logo text
เพิ่มลงในห้องสมุด
logo
logo-text

ดาวน์โหลดหนังสือเล่มนี้ภายในแอพ

CHAPTER TWO

CHAPTER TWO: WHEN A GENIUS MEET A STUPID
_________________
Huminga nang malalim ang batang babae bago lumabas sa restaurant. Ibinigay nya ang kunting impormasyon na yon upang sa ganon kong may kailangan sya hindi sya neto makakalimutan. Wais din ang batang toh.
Habang palabas sila ng restaurant hinri nya mapigilang mainis sa mga Body Guards nya na parang buntot, sunod ng sunod. Palihim nalamang niyang naikit ang mata. Papasok na sana sya sa isang magarang sasakyan pero napako ang atensyon nya sa isang batang babae na palaboy sa kalye. Ang dungis nang mukha nito, at nanghihingi pa ng pera pambili ng pagkain. Napa iling sya, alam nyang bata pa sya para mag isip ng gan'to pero nasaan na yong pinangako ng mga hambog na politikong yun na kung iboboto sila sisiguraduhin nila ang pagbabago ng bansa. Tsk, kahit bata sya hindi sya tanga para di malaman kong anong klase ang mga politiko. Oo, gusto nilang makamit ang mga ninanais nilang posisyon pero iba iba rin ang interes nila sa buhay. Alam nyang gagamitin lang ng mga yon ang kanilang mga posisyon para sa dalwang bagay. Pera at Kapangyarihan.
Sinenyasan nya ang mga body guards na mag sitabi kaya sinunod nila iyon. Naglakad sya patungo sa direksyon ng bata. Kung tutuusin, sa tindig nya ngayon ay para syang isang propesyonal na tao, na may nakamit na sa buhay pero yun nga lang spoiled. She doesn't wear uniform, she wear what she want. 
Ilang metro ang layo nya sa bata ay pinagmasdan nya pa itong humihingi ng pera. Money is really are powerful kasi kung wala ang pera wala din naman sya sa ganitong estado ng buhay.
"Oy bata, bigay naman pera dyan? Jacket mo, mahal sigurado kaya geh na?" Inilahad pa nito ang dalwang kamay sa harap nya. Napangiwi sya ang dungis nya at mabaho. Huminga sya ng malalim bago bumuga ng hangin.
She eyed the poor girl.
"Next time, if you want money for food you must work for it. Instead of receiving people's money by begging them, work for your own. Find a job homeless kid." Alam nyang hindi maganda pakinggan ang mga salitang binitawan nya pero sinasabi lang naman nya kung ano sa pakiramdam nya ang tama at totoo.
Bigla namang namilog ang mga mata ng batang pulubi na para bang namamangha sa kanya.
"T-teka, a-anong klaseng s-salita yon? Ang galing mo ng engles!" Ngiti ngiti pa nitong sigaw, habang sya naman ay napa irap sa kawalan. Now she know, this girl right here lack of knowledges. 
"Gusto mo bang makapag aral?" Seryosong tanong ni Trig sa bata. Hindi nya alam ang gantong pakiramdam , ngayon lang nya ito maramdaman. Pero isa lang ang nasa isip nya, gusto nyang tulungan ang batang toh.
"Oo! Yun talaga ang pangarap naming mag kakapatid kaya ginagawa ko ito. Gusto naming mag ipon pambayad sa paaralan na papasukan namin!" Ika ng bata
"Mag kakapatid?" Kunot noong tanong ni Trig sa batang babae. She tought this girl lives by herself, yon pala may mga kapatid. "Nasaan pala ang nanay at tatay mo?" 
"Si nanay patay na, habang si Tatay naman ay di namin alam kong nasaan na." Malungkot ngunit di parin nawawala ang nakakasilaw nitong ngiti. Hindi ba sya nangangalay kakangiti? Nakangiwing tanong ni Trig sa sarili. 
"So where do you live? Do you have a house? Or some place where you can rest?" Kuryusong tanong ni Trig. Alam naman nya ang posibleng sagot pero gusto parin nyang marinig mula mismo sa bibig ng batang babae.
"Hah? Teka lang, d-diko kasi m-maintindihan ang sinasabi mo pwede i cranslet mo?" Sabay kamot pa nito sa noo. Napa iling si Trig. Huminga muna sya ng malalim
"Yah, I forgot. Sabi ko nasaan ang bahay nyo at ano nga ang pangalan mo?" 
"Ahh yun naman pala! Nandoon lang malayo layo mula rito at saka nakalimutan ko rin palang magpakilala hehe. Ako si Vena ikaw naman?" Nakangiting ani nito.
"Call me Trig." Matapos nyang sabihin iyon ay hindi na sya muling nag salita pa at mukhang naramdaman din iyon ng bata kaya tumahimik nalang din sya. Nagpaalam sya kay Vena at tumalikod na ito. Narinig nya pa ang sigaw nito bago sya naka alis.
"Wag mo akong kalimutan Trig Kaibigan!" Kumaway kaway pa ito sa kanya at may malaking ngiti sa mga labi. Sa di malamang dahilan ay napangiti din si Trig kay Vena saka umiling iling at pumasok na sa sasakyan. Nag si kilos naman ang kanyang mga body guards at agad pinaharurot ang sasakyan.
Pagkarating nya doon sa mansyon ay naabutan nya ang kanya mga magulang na seryosong naka upo sa engrandeng sala. Huminga ng malalim si Trig bago tuluyang pumasok at bumati sa mga magulang.
"Hey Dad, Mom." Walang ekspresyong bungad nya at naupo sa harap ng kanyang mga magulang.
Tinaliman sya ng tingin ng kanyang ama
"Where did you came from Trigger Walther Michaels?" Mahina ngunit ramdam ni Trig ang pagpipigil ng kanyang ama na bugahan sya. 'Now he's mad." Kapag galit ang kanyang ama sakanya palagi nitong sinasabi ang kanyang buong pangalan.
"Well... i just help some...people outside. They're struggling, some are being accused from stealing a thousand of money. I went outside to help dad, nothing more ,nothing less." Kalmadong sabi nya pero hindi nya ipinapahalata na takot din sya sa kanyang ama.
"I know Trig, you're always like that. Whenever you go outside , wala kanamang ibang gagawin diba kundi ang tumulong ng tumulong. Isipin mo naman ang sarili mo Trig! For petes sake you're just...you're just 6 years old! Paano nalang kong may masamang mangyari sa iyo labas! Hah? At wala pa kami ng mommy mo doon para iligtas ka o ipagtanggol! Yes! It's right to help others but please Trig anak, wag ka nang lalabas ulit ng walang paalam." 
"But Dad, you know that I can handle myself. Stop underestemating me." Suddenly her Dad burst out again
"Trigger!" She rolled her eyes as she calmly sat next to her mother. "Yah, yah I understand. I won't go out again without telling you guys." Huminga ng malalim ang kanyang ama, nagpipigil.
"We just want you safe, Trig. Alam mo naman ang estado ng pamumuhay natin diba?" Tumango si Trig sa kanya at muling pumungay ang mga mata.
"I'm sorry dad for acting rude, won't do it next time. But Dad, can I have a favor, minsan lang naman ako humingi ng pabor kaya pwede ba?" Kumunot ang noo ng kanyang ama at ina saka sila nag katinginan.
"Well what is it?"
"Gusto kong pag aralin mo ang batang babae na nakasalumuha ko kanina. Bigyan mo sila ng bahay, pera, pagkain, edukasyon, damit. Lahat. Don't ask me again, tanungin mo ang mga bodyguards ko they knew something about it." Tumaas ang gilid ng labi ng kanyang ama at ina. They're child is doing great.
"Okay. I'll give everything to that kid. Everything huh?" Hindi na niya pinakinggan pa ang kanyang ama na magtalak pa at hinalikan na lamang sila sa pisngi bago nagpaalam na pupunta na sya sa kanyang kwarto nang makapagpahinga.

หนังสือแสดงความคิดเห็น (25)

  • avatar
    MallickJohnpaul

    popo

    19d

      0
  • avatar
    Jayson Lapiguera

    🫥🫥🫥

    22/05

      0
  • avatar
    nacitoNatasha isabel

    maganda pero marami bakit kayo parang ako ang tinatanung

    07/05

      0
  • ดูทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด