logo text
Add to Library
logo
logo-text

Download this book within the app

Chapter 4

I woke up when I heard my phone ringing multiple times. I was about to get up when I felt pain in between my legs and a loud banging on my head.
''Aray. Ang sakit naman.'' reklamo ko. Ang sakit lang talaga ng gitna ng mga hita ko. Iyong mosmog pribadong parte.
Para ba siyang nabinat na ano. Hindi ko talaga ma-imagine tas ma-explain kung gaano kasakit.
Hindi ko pa rin dini-dilat ang mga mata ko. Kinapa ko nalang ang aking cellphone pero parng iba ang naka-kapa ko. Sinubukan kong i-dilat ang mga mata ko paunti-unti hanggang sa nabuksan ko na nga.
Tumambad sa harapan ko ang hindi pamilyar na bubida. Wala naman kasing bubida 'yong kwarto ko. Ang inisip ko nalang ay baka nasa condo ako ng isa sa mga kaibigan ko.
Narinig ko na naman ang pag-ring ng cellphone ko. Nang lingonin ko ang katabi ko ay napa-tili at napa-talon ako mula sa kama.
Isang katawan ng tao ang nakita ko. Base sa kung gaano kalaki ang mga biceps at sa lapad ng likoran niya ay masasabi kong lalaki ito. Pero bakit hindi man lang siya nagising nang sumigaw ako.
Akmang lalapitan ko na ang lalaki nang bigla itong gumalaw. Bumilis ang tibok ng puso ko ddahil sa sobrang kaba. Unti-unti akong na-bighani sa ganda ng katawan niya. Pero hindi ko masilayan ang mukha niya dahil naka-dapa ito.
Yun ay nang may napag-tanto ako. Ang lalaki ay walang suot na pang-itaas at ang kalahatin katawan ay naka-balot sa puting kumot. Tinignan ko ang ang sarili ko at doon ko lang napag-tantong hubo't-hubat ako!
Napa-hilot ako ng sindido ng wala sa oras. Ang sama naman. Gusto ko lang namang subukang malasing pero hindi ko ni-nais na magalaw ng kung sinong lalaki na hindi ko pa kilala.
Mas lalo akong kibahan ng mapag-tanto akong tatlo pang bagay.
Una, wala ako sa condong kung sino sa mga kaibigan ko. Siguro ay hinahanap na ako ng mga iyon. Pangalawa, hindi ko alam kung nami-milik mata lang ba ako pero napaka-pamilyan ng likuran ng lalaking ito. Para bang nakita ko na siya pero hindi ko ma-tandaan kung saan. Pangatlo ang pinaka malala.
HINDI NA AKO VIRGIN!
Napa-sapo ako ng noo. Hindi p'wede 'to. Alam ko namang nasa legal na edad na ako pero ang bata ko pa para sa responsibilidad. Hindi kko alam kung ma-tutustusan ko ang pangangailangan ko kung sakali mang mabuntis ako.
Muli akong naka-ramdam ng sakit sa aking pribadong parte. Napa-ngiwi ako sa hapdi. Dahan-dahan kong pinulot an mga damit kong naka-kalat sa sahig at isinuot. Kinapa ko ang bulsa ng aking short at naka-hinga ng maluwag nng nakita kong hindi nabawasan ang dalawang libo doon.
Nasulyapan ko naman ang aking telepono na naka-lagay sa tabi ng estante kung saan naka-pwesto yug lalaki. Dahan-dahan akong nag-lakad patungo sa kinaroroonan ng cellphone ko. Ayaw kong gisingin 'yong lalaki. Baka-magalit pa 'yon kung sakali.
Nang makuha ko na ang cellphone ko ay dali -dali akong tumakbo palabas ng silid.
Pinag-titinginan ako ng mga taosa hallway at lobby. Siguro ay sa dahil paika-ika akong tumatakbo. Pero hindi ko nalang sila binigyang pansin. Ayaw kong pag-usapan ang kung ano amng nangyari sa ibang tao. Mabuti sana kung 'yong mga kaibigan ko pa.
Sapo-sapo ko ang dibdib ko nang maka-labas na ako ng building. Nasa isang hotel kami malapit sa bar na pinuntahan namin kagabi.
Dali-dal akong nag-dial ng numero at tinawagan. Ang gusto ko nalang ngayon ay maka-uwi at makapag-pahinga. Masakit ang katawan ko pati ang ulo ko. Baka bigla nalang akong magka-trangkaso o ano. Ayaw ko nun. Ang pait kaya ng gamot.
''Hello...?'' dahan-daan kong tugon ng may sumagot na ng tawag ko.
Napa-pikit ako sa sigaw ng pag-aalala na nakuha ko mula sa kabilang linya. ''Where the heck have you been, Patricia. Akala ko mag-c--cr ka lang pero bakit ka naman umabot ngg umaga?! We went to see you in the comfort room pero we didn't see you in any cubcle. Now tell me, nasaan ka?!''
I can feel the frudstration in Stell's voicce. She's always like that. Mabuti na at si Stell palang ang naka-sagot, at hindi si Keena. She'll be more pissed if she see me now at lalo na pag-nalaman niya ang nang-yari.
''I-I'll explain later, hmm...Pasundo nalang ako dito sa tapat ng hotel malapit sa bar kagabi.'' I non-chantly said.
I am in big trouble, I know. Mukhang mauuwi tayo sa pagsisinungaling mamaya. 'Di ako nagsisinungaling, alam nila 'yon. Pero mukhang mapapasubo ako.
Gosh, anong kahihiyan ba naman kasi ang ginawa ko?!
Ilang minuto ay dumating na si Isaac para sunduin ako.
"You know you need to explain." he said softly.
I drew a deep breath, "Alam ko. Kaya lang kinakabahan ako."
"Ako rin. Ngayon ka lang mapapagalitan. Proud ako sa'yo. " tumawa siya, "Sa wakas, mararamdaman mo ang hagupit ng bagyong Keena."

Book Comment (22)

  • avatar
    GalichaRea

    excellent

    22/07

      0
  • avatar
    Ma Rk

    thank you so much

    29/06

      0
  • avatar
    Aiana Shanice Castillo

    this book looks good

    03/03

      0
  • View All

Related Chapters

Latest Chapters