Bumalik ako sa search at tinaype ko ang pangalan na Moon Soo-joon. Maraming lumabas na resulta pero iyong pinakaunang resulta ang aking binuksan. Oo, stalker ako pero wala namang masama roon. At kung iniisip ng iba diyan na nagsasayang lamang ako ng oras sa ginagawa ko. Well, that is not true! His handsomeness is worth it to stalk.
He so perfect, and maybe I am fallin love with him. But the question is, may chance kayang magkagusto siya sa akin?
Nawala ang ngiti ko nang maisip ko iyon. He's so perfect to fall in love with me. I am just the heiress of Barcelona hotel, except that I'm nothing. I have no talent, not intelligent as well, and my hobby is to just to eat and sleep. Pero walang posible sa himala, magtiwala lamang sa sarili.
Inis-croll down ko at napangiti ako nang makita ang isang post niya. He is selling his PC. I couldn't stop my mind in thinking, then minute later I smiled for the strategy that I thought. Taking soon-joon's attention is hard to get, not until this time.
Napakagat-labi ako habang nakatitig sa screen ng laptop. Kung hindi niya ako gusto, gagawa ako nang paraan para magustuhan niya ako. Hindi ako katulad ng isang babae na tutunganga lamang habang tinititigan ang crush niya. Kung walang chance na siya ang mag-first mo, ako na ang gagawa.
I added him to be my friend in facegram. I was excited and the same time, happy. Pero nandoon pa rin ang kaba na baka hindi niya ako i-confirm. Gumalaw na ako, I sent him a message and it is about the PC he sale.
"Interested ako sa PC na binebenta mo... Hopefully you will be noticed me, " my message.
Well, that was the strategy I thought. This new generation, hindi na uso ang pa-hard to get. If you want those guy then make first move, for sure you will get him as soon as possible.
I was getting bored and hopeless, half hour pass nothing happened. He never confirm me. Nilalaro ko ang keyboard ng aking laptop nang mayroong nagpop up na notification sa screen ng laptop. "Moon Soon-joon accepting your friend request," basa ko na mayroong ngiti sa labi.
"Hello, I am Belina Celestina Barcelona, just call me belle... I'm interested on you-"
I was so shocked when I accidentally clicked the enter to sent the message. But in my second thought that was not accident, sinadya ko ito. Call me papansin, I don't care about it! Call me cheap, mas lalong wala akong paki-alam! I know what I really am. Kilala ko ang sarili ko.
I typed again. "I mean, interested ako sa PC na sale mo," pagwawasto ko.
Hindi niya binuksan ang mensahe ko, online naman siya. Nabobored na ako habang hinihintay ang reply niya. I feel like my strategy is useless, I feel like he never be noticed me.
But when one message pop-up, my boredness flew away. Nakangiti akong binubuksan ang mensahe na nanggagaling kay Soo-Joon. Ngunit agad rin nawala ang aking ngiti nang mabasa ang mensahe niya. It was an information about the PC. Dismiyado ako. To be honest I expected that he will be friendly or even he will be asked a little question about myself.
In my second thought, bakit naman siya magtanong tungkol sa akin?
Another message from him. "This PC is 3 months old. Bagong-bago pa ito at hindi ko masyadong nagagamit," he added.
"That's good. I will buy it but I will check it first," I reply. "So, kailangan ko ito makikita?"
He viewed my message. I couldn't stop myself from grinning. Kilig na kilig ako. Iwan ko ba kung bakit ko ito nararamdaman. It is just a simply conversation about the thing that he sale. Pero sa kilig ko parang nanliligaw siya sa akin.
"Tomorrow, lunch time. Magkita tayo sa labas ng gate nang STII," he responded.
"Okay, Soo-Joon," I reply with heart imoji after the last word.
He was just viewed my last message. Isinira ko na rin ang aking laptop, mukhang hind na naman siya magrereply. Nakangiti ako, hindi talaga ako makapaniwala na naka-chat ko si Moon Soo-Joon at magkikita pa kami bukas. Ang saya at nakakakilig!
Dapat maganda ako bukas. Dapat ako lamang ang pinakamaganda sa mga mata niya bukas!
Tumayo ako at binuksan ang aking wardrobe. Hinalungkat ko nang damit na pwede ko suotin kinabukasan. Hindi pwede na simple lamang ako bukas. Makakasama ko si Soo-Joon bukas kaya dapat hindi simpleng damit lamang ang isusuot. Kung pwede lamang gown ang isusuot bakit hindi... Pero baka mapagkamalan niya akong baliw kaya wag na lang.
Isa-isa kong sinukat ang aking mga damit at kapag hindi ko magustuhan tinatapon ko na lamang sa kama. Sukat na naman at kapag hindi ko nagustuhan tapon ulit sa kama hanggang sa napagod ako ngunit wala pa akong napili na isusuot. Nawawalan na ako nang pag-asa na makahanap ng isusuot pero nang maalala ko ang isang dress na birthday gift ni mommy sa akin last year ay agad akong sumigla.
Kinuha ko ang box na nasa ilalim ng kama, nasa loob nito ang damit. Binuksan ko ito at inilabas ang Minnie skirt saka ngumiti. This dress is so perfect for my beauty! I can't wait to wear it tomorrow.
Bumukas ang pintuan sa kwarto, napalingon ako dito. Si mommy ito, dumungaw sa pinto. Tumingin siya sa kama kong nagkalat ang mga damit saka sumimangot na binalik sa akin ang kanyang paningin.
"Mommy, nandito na pala kayo..." Sabi ko. "Pasok po kayo," yaya ko kay mommy.
Pumasok si mommy Bella sa kwarto ko. Umupo siya sa kama, sa gilid ko. Inilapag ko ang hawak na box sa kama saka yumakap kay mommy. Naramdaman ko ang pagkabigla niya pero sa huli ay napahagikhik siya. Alam na niya siguro na may gusto akong hingin.
"What is that darling?" Mommy asked.
"Mom, di'ba mahal n'yo ako..." Bula ko sa kanya. "Di'ba nag-iisa mo akong prinsesa..."
Mommy smiled. "Ano ang hihingin mo, baby?"
Bumitiw ako sa pagyakap kay mommy. Ngumuso ako at hinarap siya. Nakangiti pa rin si mommy hinihintay ang sasabihin ko sa kanya. Yes, I am a brat but sometimes I cannot tell to mom or dad what I wanted to have. Siguro, dahil nakukunsensya rin ako...
"I want to buy PC mom," I said. "Maganda kasi ang brand then yung kulay niya gusto ko."
Hindi nakasagot si mommy, muling bumukas ang pinto. Napatingin kaming dalawa dito sabay ngiti nang makita si daddy na kasalukuyang pumasok sa kwarto ko at lumapit sa amin. Hindi mawala-wala ang ngiti ko habang nakatingin sa'king ama subrang gwapo. Sa kanya ata ako nagmana...
"What are you doing here, darling?" Tanong niya kay mommy, nakaupo na siya sa gilid nito.
"You daughter wants to buy PC," sagot ni mommy.
Napatingin si daddy ceasar sa akin, nginitian ko siya na kay tamis-tamis. "Diba baby bago pa ang laptop mo, saka yung computer mo hindi mo nagagamit." Tumingin siya sa nakatambak na PC ko sa gilid. "Bakit ka pa bibili? Ganito nalang, bibigyan kita ng pera then mag-shopping ka nalang."
"But dad, I don't want to shop! Gusto ko yung PC na yon..." Irita kong sabi.
"Okay, baby... Don't be irritated! We will buy that PC but now we should eat first our super, I'm so hungry," daddy respond.
I was so happy. Hindi naman talaga ako nag-iisip na hindi ako papayagan nina mom and dad dahil alam ko na lahat nang gusto ko ibinigay nila. Ganito ang magulang ko, kung anong ikakasaya ko ibinibigay nila. How lucky I am.
Tumayo si daddy kasunod ay inaalalayan niya si mom na tumayo. Napangiti ulit ako dahil sa kanila. Nakapasweet talaga ni daddy kay mommy. Nakakakilig!
"Mauna na kayo mom, dad... Ililigpit ko lang ito," sabi ko sa kanila.
"Okay, baby... I love you," si mom ang sumagot.
Lumabas na ang mga magulang ko. Gumalaw na ako para iligpit ang aking mga kalat. Pagkatapos ng aking ginagawa lumabas ako sa kwarto at nagtungo sa kitchen. Naabutan ko sina mom at dad roon na nagtatawanan, mukhang nagbibiruan ang mga ito.
"Oh, you're here!" Si daddy ito, nakatingin sa akin.
Umupo ako sa tabi ng upuan ni mom saka nginitian si dad. Nilagyan ni mom ang plato ko nang kanin, si dad naman ay inabot sa akin ang ulam na paborito ko; hindi ito nawawala sa hapag-kainan namin. Tahimik kaming kumakain hanggang sa matapos. That evening, it was my last moment with my parents before I go to bed. Quiet but memorable. Minsan lamang kasi kaming kumakain ng magkasama dahil busy sila palagi sa negosyo.
Kinaumagahan, himala na nagising ako ng maaga. Sa nakaraan mga araw, sa ganitong oras nakahilik pa ako. Siguro sa excite ko kaya nagising ako nang alas sais ng umaga. Excited talaga ako kahit mamayang tanghalian pa ang pagkikita namin ni Soo-joon.
"What a beautiful day!" Sigaw ko sa loob ng bathroom.
Pagkatapos kong maligo, isinuot ko ang dress na napili ko kagabi, naglagay ng light make-up saka lumabas ng kwarto para mag-breakfast. I smiled when I saw my parents at the dining table. They looked at me with admire while I was stepped closer to them.
Another memorable moments with my parents.
"Wow darling, our princess look gorgeous today!" Dad admired me.
Kagabi sa tabi ako ni mom umupo, ngayon naman ay kay dad. Ngumiti ulit ako nang makita na may laman na ang aking plato. Minsan talaga wala silang time sa akin pero kapag nagkaka-oras sila subra-subra naman ang nararamdaman kong pagmamahal mula sa kanila.
I was wearing pink minnie skirt with pink dollshoes and black sling bag. I looked super cute in my outfit. Open ito sa likuran at sa harap naman ay may nakaburda na puting rosas. Sure ako mag-e-spark talaga ang mga mata ni Soo-joon kapag nakita niya ako mamaya.
May pagmamabilis akong kumain, nakakunot-noo naman ang mga magulang ko habang nakatingin sa akin. Sumubo ako ng hatdog, isang kagat lamang nag kinain ko kasunod ay ang pag-inom ko sa gatas na nakalapag sa gilid ng aking plato. Isang lagok lang ang ininom ko rin sa gatas bago tumayo at humalik sa pisngi nina mommy at daddy.
"Bye mom, dad..." Paalam ko.
"Hindi pa tapos ang breakfast mo ah..." Pagtataka ni mom.
"It's okay mom, I'm already full." Sagot ko sabay talikod sa kanila.
I lied. Hindi ako nabusog, sinabi ko lamang iyon para maka-alis. Hindi nila kasi ako papayagan na pumasok sa school habang hindi puno ang tiyan ko. Pero gusto ko naman na maaga ako sa school, baka makita ko siya.
Manong dominador, my driver was me at the parking area. Huminto ako sa paglalakad at tumingin sa kulay rosas na kotse para suriin ito kung malinis ba ito. Ayaw na ayaw ko nang madumi kapag sumasakay ako dito. Feeling ko napapalibutan ako ng bacteria.
Well, the car is clean. Lumapit ako at pumasok sa loob ng backseat. Pumasok na rin si Mang nador sa driverseat at pinausad ang sasakyan. Pagdating namin sa harap ng STII, huminto ang sinasakyan ko. Inayos ko muna ang aking suot bago lumabas at dahan-dahan humakbang sa entrance ng school.
I keep my head up while walking in front of students, confidently. I got everyone's attention, mapa-babae man o lalaki. Tumabi sila at binigyan ako ng daan. Pakiramdam ko halos matutunaw na ako sa mga up and down na titig nila sa akin.
But in just a second, I was annoyed when a girl blocking my way. Sa paraan ng tingin niya sa akin, para siyang lobo na gusto akong lapain. Nakakatakot pero hindi ako natatakot. Gosh, sino ba siya?!
I looked at her in a dim face. Pakiramdam ko isa ito sa mga manliligaw ni Soo-joon. Oh, I'm wrong... I mean, isa ito sa may gusto kay Soo-Joon. Wag na wag talaga nitong masabi-sabi na girlfriend siya ni Soo-Joon kung ayaw niyang pumutok ang kanyang labi.
Akin lang si Soo-Joon! Para sa'kin lamang si Soo-Joon!
Halos matunaw ko ang babaeng nasa aking harapan dahil sa paraan ng pagkatitig ko sa kanya. Nag-iba lamang ang aking reaksyon nang inabot niya sa akin ang kanyang kamay para makipag-shakehands.