wyrdaest>>
CHAPTER 4
TULALA PA RIN ako sa mga nangyayari. Anong nangyari kanina? Parang may ibang kahulugan iyon ha. Umiling na lamang ako at nagpatuloy sa paglalakad sa gilid ni Cindy. Tapos na ang gig ng banda kaya naman pupwede na akong makapuntang back stage. Excited na kinakabahan ako sa mangyayari mamaya.
Expect the unexpected.
Huminga ako ng malalim bago nilingon si Cindy na nakatingin rin pala sa akin. Kumunot ang noo ko.
"Bakit?" tanong ko.
Napakamisteryoso talaga ng titig niya. Ang creepy naman ng bestfriend kong ito minsan.
Sinabit nito ang mga braso sa'kin. "Kinakabahan ka ba?" seryoso nitong tanong.
Napalingon naman ako sakaniya bago umiling. I smiled. "Hindi naman masyado." ani ko.
Pero anong una kong sasabihin 'pag nakaharap ko na siya? Hi? Kamusta? Oh my gosh! Mas mahirap pa pala ito kaysa sa pagsagot sa mga recitation.
Imagine, kaharap mo ang idol mo at magpipicture kayo anong gagawin mo?
Syempre magtititili pero bakit parang iba ang pakiramdam ko. Feeling ko mas lalong bumibilis tibok ng puso ko sa mga nangyayari. Alam niyo 'yong tibok na hindi pangkaraniwan? Sa sobrang bilis feeling ko nakipagkarera ako ng sobrang layo.
"Kinakabahan ka e. 'Wag na lang kaya nating ituloy?" she worriedly asked.
Napatingin nanaman ako sakaniya. "Hindi, kaya ko, Cindy. Ano ka ba?"
She pointed her index finger to me. "Para kang papel sa sobrang puti ng mukha mo. Wala nang kulay, oh!"
Napahawak naman ako sa aking mukha. Nagulat pa nga ako ng maramdaman kong sobrang lamig ng kamay ko. Ganito ba talaga ang feeling kapag makikita mo na ang idol mo?
"Kaya ko. Promise!" itinaas ko pa ang kamay ko sa ere bilang panunumpa.
She rolled her eyes at me. Maya maya pa ay bumukas na ang pinto sa backstage meaning may lalabas na tao.
Napatingin naman kami ni Cindy sa pinto at niluwa nito ang gwapong nilalang na may astrid na mga mata.
He's now wearing a simple white shirt and a black jacket on top, dark pants and a rubber shoes. How can he be so hot with that simple dress? It didn't give justice at all.
Natulala ako ng ilang sandali sa ayos nito ng bigla itong nagsalita.
"Quit staring." masungit na may bahid na lamig nitong saad.
Namula naman ako sa sinabi nito kaya umiwas ako ng tingin.
"Come on, the time is running." dagdag pa nito.
Dali dali ko namang inabot kay Cindy ang cellphone ko upang mapicturan na kami. At habang papalapit ako sakaniya ay eto nanaman ang puso ko sa abnormal nitong tibok. Pumwesto ako ng medyo malayo sakaniya dahil pakiramdam ko ay matutumba ako sa sobrang lakas ng enerhiyang ibinibigay niya.
"Ready, 1...2...3" I don't know what I look like in the picture pero kasi etong katabi ko napaka. Bakit ba ganito ang epekto mo sa'kin Ellias?
"Isa pa. Ready, 1...2...3..." akmang ngingiting muli ako ng bigla akong hinahin ni Ellias papalapit sakaniya kaya nanlaki ang mga mata kong napatingin sa gawi niya habang siya ay may konting ngiti sa camera.
And here comes my heart again. Beating a strange feeling. Nakatitig lamang ako sakaniya ng malapitan. And for the fucking sake. He's really more handsome up close. Damn that pointed nose, damn that long and black eyelashes, damn that natural skin, damn that eye brows, damn that astrid eyes and damn that kissable lips.
Medyo tumagal ang tingin ko sa labi nito. Napaisip ako kung may nakahalik na ba dokn? Ang pupula kasi. Malambot ba iyon?
I gulped when he notice that I'm staring on his lip so I look away. Nakakahiya.
Binitawan naman na niya ako kaya may part sa'kin ang nanghihinayang. Sayang.
"T-Thank you ulit, Ellias." to lessen the awkward atmosphere.
"Pupwede rin ba ako, Ellias?" tanong ni Cindy. Ay nakalimutan ko kasama ko pala si Cindy.
Tumango lamang si Ellias kaya impit na tumili si Cindy bago binigay ang cellphone ko sa'kin at lumapit kay Ellias. Kung ako'y lumayo kay Ellias ay ang bruha sobrang lapit. Buti at hindi nainis itong si Ellias.
Nanginginig na kinuhanan ko sila ng picture. Sobra ang focus ko kay Ellias kahit sa cellphone ako nakatingin. Napakagwapo, pero hindi pala ngiti.
Nagthumbs up naman ako. "Okay na."
Lumapit sa'kin si Cindy at tinignan bago ngumiti ng napakalaki kay Ellias.
"Salamat uli, Ellias." pabebe nitong saad.
Tumango lamang si Ellias bago bumalik sa backstage.
Inagaw naman sa'kin ni Cindy ang cellphone ko at naglakad na papalayo. Naiwan naman akong natulala sa may pinto bago inumpisahang maglakad na rin papaalis.
Hanggang ngayon, dinig ko pa rin ang lakas ng tibok ng puso ko. Nabibingi na nga ako sa paligid at tanging tunog ng puso ko lang ang namumuntawi.
Napahawak ako sa bandang puso. I bite my lower lips. "Calm down, please."
Umiling ako at pumantay ng lakad kay Cindy na abala pa rin sa pagtingin ng litrato namin.
"Bes, tignan mo ito." ani ni Cindy. Napatingin naman ako sa cellphone ko.
Iyon ay ang kuha ng litratong hinila ako ni Ellias at pinalapit sakaniya habang nakatingin ako ng gulat sakaniya while he's smiling a little on the camera.
"Kung hindi lang sikat si Ellias baka pagkamalan ko kayang magjowa. Tignan mo oh, bagay na bagay." kinikilig nitong saad.
I blushed of what she said. Magjowa? Totoo ba?
"Tyaka tignan mo naman, Kenn. Nakasmile siya sa camera noong kinuhanan ko kayo tapos sa'kin hindi? Napakaunffair!" pagmamaktol nito.
And yes, I noticed it too. Bakit nga ba? Umiling ako. Nag-aassume nanaman po ako.
Hinila ko na si Cindy palabas ng mall. Maggagabi na pala ng hindi namin namamalayan.
"Uwi na tayo. Send ko na lang sa'yo mamaya 'yong picture niyo." ani ko.
Lunes nanaman at kailangang gumising ng maaga para sa pagpasok sa paaralan. Puyat pa ako. Pa'no ba naman noong binukaan ko ang facebook account ko ay nakita kong nagpost na si Cindy ng picture nila ni Ellias at maging ang litrato kong kasama si Ellias ay pinost pa nito.
Ayan tuloy, naging number one topic nanaman ako sa facebook. Bakit kasi 'yong nakatingin pa ako kay Ellias ang pinost ni Cindy? Minsan talaga masarap sunugin kilay nang bruhang iyon.
"Kenn, gising na! Papasok ka pa!" sigaw ni Kuya Kenzo sa baba.
Nakabusangot akong tumayo sa kama at kinuha ang twalya bago bumaba.
"Puyat pa ako kuya e." naiinis kong wika.
Shedang Cindy iyon pinahamak ako. Paano ko haharapin ang mga hates ng mga estudyante today?
Ang hirap maging isang sikat na fangirl.
Kahit na antok na antok pa ako ay pinilit kong bumangon at maligo. Estudyante pa ako. Palamunin pa kaya dapat magsumikap kung gustong maabot ang aking pangarap.
Pangarap ko din namang maging jowa si Ellias ehe.
Matapos maligo ay bumaba na ako patungong kusina. Tamad ang mga kilos habang sumusubo ng umagahan.
"Kenn, anyare sa mata mo? Gusto mo bang maging part ng Kung Fu panda?" biro ng aking Kuya Kenzo.
I make face. "Daig mo pa ang nagbaon ng travelling bag sa sobrang itim ng eye bags mo. Ellias pa." Gatong naman ng kaniyang Kuya Kevin.
"Bakit sa pamilyang ito pa'ko na reincarnate? Parang gusto ko ng isauli ang buhay ko sainyo, Papa God." ani ko.
Tumawa si Kuya Kenzo at ginulo ang aking buhok. "Gago 'wag, wala ng pangit sa pamilya natin."
"Ah talaga Kuya Kenzo, pakyu."
Nagulat naman ako ng sampalin ng Kuya Kevin ang aking bibig. "Bunganga mo, kababae mong tao." seryoso nitong wika.
"Pasensya na ha, godbless." Tumayo pa ako at yumuko.
Muli akong kumagat sa pandesal na binili ni Kuya Kenzo saka umalis.
"Alis na'ko, Kuya Kenzo baon ko. Dagdagan mo naman, napakakuripot mo masyado, parang hindi kapamilya."
Huminga ng malalim si Kuya Kenzo bago dumukot ng 500 at binigay sa'kin. Halos mapinat naman ang aking mukha sa sobrang pag-ngiti. Himala sa himala, nag-abot ang Kuya ng higit pa sa bente?
Mukhang bagong sahod ang inyong tatay.
"Salamat dito Kuya! Sana hindi ka pa kunin ni Papa God." agad akong kumaripas ng takbo ng akma ako nitong kukotongan. Dahil dakila akong lampa, nadapa ako at ang kaliwang sakong ko ang napuruhan.
Ang magkahalong saya at sakit na pumara ako ng jeep. Nakalimutan ko ng saglit ang problema ko kay Ellias my baby. May pambili ako ng bagong merch ng The Nightmares. Natitipuhan kong bilhin ang bagong labas nilang personalized t-shirt. Syempre uunahin ko iyong kay Ellias my baby.
Balita ko mabenta ang kaniya. Pero mahal. Okay lang mahal na mahal ko naman. Biruin niyo gumagastos ako sa lalaki ng walang kapalit. Charot lang inosente ako. Nakurap lang utak ko ng dahil kay Cindy dahil maliban sa pagiging fangirl, wattpader din ito. Tinuruan ako ng mga kabulastugang nababasa nito sa wattpad.
Magugulat na nga lang ako minsan umiiyak na ito tapos kapag tatanungin ko kung anong problema, magrarant na ito tungkol sa nabasa nito sa wattpad.
"Para!" sigaw ko kay Manong at ibinayad ang malutong na 500.
Pagkakuha ko ng sukli ay agad akong pumasok ng eskwelahan. Napangiwi ako ng ihakbang ko ang aking paang napuruhan. Napuno ng bulungan ang buong paligid pagkapasok ko pa lang ng gate.
But I don't care. It's my life and forever and ever, amen.
Pagkarating ko ng classroom ay aligaga ang mga kaklase ko sa pagbubuklat ng kung ano sa mga notes. My brows furrowed.
Nagtatakang lumapit ako sa pwesto namin ni Cindy. Ang gaga ganoon din ang ginagawa pero ang pinagkaiba ay parang may sinasalok ito sa notes nito saka ibubuhos at itatapik sa ulohan nito saka ililipat ang pahina.
"Hoy, anong meron?" tanong ko rito.
Natigil naman sa pagsalok. "Uy frenny, andyan ka na pala." she smiled at me.
"Pagaya ako mamaya, ha." matamis itong ngumiti sa'kin. Iba talaga kapag kopyahan ang usapan.
"Anong aasahan mo sa'kin? Parehas lang naman tayo ng utak-- ay .01% pala lamang ko sa'yo." ani ko at nilapag ang bag sa likuran ng upuan ko.
"May exam ngayon, 'di mo knows?" anito.
Natigil naman ako sa pagbubukas ng aking bag pack. Nanlalaki ang mga mata.
"True ba?"
"Mukha ba kong nang-go-good time? Look around you? Oh di'ba, aligaga ang mga aliens?" anito.
"Shutaness."
Oh my gosh! How can I forgot that today is our exam day.
May stock knowledge pa namang natira sa utak ko, pupunasan ko lang dahil baka maalikabok na at hindi ko na maalala.
Paano na ang future ko?
Hindi okay lang, madadaan naman sa landi si Ellias my baby hehe.