- ทั้งหมด: 41
บทที่ 1 สตรีในชุดคลุมขนหมาป่าสีเงิน
1
สายลมแห่งทุ่งหญ้าพัดผ่านแผ่วเบา กลิ่นอายของทุ่งหญ้าทำให้นางรู้สึกสงบใจ ดูเหมือนว่ามันจะเป็นสิ่งที่ท
บทที่ 2 องค์หญิงฝาแฝด
2
กลุ่มอาชาของราชทูตจากเป่ยฮั่นใกล้เข้ามา กองทหารแคว้นซีตันออกมารอต้อนรับรวมถึงองค์ชายหนานเจินหยางและ
บทที่ 3 ฝูงสุนัขป่า
3
ความรู้สึกที่ถูกจ้องมอง หนานอันรั่วรู้สึกได้ เมื่อมองไปยังฝั่งตรงข้ามสายตาของนางก็ปะทะเข้ากับสายตาค
บทที่ 4 คำสัญญา
4
ร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือดของหนานรั่วซีถูกเขาพาไปส่งที่ตำหนักของนาง รอยแผลจากการถูกสุนัขป่ากัดที่แขน
บทที่ 5 เริ่มต้นเดินทาง
5
คณะราชทูตจากเป่ยฮั่นจากไปได้ไม่กี่วัน หนานรั่วซีก็ฟื้นขึ้น แพขนตาของนางสั่นไหว พระพี่เลี้ยงเห็นการเ
บทที่ 6 สหายเพียงคนเดียวของนาง
6
คนจากซีตันเดินทางเรื่อย ๆ ไม่เร่งรีบ ระหว่างทางมีปะทะกับพวกกลุ่มโจรบ้างประปราย แต่ทุกที่ที่พวกเขาผ่
บทที่ 7 ผิดคน
7
ข่าวการมาเที่ยวเป่ยฮั่นของคนจากซีตัน ทำเอาหยวนไป๋เจียนรู้สึกตื่นเต้นจนไม่เป็นอันทำอะไร เขาคิดถึงหนา
บทที่ 8 จุดเริ่มของโศกนาฏกรรม
8
กระทั่งฟ้าใกล้มืดพวกพี่ ๆ นางจึงกลับมา ในมือพวกเขาเต็มไปด้วยสิ่งของมากมาย หน้ากาก ว่าวลม โคมไฟ ขนมข
บทที่ 9 จดหมายจากซีตัน
9
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ทั้งหมอเย่ลู่และหนานรั่วซีก็ตกลงว่าจะออกเดินทางในวันพรุ่งนี้ เมื่อจัดการทุกเรื
บทที่ 10 ภายใต้เงา
10
เย่ลู่ไม่วางใจให้นางไปเมืองหน้าด่านเพียงคนเดียวเขาจึงบอกว่าจะออกมาซื้อสมุนไพรในเมือง แล้วให้นางติด
บทที่ 11 คำสัญญานั้นไม่ใช่ของนาง
11
หยวนไป๋เจียนนำนางขึ้นม้าไปพร้อมกัน กลิ่นสมุนไพรลอยเข้ามาในจมูกเขาเพียงแวบหนึ่ง เป็นกลิ่นที่เขาคุ้น
บทที่ 12 ความอ่อนโยนของเขา
12
วันทั้งวันของหนานรั่วซี ครุ่นคิดถึงเรื่องของหนานอันรั่วว่าเหตุใดนางจึงหายตัวไป นางตกทะเลจริงหรือไม
บทที่ 13 เขาคือเหตุผลของข้า
13
ไม่กี่วันต่อมาคนจากซีตันก็มาถึง หนานเจินหยางค่อนข้างตกใจที่หยวนอ๋องผู้อ่อนแอกลายเป็น จักรพรรดิที่ย
บทที่ 14 ปกป้องถนอมนาง
14
หยวนไป๋เจียนอุ้มนางกลับมาที่เรือนพักด้วยท่าทีไม่พอใจ สองพี่น้องมีเรื่องอะไรกันนางก็ไม่ยอมบอกเขา ใน
บทที่ 15 ถามย้ำอีกครั้ง
15
อีกหนึ่งสิ่งที่หยวนไป๋เจียนคิดไม่ตกนั่นก็คือเรื่องกลิ่นเครื่องหอมที่หนานอันรั่วใช้ จำได้ว่านางไม่ช
บทที่ 16 บาดเจ็บแทนเขา
16
ระหว่างเดินทางหนานเจินหยางคิดไม่ตกเรื่องน้องสาว แม้จะมีความกังวลในใจมากมายหลายอย่าง แต่ในเมื่อนางต
บทที่ 17 คำสัญญาสำหรับรั่วซี
17
หลังจากคนพวกนั้นยอมสวามิภักดิ์ต่อหยวนไป๋เจียนจนหมดสิ้น เขารีบควบอาชากลับวังที่อยู่อีกไม่ไกลอย่างรว
บทที่ 18 พัวพันจนเป็นปมแน่น
18
รั่วซีฟื้นขึ้นในเช้าวันถัดมา อาการบาดเจ็บที่แขนขวาส่งผลกระทบต่อนางนิดหน่อย โชคดีที่ไม่ได้บาดเจ็บหน
บทที่ 19 เขากำลังจะแต่งงานกับผู้ใด
19
หนานเจินหยางไปขอร้องหยวนไป๋เจียนเรื่องของอายง เขาไม่ได้บอกทั้งหมดว่าเหตุผลเพราะอะไร แต่อ้างถึงผู้น
บทที่ 20 พิสูจน์
20
หลังจากพบอันรั่วอีกคน หยวนไป๋เจียนกลับเข้าวังอย่างเลื่อนลอย เมื่อตั้งสติได้ก็พบว่าตนเองมาหยุดอยู่ท
บทที่ 21 อยากรู้ความจริง
21
เขาตั้งใจไม่ไปเข้าหอกับนางเพราะทำใจไม่ได้ที่นางไม่ใช่หนานอันรั่วสตรีที่เขารัก การที่เขายังฝืนทนแต่
บทที่ 22 ท่านหญิงผู้น่ารัก
22
อากาศตอนเย็นในช่วงวัสสานะฤดู จะค่อนข้างชื้นและมืดเร็วกว่าปกติ เขาหลับไปตั้งแต่บ่ายรั่วซีหลับไปเพีย
บทที่ 23 จับตัวหนานอันรั่ว
23
นับแต่วันนั้นเป็นต้นมาจักรพรรดิหนุ่มก็ไม่ย่างกรายไปที่ตำหนักคุนหนิงอีกเลย ข่าวลือมากมายถูกสร้างขึ้
บทที่ 24 ข้าไม่ใช่คนของที่นี่
24
หยวนหรงอี้มีเรื่องบางอย่างอยากถามพี่สะใภ้ของตน จึงรีบตากฝนมาเข้าเฝ้าที่ตำหนักคุนหนิง แต่เมื่อไปถึง
บทที่ 25 นางคือคนโง่
25
หยางอินเจี๋ยกลับมาจากการสะสางเรื่องราววุ่นวายในยุทธภพ เขาไม่เจอหนานอันรั่วที่โรงน้ำชา สภาพของโรงน้
บทที่ 26 ความขมขื่นในใจ
26
ตั้งแต่อุ้มนางมาจนถึงตำหนักเฉียนชิง หนานรั่วซีไม่พูดและไม่มองหน้าเขาเลยสักนิด หมอหลวงถูกเรียกตัวมา
บทที่ 27 นางไม่ใช่คนงี่เง่า
27
วัสสานะฤดูผ่านพ้นไป อากาศเริ่มเข้าสู่ความหนาวเย็น ลมสารทฤดูพัดเอื่อย ๆ รั่วซียังคงขอร้องหยวนไป๋เจี
บทที่ 28 ความลับของอายง
28
คืนวันนี้หยวนไป๋เจียนไม่ได้มาพักที่ตำหนักเฉียนชิงดังเช่นทุกวัน รั่วซีวางแผนการในหัวหลังจากกินยาที่
บทที่ 29 ความชอบของนาง
29
อาการของอายงค่อนข้างหนัก ดวงตาอยู่ในความมืดมาเป็นระยะเวลาหนึ่งทำให้ชิงเฟยต้องใช้ผ้าปิดตาและประคบสม
บทที่ 30 ตลอดชีวิตมันเป็นไปได้ด้วยหรือ
30
ไม่กี่วันอายงก็ร่างกายแข็งแรงขึ้น รั่วซีฝากจดหมายไปกับชิงเฟยที่มาตรวจร่างกายเพราะนางออกไปพบอายงด้ว
บทที่ 31 เราหย่ากันเถอะ
31
หยวนไป๋เจียนออกไปจากตำหนักตั้งแต่เช้าโดยที่ไม่รบกวนนาง พอตื่นขึ้นมาไม่เห็นเขาความรู้สึกโดดเดี่ยวถา
บทที่ 32 เขาต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป
32
หนังสือหย่าถูกวางไว้บนโต๊ะในตำหนักคุนหนิง นางไม่ได้แตะต้องมันอีกหลังจากที่หยวนไป๋เจียนจรดพู่กันลงใ
บทที่ 33 ได้ทุกอย่างมาครอบครองยกเว้นครอบครัว
33
เกือบ 6 ปีแล้วที่สตรีผู้นั้นออกจากวังไป หยวนไป๋เจียนยังเก็บหนังสือหย่าของนางไว้เป็นอย่างดี มองลายม
บทที่ 34 นางหายไปไหน
34
ฝูกงกง แจ้งแก่หนานเจินหยางว่าหยวนไป๋เจียน ผู้เกรียงไกรนั้นดื่มสุราอยู่ที่ตำหนักคุนหนิง เขาจึงรีบไป
บทที่ 35 จะไม่ยอมทำพลาดอีก!
35
ยามเมื่อลมพัด กระดิ่งลมที่แขวนไว้บริเวณชายคาทำให้สตรีเช่นนางรู้สึกสบายใจ นางชอบดมกลิ่นของฤดูกาลต่
บทที่ 36 สตรีที่สูญเสียการมองเห็น
36
เพราะไม่ต้องการให้เขาหาตัวพวกนางแม่ลูกเจอ รั่วซีจึงหนีมาอยู่ไกลถึงชายแดนใต้ นางเคยอ่านหนังสือในห้อ
บทที่ 37 เดินทางไปหานาง
37
ข่าวจากเมืองทางใต้ถูกส่งไปยังเมืองหลวง นี่เป็นข่าวดีแรกในรอบหลายปีของหยวนไป๋เจียน เมื่อจดหมายมาถึง
บทที่ 38 ทำทุกทางให้นางให้อภัย
38
เขาฝัน!! เขาฝันว่าซีเอ๋อหนีเขาไปอีกครั้ง หยวนไป๋เจียนสะดุ้งตื่นในอีกวัน เขาพบว่าตอนนี้มีเด็กชายตัว
บทที่ 39 ความน้อยใจของเด็กชาย
39
แม้นางจะไม่ตอบคำถามของเขาว่าอาจื้อเป็นใครแต่หยวนไป๋เจียนก็พอจะเดาได้ว่า เด็กคนนี้เป็นบุตรของเขาอย่
บทที่ 40 ขี้แยราวกับเด็ก
40
หยวนไป๋เจียนแบกเด็กชายขึ้นหลัง พูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ ให้เขาคลายกังวล จนกระทั่งเสียงเจื้อยแจ้วเปลี
บทที่ 41 บทส่งท้าย
ความซุกซนขององค์ชายเฉินจื้อและองค์ชายเฉินจง เล่นเอาฝูกงกงแทบอยากจะบ้านตาย เด็กชายสองคนไม่รู้ไปเอาเรี
เนื้อหาดีมากๆ
18h
0ีดีมากแม่
4d
0ดีค่ะดี
8d
0สนุกมากเลยครับ
17d
0😍😍😍
17d
0สนุกมากเป็นคนไม่ค่อยชอบอ่านแต่อ่านอันนี้คือสนุกอ่าาาา
21d
0ดีมากกกกก
22d
0วส้ว่ลเร
25d
0สนุกมากๆ
25d
0อ่านจบแล้ว อ่านเพลินมาก ดีจริงๆ👍🏻👍🏻
27d
0