logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

Chapter 2

Chapter 2
"In a world full of mystery, their is me, who are snorring around." Saad ng kapatid ni proxi, si Python.
"Kabaliktaran ng isang mabangis na ahas si python, Siya ay isang napakabait na bata na di makikitaan ng kamalian.
Isa lang ang natatanging meron sya, ang kagaguhan sa katawan."
"Ate hindi ganyan! Ang pangit naman pakinggan nyan eh" saad ni python.
Andito ako ngayon sa bahay. Since nandito naman nadin ako, sinulit ko na ang makipaglaro sa kapatid kong makulit.
12 years old na sya at nakikitaan na sya ng puro kalokohan.
"Si python ay isang magiting na mandirigma na nanggaling pa sa mundo ng bts! Gano ate!"  Saad ni python.
Minsan talaga ang sarap manakit nang kapatid.
"Walang mundo ng bts! tigilan mo ko pyhton kung ano-ano pumapasok sa utak mo patingin nga ng mga yan!" Saad ko naman dahil na curious ako sa pinaggagawa nang babaeng to.
Kay python lang talaga lumalabas yung pagiging normal na tao ko. Hindi ko sinasabi na engkanto ako sa iba. Jusme!
Most of the time cold ako, because i don't have friends even with anyone, kasi I have a reason.
Friends are not temporary, nandyaan sila for good and bad times,but still iiwan ka in the end.
In the end bago ako umalis, sinabihan ako ni python na isesend nalang daw nya sa'ken. Puro talaga kalokohan 'tong batang 'to.
Nag-aabang na agad ako ng tricycle sa labasan, ng biglang may tumigil na kotse sa mismong harap ko.
Minsan iniisip ko, kung katawang tao pa ang pagkakakilala nila saaken.
At dahil talamak ang chismosa dito sa lugar namen ay halos mahigit na ang ulo nila kakatanaw. Sige chismis pa.
Mga Marites at Marisol, may bagong pangalan ang chismosa. Epay.
Hinihintay kong bumababa 'yung may-ari,apaka antipatiko namn nito. Sa harap ko talaga!?Muka lang akong parking lot, hoy!
Si Zach lang pala, impyernes maynagsusundo saken. *Fliphair
Kapal ng muka ko banda dito. Pero...Enebe keshe ehe~
"Hahatid mo ko?" Pakapalan nato. Nakita ko kung paano tumaas ang kilay nya na mataas na. 
Kalalaking tao, sadista.
"No. I'm just looking at the restaurant near here." Saad ni zach na natatawa pa. Kita ko Kung paano maglaro ang kanyang daliri ngayon sa manibela.
Alam kong medyo pahiya ako do'n.
Pero di ako natutuwa sa awra neto ah.
"Aba't mukang kumikerengkeng nadin itong anak ni ano ah!" Sabi ng chismosa kong kapitbahay. Si Epay.
Minsan ansarap salaksakan nang tubo itong bunganga nya. Promise.
"Kalma proxi di ka pinalaki ng ganyan." sabi ng kaluluwa ko.
"I'm kinda tired. Can i see your house?" Saad ni zach. Sana lahat pag pagod tumingin nang ibang bahay.
Nagulat ako ng bigla tong lumabas sa kotse nya, na sanhi ng pagtigil nang mabahong paghinga ng kapitbahay kong mga chismosa.
Pogi no? panis san pa kayo, sakin na yan. Charr
Kalma, patola ako dati ngayon kalabasa nalang.
Pinapasok ko na sya sa bahay, dahil ang weird naman kung papalabasin ko sya, kung nasa labas pa kami.
Mag inarte to, sakal saaken to.
Naupo sya ng komportable sa upuan, kasi Kung iritable sya papalayasin ko sya. ^^
"Feel at home ka mahal, kuha Lang kita tubig. HAHAHA" Dahil nandito ang kapatid ko, balak ko syang pagtripan Hahaha.
Natatawa din ako sa muka ni Zach ngayon, kalma ako lang to si proxi na maganda.
He stunned and look at me, as if I am unbelievable. Talagang unbelievable naman kasi.
"What did you say?" Sabi ni maha—este ni zach pala.
Phew~ that was close.
"Mahal kamo..." Minsan iniisip ko, pwede rin manahimik nalang ako.
Kita ko kung paano ang nakakalokong ngiti ni Zach, Omo! That's ano..pogi points hahahah
Parang hindi tama yung pinanggagawa ko. Lord give me signs.
"Come here, Mahal." Sabi ni zach,habang nakangiti. Inemphasize nya pa ang salitang 'Mahal.' jusme!
Natatawa ako sa reaksyon ni python. Nanlalaki kasi ang mata nya, tapos may pahawak pa nang buhok.
"Mama! Si ate proxi may boyprend!!!" Kumaripas nang takbo si python papunta kay mama.
Si mama naman, mukang mas kusina. Lagot nanaman yon.
Kaming dalawa nalang ni Zach yung nandito at medyo naiilang na ko sa kalokohan ko.
Please eat me now, I'm pertaining to the ground.
"Mahal pala...." Sabi ni zach na halatang nangaasar. Lumapit pa sya saakin at bumubulong. Jusmeyo marimar!
Bahagya ko syang kinurot say tagiliran at sya naman ay tumawa. Baliw.
"Ouch! It hurts" Sabi ni zach, na akala mo naman talaga masakit. Echosera!
"Feel na feel mo naman? Bala ka dyan!" Akmang aalis na ko nang biglang hawakan nya ang papulsuhan ko.
Nilingon ko sya para bawiin ang kamay ko, ng biglang nagtama ang aming muka. Mabuti nalang ilong nya yung nadampian ng labi ko, kasi kung hindi...Omo!
Ibabaling ko na sana sa iba ang muka ko, ng bigla nya itong hawakan.
"Stay." Seryoso nyang sabi, nakaka intimidated naman itong lalaking to!
"Alam mo minsan, iniisip ko na aso ako." Nagiinarteng saad ko, napayuko pa sya at ibalik Rin kalaunan ang tingin saakin.
Bakit pakiramdam ko nahihipnotismo ako?
Nagugulat ako sa kinikilos neto ni Zach ngayon ah! Wala bang time out?!
Natumba ako sa dibdib nya nang hilain nya ko bigla, ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng aking puso. Ayoko ng ganitong pakiramda, nakakalunod.
Tinignan  pa ako nito  at tumawa. Hindi ko deserve pagtawanan. Mukang nakainom ng energen, lakas ng tama.
Naabutan kame ni mama ng ganoon ang pwesto. May mas lalaki pa pala sa
"Jusmiyo! mga bata kayo! Ikaw Roxianna hindi ka manlang maghunos dili ay kabat-bata mo pa!" Naghihisterical na sabi ni mama feeling mag aasawa na ko Why not.
"Ma! Let me explain" sabi ni Zach, bahagya ko pa syang nahampas. Puro kalokohan.
medyo humaharot na ko ah.
(´.•﹏•')
Nanlaki mata ko sa pinagsasabi neto ni Zach. Yes i do charr
Bat ganern kenemen pere sheng tenge. (。•́ - •̀。)
"Mahal mo ba itong anak ko iho?" Tanong ni mama kay Zach. Jusko ginoo!
"Ma wai-" Di ko pa natatapos sasabihin ko ng biglang sumabat si Zach.
"Opo, as a friend!"  Zach said, with serious look. Alam ko na dapat kikiligin na ako, kaso maudlin kasi as a friend lang.
Lunok.
Lunok ulit.
Lunok pa.
Mauubusan yata ako ng laway dito ah.
Hanggang sa umalis na si Zach dahil malapit ng mag dilim.
"Nice proxi. Isa kanang magiting na tanga" sabi ng kaluluwa ko.
Minsan hinihintay kong magkaroon ng sariling katawan itong kaluluwa ko eh. Sarap saktan.
-----------------------
"Kinabukasan sa malayong lugar ay may isang ulikba ang kinakabahan pumasok sa school, dahil sa kalokohan nya." Sabi ni mama.
Pinaliwanag ko na lahat kay mama.
At and ending nakatanggap ako ng isang malakas nahampas sa ulo. Harmless mama ko no?
At dahil no choice,ladies choice. Charr.
Nandito palang ako sa gate, feeling ko naiihi na ko.
Nakikita ko na si Zach mula sa bench malapit sa stage.
Shet! Bat nakatingin sya, kain na sana ako ny lupa. Now na!
Dali-dali akong naglalakad.
Konti nalang lalagpas na ko...
Onti nalang....
Tatlong hakbang nalang....
I made it.
Im safe malayo na ko sakanya....
"Mahal!" Shet! Bat nya sinigaw.
Ba! Bilis maglakad ah!
Kaso pinagtitingin na kame.
Nakakahiya jusko!
Bago makalapit si zach saken ay agad ko na syang nahampas sa braso.
Syempre pabebe pa.
"Puro ka kalokohan" Sabi ko.
"Gagawa ka ng kalokohan dyan." sabi ni zach.
Bakit parang kasalanan ko pa?
Nagumpisa na ang klase at nakakaboring naman. Charr.
Lahat kami nagulat as in pati ako monday na monday. P.E??
Gandang bungad ah! First subject pa. Palakpakan sarap makipag sapakan.
So nagsoot na ko ng P.E uniform.
At kung minamalas ka nga naman ay fitted sya saken. Nice. Clap.
Feeling ko mababastos ako neto ah jusko.
Nakarating na kami lahat sa gym at di ko na mabilang yung mga lalaking nanghihingi ng number ko. Nice.
Pwede na ako maging loader.
Nagsipagpasukan na lahat ng students...este klasmeyt ko.
We were about to start ourt P.E class,when zach run towards the locker and get something.
Nagulat ako...i mean kaming lahat nang ipasuot nya sakin yung jacket na makakapag cover ng katawan ko.
Hulog talaga nang langit si Zach.
Parang wala lang sakanya yung ginagawa nya ah..
Ayokong ma fall wag ganon ha!?
I was about to go to my room when python call me and told me that mom is in hospital ,pumunta daw si papa sa bahay kasama si auntie. Kakapal ng muka.
I told my excuses toy teacher and they approve it right away.
Mukang inaatake nanaman sya ng highblood.
Dahil si zach lang naman ang nakita ko sa labas ng school sya na agad yung tinawag ko.
"Zach sa Romero hospital!" Alam kong makapal na yung muka ko. Pero wala akong pakielam ngayon at ganun din si zach, dahil agaran nyang minaneho ang kanyang sasakyan.
I saw how his jaw clenched, when he heard me gasped.
Hinanap ko ang room ni mama.
And i just don't found my mom, i also found my Asshole father and itchy auntie.
"Ana-" Bago pa ni papa matapos ang sasabihin nya isang malakas na sampal ang natanggap nya saken.
Slapped sound roam over this room. No one react.
"Ano pabang kailangan mo ha!? di kaba naaawa kay mama pa!? Nahihirapan sya ng dahil sa inyong dalawa ng malandi mong kabit! Tama na please! Maawa kayo kay mama!"
Alam kong pagnarinig ni mama lahat ng sinasabi ko ay magagalit sya,dahil hindi ako gumalang at sinigawan ko si papa at si tita. Pero wala akong pake.
"Wag mong kausapin ng ganyan ang papa mo roxianna" Sabi ni tita.
They was she talked at me, I hate it. Gagalangin ko sya kung kailangan at deserve nya. But she will never deserve my respect.
"Bakit?! Gusto nyong galangin ko kayo?! Hahaha over my dead body!
"Isa kapa! Pokpok kang hayup ka! Sinira muna pamilya namen! Nagawa mo pang humarap dito  para saan!? para ipamuka kay mama yang kawalanghiyaan nyo! Ha!? Sarili mong kapatid! si mama tita! SARILI MONG KAPATID SI MAMA!!! MALANDI KA!!ASIMULA NG INAGAW MO SI PAPA AT SIRAIN ANG PAMILYA NAMEN! WALA NA AKONG KINIKILALANG KAMAGANAK NA TINATALO ANG KAPATID NYA! MASAYA KANA!? HUH!? WAG NA WAG MONG IPAPAKITA YUNG BUNGA NG KASALANAN NYO NI PAPA!! BAKA DI KO KAYO MATANTSA!UMALIS NA KAYO DITO!PARANG AWA NYO NA!TIGILAN NYO NA KAME!"
Nailabas ko na yata buong galit ko simula pagkabata sa kanila. Sa sobrang galit ko hindi ko napansin na nasa likod ko papala si Zach.
Alam kong masama na ang tingin nya saken ngayon dahil sa ugali ko.
"Paano mo ba mapapatawad ako roxianna?" May bahid na pagmamakaawa na sambit ni tita.
Oo, naaawa ako sa kalagayan nila. Pero nagawa din na sila sa kalagayan namin? Napaka bata pa ni Python para makakita ng ganitong kasuklam-suklam na scenario.
"Simple lang..." Sambit ko na nakademonyitang ngiti. I wanted to act cool, showing them na they can't intimidate me.
"a-ano?" Sabay na sambit nilang dalawa. Foolish people.
"Patayin nyo 'yang anak nyo!tapos maghiwalay kayo!" Sa sobrang galit at puot na nararamdaman ko,hindi ko napansin ang anak nila na kasama  nila.
"H-hindi ko kaya yon!" Sigaw ni tita, or should I say. Kabit ni papa.
Una palang alam ko na ganoon ang magiging sagot niya.
Hindi ko tinititigan ang bata, dahil naalala ko yung pagtataksil ni papa kay mama at pagtataksil ni christian saken.
Lalake lason.
Umalis na sila tita dahil alam nilang magkakagulo na talaga.
Bago pa ako humarap kay Zach,nakaramdam ako ng mainit na yakap mula sakanya.
Kusang bumuhos ang mga luha na kanina ko pa iniingatan na huwag bumagsak.
Ayoko talagang kino-comfort ako, lalo akong naiiyak. It feels na sinasabing 'iiyak mo lang.'
Lahat ata ng galit ko nabuhos ko kaya matapos kong pagsalitaan sila kanina, ay nakaramdam ako ng gaan na loob.
Hindi ako makalaban noon dahil bata ako, pero hindi ko papayagang bastusin nilang dalawa ang mama ko!
A long silence happened till Zach said something.
"You should take a rest Roxi mahal" Sabi ni zach na nakangiti pa, I know he's kidding.
Alam kong gusto nya lang akong pangitiin at asarin.
Pero nakaramdam ako ng antok na hindi ko napansin nanakatulog ako sa dibdib nya.
-------------------
Nagising ako sa sinag ng araw.
Napakatigas yata ng kama ko ngayon? Pero mahangin, ehe~
Napamulat ako ng mata at nakahiga pala ako kay Zach.
Kapal ng muka ko.
Tatayo na sana ako, ng bigla hilain ako pabalik ni Zach.
He murmur something, pero hindi ko narinig ng maayos.
Nadischarge agad si mama at pinababawas ang matatamis na pagkain at stress sakanya.
Hindi daw makakatulong iyon,at baka lumalala pa ang higblood ni mama pag nagpatuloy iyon.
Nagtanong si mama kung anong nangyari kahapon,nakarinig daw sya na parang may nagaaway, Pero sinabi ko ay wala yon.
I don't want to streesed my mom, because of that two scumbags.
I will surely let them paid for doing shit and cheat!
Those motherf**kers!
I won't give them my freaking blessing and i won't let them to be happy. Over my dead body.
I will destroy their wedding if that happened.
They're danger to me.
"You should let them go roxianna" Mom said.
I don't know how my mom can still be gentle.
I don't think i can, when it comes to this.
"Talaga ba Roxi? Kaya pala umiyak kalang habang nakatanaw sa kanila." My soul said.
I know i cried.
But, that was the only thing i can do that day.
I am broke that i can't feel anything other than pain.
Pain is part of my life.
Betrayal is also part of my family.
In my childwood days, my mom told me daw na dad can't be home everyday  because he's sworking too far, that he can't make his promise to come home early.
I believe at first.
But when i become more and more adult, i realize what was really happening.
Mom cried, i saw it, i saw how cried like she's ready to eat by the bog hole amd dissapear.
At first mom let dad slide his cheating.
Doon nabuo si python.
2 years had passed they're still together.
Untill aunt came to our life again and stole my dad.
In higschool day, dad and my aunt are lovers, mom and dad are arrange marriage.
They're once the target of arrange marriage, and this happened because both side can't still accept it.
But, mom did everything to feel dad her love and be contented, but dad didn't feel it at all.
Mom thought she already in dad's heart and that thought hurt her most.
But she's wrong.
She thought, when she's get pregnant, dad will love her.
She's wrong again.
Untill that day, mom knew that her illusions won't happened.
But i still hate my aunt.
Why don't she just accept the truth?!
That they're not meant for each other.
How i wish that someday, their love will gone, yung magsasawa na sila, then marerealize nilang mali yung ginagawa nila.
Bit i guess, that  won't happen, ngayon pang may anak na sila, ngayon pang pinaubaya na ni mama sakanya si papa.
I hate my mom being so gentle.
I can't be like her.
It would be so much hurt, seing your lovely sister owning your husband.
Maybe i would do the same thing.
Maybe that's really love.
Maybe that's how love works.
--------------------------------

Book Comment (39)

  • avatar
    Fhem De Castro

    It was awaking when a writer shared a folk tale about Maria Labo. It was a scary viral story my mom told us about when we weren't sleeping early at night. It was my constant reminder that vampires existed at that time. Good job, author. Keep writing and improving your work. Highly recommended novel.👌👌👌👌

    15/04/2022

      0
  • avatar
    Annie Rose Montaa

    i love this app😍😍

    25/07

      0
  • avatar
    Klent Abad Lagrito

    8tc7c9r96ez96ex86exite96rxoyrxitdxoe6x9e5xex8585ex5iwx84wz84wzw84z84wz84wz84wz84wzz84w95ex85wpz84wz95epx84wzp84wz85wz84wz49wz84wzi4owz84wz95wx84wzp942z942pz84owz592si85wz58wz86ez85wz85ez96ez96eZ96e96s386e(6eI6eI6ezzi6eyiezyiezi5ws6iez6izei6ez5iwztiwI5w*6ez6iez6izeyieziyeziye*6eziyez6ieziyeziyrxiyrxiyrx86eziyez86ez6irs86es86es86eziyez86rzoyrs86ez96eoyes7ordourzo7rs97eso74d974d794d97rd97rd97rd7orx97rd96ez97rx7orxo6rx96rd963si6ezx96e5owz5owzo5wz4iwzl4iwlzrowzlo5wzotwzotwzlo5ex95exo5ex59ex5ezoo5ez59

    17/06

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters