Chapter 6
Promise
"Asan nga pala si Young Master Colder, siya ba ang naghatid sayo dito?" tanong ni Lolo matapos kong kumalma.
Tumikhim si Helius na kanina pa nakatayo sa glid at di man lang napansin ni Lolo
" Ako po ang naghatid sa kanya Mr. Vazquez." he said.
"Oh, ikaw pala Young Master Helius. Pasensya kana di kita agad napansin, medyo malabo narin talaga ang paningin ko. Akala ko tuloy doctor ka dahil naka-puti ka hijo."
"Magiging doctor rin naman po ako kaya ayos lang." Helius chuckled a bit.
Ilang minuto pa silang nagkwentuhan at nagkamustahan nang mag-ring ang phone ni Helius at magpaalam na sasagutin ang tawag.
"Apo, halika." natigil ako sa pagbabalat ng orange nang tawagin ako ni Lolo para maupo sa tabi niya.
Naupo ako roon. Kinuha niya ang kamay ko at marahan iyong hinaplos.
"Kamusta ang pakikitungo sayo ni Young Master Colder? Pinapahirapan ka ba niya?."
Ilang sandali akong natigilan at nag-iwas ng tingin. " Masungit siya lagi at madalas akong pagalitan pero hindi naman po niya ako pinapahirapan." minsan lang.
"Kahit di mo sabihin ay alam kong madalas kayong magtalo kahit nong mga bata pa man kayo. Pero Lian, ipangako mo sakin na kahit anong mangyare hindi mo iiwan si Colder."
"Lolo naman ih, Oo na po. Promise," itinaas ko pa ang kamay ko, " Kahit na araw-araw niya pa akong sungitan, di ako aalalis sa tabi niya." ngumiti si Lolo matapos marinig ang mga sinabi ko.
Kahit naman talaga ganun si Master. He still care about the people he love. Di lang niya kayang ipakita. Kahit nung mga bata pa kami madalas niyang palihim na ibinibgay ang mga laruan niya kaya Eros kapag may nagugustuhan ito sa mga yun. He's a good brother and a good person depende sa mood.
" Ah siya nga pala apo, may ibibigay ako sayo." masigla niyang sabi saka inabot ang isang kulay puting box at ibinigay sa akin.
Binuksan ko iyon at tumambad sakin ang isang cherry blossom snow globe. Namangha ako sa ganda nito.
"Lo, thank you po! Napaaga po ata ang regalo nyo sakin, next year pa ang birthday ko ah." tuwang-tuwa kong inakap ang regalo.
"Sino ba ang nagsabing regalo ko yan sayo, apo?" My smile faded. " Kay Colder ko iyan irerelago. Ibigay mo yan hija sa kaarawan niya ha at wag na wag mong sabihin na galing sakin."
Binitawan ko ang cherry blossom snow globe at sumimangot. "Eh pano naman ako, Lolo? Apo niyo ako tapos yung supladong yon ang reregaluhan nyo. This is unfair!" I dramatically said.
"Eliana, paniguradong makakatanggap ka rin naman ng regalo mula kay Young Master Colder kapag ibinigay mo ito sa kanya." nakangiti niyang saad na tila ba siguradong-sigurado.
" Talaga lang Lo ah? Sa kakuriputan nun." I sarcastically chuckled.
" Trust me. He will."
Saktong bumalik si Helius ay nagpapaalam na ako kay Lolo na aalis na kami para makapagpahinga narin siya.
" Okay ka lang ba? Kanina ka pa tahimik, di ako sanay." tanong ni Helius habang nasa byahe kami pauwi ng mansyon.
" Okay lang. Pagod lang siguro."
"Wag ka ng mag-alala pa kay Mr. Vasquez. Your Lolo is a strong man. Makakalagad din siya sooner." he warmly smiled kaya napangiti narin ako pabalik.
Ilang minuto pa ay nasa harapan na kami ng itim na gate ng mansiyon. Bumusina ng dalawang beses si Helius para pagbuksan.
"Salamat." when he opened the car's door for me.
"Welcome as always. Malamig na dito sa labas, tara na sa loob." Helius seems in a good mood today huh.
Tumango ako. Akmang maglalakad na sana ako kasabay ni Helius nang tumunog ang phone ko mula sa handbag ko.
From: Master Sungit
You broke your promise.
Agad na nangunot ang noo ko sa kung anong ibig sabihin niya.
Napatingala ako nang may maramdamang nakatitig sakin mula sa taas.
Si Master Colder, nasa terrace ng kwarto niya at madilim na nakatingin sakin ngunit agad din niyang pinutol ang titigan namin sa isang irap at tinalikuran ako.
Hays, arte talaga.
Nagmadali akong umakyat sa kwarto ko at magbihis. Pagkalabas ko ng kwarto ay tinignan ko ang pintuan ng kwarto ni Colder. Gusto ko sana siyang tanungin at kausapin kung ano na nanaman ang ikinapuputok ng butsi niya.
I sighed and decided I'll just talk to him later. Pagod ako at gutom para makipag-argumento na naman sa bipolar na yun.
" Si Master? Ayaw na naman sumabay satin magdinner?" tanong ko nang makitang wala sa hapag si Colder.
"Ni-ayaw din Ate Eliana magdinner. Tinabig daw yung dinalang pagkain ni Ate Tanya kanina." sumbong ni Eros.
"Let him be. He's being childish again. Akala ko pa naman kapag tumanda na siya he'll know how to control his temper pero mas lumala ata. Nasugatan ng bubog si Tanya ni hindi man lang pinansin." kita ko ang pagkadisgusto ni Helius sa inasal na naman ng kapatid.
"Don't worry, ako na ang bahala sa kanya." saad ko.
" Ate Eliana, baka tabigin niya uli ang dadalhin mong pagkain or worst he might hurt you." kita ko ang pag-aalala sa mga mata ni Eros.
" No, hindi kayang manakit ni Colder. Aksidente lang talaga siguro yung kay Tanya. You know him, ayaw na ayaw niyang pinipilit o kinukulit." I assured him.
" Of course. He won't hurt your Ate, Eros." Nabura ang ma-awtoridad na aura kanina ni Helius at napalitan ng isang mapaglarong ngisi.
He's really weird, lately.
Nang matapos kung kumain ay nagmadali akong umakyat dala ang dinner ni Colder.
Pahirapan kong pinihit ang doorknob dahil sa bitbit na tray.
"Naka-locked." bulong ko.
Tinatamad nakong kunin ang duplicate ng susi ng kwarto niya na naroon sa drawer ko kaya malakas ko nalang na kinatok ang pintuan.
" Master! Buksan mo to! Dala ko yung dinner mo. Masama ang matulog ng gutom. Sige ka, kakainin ng bulate yang bituka mo."
" Shut up and just leave! " sigaw ni Colder pabalik sakin.
" No! I won't! "
" You already did!" nangunot na naman ang noo ko sa mga pinagsasabi niya.
" Ano bang pinagsasabi mo? Buksan mo tong pinto so we can talk."
" No, just fcking leave me alone!" mariin niyang sigaw ulit mula sa loob. Nabibingi nako sa sigawan namin kaya ilalabas ko na ang pang malakasan kong alas.
" Haderius Colder! Stop being so childish or else isusumbong kita kay Donya Celestina once na makabalik siya dito galing sa Cebu." banta ko.
Napangiti akong tagumpay nang bumukas ang pintuan. Revealing Colder wearing only his gray boxer and white sando. Ang hina naman ng aircon bigla akong pinagpawisan e.
Inilapag ko sa night stand ang tray saka siya hinarap. Naka-upo ngayon siya sa kama. Nawala ang init na naramdaman ko kanina sa lamig ng titig niya ngayon sakin.
Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "Kumain ka muna mamaya na tayo mag-usap. Gutom lang yang init ng ulo mo." saka naupo ako sa isang single sofa sa gilid ng kwarto niya.
Ilang segundo kaming nagtitigan ngunit hindi parin siya tumatayo para kumain.
Maarte na nga, matigas pa ang ulo. Arrgh!
" Okay, siguro mag-usap muna tayo. Anong ibig sabihin nung text mo kanina? Tas inirap-irapan mo pako. Tell me, ba't ka nanaman nag iinarte? A-ano I mean nagkakaganito pala." matalim niya akong  tinitigan.
He tsked. "Pangit na nga, ang slow pa."
Napatayo ako sa upuan. " Hoy Master! Sumusobra kana ah. Di ako panget at di rin ako slow. Di lang kita gets."
Umirap siya. "Pareho lang naman yun."
Napasabunot ako sa sarili sa sobrang inis. "Can you just tell me why are you mad at me this time!" I frustratedly said.
" Fine! I'm mad at you. I'm mad because you broke your promise! After I received your text na pupunta ka ng ostpital, iniwan ko yung klase ko dahil kailangan mo ko. I thought you needed me that's why I run fastly so I could immediately get to you! I texted you to wait for me but damn, pagdating ko sa parking lot wala kana. Alam mo ba kung gaano ako kinabahan because I thought nag-commute ka. What if may bumastos sayo sa jeep? what if maaksidente yung jeep dahil luma na pala tsaka walang preno! Fuck! I was so stupid thinking those things! Yun naman pala si Helius yung kasama mo. Kaya pala ang dali mokong iwan, because it was Helius! It's him whom you really always wanted to be with." ramdam ko ang sakit sa bawat salitang binitawan niya.
"Did you forgotten the night you've promised me that no matter what happens, you'll never leave me?" he painfully looked at me.
"Sakura. It was the night that I first cried on your shoulder." His voice cracked.