Niel POV:
.
Pagka-uwe ko ay nagbihis kaagad ako at kumain.Buti na lang alam ko ang bahay nila Ian kaya hindi ko na tinanong siya.Umalis na ako sa aming bahay at nagpaalam kay nanay.
.
.
.
Pagdating ko sa bahay nila Ian ay kumatok ka agad ako.Bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Ian na walang pang-itaas.
“Ohh...ba't nakatulala ka pa diyan....pumasok kana...”-Ian
Pumasok na ako at pumunta sa kanilang sala at ipinatong ko na ang mga dala-dala kong gamit.Inililibot ko ang buong mata ko sa buong bahay nila Ian pero wala ni isa akong nakitang tao.
“Ikaw lang ba ang nakatira dito...”tanong ko kay Ian.
Bigla naman nalungkot ang mukha ni Ian.
“Ang mama ko kasi ay nasa abroad isa siyang kasambahay ang tatay ko naman ay may ibang asawa na...pero nagpapadala parin si papa ng pera sa akin”malungkot nitong sabi.
“Sorry.....”
“Okay lang.....”-Ian.
Nagsimula na kaming magsagot ng math.
-
-
-
Ian's POV;
Habang nagtuturo si Niel ay nakatingin lang ako sa kanya.Hindi ko alam na matagal na pala ako nakatitig sa kanya.
“Hooyyy....naiintindihan mo ba ang itinuturo ko?..”-Niel.
“Ahh-ehh....oo naman”.sagot ko.
“Siguraduhin mo lang ha....baka pagtinawag ka ng sir sa unahan baka hindi ka makasagot.......”-Niel.
“Easy lang sakin yan.....”pagmamayabang ko kay Niel.
Nakinig na ako ng tinuturo ni Niel na arithmetic sequence daw.Mabuti na lang at naintindihan ko ito.
.
.
.
Gabi na ng matapos kami ni Niel sa sinagutan namin na given sa math.
“Ian uwe na ako ha..gabi na kasi....”-Niel.
“Sige”.maikling sabi ko.
Lumabas na si Niel at ako na lang ang naiwan sa aming bahay.Lumabas nadin ako para pumunta sa aking mga kabarkada sa aming tambayan.
-
-
-
Niel's POV;
.
Bago palang ako papasok sa aming bahay ay narinig ko na nagbabangayan ang nanay at tatay ko.Kaya mabilis ko agad akong pumagitna sa kanilang dalawa dahil alam ko lasing si tatay at baka saktan pa niya si nanay.
“Nay!!!Tay!!!ano ba kayo??para kayong mga bata hindi na kayo nahiya sa mga kapitbahay!!!lagi nalang kayo nag-aaway?”singhal ko sa kanila.
Pero hindi ko parin sila mapakiusapan kaya lumabas na lang ako para hindi ko marinig ang kanilang bangayan.
Punta na lang ako sa tahimik na lugar at iyon ay sa isang puno na lagi kong pinupuntahan pag malungkot ako.Kung saan bihira ang napapadaan dito paggabi dahil ayon sasabi-sabi may engkato daw dito pero hindi naman ako naniniwala.
Kaya dito ko nailalabas ang aking sama ng loob.
Nag-iiyak ako ng nag-iiyak na parang sanggol dahil alam kong wala namang makaririnig sa akin at dahil gabi na din.Halos wala na akong maiiyak dahil sa rami na ng tubig na lumalabas sa mata ko.
Pagkatapos kong umiyak ay nagpahinga muna ako sa punong iyon ng ilang saglit.Pagkatapos kong magpahinga ay umalis na ako dahil alam ko maghahating gabi na.
-
-
-
Ian's POV;
Habang ako ay papunta sa aming tinatambayan ng aming mga kabarkada ay may narinig ako na umiiyak malapit sa puno.
Balita pa naman dito may multo daw na pagala-gala sa part nato.Pero hindi ako natakot,imbis na manakbo ako ay lumapit ako malapit sa puno.
Naaninag ko na isang lalaki ang umiiyak at naaninagan ko rin ang kulay ng damit niya na parang kagaya ng kay Niel.
Hindi nga ako nagkamali alam kong si Niel ito.‘Pero bakit siya umiiyak??’.tanong ko sa aking sarili.
Maya-maya ay tumigil na siya sa pag-iyak.Pero nakaupo padin siya,siguro ay nagpapahinga muna siya.
.
.
.
Tumayo na siya at naglakad paalis.
Nang mawala na siya sa paningin ko ay lumabas na ako sa aking pinagtatag
uan.Hindi na ako tumuloy sa tambayan namin dahil maghahatinggabi na.
Pagdating ko sa amin ay mabilis kong ibinagsak ang sarili ko sa kama.Nakat
ulala lang ako sa kisame habang iniisip ko pa rin kung bakit si Niel ay umiiyak.
Naramdaman ko na lang na unti-unti ng pumipikit ang mata ko.Hanggang makatulog na ako.......
*********FastForward******
Paggising ko ng alas singko ay nagluluto na ang tita ko.Siya ay pumupunta lang dito pagmaglalaba,magluluto at mamamlantsa ng damit wala daw kasing mag-aasikaso sa akin sabi ni mama kaya sinabihan niya si tita na asikasuhin ako habang wala siya.
.
.
.
Pagkatapos kong magbihis ay nagmadali na akong pumunta kina shan dahil baka malate pa kami papuntang school.
-
-
-
Niel's POV;
.
Pagbaba namin ni kylie sa sinasakyan namin ay naglakad na kami papuntang gate ng school.
Haysst bakit ba laging kay Kylie mga nakatigin sila di ba pwedeng sakin naman...charoot.
.
.
.
Pagdating namin sa aming classroom ay umupo na kami sa sari-sarili naming upuan at himala maaga si Ian ngayon.
Dumating na ang teacher namin at nagturo.
.
.
Natapos ang dalawang teacher namin at recess na.Ako lang mag-isa ang naglalakad papuntang canteen dahil sabi ni Kylie may pupuntahan na naman siya.
Ewan ko ba dun simula nung pasukan na pumunta siya sa kasintahan niya.
Hindi na siya pumupunta dun.
‘kamusta na kaya silang dalawa??nag-away ba sila??’.tanong ko sa aking sarili habang naglalakad papuntang canteen.
Kailangan kong kausapin si Mac kung may hindi ba sila napagkakaunawaan ni Kylie.
.
**********FASTFORWARD**********
.
Lunch na ngayon at ngayon lang din nagpakita si Kylie at ang kaniyang mga kasamang mga haliparot na babae mula pa nung recess.Pati din ang mga kaibigan ni Ian,pero hindi naman si Ian sumama sa mga kaibigan niya.
Narito kami sa bench ngayon at kumakain.
“Kylie ba't di ka pumasok kanina??”
“Ahh-ehhh.....may ginawa lang kami ng mga kaibigan ko....”dahilan naman niya.Pero hindi ako naniniwala may mas matindi pang dahilan ang gusto kong malaman.
Kailangan ko itong malaman....
.
.
.
Uwian na hindi sumabay sa akin si Kylie dahil may pupuntahan pa daw siya.Naweweirdohan na ako kay Kylie.
Pag-uwi ko sa amin ay wala na si nanay.Siguro ay nagtitnda na siya sa parang ng kaniyang paninda.
Alam niyo yung‘PARANG’yun yung madamo,nasa tabi ng dagat at dito maraming nakatambay paghapon dahil may nagvovolleyball dito at nagbabasketball.
Nagbihis na ako at pupunta din ako ng sa parang para manood.
.
.
.
Pagdating ko dun ay nakita ko si Mac na nakaupo sa lambat na nakatambak. Lumapit ako sa kaniya at tumabi.
“Musta na kayo ni Kylie.....??”.tanong ko sa kaniya.
Hindi siya umiimik,hindi siguro niya ako napansin.
“Hoyyy....”gulat ko.
“Ahhh....anong sabi mo??”gulat na tanong niya.
“Sabi ko.....kamusta na kayo ni Kylie...”
“ahhh....ayun parang nag-iba siya ngayung nagpasukan.....”malungkot niyang sabi.
“ako nga rin ehh....pansin ko lagi siyang umaalis pag time na ng recess....”.
“talaga.....ehh ano namang sinanasabe niya pagtinatanong mo siya.?..”dagdag na tanong niya.
“Sabi niya....may pinuntahan o may ginawa lang sila ng mga kaibigan niyang babae.....pero hindi ako na niniwala....maymasmatindi pang dahilan kaya hindi siya pumapasok...”
Matapos ang pag-uusap namin ni Mac ay umalis na siya sabi niya uuwi na daw siya.
Nanood na lang ako ng nagvovolleyball at nakita ko si Ian sa kabilang side ng parang na nagba- basketball.
Natingin siya sakin at ng nakita niya na nakatingin ako ay umiwas kaagad siya.
.
.
Papadilim na ng matapos ang volleyball sa parang at umuwi na ako.
Pagdating ko sa amin ay wala pa si tatay.Siguro ay nasa trabaho pa.
Sabay na kaming kumain ng nanay ko at ng kapatid kong babae nasi Jane.8 yrs old palamang siya.Pagkatapos kong kumain ay lumabas muna ako para makapagpahangin.
Pagkatapos kong magpahangin ay humiga na ako sa aking banig.Buti walang ibinigay ngayon na takdang aralin ang mga teacher namin at pati narin sa math.
Unti-unti ng pumikit ang mata ko at tuliyan ng nabalot ng kadiliman ang paningin ko......