Engineer. Isaiah Adam Gallego
Napatigil ako sa pagtipa ng computer ko ng mabasa ko ang magiging engineer ng kompanya. Bakit siya pa?
Agad akong tumayo at inayos ang gamit ko. Pupunta ako kay mommy at tatanungin ko kung sino ang magiging engineer ng company ngayon. Baka malabo lang ang mata ko at iba ang pagkabasa ko.
Nang makapasok ako sa office ni Mommy ay nakita ko siyang nagpipirma ng papeles.
"Mommy..." Tawag ko sa kaniya, agad naman siyang lumingon sa'kin
"What's problem?" Takang tanong nito sa'kin sabay tayo, agad naman akong umupo sa kalapit na upuan.
"I just want to ask kung sino 'yong bago magiging engineer?" Tanong ko sa kaniya agaran naman siyang ngumiti sa'kin at lumapit
"Do you remember you pretty handsome ex-boyfriend when your highschool?" Natatawang usal nito sabay tapik sa balikat ko. Bigla naman sumama ang timpla ng mukha ko dahil sa sinabi.
"Oh c'mon mom. Bakit siya ang kinuha niyo? Marami namang iba riyan." She laughed at me and tapped my shoulder.
"Why? Are you still affected?" She smiled at me. Mas lalong sumama ang mukha ko dahil sa kaniyang sinabi.
I'm not affected because of that man!
"Siya ang kinuha kong engineer dahil nag resign si Mr. Garcia and wala na rin akong mahanap dahil next week magsisimulang ipatayo ang bagong building," usal nito.
"Mom, pwede naman si Neon nalang ang kunin mong Engineer," I said at mom.
Si Neon, ang tinutukoy ko ang kaibigan ko noong highschool.
"Hindi pwede si Neon, Marami siyang project ngayon kaya ayoko sumingit at yung pretty handsome ex-boyfriend mo nalang kinuha ko." Ngumiti ito sa akin.
"Accept it, Ciara. If you're not affected then proved it, my dear."
"Atsaka si Neon ang nag recommend sa kaniya na maging engineer. Alam mo naman sa Gallego Construction Company nag tra-trabaho iyon," she said.
My eyes widened when I heard the Gallego surname.
What? Gallego Construction Company?
"I can't believe this mom. Hindi ako papayag maghahanap ako ng engineer, ayoko siyang makasama mommy." Maktol ko sa kaniya pero umiling lang 'to sa'kin.
Magsasalita pa muli ako para mapilit ko si mommy na maghanap iba pero bumukas ang pinto. Napatingin ako sa pintuan at para akong nanigas ng makita ko kung sino ang pumasok, gusto kong lumabas para maiwasan ang seryosong tingin niya.
He's wearing black long shirt button down and black slack. naka roll up ang itim na shirt nito hanggang siko.
He's here.
"Oh! You're here, Mr. Isaiah Gallego. It's nice to see you..." My mom looked at me and smiled. "Again..."
Napairap naman ako dahil sa sinabi nito.
"It's nice to see you, Madam." Napaiwas ako ng tingin ng marinig ko ang boses nito.
Napatingin ako muli sa pintuan ng bumukas muli at sumilip dun ang secretary ni Mommy.
"Ma'am meron po kayong meeting sa client." Saad nito sabay yuko, tumango naman si mommy.
Tumingin muli 'to sa kaniya sabay baling muli ng tingin niya sa'kin sabay ngiti sa'kin, ngiting may kalokohan naman gagawin.
"Mr. Gallego, if you don't mind? Can I leave you here with my daughter?" Sabi ni Mommy at ngiting ngiti pa.
I just rolled my eyes because of my mom doing. Anong akala niya sa amin? Mga bata pa rin?
Mommy left so it's just the two of us in mom's office.
"Bakit mo tinanggap 'tong project na 'to," tanong ko sa kaniya.
Mariin ako nitong pinagkatitigan.
"Your mom offered this job to me, who am I to not accept this job," sabi nito sa seryosong boses.
Dahil sa sinabi nito ay mabilis na tinalikuran ko na lang. Dahil baka iba pa ang masabi ko sa kaniya.
Nang pipihitin ko na ang doorknob ay napatigil ako dahil sa sinabi nito
You still haven't changed, you're always turning away from me." Malamig na sabi nito
Ako pa talaga? Ako ba iyong tumalikod sa ating dalawa? Ako ba iyong sumuko kaagad?
Agad ko ng binuksan ang pintuan at mabilis na sinara iyon.
Seryosong naglakad ako palabas, habang ang ibang mga empleyado na nadadaanan ko ay binabati ako ngunit hindi ko 'yon pinansin.
Mabilis kong sinarado ang pinto ng makapasok ako sa office, napahilamos ako sa mukha ko ng maalala ko siya.
No, hindi na pwede, tapos na 'yon.
Tapos na kung anong meron sa amin na hindi na puwedeng maibalik dahil sa mga desisyong nagawa namin.
Hindi ko alam kung bakit nasa punto na kami ng pag-aaway na humantong sa hiwalayan na ayaw kong mangyari pero hindi ko inaasahang na eto pa lang ang magpapabagp ng lahat ng iyon.
Mapait na lang akong napangiti habang inaalala ang nakaraan naming dalawa na hindi na puwedeng balikan na hanggang alaala na lang iyon.
Napabuntong hininga na lang ako bago pinunasan ang luhang tumutulo sa aking pisngi.
He change a alot, he's attitude and his face. Maraming nagbago sa kaniya na hindi mo aakalain.