Somewhere in Another World
Limang di kilalang nilalang ang nakatayo sa isang napakalaking piraso ng bato, napapalibutan ito ng walong nagtataasang poste. Ang lokasyon na kanilang kinalalagyan ay nasa kalagitnaan ng isang napakalaking kagubatan na may mga pulang dahon at ang bawat katawan ng puno ay abot sa sampung dipa ang taba.
"Sigurado ka ba na isasama mo ang batang iyan sa mundong ito?" tanong ng isang babae sa lalakeng may hawak ng isang gintong baraha. Ang lalakeng ito ay ang ama ni Luna, si Neil Miranda. Labindalawang taon na ang nakakalipas simula nang bigla siyang nawala.
"Sa kanya ko lang maipagkakatiwala ang kapangyarihang ito." sagot ni Neil at itinaas niya ang gintong baraha. "Special Invitation, Release!"
Naglabas ng nakakasilaw na liwanag ang baraha at isang batang babae ang nagpakita nang maglaho ang liwanag. Kulay berdeng buhok na nakatali nang paitaas at binalutan ang natitirang bahagi ng kanyang ulo ng bandana na may disenyo na katulad ng mga mata. Naaalala tuloy ni Neil ang pinya sa itsura ng batang kaharap niya.

"Isang imbitasyon para sa isang tao sa kabilang daigdig ang nais mong maganap..." paunang bati ng nilalang. "Ibigay mo sa akin ang kanyang pangalan."
"Luna... Luna Miranda." sagot ni Neil sa batang babae, lumiwanag ang mga mata ng batang babae na mukhang pinya at ilang mga letra at numero ang mabilis na lumabas na nagpalibot sa katawan nito.
"Hinahanda na ang paghahanap kay Luna Miranda..." kaagad na lumiwanag ang mga mata nito at ilang mga letra at numero ang kitang kitang mabilis na dumaan sa kanyang mga mata.
"1,707 ang may katulad na pangalan na iyong nabanggit... sino sa kanila ang Luna na tinutukoy mo?"
Nagpakita ng napakaraming larawan kay Neil ang batang babae.
"Wow, ang daming Luna Miranda sa mundo n'yo." manghang komento ng isa sa mga kasama ni Neil.
"Ilang milyon na siguro ang populasyon ng mundo kaya ganito karami ang resulta." napapailing na sabi ni Neil, hindi niya inakala maraming kapangalan ang anak niya, ang problema ay baka hindi niya makikila ang mukha ng anak dahil sa labindalawang taon na hindi niya ito nakita.
"Hmmm... mukhang matatagalan ako ah, baka kasi hindi ko matandaan ang itsura niya dahil bata pa siya nang huli ko siyang nakita." natatawang sabi ni Neil. Wala namang kahit anong reaksyon ang mababakas sa mukha ng batang babae na mukhang pinya.
"Kung iyong pahihintulutan maari ko siyang hanapin base sa kung ano ang itsura niya mula sa iyong ala-ala at kung ano ang maaring maging mukha niya sa paglipas ng panahon."
"Ayun naman pala... mas mapapadali ang paghahanap sa anak mo." sabi ng isa pa niyang kasama na nakasakay sa ulap.
"Sige..." sagot ni Neil, kaagad naman muling lumiwanag ang mata ng batang mukhang pinya at ipinakita ang larawan ng batang babae na karga karga niya.
"Ito ang mukha niya nang huli mo siyang nakita at ito na siya sa paglipas ng isa... dalawa... pito... sampu... labindalawang taon." sa bawat taon na pinakita ng batang mukhang pinya kay Neil ang paglaki ng kanyang anak ay nakaramdam siya ng kalungkutan at galit sa sarili dahil wala siya sa mga taon na lumalaki ang kanyang nag iisang anak.
"Maganda ang anak mo kahit nakuha ang mukha mo pero yung mga mata halatang hindi sa'yo." komento ng lalake na isa pa niyang kasama na may black and white polka dots na kasuotan.
"Nakasisiguro ka ba na si Luna Miranda ang bibigyan namin mg imbitasyon para pumasok sa mundong ito?"
tanong ulit ng bata kay Neil. Tumango lamang si Neil bilang kasagutan.
"Nais mo bang magbigay ng regalo para sa kanyang pagdating?"
"Hmm..." napaisip si Neil saka niya hinubad ang isang piraso ng hikaw sa kanang tenga niya.
"Ang ibinibigay mong regalo ay ang bahagi ng collection na kung tawagin ay Lapis Lazuli. Nais mo bang ituloy ang pagbibigay ng regalong ito?" tanong uli nito kay Neil.
"Yes, Yes..." sagot naman niya.
"Nais mo bang mag iwan ng isang mensahe para kay Luna Miranda?"
"No!" mabilis na sagot ni Neil.
"Nahiya ka pa! para boses na nga lang, ipagkakait mo pa!" reklamo ng kasama niya na nakasakay sa ulap. Ngiti lamang at tanging pagkakamot ng ulo ang naisagot ni Neil sa mga kasamang nagrereklamo sa kanya.
"Sa pagkakataon na tanggapin ni Luna Miranda ang iyong imbitasyon ipapadala siya sa isa sa apat na siyudad ng Novia."
"Tumahimik nga kayo, ako ang masusunod dito ako ang gumamit ng carta!" pagsasaway ni Neil, kahit tama naman ang mga kasama niya.
"Kasalukuyan nang ipinapadala ang imbitasyon, isang huling pa-alala, makakatanggap ka ng mensahe mula sa akin upang ipa-alam kung tinanggap ni Luna Miranda ang imbitasyon o hindi. Ang pangalan ng nagpadala ng imbitasyon ay nagngangalan na?"
"Neil, Neil Miranda."
Isang malakas na liwanag ang sumabog sa paligid at unti unting naglaho ang batang babae na mukhang pinya sa kanilang harapan.
"Oh, narinig n'yo ang sinabi ng baraha... isa sa apat na siyudad ng Novia." nagbago ang tono ng boses ni Neil at naging seryoso na ito, "Alam n'yo na ang dapat n'yong gawin."
tumango naman ang apat niyang kasama sa sinabi nito at saka kanya-kanya silang naglabas ng baraha.
“Novia's East Gate... Release!”
“Novia's South Gate... Release!”
“Novia's West Gate... Release!”
“Novia's North Gate... Release!”
sabay-sabay na turan ng apat na kasama ni Neil. Matapos bigkasin ang mga salita ay apat na portal ang lumabas sa kanilang harapan.
“Mag-iingat kayo sa Zodiac.” paalala ni Neil sa mga kasama at tanging pagtango lamang ang naging tugon ng apat bago sila umapak papasok sa portal na nasa kani-kanilang harapan.
******************************************************
Hindi pa rin mawala sa isipan ni Luna ang balitang nangyari kay Archie. Paanong biglang nawala si Archie? may kinalaman kaya ang mga pambu-bully na naranasan niya at ang text mula sa larong Online?
"Imposible naman siguro na mawala ang isang tao dahil lang sa isang laro..." malalim na nag iisip si Luna habang naglalakad. Si Sir Resco, si Cassidy Rivera, si Archie at ang kanyang ama... lahat sila ay mga taong bigla na lamang nawala. "May kinalaman ba ang text ng Online sa nangyayari ngayong pagkawala ng mga tao?”
Nakauwi na siya sa kanilang bahay kung saan naabutan n'ya ang kanyang Lolo na nanonood ng balita sa tv.
Kaagad siyang nagmano ng makapasok sa loob. Isang breaking news ang kasalukuyang ibinabalita.
"...hanggang sa mga oras na ito ay walang nakaka-alam kung saan at ano na ang nangyari sa beteranong Senador. Kahit ang mga saksi ay hindi masabi kung anong nangyari dahil ang pagkakaalam ng mga tao sa naturang lugar ay naroon lamang si Senator Villareal..."
"Ano pong nangyari?" tanong ni Luna sa kanyang Lolo.
"Ah, nawala raw bigla si Sentor Villareal, hindi alam kung paanong nawala dahil nasa opisina lang naman daw s'ya nang huling makita ng mga staff niya." sagot sa kanya ng matanda.
"Hindi ba kinidnap?" tanong uli ni Luna. Umiling lang ang kanyang Lolo bago sumagot.
"Nasa sixth floor ang opisina, paano mailalabas yun ng walang nakakakita."
"Bigla lang din nawala..." mahina ang pagkakabigkas ni Luna ngunit narinig pa rin ito ng Lolo n'ya.
"Katulad ng nangyari sa Papa mo... bigla na lang din nawala sa isang kwarto."
Naalala ni Luna ang kwento sa kanya ng kanyang Lolo noon kung paano nawala ang kanyang ama. May kakatagpuin umano ang kanyang Mama at Papa na isang kaibigan na matagal na nilang hindi nakikita. Paalis na sila ng maalala ng kanyang ama na naiwan nito ang cellphone, kaya naman kaagad niya itong binalikan. Halos ilang minuto na rin umano na naghintay ang kanyang Mama sa kanilang kotse at nang mainip na ito ay pinuntahan na lang kwarto ngunit hindi na daw nakita pa.
"Magbibihis po muna ako." pagpapaalam ni Luna saka siya nagtuloy sa itaas patungo sa kanyang kwarto. Kinuha niya ang notebook ni Archie at inilapag sa kanyang study table.
"Online..." kung totoo man ang kanyang hinala na may kinalaman ang mahiwagang text message mula sa Online, kamusta naman kaya ang kanyang ama at si Archie?
Naputol ang pag iisip niya nang tumunog ang cellphone sa kanyang bag, kinuha niya ito at binasa ang mensaheng natanggap. Napakunot ang noo niya ng mabasa ang mensahe nito.
Si Quincy. Nagtext sa kanya ang kaibigan at sinabi nito na maging sa mga e-mail at iba pa niyang account ay may message din siyang natanggap na mula sa Online. Sa halip na basahin ang notebook ni Archie na siyang unang plano ni Luna ay binuksan na lang niya ang kanilang Wi-fi at nag log in sa kanyang social account.
May mga message at notification siya na hindi niya nabasa dahil sa ilang araw na siyang offline.
Binuksan ni Luna ang kanyang messenger at halos hindi siya nakagalaw sa mensahe na nasa inbox niya.
Online
Hindi niya alam kung anong gagawin, alam na niya ang laman ng mensahe kahit hindi pa niya ito nababasa. May ilang segundo rin niyang tinitigan ang cellphone. May mensahe ang Online para sa kanya? Parang hindi niya alam kung anong gagawin.
Isang text naman ang nagpabalik sa kanya mula sa kanyang malalim na pag iisip. Binuksan niya ito kaagad kahit hindi pa binabasa at halos nagsisi siya ng ma-open na niya ito.
Mula rin sa Online. Mula sa text, messenger, social site at pati na rin ba ang e-mail pinadalhan rin ng mensahe ng Online?
Wala nang nagawa pa si Luna kundi ang basahin na lang ang mensahe na hindi niya sinadyang buksan.
Congratulations Miss Luna Miranda, Neil Miranda sent you an invitation to join him in his adventure in Another World.
You are given a chance to enter the world where people will play the game with their life on the line to gain what they desire most.
You will be given the privilege to learn some of the game basic knowledge, information and rewards in finishing the beginner's quest.
Will you accept Neil's invitation?
Yes No
Totoo ba ang nababasa niya? Bumilis ang tibok ng puso niya sa mensahe mula sa Online. Si Neil Miranda ang kanyang ama na labindalawang taon nang nawala na parang bula ay nagparamdam at sa pamamagitan pa ng isang misteryosong laro?
"P-papa..." biglang nakaramdam ng pangungulila si Luna sa kanyang ama, inakala niya noon na hindi na niya ito makikita pa. Ngunit kagaya ni Archie nasa misteryosong lugar din ang kanyang ama, isang bagong mundo.
Hindi na nag-isip pa si Luna, sa misteryosong laro na ito, makikita niya ang kanyang ama. Sinagot niya agad ang mensahe at pinindot ang Yes.
Are you sure you're accepting the invitation?
Yes No
"Yes!" halos nagmamadali na rin si Luna sa pagsagot dahil sa pananabik na makita ang ama.
Sa isang iglap lang ay binalot ang kwarto ng nakasisilaw na liwanag, sa sobrang liwanag nito ay naipikit si Luna ang kanyang mga mata, sa muli nitong pagmulat ay tila na siya lumilipad sa kawalan at tanging ang mabilis na pagkilos ng liwanag sa kanyang paligid ang nakikita niya. Lumingon siya sa kanyang likuran at nakita ang mundo na unti unting lumiliit sa kanyang paningin.
Naisin man niyang sumigaw ay walang tinig ang lumalabas sa kanyang labi at  laking gulat na lamang niya ng mapagtanto niyang wala na siyang saplot sa katawan. Nawala ang suot ni Lunang uniporme at hindi niya alam kung paano itong nangyari sa sobrang bilis ng lahat.
Sinubukan niyang takpan ang hubad niyang katawan ng dalawa niyang kamay katulad ng natural na gawain ng isang tao kung ayaw nilang makita ng kahit sino ang maselang parte ng kanilang katawan. Bago pa ito tuluyang magawa ni Luna ay isang kulay berdeng liwanag ang biglang sumalubong sa kanya at binalot ang katawan niya.
Nakaramdam siya ng mainit na pakiramdam mula sa luntiang liwanag na unti-unting gumagapang sa kanyang buong katawan.
Sa isang kisap mata ay muling nagkaroon ng kasuotan si Luna matapos ang pagbalot ng berdeng liwanag sa kanyang katawan. Suot na niyang muli ang school uniform na kanina lang ay biglang nawala sa kanyang katawan. Unti-unti pa ay napansin na ni Luna na tila bumabagal ang kanyang paglipad at nagkakaroon na ng imahe ang kanyang paligid na kanina lang ay tila isang mabilis na linya lang ng liwanag. Sa tuluyang paghinto ng kanyang paglipad mula sa kawalan ay namasdan na niya ang imahe sa kanyang paligid. Tila siya nasa loob ng isang malaking dome na napupuno ng kulay berdeng liwanag sa paligid na mabagal na kumukurap at naglalabas ng mga kakaibang simbolo at mga numero na hindi niya alam kung ano.
Ang mga kakaibang simbolo ay dumadaloy sa napakaraming berdeng liwanag na tila ilog at patungo sa itaas na mayroong malaking glass tube. Tinitigan ito ni Luna at tila may nakita siyang isang nilalang ang nasa loob ng malaking glass tube kung saan ang mga simbolo at numero ay umiikot sa loob nito.
"Maligayang pagdating Luna Miranda..."
Isang tinig ng babae ang bumati sa kanya mula sa likuran. Humarap si Luna sa pinanggagalingan ng boses at nakita niya na may isang batang babae ang palapit sa kanya sakay ng tila isang flying saucer na sasakyan.
"S-Sino ka? Nasaan ako? T-Totoo ba ang lahat ng nakikita ko?" Muling iginala ni Luna ang mata sa paligid, namamangha sa kanyang nakikita. Hindi na tinanong ni Luna kung paano siya nakarating sa ganoong klaseng lugar dahil alam naman niya na siya ang may gawa sa kanyang pagsagot sa imbitasyon sa kanya ng Online.
"Ako si Apple, isa akong gabay para sa baguhang katulad mo sa mundong papasukin mo."

Pinagmasdan muli ni Luna ang kausap, Apple... kasing pula ng mansanas ang labi niya at bilugan ang maumbok na pisngi, may kulay berdeng tali sa kanyang medyo brown na buhok na tila mga tangkay sa isang prutas at dahon ang ang berdeng panali sa buhok.
"A-Anong lugar ito?" napakaraming tanong ang nasa isipan niya ngunit tila hindi gumagana ang utak niya at sinasabi n'ya sa kanyang sarili na dapat ay natatakot at natataranta na siya sa ganitong pagkakataon ngunit nakapagtatakang kalmado siya maliban sa nanginginig niyang tuhod.
"Online... inimbitahan ka sa pamamagitan ng Online communication device sa mundo ninyo na siyang konektado dito... narito ka sa isang bagong mundo na mas kilala bilang Another Earth para sa mga manlalakbay na katulad ninyo."
★★★★★ITUTULOY★★★★★