Do you know what I really hate the most? I hate waiting. 
“Ang tagal naman ng mga Earth Signs” pagmamaktol ng katabi kong si Michelle. The three Kingdoms representative are now present here infront of the train station. Ang mga Earth Signs nalang ang inaantay namin at hindi kami pwedeng umalis ng hindi sila kasama. tsh.
“Yeah, nauna pa ngang dumating ang mga Air Signs na galing pa sa langit”  pagsangayon ni Lorenz. While waiting and to kill his boredom, he's now reading a book though he always bring books. yeah, nothing new.
And about the Air Signs that came from the sky, Literally. They are Air Signs, nakadistino mismo ang kanilang kaharian sa langit. History said that the God of Air made that Kingdom with strongly bound clouds that holds the Kingdom. 
“Oh! Sila na ba yan? Tanaw ko yung badge nila” sabay-sabay kaming napalingon sa nagsalita. Isa itong babaeng Water Sign, she looks so bubbly. I looked right straight infront of me and I saw a girl being carried by a boy. 
“Bakit buhat nya yung babae? Ano kayang nangyari?” Hindi ko na inalam kung sino mang nagsabi non. Tahimik akong nakatanaw sa tatlong sign at pinagdarasal na bilisan nila ang kanilang paglalakad dahil kanina pa kami nakatayo dito. 
Napalabi ako nang makita kung papaano ibinaba ng lalaking sign ang kaninang pasan nya. how rude. “Aray ko naman! Magdahan-dahan ka naman” pagrereklamo ng babaeng bigla nalamang ibinagsak ng pumasan sa kanya. 
“Pasensya na ha, hindi naman kasi ako tanga para salubungin ang ground spikes na patungo sa’kin” may halong pangaasar na sabi ng lalaking sign sa kausap. Napapikit nalang dahil sa inis si Alexander. maguusap nalang ba sila? Baka gusto na nilang pumasok? Tsh. 
“Itigil n’yo na yan, kumpleto na sila don oh. Tara na”  sabi naman nung isang babae na may hawak na dalawang maleta. Mabuti naman at naisip nilang mahiya. Isang malakas na buntong hininga ang inilabas ni Alexander, damang-dama mo ang magkahalong pagkabored at pagkairita sa buntong hininga niyong ‘to.
Nilingon ni Michelle ang katabi n’yang parang pinagsisisihan ang lahat ng desisyon sa kanyang buhay. oo nga pala, ayaw n’ya ng naghihintay. Hindi ipinahalata ni Michelle pero natatawa s’ya sa kasalukuyang nangyayari. 
“Oo na, tara na don” napalingon muli sa harapan si Michelle at hindi nakawala sa kanyang paningin kung paanong hirap at ika-ikang maglakad ang babaeng sign na kanina ay pinasan. ano kayang nangyari?
“Masakit pa din? Nagamot ko na ‘yan ah” Kahit na kanina ay nagaasaran ang dalawa ngayon ay mahahalata mo ang pagaalala sa boses ng binata. 
“Malakas kaya ang tama sa binti ko, gusto mong itry para malaman mo?” Inis na sabi ni Astraea sa katabing lalaki. Dapat ay susunduin n’ya sila Cybele at Desmond sa training room pero tanging si Desmond lang ang nakita n’ya. Ang masama pa, pagpasok na pagpasok n’ya sa kwarto ay may mga ground spikes nang sumalubong sa kanya. I was caught off guard! hindi ko inaasahan na ang pagsundo na gagawin ko ay susuklian nila ng isang masakit na pilay!
“If your done with your chitchat, can we move forward and go inside the train? And tagal n’yong late tapos magbabangayan pa kayo dito” tuluyan ng hindi nakatiis si Alexander at nagsalita na. Narinig ng binata ang mahinang tawa ni Lorenz sa kanyang tabi dahilan upang madagdagan ang kanyang pagkairita.
Parang nahiya ang mga Earth Sign at mabilis na lumapit sa tren. Dahil tig-tatlo ang mga miyembro sa bawat Kaharian, kailangang tumabi ang isang sign sa iba pang sign dahil tatlong grupo ng mga upuan lang ang pwede nilang ukupahan. 
“Pwede bang paupo?” nakalabing tanong ng sign na si Astraea sa grupo ng mga Fire Signs. Ang dalawang kasama nya kasi ay nakishare na din ng upuan sa iba pang sign. Sila kasi ang nahuling pumasok kaya sila ang mahihiwalay sa isa't isa. Si Desmond ay komportableng nakiupo sa mga Air Signs habang, Si Cybele ay nakiupo sa grupo ng mga water signs. 
“Sure! Upo ka jan” pagsasabi ni Michelle. Tinuro n’ya ang bakanteng upuan sa tabi ni Alexander. Tiningnan ni Alexander ang dalagang tuluyang tumabi sa kanya. Hindi n’ya alam kung maiirita s’ya o hahayaan nalang. 
“Wag mo kong titigan” nilingon ni Astraea ang katabi nyang si Alexander. “Taga-Fire Country ka pa naman, baka malusaw ako” natatawang sabi nito bago umayos ng upo at tuluyang pinaglayag ang kanyang isip. 
Napataas ang kilay ni Alexander nang sabihin ng katabi na taga-fire country ito. And then he remember that they have a pin on there shirts that symbolizes what kind of sign are they and what Kingdom do they belong. 
He just shook his head and continue relaxing his self by looking outside the train and let his mind fly.