako'ng makikitang butas para hilahin ulit s'ya papunta sa bahay ko" pagbabanta n'ya saka lumabas.
Tahimik kami'ng nagpatuloy sa pagkain.  Maya-maya pa ay tumayo si tita Faith at lumapit kay Queren.
" How are you feeling hija?" tanong n'ya kay Queren sabay haplos sa buhok nito.
"I'm good tita" nakangiting sagot ng kapatid ko.
"Good to know, magpahinga ka pa nang maayos para fully-recovered ka na bago ka umuwi"
"Yes tita, tulog na lang ang kailangan ko"
"Good thing, anyways I have to go, kailangan ko pa samahan ang mama mo sa meeting n'ya kay Mr. Chan, dalawa kami'ng may appointment sa kaniya." 
"Sure tita, no worries, mag-iingat po kayo ni mommy"
"I will hija, magpagaling ka, aalis na ako" sabi n'ya sabay halik sa noo nito. Buti pa si tita, may malasakit sa anak ng kumare n'ya..
Naglakad s'ya papalapit sa amin para kuhanin ang mga gamit n'ya.
"Aalis na muna ako Nico, Acsel, babalik na lang ako mamaya kapag idi-discharge na s'ya" paalam n'ya sa amin
"Okay tita" sabi ko, tumango naman si daddy
"Take care" sabi n'ya lang.
Kinuha ko ang tray na pinag-kainan ni Queren at iniligpit lahat ng kalat namin, wala nama'ng iba'ng gagawa nito kun'di ako, tsk.
"Dad" agaw pansin ko sa kan'ya nang matapos ako. Nakaupo s'ya sa ulunan ng kama ni Queren habang hinahaplos ang buhok nito, lumapit ako sa kanila, tulog si Queren.
"How I wish naging anak ko na lang s'ya" sambit n'ya habang nakatitig sa natutulog na dalaga. "Para malaki ang karapatan ko sa kan'ya at para mailayo s'ya sa pang-aabuso ng ina n'ya"
"Dad, it's okay, hindi na n'ya sasaktan si Queren as long as nandito tayo" pang-aalo ko naman
"Nakausap ko ang doctor" napatingin ako sa kan'ya.