logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

Chapter 5- The truth behind the mess

Zauren’s Pov
First time ko ulit na may kasamang kumain , hindi na kasi ako nasasamahan ni Rhea simula nung lumabas yung story at nakakainis kasi alam kong pinagseselosan nya si Aerah pero patuloy pa din ako sa paglapit sa kanya. Hindi ko din kasi alam kong bakit di ko magawang iwasan tung babaeng ito, nakakaramdam ako nang kakaiba sa kanyang pagkatao , ayaw ko ding malaman ang tungkol don pero gusto ko syang tulungan, nakikita ko kasi sa kanya lahat si Rhea, kung paano sya magulat, umiyak at yung kanina na habang ginagamot ko yung sugat nya, alam ko ang ibig sabihin non pero ayaw nya maging obvious ganun din si Rhea , I can see Rhea to her don sa story na yun
“Uhm, Zauren, gusto ko talaga tung tanungin sayo kuryos lang talaga ako ei”- sya
“Ano yun?”- ako
“Nasan na yung parents mo? Bakit di mo sila nakakasama?”- tanong nya, I accidentally drop the spoon on my plate, nagulat naman sya doon at parang natakot kaya binawi ny agad yung tanong nya
“O-okay lang naman kung ayaw mong sagutin”-sya
“Hindi okay lang, I just didn’t expect that someone ask me a question like that, first time kasi, yung parents ko matagal na silang pinatay, yung papa ko namatay dahil alam ko na may mali sa operasyon na yun, pinalabas lang nila na table death at alam mo kung sino yung kawawa, yung doctor na nag opera sa papa ko, alam ko na ginamit rin yung doctor na yun para sa sariling kapakanan nang hospital na iyon, tapos yung mama ko di ko alam na sekreto nyang pinuntahan ang director nang hospital na iyon at ipinaglaban nya ang karapatan nang ama ko ko ngunit ang ginawa nila pinatay din nila ang mama ko di lang pinatay , ginahasa pa..”- napatigil ako saglit dahil naalala ko lahat ang pangyayari nayun mismo sa kwento nayun
“Kinabukasan pumunta ako sa hospital nayun pero di ako pinapapasok, nag-antay ako sa labas hanggang sa may nakita akong kasing- edad ko lang din na bata at yung nanay nya, iyak na iyak yung bata habang yung nanay nya parang nalugmok na kandila , nagulat ako nun nang biglang natumba yung nanay nung bata, humihingi sya nang tulong pero di sya pinakinggan nung hospital iyon,at yung batang babae yun si Rhea, pareho kami nang pinagdaanan. Sa murang edad ko nun naranasan ko kung gaano kalupit ang buhay na pinagdaanan ko, kung paano nila pinaglaruan habang sila ay nagsasaya sa buhay nila”- matapos kung sabihin yun parang kaunti nalang at mababali ko yung kutsara na hawak ko, yung puso ko parang iniipit sa sakit tuwig naalala ko ang pangyayari nayun pero ang mas masakit don nilikha lang iyon nang imahinasyon nang isang author ang buhay ko nayun
I came back to my own senses when I heard her sobbing, I saw her crying as if she were in my story, her cry at the hospital is the same as her cry right now, it hurts her. She immediately covered her face when she noticed that I was looking at her, she immediately turned her back to me, to wipe his tears, I don't even know why she cried that way, did I say something bad?
“Okay ka lang?”- tanong ko, pero imbis na sagutin nya yung tanong ko ay nagmamadali syang tumayo
“Aalis na ako ,salamat sa naitulong mo sa akin ngayong gabi Harold”- wika nya saka nagmamadaling lumabas sa condo ko
I was left in the room dumbfounded of what happen to her, I thought to follow her, nang makalabas ako ay saka ko lang sya nakitang kakasakay lang nang elevator nnag takbuhin ko ang elevator ay bumaba na, I went to another elevator and good thing because it was just open, I went in and hit the ground floor, I knew she had not left yet, nor do I know why I follow him. When I was on the ground floor I saw him hurry to the exit of this hotel, I ran quickly to catch her up.
“Sashi! Sandali!”- I stopped her when I reached for his arm , napatingin naman sya sa akin, nakita ko parin na lumuluha sya
“ Please Harold! Let me go, don’t do this to me again please! Wag mo na akong kausapin!”- she tried to pull his arm out of my grip, but I tightened my seize on her
“What did I’ve done to you, para umiyak ka nang ganyan Aerah?”- tanong ko
“Wala , wala kang ginawa kaya please bitawan mo ko !”- sabi nya at malakas nya ako naitulak para makawala sya sa pagkahawak ko tumakbo naman sya nang hindi tumitingin sa daan kaya natakot ako na baka mabangga sya
At tulad nga nang sinabi ko, may parating na taxi kaya mabilis pa sa adrenaline ko na takbuhin si Aerah upang hilain doon sa paparating na taxi.
“Jusko naman iha kung mag-aaway kayo nitong nobyo mo huwag mo naman ako idamay”- sabi nung taxi driver, habang yakap ko sa aking mga bisig si Aerah , tiningnan ko yung mga mukha nya at bakas sa mukha nya ang pagkatakot sa nangyari
“Manong what did just happen?”- boses nang pamilyar na babae,nang tingnan ko kung saan sya nakapwesto I never was wrong , it was her ,sya yung pasahero sa loob nang taxi, agad ko naman pinakawalan si Aerah sa mga bisig ko, I saw it, I saw the pain in her eyes
“ Rhea, let me explain”- sabi ko pero wala, hindi sya nakinig at umalis sa harap ko at sumakay ulit doon sa taxi nayun
Ang tanga tanga ko! Sobrang tanga ! nang tingnan ko ang pwesto ni Sashi wala na sya don, what did I do to make this shit happen!
Sashi’s Pov
I left the scene immediately, I didn't want to see them both devastated because of me, what am I to them? Why did I immerse myself in the story of the two,if this was a movie ako ba yung third party sa story nila. Bat ang bilis magbago nang kwento? At isa pa, now I confirmed na sya nga yung lalaki na ginawa ko, sya yung lalaki na ginawa kong contrabida sa story ko pero bakit ganun? why do I hurt his feelings, he knows that his life was just a fantasy he knew that his life was a untrue , and even more annoying, he was able to feel pity for what happened in my life, what was his intention and why did he become real? Anong meron sa kanila bakit sila nandito? Nandito ba sila upang paghigantihan ako? Hinahanap ba nila ako? Mas lalo lang ako naiyak sa pinagiisip ko , eto na ba ang karma ko dahil sa ginawa ko sa kanila? All did I do is to take revenge sa mga tao na sumira sa buhay ko , I deploy it in my story because it was my first step, but why did it go wrong? Why does it seem to be my fault?
“Ma’am nandito na po tayo”- wika nung driver, agad naman ako nagbayad, tapos ay lumabas at pumasok sa boarding haus ko at tumungo sa room ko, agad ko nilatag ang sarili ko sa kama at hinayaang magsitulo ang mga luha sa mata ko hanggang sa makatulog ako
The next morning, I woke up because my phone was ringing , alarm ko pala, bumangon ako para maghanda but I stopped for a moment when I realized that i was suspended on my duty
“ Oo bukas pumunta ka sa hospital na iyon at lilinisin natin yung pangalan mo “
I remember everything that happened yesterday, my head ached when I remembered that, shall I go? After what I did yesterday, does he have intention to help me to get me out of that err?
Beep..beep
Biglang tumunog yung cellphone ko at nakatanggap ako nang message mula sa CI ko
“Pumunta ka ngayon sa hospital na pinagdudutyhan mo ngayon din at dumiretso ka sa office nang director”- basa ko sa text
Napangiti ako na ewan.. I knew I was going back to that hospital , but I was worried about seeing Rhea and Zauren again. But suddenly, I made up my mind pupunta ako ulit sa hospital na iyon and to make things clear out sa amin ni Harold para kay Rhea , alam ko sa sarili ko nawala naman akong ginawang mali
Kumilos na agad ako at nagbihis sinuot ko parin yung uniform na bigay nang school sa pagdudty namin, nang matapos ako sa morning routine ko ay agad na ako lumabas sa boarding house at sumakay agad nang jeep nang may huminto. Nakatanggap pa ako anng text kay Ynnah na hinahanap daw ako nung CI namin.
Nang makarating ako sa hospital na yon, agad ako sinalubong ni Ynnah at niyakap
“Sha , feel ko goodnews ang sasalubong sayo ngayon”- sabi nya
“Bakit feel mo?”- ako
“Kasi parang nagiguilty si Maam CI sa ginawa nya kanina ei maamo yung mukha nya ngayon”- wika nya , alam ko dahil may ginawa si Harold sito, nais ko sanang magpasalamat sa kanya at yun nahuli naming paguusap , nang mapatingin ako ulit kay Ynnah napansin ko na mugto rin ang mga mata nito
“Umiiyak ka ba?”- tanong ko sa kanya
“Ah oo .. nakakaiyak yung chapter 7 Aerah, basahin mo nalang, pumunta ka na sa opisina nang Director baka hinahanap ka na nila “- Ynnah
Sinunod ko naman yung utos nya kaya tumungo na ako sa elevator at sumakay nang bumaba ito, lumabas na din ako nang bumukas na ito, I was standing in front of the director's door again and I turned the doorknob, then came in, I waited for someone to hit me but i dont feel anything.
“Ms. Montereal umupo ka”- Director Jang
Hindi naman ako sumunod at nananatili sa posisyon ko
“Anong meron at bakit pinabalik ako dito?”- tanong ko
I saw inside that there were two nurses, the one who gave me the shift report, and the other who replaced me after my shift then I also saw the woman who threw me a figurine bowing her head and in the back of the Director I saw Zauren just staring at me.
“ Nurse Jane, explain mo sa kanilang lahat ang totoong nangyari kahapon”- utos ni Dr. Villafuerte sa nurse na nagbigay sa akin nang shift report
“ Ah.. kahapon po.. bago yung shift ni Ms. Montereal ako po yung nakashift nung gabi nayun matapos ang operasyon nung pasyente na na diagnose na may kidney stone, then nagbigay po sa akin nang bagong gamot si Dr. Villafuerte at inilagay ko po doon sa shift report na yun at kinaumagahan nang dumating si Ms. Montereal ibinigay ko po sa kanya yung shift report at malinaw na inexplain ko sa kanya lahat then nang mabasa ko ulit yung shift report pagkatapos nung incident nayun , napansin ko na may pumalit sa gamot na nilagay ko doon”- sabi nya my eyes widened when I heard that to her, she took the paper and laid it on the table when everyone could see it
“Gabi po yung shift ko and supposed to be red ballpen ang gamit ko, matapos ang shift report ni Sashi ay halata naman po na may nagrewrite nang shift report and I think sa pagmamadli nya nakalimutan nya yung kulay nang ballpen na ginamit ko, as you can see sa date and time sa taas, pm po yung nakalagay at dapat red ballpen iyon dahil yun ang protocol , ang mistakes lang nang gustong sumira kay Ms. Montereal ay black ballpen yung gamit nya, then may isa pa po akong ebidensya”-wika nya at inilatag nya doon ang shift report na ginawa ko sa isang worksheet
“Eto yung ginawa ni Ms. Montereal na shift report na ipapasa nya kay Nurse Karen and kung nababasa nyo sa medication na nilagay ni Ms. Montereal tama po yung nilagay nya doon at para mas maniwala kayo ito yung sinulat ko nang tumawag sa akin si Dr. Villafuerte upang sabihin sa akin ang bagong gamot nung pasyente, and to make my conclusion, sinabotahe po ni Nurse Karen ang shift report na ginawa ko at malinaw na walang kasalanan si Ms. Montereal “- sabi ni Nurse Jane
I’m out of words to say , hindi magprocess sa utak ko yung information na nalalaman ko
“Hindi, hindi ko magagawa yan, nagkakamali kayo!”- sigaw ni Karen , hinarap naman sya nung asawa nang pasyente at sinampal
“Halimaw ka! Bakit mo yun ginawa! Nasaktan ko pa ang batang iyan dahil sayo, walang hiya ka !!!” - sigaw nang babae habang sinasabunutan nya si Nurse Karen at pinahinto naman ito ni Dr. Harold
“ Ngayon misis na alam mo na yung totoo , I want you to apologize to Ms. Montereal , kneeling down”- utos ni Dr. Harold , naningkit naman ang mata ko dahil sa siinabi nya
“Dr. Villafuerte, sino ka sa akala mo para utusan ang babaeng iyan “- Director Jang
“ Bakit? hindi naman mahirap yung pinapagawa ko ah, bakit nung batuhin nya nang figurine sa mukha si Montereal nahirapan ba sya don?”-wika ni Dr. Villafuerte
“ Dr. Villafuerte!”- sigaw nung Director
“Sir, okay lang po nagkamali po ako tungkol sa kanya kaya gagawin ko po ang pinagawa nang Doctor, kesa naman po patayin ako sa konsensya ko”- sabi nung babae, humarap sya sa akin at lumuhod
“ Iha I’m so sorry of what I’ve done, I’m so sorry nadala lang ako sa emosyon ko non kaya nagawa ko yun sayo”- wika nya
But hindi sya ang gusto kong lumuhod sa harap ko , pero sige lang hindi pa ito ang tamang panahon para lumuhod sya sakin
“Okay na po, naintindihan ko kayo, napatawad ko na kayo”- sabi ko
Uminit na naman ang ulo nang Director at pinaalis nya kaagad kami, naiwan lang sya at si Nurse Karen dahil kakausapin nya ito nang makalabas na kami ay lumappit naman kaagad yung CI namin
“Ms. Montereal im sorry on what I have said to you yesterday, di ko rin inexpect na ganito pala ang nagyari, im so sorry alam na to nang university at binawi nila yung suspension at makakapag duty ka na ulit dito sa hospital na ito, yun lang ang sasabihin ko sayo Ms. Montereal , magingat ka sa susunod “- sabi nya at umalis na
When I was left alone, I was going to press the elevator but something came up ahead when I looked at it was Dr. Villafuerte, I bow to him as a thank you and this will be the last time that i could talk to him
“Dr. Villafuerte maraming salamat sa ginawa mo, nilinis mo ang pangalan ko,salamat, wla na akong iba pang sasabihin yun lang, excuse me”- sabi ko at tinahak ko ang landas papunta sa escalator, naramdaman ko naman na hindi nya ako sinundan kaya nakahinga ako nang maluwag, binigyan na rin ako nang CI na bagong pasyente, salamat namn at nakikisabay sa akin ang panahon hindi ko na talaga makikita si Dr. Villafuerte
Pinuntahan ko na yung bagong pasyente ko at nang buksan ko ito ay nakita ko yung babaeng doctor na nagchecheck sa pasyente nya, na shock ako nang makilala ko ito si Rhea?
Nang mapatingin si Rhea sa akin ay agad naman ako bumati sa kanya
“Ahh goodmorning po , ako po yung magbabantay ngayon sa pasyente nyo”- wika ko
“ Oh mabuti naman, balita ko sinabotahe pala yung shift report para magmukha na nagkamali ka sa gamot na binigay ko, sana naman wag nayun maulit no?”- wika nya
“Oo nga po ei, kaya nagpapasalamat po ako kay Doc--”- napatigil ako nang marealize ko ang sasabihin ko, inutusan naman ako ni Rhea na sa labas kami magusap kaya sumunod ako
“Alam ko na tinulungan ka ni Zauren, at naiintindihan ko sya kung bakit nya ginawa yun dahil ay ayaw nya nung may napagbibintangan lalo na alam nya yug katotohanan, he did that to me also wayback when I was like you , hindi ko lang akalain na gagawin rin nya yun sayo”- Rhea
“Ah Rhea , I want to clear this things out, gusto kong linawin na walang meron sa amin ni Zauren, yung mga nakikita mo it was all nothing please sana huwag na kayo mag-away kung nag-away man kayo, sinabi nya kasi sakin na nagse-”- hindi ko natapos yung sasabihin ko nang sumapaw sya
“So you both think na nagseselos ako, bakit naman? I know to myself na hindi mo ko mahihigitan kay Zauren ,so know your words, pero I warning you, dahil alam naman natin na kapag gusto mo gagawa ka nang paraan para makuha mo ito, kaya nireremind kita na dumistansya ka kay Zauren, marahil hindi ikaw ang una magkakagusto sa kanya pwede rin sya , kaya do your best para layuan sya “- wika ni Rhea saka iniwan akong nakatayo sa sa harap anng room nang pasyente nya, during those times I held my breath because I felt Rhea's tension in us, I could feel her anger. Then I just breathed again when she left.
Lunch time na at kailangan ko nang lumabas dahil tinawagan na ako ni Ynnah , nakigpalit naman ako sa Nurse na susunod sa aking shift at I make sure na tama yung shift report na ginawa ko, ayaw ko nang maulit yung nangyari kahapon kaya sinigurado ko yung shift report bago umalis. Nang makapunta na ako sa groundfloor ay nakita ko si Ynnah kasama si Dr. Paolo
“Oh andyan na pala sya”- wika ni Ynnah
“Kanina ka pa ba nag hihintay?”- tanong ko
“Hindi naman, saka sasabay ulit sa atin si Dr. Paolo ‘”- wika nya , isa pa tong dapat ko iniiwasan ei pero mukhang mahihirapan ako sa isa nato kasi para ang close nila ni Ynnah
“ Ah sige, wala ka bang close na ibang Doctor dito?’- tanong ko sa kanya
“ Meron naman kaso di kasi sabay yung out namin ei kaya kayo nalang yung gusto kong makasabay”- wika nya
Hindi na kami dumaldal ulit dahil alam ko na maaga pa tong babalik si Dr. Paolo sa duty nya kami naman ni Ynnah we have two hours bago magend yung shift namin at babalik pa kami sa school para ireport yung case study nami, at excempted ako sa case report namin dahil sa nangyari kahapon saka gagawan ko naman yung bagong pasyente ko
As usual doon naman kami kumain sa maliit na resto sa harap nang hospital , ganun pa din marami yung tao dito pero mabuti nalang may kakilala si Dr. Paolo dito at nireservahan kami nang upuan
“Mabuti nalang Doc may kakilala ka dito”- wika ni Ynnah
“Ah hahha parati kasi ako dito kumakain then wag nyo na akog tawaging doc kapag tayo nalang ang nagsama saka kung wala tayo sa hospital “- wika
“Ah hahaha sige okay Paolo”- wika ni Ynnah
“ Ah Zauren kamusta naman yung tungkol sa nangyari kanina, buti nakabalik ka sa duty mo?”- tanong ni Paolo
“Ah, okay naman , they found out na sinabotahe nung kasunod ko na nurse sa shift yung shift report ko “- kwento ko
“Talaga, napaka naman talaga , bakit nila nagawa yun?”- Ynnah
“Hindi ko rin alam , wala din akong ideya ei “- ako
“Buti nalang at nalaman nila iyon, uso talaga ang ganyang pangyayari sa hospital lalot na kung ayaw nila malamangan at gusto nilang magpakitang gilas, ggagawin talaga nila yun”- Paolo
“ Eh kung ganun dapat pala mag-ingat tayo Sashi”- wika ni Ynnah
“Dapat lang lalot na mga estudyante pa kayo dapat malaman nyo na ang pasikot sikot sa mga hospital “- wika ni Paolo
“Mmm .. by the way Sashi, yung sa chapter 7 nang my strange hero, nabasa mo na ba? Nako nakakinis talaga ang nangyari kasi nakita ni Rhea na sinagip ni Zauren yung babae , nakakainis parang feeling ko maghihiwlay nayung dalawa”- kwento nya sa akin
Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Paolo
“Nagbabasa rin kayo nyan , alam nyo ang weird ha nung basahin ko rin yang story na yan, may nabasa ako na chapter na halos kasingkatulad sa nangyari kahapon may nurse din na napagalitan tsaka binato ito nang kung ano mang bagay sa mukha yung nurse then yung mga characters sa story pareho nang name doon kay Dr. Villafuerte tsaka don sa secretary nya , then nakakagulat kasi parang naging potrayer din ako don”- sabi nya
I can't believe what Paolo's saying, why am I always surprised by what happens in that story, and why is it that every single day that happens in my life was put in that story? I also noticed that every time Zauren and I were together, it was put into the story , nang mabasa ko rin yung story nandun din si Paolo, yung tinabihan nya ako at tinakpan nung umiiyak ako saka nandun din pala sa scene nayun si Harold,tsaka yung nangyari sa hotel nandun din si Rhea at don nag end yung chapter, I feel something wrong talaga ei, Di kaya may gumagawa din sakin ng story, di kaya nasa kanilang tatlo ang gumawa nun para pahirapan din ako paano kung lahat na nangyayari sa buhay ko hindi rin totoo pano kung pinaglaruan lang din yung buhay ko katulad nang ginawa ko sa tatlong ito.
“Kaya nga ei ang weird, pero nagbabasa din ka pala nun doc, ay este Paolo?”- tanong ni Ynnah
“ Out of curiosity binasa ko yun, naririnig ko lang din kasi sa usapan nang ibang nurse , pinaguusapan nila si Dr. Villafuerte kasi kamukha nya yung bida doon, which is totoo nga”- Paolo
Nang matapos kaming kumain ay agad na kami umalis sa resto na yun kasi madami pang nangangailangan nang upuan na yun, saka nasabi din ni Paolo na maghahanda pa sya sa kanyang operasyon, dalawa pala yung yung specialist nya cardio at lungs
“Alam mo Zauren, ang gwapo ni Doc. Paolo no?”- biglang sabi ni Ynnah, muntik naman akong mabulunan dahil sa iniinom kong juice
“Crush mo yun?”- tanong ko agad sa kanya
“ Hindi, di ko type ang doctor, saka diba sabi mo type mo yung doctor, baka si Dr. Paolo na talaga yung future husband mo”- sabi nya , napangiwi naman ako sa sinabi nya, hindi naman totoo si Paolo ei kung alam nya lang
“ Sira , wala akong time sa mga ganyan Ynnah”- sabi ko
“Pero kunwari lang, may chance ba si Dr. Paolo?”- sabi nya , nag eye to eye naman kami ni Ynnah na para bang hinihintay yung sagot ko
“Kunwari lang naman Sha, ei, napaka kj mo naman, siguro nga may crush ka talaga kay Dr. Paolo no?”-Ynnah
“Tanga, wala kaya, saka tumigil ka nga baka may makarinig sayo ei”- ako
“So sagutin mo yung tanong ko, ang labo naman hindi papasok sa standard mo si Dr. Paolo, gwapo, mabait saka ang talino pa , friendly diba yun yung ideal man mo ?”- wika nya, totoo yung sabi nya ei si Jason naman kasi ei akala nya hahaluan ko nang romantic yung story ko kaya ginalaw nya yung story ko at idinescribe nya si Paolo nang ganun dahil alam nya yun yung type ko sa isang doctor,nakakainis umasa tuloy yung mga readers ko, saka ayan naging ganyan si Paolo nakakainis
“Uy ano na ?”- pangungulit nya
“ Secret lang natin to ha, oo may chance na magustuhan ko sya pero wala ako sa mood para dun Ynnah ei”- ako
“Sus kailangan mo lang pakiligin ei”- Ynnah
“Tumahimik ka nga isa!”- banta ko sa kanya, natigil kami sa paguusap nang may biglang sinugod sa hospital na babae she’s pregant, parang manganganak na yata sya , agad naman sya dinala nang kanyang asawa sa loob at sumunod na agad kami
“ Nurses! Kumuha kayo nang stretchers may manganganak , I prepare nyo na rin ang delivery room at tumawag kayo nang obstectrics!”- utos nung head nurse
“ Pero Ma’am bukas pa po ang kabuwanan nang asawa ko, hindi pa po sya manganganak, pero nahihirapan po syang huminga “- wika nung asawa nang lalaki
“Naku! Iha pakitawag si Dr. Villafuerte bilis!”- utos nang head nurse , pag sinusuwerte ka nga naman ei, pero di bale na mukhang nasa kritikal na condition tung babae ei kaya tumakbo na agad kami ni Ynnah papunta sa office ni Dr. Villafuerte kumatok pa ako nung una ngunit walang sumasagot kaya pinihit ko yung pintuan at pumasok sa loob kaso mali yata yung timing ko sa pagpasok kasi… I saw Rhea and Zauren kissing , gosh! Bakit ngayon pa.
“ Uh Doc, may nangangailangan po nang tulong nyo sa baba, isa pong buntis hindi pa nya kabuwanan pero sabi nung asawa nya nahihirapan daw huminga kaya hinahanap ka po nila sa baba?”- pinilit kong pakalmahin yung sarili ko sa pagsasalita kailangan kasi na hindi ka natataranta sa mga ganitong sitwasyon
“Rhea, come with me, the two of us needed”- sabi nya don kaya agad na silang lumabas at naiwan kami ni Ynnah sa loob, it looks like parang nagkamabutihan na sila, but I feel something in my heart it slowly cramples. Ah! Ang mabuti ay nagawa ko yug dapat
Zauren’s POV
Hindi ko inakala na bumalik na pala si Rhea sa pagiging doctor at pinili nyang maging obstectrician, nakakainis lang kasi hindi nya ako sinabihan dito. Hinintay ko sya sa labas nang kanyang office at nang lumabas ito ay agad ko sya kinaladkad papunta sa office ko
“Ano ba Zauren nasasaktan ako?”- sabi nya, agad ko naman sya pinakawalan
“Bakit hindi mo ko sinabihan tungkol dito?”- wika nya
“ I’m going to tell you about this Harold , kagabi , but accidentally I saw the two of you sa hotel mo pa, ano bang ginagawa nung babae don sa hotel mo at lumabas pa syang umiiyak?”- tanong nya
“Hindi ko alam na umiiyak sya Rhea, naikwento ko lang sa kanya tungkol sa pamilya ko at naging ganun na yung reaksyon nya “- ako
“ Ha, at nagawa mo pang ikwento sa kanya yung buhay mo, tell me Zauren ano ba sya sa buhay mo? Sino ba sya?”- Rhea
“Rhea, she’s nothing to me, alam mo naman na ikaw lang yung mahal ko”- ako
“Bakit nandun sya sa hotel mo kagabi, anong ginawa nyo?”- Rhea
“Nakita ko na lumalala yung sugat nya, alam ko na hindi pa iyon nagagamot kaya dinala ko sya don upang gamutin at yun lang walang nangyari sa amin, please let’s stop fighting about her, ayoko nang naggaganito tayo”- ako
“Then layuan mo yung babaeng yun, at sinabi mo pa talaga sa kanya na pinagseselosan ko sya , kapal din nang mukha nang babaeng iyon ei”- Rhea
“Nagusap kayo?”- tanong ko
“ Oo nagusap kami at kinlaro nya lahat yung sa inyo, alam ko naman na nagsasabi sya nang totoo pero natatakot ako Zauren na magkakagusto ka sa kanya, at.. at iwan mo ko?”- Rhea
“Hindi mangyayari yun Rhea, we’ve been together since namatay yung mga magulang natin, ngayon ka pa ba mawawalan nang tiwala sa akin, sorry na please”- ako
“Oo na, tintanggap ko na sorry mo, sorry din kung naging cold ako sayo nung mga nakaraang araw”-Rhea
“So bati na tayo, let’s not fight again?”- tanong koat nagnod naman sya , hinalikan ko naman sya bilang kapalit doon sa pag aaway naming dalawa, tumugon naman sya sa halik ko at mas ikinagana ko yun dahil bumabalik na kami sa dati. Binuhat ko sya at nilagay ko sya sa table nya , nagiging aggressive na yung halik namin pero biglang bumukas ang pinto kaya napatigil kaming dalawa, and then nakita ko si Sashi, nagulat sya sa nakita nya kaya umayos kami ni Rhea.
“ Uh Doc, may nangangailangan po nang tulong nyo sa baba, isa pong buntis hindi pa nya kabuwanan pero sabi nung asawa nya nahihirapan daw huminga kaya hinahanap ka po nila sa baba?”- wika nya
“ Rhea , come with me, the two of us needed”- sabi ko at hinawakan ko yung kamay nya at sabay kaming lumabas sa office ko
“Gosh, bakit sya pa yung kailangan makakita sa atin doon”- Rhea
“Just don’t mind her okay”- ako
Nakarating na kami sa ground floor at may nakita akong buntis na nakaupo sa wheelchair kasama yung asawa nya tinanng ko sila at ang sabi ika 39 weeks weeks nang buntis ang babae at tinatansyang bukas manganganak ito, pero kagabi nahihirapan ito huminga hanggang kinaumgahan kaya dinala na nila ito sa hospital, hanggang nagyon nahihirapan pa din yung babae humihinga kaya nilapat ko yung kamay ko sa kanang dibdib nya at nakita ko kaagad kung ano ang problema , theres a leak on her heart which cause her to have a shortness of breath , kailangan nyang maoperahan agad kasi malaki na yung leak sa heart nya at delikado sa baby kung paabutin pa ito nang kapanganakan nya
“Prepare the delivery room, Rhea you should do a cesarean section, she’s experiencing severe mitral stenosis and pulmonary hypertension despite of the medical theraphy has been given to her hindi ito tumalab, kailangan makuha ang baby ngayon din sa tyan na dahil theres a small possibilities na mabubuhay yung mama nila, masyado malaki yung butas sa heart nya at di nya kaya mag deliver nang normal, meron syang RHD kaya do your job now “- sabi ko kay Rhea saka kumilos naman sya
“San nyo dadalhin ang asawa ko?”- wika nung lalaki
“Mister kailanagan natin makuha agad yung baby sa sinapupunan nya dahil kung paaabutin natin nang kabuwanan nya posible mamamatay yung baby at ang mommy dahil may butas sa puso yung asawa nyo, nagpacheck up na ba tung asawa nyo?”- tanong ko
“Hindi ko alam, ni hindi nya sinabi sa akin na may sakit sya, bakit malala na po ba ang kondisyon nang asawa ko ?”- tanong nya
“Oo mister, maliit lang ang tsansa na magsurvive ang misis nyo, kailangan sumailalim sa mitral valve replacement ang asawa nyo, mag cacause iyon nang malaking halaga, at im not sure kung kakayanin nang misis nyo iyon, ayoko pong mangako sa inyo mister pero gusto nyo po ba paring operahan ang asawa nyo?”- tanong ko, I know its wrong to ask a question like this pero alam ko mismo sa sarili ko na ang liit nang chances na mag survive yung asawa nya kaya kinaklaro ko , ayaw kong may umasa sa mga kamay ko
“ Doc, mga ilang percent po ang isusurvive nang asawa ko?”- tanong nya, I don’t know why he ask that question
“ Ahh I think mga 30% mister ang isusurvive nang asawa mo?”- sagot ko
“Sige po Doc, panghahawakan ko yang 30% nang asawa ko, naniniwala ako na hindi nya kami iiwan nang ganitong kaaga nang anak nya “- sabi nya, nang makapagdesisyon na sya agad ko sya pinasign nang waver para to make sure na nakapagdesisyon sya, pagkatapos nun ay pinahanda ko na ang operating room , pagbalik ko sa opisina nakita ko Sashi nakasuot sya nang scrub, sinundan ko sya at nakita kong pumasok sya doon sa delivery room iaasist ba nya si Rhea
Sumunod ako at nagsuot rin nang scrub gusto ko panoorin silang dalawa na magkasama sa isang trabaho, hindi nila alam na pumasok ako kasi nakasuot ako nang mask, pumwesto naman si Rhea doon sa side nang mommy at inutusan nya yung anaesthetis na turukan sa may lumbar region yung mommy para di nya ma feel yung pain kapag hihiwain na ni Rhea yung tyan nya,dapat ay maging alerto sila sa susunod na mangyayari sa Mommy, once maraming dugo ang mawala sa kanya magkakahemorrhage ang Mommy nung baby, mga 10 mins. Ang lumipas matapos hiwa-hiwain yung tyan nang babae gamit ang messer at inutusan ni Rhea si Aerah na kunin yung malaking forceps gagamitin iyon sa paghugot sa bata, nang successful makuha ni Rhea yung bata binigay nya agad ang bata kay Aerah, and I see the happy on her face nang makita yung baby, gagawin na sana nya yung prophylaxis sa bata ngunit bigla syang nagulat na unti unti itong nagkakulay asul
“Doctora Rhea yung baby, nag aasul! “- wika nya na natataranta
“Do the resuscitation now!”- utos ni Rhea habang inaasikaso nya ang mommy nang bata, anong pinagiisip ni Rhea at utusan nya yung estudyante dapat sya ang gumawa nun
“Doc. Rhea nag aalanganin po ako”- wika ni Aerah
“Jusko naman Ms. Montereal! Nag Nursing ka pa kong di mo alam ang gagawin mo! Do the cpr now!”- utos nya ngunit nanginginig parin si Sashi, hayst! Shes in trouble again, kaya ang ginawa ko, kinuha ko yung baby sa kanya at nilatag sa table, gamit ang two thumbs ko pinupush ko ang dibdib nang baby
“Who are you!”- sigaw ni Rhea
“Ma’am don’t disturb him, he’s doing the right thing”- wika nung anesthetist
Pinupush ko ang dibdib nang baby and it tooks 5 mins nang bumalik sa kanyang kulay ang bata
“ Iincubate nyo agad ang baby, at huwag nyong iwan look for further changes “- wika ko saka umalis, I can’t believe na magagawa yun ni Rhea kailan pa sya naging inconsiderate
Sashi’s POV
Grabe yung kaba ko nang makita ko yung baby na nag blublue kanina, gusto kong maiyak dahil paano ko nasabi sa sarili ko na nag aalanganin ako gawin yung simpleng bagay na iyon, nasigawan pa tuloy ako ni Doc. Rhea, nakakahiya
“Iha okay lang yan, minsan kailangan nating magkamali para sa susunod gawin natin itong sandata sa susunod natin na laban, tsaka tama lang naman yung ginawa mo na nagsabi ka nang totoo na hindi ka sigurado sa gagawin mo kesa nagmamagaling ka, isa pa estudyante ka palang , nagtototo pa kayo kaya dapat naintindihan yun ni Doc. Rhea , ewan ko kung anong nangyari don sa kanya at di ginamit ang utak , bago pa naman yun nagtrabaho dito”- wika nung anaesthetist na si Nurse Jane din pala, sya yung tumulong sa akin nung sa shift report
“Pero kahit na po pumasok ako sa field na to para gawin iyon pero di ko nagawa”- wika ko
“Ano ka ba wala ka namang nagawang mali, wag kang mag break down dyan, atsaka kung ikaw yung nag resucitate sa bata kanina tsaka binawian yun nang buhay magiging issue ka naman”- wika nya
“Maraming salamat po sa mga naitulong nyo”- wika ko
“Don’t worry iha, I just find out na para kitang kapatid ei at kailngan kong subaybayan, I miss my younger sister, simula nung mamatay sya “- wika nya
“ Ah late condolence po, anong ikinamatay nang kapatid mo?”- sabi ko
“Thank you, ang ikinamatay nya may cancer sya sa buto, kahit anong gawin namin na malunasan yung sakit nya, siguro oras na nya talaga yun kaya sinurender na namin sya sa itaas, ayaw na din naming makita yung kapatid ko na nagdudusa kaya ayun”- kwento nya
“ I’m sure na masaya na sya don, at hindi sya nagsisi sa ginawa nyo”- ako
“Yeah, at pinatunayan nya yun, ewan ko lang ha kung maniniwala ka pero nagparamdam sya sa akin nang ilang beses, napaniginipan ko pa nga sya na sinabi nya sa akin na gusto nya ako maging Nurse kaya pumasok ako dito para tuparin yung sinabi nya”- sya
“At ngayon matagumpay mo na natupad yung pangarap nya and I’m sure pinoprotektahan ka nya ngayon”- ako
“ Mmm, kaya I’m here Sashi para maging ate mo ako sa hospital nato, and whenever you feel lonely o kundi kaya you did mistakes lumapit ka lang sa ate mo ha, wag kang mag atubili”- wika nya , para akong naiiyak sa usapan naming ito, na sa wakas may maituturing akong pamilya, niyakap ko sya at ganun din ako
“By the way, pinapapunta pala lahat nang staff sa hospital na ito sa groundfloor dahil may announcement yung Director, kaya tara pumunta na tayo “- sabi nya at kumilos namn kami, bumaba na kami papunta sa groundfloor at nandon nga lahat nang mga staff sa hospital, mga doctors, nurses, medtechs, pharmacist, radiologist saka yung mga janitor and janitress nandito rin. Ano kaya ang announcement nang halimaw na to? Bigla naman lumapit sa akin si Ynnah at nandito din pala yung mga ka grupo ko, then nakita ko rin si Dr. Paolo sa may Nurses station , nagulat ako nang tumingin din to sa akin, kaya agad ako umiwas
“Uyyy… nagka eye to eye sila?”- pang aasar ni Ynnah
“Hindi kaya, tumigil ka nga”- ako
“Aysus dineny pa, eiii kinikilig”- asar ni Ynnah sa akin
“Tumahimik ka isa”- banta ko ulit sa kanya
“Mmm , Aerah crush mo si Dr. Paolo?”- tanong ni Nurse Jane, nagulat naman ako don at naramdaman kong namumula yung pisngi ko
“Haaa? Hindi ah, wag kang maniwala dito?”- sabi ko sabay turo kay Ynnah
“Eh sure naman ako na crush mo si Dr. Paolo sinulyapan mo nga sya ei , yiieee”- sabi nya sabay sundot sa gilid ko, nakikiasar naman tong si Jane at nakikiship narin sya sa amin ni Paolo at naging close na sila ni Ynnah sa pang aasar sa akin, tumigil lang sila sa pang aasar nang magsimulang magsalita yung director
“ Tomorrow is a big day sa hospital na ito, we were going to celebrate the 50years Foundation of St. Luis Hospital, and tomorrow 6pm bilang pasasalamat sa mga staff dito sa hospital dahil sa pagsisilbi nyo sa amin, ibibigay namin sa inyo tung araw na ito there will be a Grand Party para sa inyo and of course isasali natin ang mga students from University of Lorenzo sa party nayun dahil nagiging parte na rin sila nang hospital na ito, and there school suggested that they will be having their cattelion dance and sila ang bahala ko sino yung magiging partner nila sa presentation nila pwede rin mag invite sila nang kaklase nila, and all of the health workers here will find also there partner para sa grand party na ito and I hope you will enjoy it , ang required na damit sa lahat ay anything gowns na magmamatch sa theme natin na gold dahil ika 50th years na natin to. I hope all of you will attend in this glamorous party and to enjoy “- Director Jang
Nagpalakpalakan naman ang lahat matapos ang announcement na yun, at namomoblema ako ngayon kung sino yung iinvite ko , gosh bakit sinali pa kami dito and may presentation pa kami aissh
“Nakakaexcite naman bukas, pero sino naman yung maging kapartner ko hayst”- wika ni Ynnah
“Same tayo nang problema Ynnah”- wika ko
“Ei andyan naman si Dr. Paolo ei bakit pinoproblema mo pa”- Ynnah
“Ynnah nagsisimula ka na naman ei “- ako
“ And it looks like parang papunta sya dito Sashi!!!”- tili ni Nurse Jane na sinabayan naman ni Ynnah nang tingnan ko ito papunta nga sya dito, naramdaman ko naman na umiinnit yung mukha ko at ang lakas nang kabog nang dibdib ko
“ Hai Ynnah, Hai Jane and Sashi”- bati nya sa amin and when he said my name para bang naabnormal yung puso ko, bakit ba ako nagkakaganito sa kanya my ghad Sashi he is a Fiction character and don’t you dare to fall in love with him, nadadala ka lang sa asar nitong dalawa
“ Nalaman ko na may presentation kayo at pinapahanap na kayo nang partner, may partner ka na ba Ynnah?”- tanong nya kay Ynnah , mabuti naman si Ynnah yung tinanong nya
“ Ah meron na ei, si Sashi wala pa”- sabi nya at binigyan ko sya nang killer look dahil sa sinabi nya at tinawanan lang ako nito
“Ah, Sashi wala ka pang partner?”- tanong nya ulit
“Oo wala syang partner Dr. Paolo, pwede ba kayo nalang dalawa mukhang wala nang oras si Aerah humanap ei “- wika ni Nurse Jane
“Sure , off duty rin ako bukas kaya im free sa practice nyo, kaya Aerah can we be a partner sa grand party bukas?”- tanong nya, nakita ko naman ang reaksyon nang dalawa, mga letse talaga tung dalawang to, alangan naman kung tatanggi ako gagawan din naman nila yun nang paraan para makapartner ko lang si Paolo kaya
“Ahh sure lets be partner “- sagot ko , nagulat naman kaming dalawa nang bigla nagtilian tung dalawang halimparot at nagkatinginan yung mga tao don, nahiya naman ako at tung isa naman nakitawa lang , tss. Bakit ba ang cute nya
“Thank you Sashi”- sabi nya
“You’re welcome”- reply ko
To be continued…..

หนังสือแสดงความคิดเห็น (3)

  • avatar
    Montano jrJhun

    thanks

    18d

      0
  • avatar
    Ann Mahilum

    good

    18d

      0
  • avatar
    Rosenda Andoy

    ♥️♥️♥️

    12/02/2023

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด