Alas-dos na ng madaling araw pero hanggang ngayon mulat na mulat pa rin ang aking mga mata. Iniisip kung anong hakbang ang gagawin ko kung papaano umamin sa kaniya. "Argh! Nakakainis naman oh, may klase pa ako mamaya e!" mahinang bulyaw ko at bahagyang sinabutan ang aking sarili.
Kanina pa ako nag-iisip ng mga puwedeng way para masabi kay Lathan nararamdaman ko. Pero sa t'wing iisipin ko na gagawin ko 'yon, tatawanan niya ako.
Jusko, Lordie napakahirap magkagusto.
I was too desperate to fade these feelings away. Nahihirapan na rin ako sa t'wing kasama ko siya, pero at the same time nakakakilig, at masaya. Kasi kahit ganoon, nagkakaroon ako ng chance na makasama siya, nagkakaroon ako ng bonding kasama siya, kahit ang hirap hirap na.
I have no choice but to say it to Gwen, alam kong matutulungan ako ng gagang 'yon. I quickly got my phone beside me and dialed her number. She rang it for a couple of minutes before finally answering it.
"P*ta sumagot ko rin," I whispered.
Narinig ko ang pag-ungot niya dahilan para matawa ako nang bahagya. "Zynl Ashayia Reyes! K*ngina ka, alos-dos ng madaling araw ano'ng kailangan mo?!" bulyaw niya sa kabilang linya na naging sanhi upang mailayo ka nang bahagya ang telepono sa aking tenga.
Kahit kailan talaga ang taas ng energy nito kahit kagigising lang. "I need your help, bestie," I started. I was about to speak once again, but she preceded me.
Nagpapalatak siya sa kabilang linya. "G*go, Zynl anong oras pa lang oh! Anong gagawin mo sa mga oras na 'to?!" Narinig ko ang boses niya na para bang mangiyak-ngiyak.
I sighed heavily. Kailangan kong sumeryoso at kapag hindi ko ginawa 'yon babaan ako ng gagang 'to ng linya. "Kailangan kong umamin..." Pumikit ako at inaalam na ang mga puwedeng mangyari once na umamin ako kay Lathan mamaya.
"Ha? Anong aamin? Alam mo walang kuwenta 'tong pinag-uusapan natin, inistorbo mo—" I halted her.
"Aamin ako kay Lathan mamaya na gusto ko siya, kasi t*ngina hirap na hirap na akong itago, Gwen! Ayoko ng nararamdaman ko, ayokong sa kaniya ko 'to maramdaman!"
Kahit papaano ay napigilan ko nang bahagya ang pagtaas ng boses ko. Uuntiin ko sana pagsabi sa kaniya e, pero gusto ata nito straight to the point, e 'di ayan tahimik siya sa kabilang linya.
"Hoy, are you still there?" Sinilip ko ang cellphone ko at nandoon pa rin naman ang number niya. Nanahimik kasi siya bigla sa sinabi ko e.
I heard her deep gasp on the other line. "Omg, Zynl... I knew it! Sabi ko na e, tama hinala kong inggrata ka!" masaya ang boses na sagot niya sa kabilang linya.
Napasapo ako sa aking noo. Sana matulungan ako ng babaeng 'to matanggal ang nararamdaman ko, kasi kapag nagkataon baka siya pa maging dahilan baka mas lalo akong mahulog sa pilit kong iniiwasan.
"NEXT week will be our quiz for today's topic, so please be ready and do your best." Mr. Garatio smiled at us before he left the room.
"Quiz his face, e halos wala ngang makasagot sa quiz niya na parang pang-finals na e," biglang wika ni Alli, isa sa mga close friend ko rin sa section na 'to.
Actually, siya 'yong madalas kong kasama sa t'wing wala ako roon sa banda at kay Gwen. Siya 'yong palagi ko ring kasama sa katarantaduhan ko sa buhay. Wala sa tingin ko partner in crime na rin kami ng bobang 'to.
I nudged at her. "Hayaan mo na, katabi mo naman ako." I winked at her.
She shows her disgusted face. "Ang taas ng level of confidence ngayong araw, ah!" Sinenyas pa niya ang kaniyang kamay sa hangin na para bang ganoong kataas nga talaga ang sinasabi niya.
Inismiran ko siya at pinagpatuloy na lang ang pag-aayos ng gamit ko. Lunch break na kasi at baka nandoon na 'yong banda at si Gwen sa tambayan namin tuwing ganitong lunch break o 'di kaya kapag natapos na ang klase. Minsan sinasama ko rin si Alli kapag wala siyang ginagawa sa org. na sinalihan niya. About sa Science 'yon, e wala naman akong pake sa Science kaya bahala na siya roon.
"Busy ka now? Sama ka muna sa amin," aya ko sa kaniya nang makalabas kami ng room.
Tinignan niya ang kaniyang schedule kung may gagawin siya ng ganitong oras, at agad na sumilay ang ngiti sa kaniyang labi na hinarap niya sa akin ang kaniyang cellphone. "Wala akong gagawin ngayong week, so sa inyo ako sasama." Kumapit siya nang mahigpit sa kaniyang bag, at patakbong pumunta sa tambayan namin.
"Sus, isang tawag lang sa 'yo, balik ka sa org. mo kahit wala kang gagawin ngayong week," I whispered to myself.
Ganoon naman siya palagi, napaka-consistent niya sa lahat ng ginagawa niya sa buhay. Consistent honor student din siya ngayong sem. Actually, she was the first one ranked in our section. Tapos ako na 'yong pumangalawa. Wala naman sa akin 'yon, dahil deserve niya talaga. Saksi ako sa lahat ng paghihirap na ginagawa niya maabot niya lang 'yon. Para hindi mawala ang scholarship niya to be exact. Kaya bilib din ako sa kaniya e, lahat ginagawa niya para sa pamilya niya. Para maabot niya rin ang pangarap niya.
I won't be surprised anymore, kung mas succesful pa siya sa akin sa future.
Padabog akong umupo at ang akbay ni Jonathan ang sumalubong sa akin. "Sana um-order na ako ng isang bucket ng chicken kung sinabi mo lang na sasama pala ngayon si Alli." Bahagya niyang pinisil ang braso ko, para maparamdam niya sa akin 'yong gigil niya.
Isa rin kasi 'tong hamak na maharot. Sinabi niya sa amin na gusto niya si Alli pero the next day may iba ng hinaharot. Iba talaga kapag nasa banda ka, halos luhuran ka na ng lahat ng babae e. Buti na lang si Lathan hays, secured na talaga future niya sa akin.
"Zynl Ashayia!" Mula sa malayo rinig na rinig namin ang sigaw ni Gwen na animo'y isa akong batang nawawala. Iba talaga 'tong babaeng 'to kapag chismis na. Hindi kasi namin natapos ang usapan namin kahapon dahil pinatayan ko na siya ng linya, ang dami-dami niya ba namang mga tanong at sa dami n'on hindi ko alam kung ano ang uunahin kong sagutin. Tinext ko na lang siya na mag-usap na lang kami sa personal at doon ko sasabihin lahat, kaya grabe ang pagsigaw niya ngayon e.
"Gwen ang skandalosa mo talaga kahit kailan," salubong na saad ni Lathan nang makaupo siya sa tabi ko.
Pigil ngiti naman ang ginagawa niya habang inaayos niya 'yong in-order niya sa canteen bago siya pumunta rito. "Wala kang alam, so you better shut up your mouth." She flipped her hair, and she diverted her gaze at me.
Umalis sa tabi ko si Jonathan at pumalit naman si Alli.
"Hi, Gwen!" Bati niya kay Gwen na ngayon ay nakangiti sa kaniya.
"Hello! Kumusta?" Mukhang napilitan pa siyang makipag-usap kasi nabitin ata 'yong itatanong niya sa akin. Hindi ko rin naman siya hahayaang makapagtanong sa akin gayong nasa harap namin ang banda 'no! Baka mapaamin ako ng wala sa oras, at mawala lahat ng pinagsamahan sa isang iglap!
"Ayos lang, kinakaya maging archi." Tinaas niya ang kaniyang kilay, at inumpisahan na rin niyang buksan ang in-order ni Jonathan para sa kaniya.
Go with the flow din 'tong isang 'to e, once may nagbigay sa kaniya, tatanggapin niya 'yon nang tatanggapin pero hindi niya binibigyan ng chance manligaw sa kaniya. Priority niya rin kasi ang pag-aaral kaya siguro gano'n.
Mukhang nawili na makipag-usap si Gwen kay Alli kaya umalis siya sa tabi ko at doon na tumabi. Pabor din sa akin 'yon para tahimik ang lunch break ko.
Bali, katabi ko na ngayon si Chris na tahimik lang din na kumakain at para bang malalim ang iniisip. Hindi na bago sa 'kin ang ganito, ganiyan naman siya palagi. Parang laging lutang ang bruho.
"May practice kami mamaya sa music room, sino sasama?" biglang saad ni Jonathan, at agad ko ring tinaas ang mga kamay ko. Sus, kahit hindi na nga siya mag-aya, present naman ako palagi roon.
"Sus, 'wag ka na," saad naman ni Lathan.
Sinamaan ko siya nang tingin at tinawanan niya lang 'yon. Isa rin talaga sa mga kontrabida 'to si Lathan sa buhay ko, kaya ewan ko ba at bakit ko nagustuhan 'tong balusabas na 'to.
Pero kahit ganoon, pinagpatuloy ko pa rin ang pagkain ko kasi jusko sa simpleng ganoong interaction namin kinikilig na talaga ako! Ay basta, oo delikado na nga talaga ako!
'And what I always said, natatakot ako kung saan ako dadalhin ng nararamdaman kong 'to.'
Akmang isusubo ko na sana iyong nasa kutsara ko, pero natigilan ako nang biglang magsalita si Lathan.
"Ikaw, hindi ka sasama?"
I was about to answer him, but I realized that he was talking with Alli.
'Sus, bakit ba nag-a-assume ako na ako ang tinatanong niya, e palagi naman akong nakadikit sa kanila.'
Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko at nakangiting tumingin na lang sa kanila.
"Siyempre sasama," Alli answered.
I saw the small smile on Lathan's lips. "See you, then."
Hindi ko alam kung ako lang, pero nanahimik 'yong nasa paligid ko, ultimo sina Jonathan, Chris, Kian, at Gwen ay nanahimik at nakamasid lang kay Alli at Lathan.
I don't know what to feel or react. Bakit parang bigla akong nakaramdam ng kirot sa heart? Normal lang naman 'yon 'no?
K*ngina.
Agad kong kinuha 'yong coke sa tabi ko at binuksan 'yon, ininom ko 'yon nang mabilisan na agad din namang napansin ni Kian.
"Zynl, dahan dahan wala kang kaagaw," sita niya sa akin at inabutan ako ng tissue.
'Siguro wala nga, pero ngayon mukhang meron na.'
Inalis ko ang nasa isip ko at pinilit ko ang sarili ko na ganoon lang talaga si Lathan. Friendly siya e, ganoon talaga ang approach niya sa lahat.
Lumapit bigla si Gwen sa tabi ko at binulungan ako. "Are you okay?"
Napamaang akong napatawa. "Y-yes, bakit naman hindi?" Tinawanan ko na lang siya at inumpisahang ligpitin kung ano 'yong puwedeng ligpitin sa mesa namin, para kahit papaano ay ma-divert ang atensiyon ko roon. Masiyadong bumibigat ang pakiramdam ko, at ayoko ng nararamdaman kong 'to.