***
Natulos mula sa kinatatayuan si Zavier. Hindi ma-absorb ng utak niya ang mga narinig mula sa kanyang Uncle Philip at sa pinsan niyang si Stefan. Kung hindi lamang niya naibagsak ang hawak na cellphone at narinig ang papalapit na yabag ay hindi pa siya kikilos. Mabilis niyang dinampot ang cellphone saka siya patakbong bumaba mula sa second floor ng bahay at dumiretso ng labas sa gate. Mukhang alam na ng Uncle niya na may nakarinig ng pinag-uusapan ng mga ito. Saktong may dumaang taxi kaya mabilis niya itong pinara. Sa pagmamadaling makasakay ay kamuntikan pa siyang maipit ng isara niya ang pinto. Puno naman ng pagtataka siyang tiningan ng taxi driver na tila ba parang may humahabol sa kanya. Pinagpawisan siya ng malamig. Hindi niya akalaing maririnig ang ganoong klaseng bagay mula sa sarili niyang kadugo lalo pa at halos kapatid na ang turing niya kay Stefan. Pero bakit? Anong ginawa niyang masama sa mga ito para maisipan siyang alisin sa landas ng kanyang Uncle at pinsan? Wala siyang matandaan. Naging mabuti siyang pamangkin at pinsan.
"Manong, s-sa Blue Eagle Empire." Kabadong itinuro niya ang daan patungo sa kumpanya nilang magkakaibigan.
Habang binabagtas ang kahabaan ng EDSA ay minabuti niyang tawagan si Zeke. Napamura siya sa inis nang hindi nito sinasagot ang telepono. Ilang beses pa niyang sinubukang tawagan ito ngunit talagang hindi sinasagot ng kaibigan ang tawag niya. Sa huli ay isang tao ang naisipan niyang tawagan.
"I'm in trouble." Bungad agad niya nang sagutin ang tawag niya. Wala siyang narinig na sagot kaya muli niyang inulit ang sinabi niya.
"Look, if you think I'm joking, then I'm not. I need your help." Mahina siyang napamura sa isip nang walang nakuhang sagot sa tinawagan niya. Papatayin na sana niya ang tawag ng magsalita ang nasa kabilang linya.
"Come in my office. In fifteen minutes." Hindi na hinintay pang makasagot si Zavier ng kausap. Pinatayan siya nito ng tawag. Gusto man niyang murahin ang taong iyon ay kinalma na lang niya ang sarili. Bukod kay Zeke ay ito ang alam niyang makakatulong sa kanya kahit pa sabihing madalas silang magbangayan. Tiningnan niya ang wrist watch at nakitang makakarating siya sa oras na ibinigay ng kausap sa kanya. Alam niyang kayang gawan ng paraan ni Zync ang problemang kinakaharap niya ngayon. Sana lamang ay magkasundo silang dalawa sa kung ano mang sasabihin nito sa kanya.
Pagdating sa BEE ay mabilis na bumaba si Zavier pagkatapos bayaran ang taxi driver. Tinakbo na niya ang elevator at hindi pinansin ang mga empleyadong bumabati sa kanya. Agad niyang pinindot ang 11th floor button habang hindi mapakali sa loob ng elevator. Pinagtitinginan na siya ng ibang nasa loob ngunit hindi niya alintana ang mga tinging ipinupukol sa kanya ng mga tao. May problema siya. Iisipin pa ba niya ang iba kahit alam niyang nasa panganib ang buhay niya?
Nang bumukas ang elevator sa ikalabing-isang palapag ay agad niyang tinungo ang opisina ni Zync. Tulad kanina ay may pagtataka sa mukha ng mga empleyado ng makita siya lalo pa at nagmamadali siyang makarating sa opisina. Walang pasabing pumasok siya sa loob at nagulat nang makita kung sino ang mga kasama nito.
No way!
Naroon sa loob ng opisina ni Zync ang ibang kaibigan nila na kasama niya sa hotel kanina. May pag-aalala sa mukha ng mga ito pagkakita sa kanya.
"M-may meeting ba?" Iyon agad ang lumabas mula sa bibig niya pagkakita sa mga kaibigan. Bibihira lang kasi na magsama-sama sila lalo na kung importante ang pag-uusapan. Kasama rin naman ng mga ito si Kaede na ganoon pa rin ang ayos.
"Zync called us." Dumako ang atensiyon niya sa nagsalitang si Zakhi. Mukhang kagagaling lang nito sa airport dahil suot pa rin nito ang uniporme nito bilang piloto.
"Sinabi mo sa kanila?" Si Zync ang binalingan niya ng pansin. Marahan itong tumango bago tumayo at nilapitan siya.
"Hindi lang tayo magkasosyo sa negosyo, Zavier. Kaibigan at kapatid na ang turingan natin sa isa't isa. Kaya hindi pwedeng ako lang ang makaalam ng kung ano mang problemang kinakaharap mo ngayon-"
"Wait, problem?" Lumingon si Zync nang magtanong si Zeke rito. Tiningnan niya ang kaibigan at saka tumango. Pagkabahala agad ang gumuhit sa seryosong mukha nito. Malamang, sino bang hindi? Sa dinami-rami ng kalokohan at problema niya ay ngayon lang niya nagawang humingi ng tulong sa mga kaibigan. Wala siyang tiwala sa kahit na sino maliban sa mga ito.
"Sabihin mo sa amin kung ano ang problema mo," sabad ng isa sa mga kaibigan niya.
"Teka nga, pwede bang isara niyo muna ang pinto? Lumalabas ang aircon," reklamo ni Zylien na siyang ikinangiti niya. Salamat sa isang ito, kahit papaano ay nawala ang kaba niya.
"Papasukin mo kapag lumabas. Tss." Dagdag naman ni Ziax sa sinabi ni Zylien saka inangat ang tingin at tipid na ngumiti sa kanya. Gumanti rin siya ng ngiti sa kaibigan.
Nang maisara ang pinto ay sinimulan na siyang tanungin ng mga kaibigan. Buong tiyaga niyang inilahad ang lahat ng narinig niya mula sa Uncle at pinsan na walang iniwan na kahit anong maliit na detalye sa mga sinabi ng mga ito. Mahabang katahimikan ang bumalot sa loob ng opisina ni Zync pagkatapos niyang sabihin ang lahat.
"They want you dead huh? Nang dahil lang sa mana?" Sarkastikong ani Zeke matapos ang katahimikan sa loob.
"Hindi ako pwedeng bumalik sa bahay. Alam kong alam na ni Uncle na may nakarinig ng usapan nila kanina ni Stefan. Isa pa, wala roon ang mga magulang ko. Kung sakali mang darating sila posibleng kasama rin nila sina Uncle Philip," pahayag niya. Nagpatango-tango ang mga kaibigan na sumang-ayon sa sinabi niya.
"Ano ng plano mo?" Zone asked.
"Hindi ko alam. Nabablangko ang utak ko ngayon. Hindi ako makaisip ng paraan kung anong gagawin ko. Kung ipapahuli ko man sila, wala naman akong ebidensiya na magpapatunay na gusto nga nila akong patayin," paliwanag niya sa mga ito.
"Anong silbi ni Zyler? Ano pa't naging Military General siya kung hindi mo papakinabangan ang ranggong mayro'n siya?" gatong naman ni Zyrup na agad nakatanggap ng masamang tingin may Zyler.
"Hindi gano'n kadali 'yon. At hindi rin ganun kadaling mahuhuli sina Uncle. Kung hindi ako nagkakamali, malawak ang koneksiyon niya sa kapulisan kaya ayokong magtiwala agad sa mga pulis."
Saglit pang nagbigay ng mga ideya na maaring maging solusyon sa problema niya ang mga kaibigan na tinanggihan niya dahil bukod sa hindi makakatulong sa kanya ay imposible rin ang ipinapagawa sa ng mga ito.
"Okay, enough. Kung hindi niyo talaga ako matutulungan, ayos lang. Dito na lang muna ako mananatili sa loob ng company habang nag-iisip ng-" Huminto siya sa pagsasalita ng sumabat si Zeke.
"I have an idea. Sa tingin ko makakatulong ito para sa'yo."
"Spill it."
"Maglayas ka."
Sabay-sabay na napa-what ang mga kaibigan ganun din siya sa sinabing iyon ni Zeke. Anong klaseng solusyon ang paglalayas?
"I disagree." Pagtutol niya kay Zeke.
"Can you listen to me first? It's not what you think."
"Bakit kasi sa dinami-rami ng solusyong pumasok sa isip mo ay 'yan pang paglalayas? Hindi pa naman siguro nasisiraan ng bait si Zavier para layasan niya ang pamilya niya," ani Zync na nananahimik sa isang tabi.
"Listen okay? Papalabasin lang natin na naglayas si Zavier. Kung sakali mang hanapin siya sa atin ng pamilya niya o kahit pa ng Uncle niya sabihin na lang na wala tayong alam. Hindi natin alam kung nasaan siya. Kaya habang hindi naiisip ng Uncle niya o ng pamilya niya na may kinalaman tayong lahat kung bakit naglayas si Zavier ay doon tayo gagawa ng paraan para maghanap ng ebidensya na magpapatunay na gustong alisin sa landas si Zavier ng sarili niyang tito," paliwanag sa kanilang lahat ni Zeke. Ilang minuto siyang nag-isip hanggang sa pumayag sa plano ng kaibigan.
"Hindi niyo naman siguro ilalagay sa alanganin ang mga sarili niyo dahil lang sa pagtulong sa'kin?"
"Masamang damo kami. Pati na rin ikaw kaya walang mangyayaring masama," sagot sa kanya ni Zync.
"So, saan naman ako pupunta nito?"
"Ako. May alam akong lugar." Prisinta  ni Zylien.
"Saan naman?"
"Sa lugar kung saan naninirahan ang dati naming Mayordoma. Medyo hindi mo nga lang magugustuhan ang lugar pero mukhang safe ka doon."
"Saang lugar?"
Saglit itong nag-isip na tila inaalala ang eksaktong lugar bago muling nagpatuloy.
"Around Caloocan City. Kung hindi ako nagkakamali Bagong Silang ang pangalan ng lugar."
"Is that fine with you Zavier?" Nilingon niya si Zeke nang magtanong ito. Kahit naman sabihin niyang hindi siya kumportable na malalayo mula sa mga kaibigan at sa sariling tahanan ay pinili na lamang niyang manahimik at pumayag sa suhestiyon ni Zylien.
"Hindi naman siguro ako mapapadpad sa isang sqautter area niyan?" tanong niya pa. Mabuti ng sigurado siya kesa naman isipin niyang magbuhay hari siya sa lugar na daratnan.
"No. It's a small village. Dikit-dikit nga lang ang mga bahay unlike sa alam nating village na magkakahiwalay."
"So squatter area nga?"
"Hindi. At huwag kang makulit."
"Fine. Balak ko ng pumunta ngayon sa sinasabi mong lugar. Alam kong marami pa kayong gagawin dito." Tumayo siya kaya gunun din ang ginawa ng mga kaibigan niya. Nilipat niya ang pansin kay Zeke at Zync na magkatabing nakatayo.
"Please, don't let media knows about this. Tama ng sila Uncle lang ang problema ko," pakiusap niya sa dalawa. Sabay pa siyang tinapik ng mga ito sa balikat.
"We know. Don't worry."
"Salamat sa inyong lahat."
"What kind of brothers we are kung hahayaan ka namin sa problema mo?" ani Zync.
"He's right. We're brothers. And bestfriends."
"Thanks brothers."
Nakangiti niyang tugon bago sumunod kay Zylien palabas sa opisina ni Zync.
A new life routine? Great.