Kinaumagahan,
Hindi ako naka tulog dahil sa pag papalit ng mainit na tubig sa sa bag na pinapatong niya sa kanyang puson, ayaw kong nakikita sang nasasaktan.
Bumangon ako ng maaga upang makapaghanda ng agahan naming,
"Mahal!" Rinig kong tawag sa akin ni Bellie na ikinagulat ko ng husto,
"A-ano yun?" Namumula pa ako nung tanungin ko siya,
"W-wala!" Sabi niya habang nililinisan ang kaniyang mga mata,
"Umupo kana muna diyan at inumin mo yang mainit na tubig at patapos na din ako dito!" Sabi ko,
"Okay!" Sabi niya,
Gulat na gulat ako sa kaniyang modo ngayon, the way she act gives me a bunch of butterfly. Para akong nakalutang ang sweet niya.
Ngunit hindi yun tumagal,
"Aray!" Sigaw niya habang kumakain kami,
"Anong nangyayari?" tanong ko,
"Aray!" Sigaw niya habang hinahawakan ng mahigpit ang kaniyang tiyan, hindi na ako tumanong pa ulit at kinuha ko nalang kaagad yung bag at nilagyan ng hot water para ilagay sa kaniyang puson,
"Meron kabang pain killers na gamut dito?" Tanong ko,
"W-wala!" Sigaw niya na ikinagulat ko,
"Bibili na muna ako!" Sabi ko at aalis na sana kaso,
"Wag!" Sabi niya habang hinahawakan ang aking kamay ng mahigpit,
"Per---"
Hindi na ako nakapagsalita pa dahil bigla niya akong niyakap,
"Okay! Hindi na ako aalis!" Ako naman tong humihina kapag niyayakap niya,
"Mawawala din ito!" Rinig kong sabi niya,
"Okay! Bumalik kana muna sa kwarto at humiga!" Sabi ko at binuhat siya,
"Kukuha lang ako ng makakain mo dito kana kumain!" Sabi ko at lumabas ng kwarto,
[BELLIE'S POV]
"Nanaman?" Tanong ko sa sarili ko dahil pang ilang beses na itong sakit na ito kapag nasa period ako, hindi normal na sakit ito,
*Bumukas ung pinto*
Napataingin nalang ako sa kaniya na parang gusto kong umiyak,
"Heto na! Kumain kana!" Sabi niya at sinubuan ako,
Wala ako sa matinong isip ko, baka nga dahil sa sakit.
"Salamat!" Salitang bigla nalang lumabas sa bibig ko habang naka titig sa kaniya,
"Wala lang yun, mahal! Para sa'yo gagawin ko ang lahat!" Sabi niya at pinagtagpo ang mga noo naming,
Gusto kong umiyak pero hindi walang lumalabas na luha sa mga mata ko!
"Oh magpahinga kana at aayusin ko lang yung kusina." Sabi niya,
"Oh, tyanga pala! Pahiram ako ng cellphone mo at ako na ang tatawag sa sekretarya mo!" Sabi niya at tumango lang ako.
[CHRISTIAN'S POV]
Habag papalabas ako ng kwarto ay tiningnan ko siya habang nakatingin siya sa bintana. Gusto kong umiyak, gusto kong akuin lahat ng sakit na nararamdaman niya. Pero wala akong magawa.
Nanginginig ako sa takot, dahil pakiramdam ko yung sakit na nararamdaman niya ay hindi dahil sa kanyang menstration, ayoko ring pangunahan dahil natatakot ako.
Pagkatapos kong maglinis ng kusina ay bumalik na ako sa loob ng kwarto at kinuha yung phone niya para tawagan ang sekretarya niya,
*Kringgg*
"Hello Ma'am!" Rinig ko,
"Ah, Hello, Boyfriend niya to, gusto ko sanang hilingin sayo na kung pwede ikaw na muna diyan sa shop niyo dahil hindi maganda ang pakiramdam ni Bellie" Sabi ko,
"Ah, okay po sir! Pakisabi nalang po kay Ma'am na, Huwag siyang mag-alala at magpahinga siya ng maayos!"
Sabi niya na puno ng pagmamahal,
"Okay, Salamat!" Sabi ko,
"Sige po sir, paalam!" Rinig kong sabi niya at pinatay kaagad yung call.
Pagkatapos kong kausapin yung sekretarya niya at humiga ako sa tabi niya,
"Mahal!" Mahina kong sabi,
"Hmm!" Lumingon naman siya kaagad,
"Halika rito!" Sabi ko habang inaaya siyang yumakap sa akin.
Yumakap naman siya kaagad,
"Masakit pa ba?" Tanong ko,
"Hindi na masyado!" Sagot niya.
Habang nakayakap ako sa kaniya hindi mawala sa isip kong paano siya umiyak kanina.
Masakit man isipin pero ayaw talagang maalis nito sa isipan ko.
Hindi ko na alam ang gagawin ko.
[BELLIE'S POV]
Hindi ko kayang sabihin sa kaniya na sobrang sakit na dahil away kong nag-aalala siya. Nakikita kong pagod na siya, alam kong hindi siya makatulog ng maayos dahil sa akin, ayaw ko ng ganito.
kainlangan kong maging malakas para sa kaniya.
Kianabukasan;
"Mahal, sorry! Aalis na muna ako!" Sabi ko sa utak ko habang papalabas sa kwarto, alas singko palang ng umaga ay aalis na ako patungong ospital at dahil hindi narin sumasakit yung puson ko.
pagdating ko sa ospital-
"Good morning, Doc.!" Bati ko sa doctor,
"Good morning din! Umupo kana muna!" Sabi ni Dr. Bautista,
"Ah, sige po!" Sabi ko at umupo sa harapan niya,
"Anong parti ng katawan mo ang gusto mong pa check-up?" Tanong ng Doctor,
"Ah, yung puson ko po sana!" Sabi ko at nakaramdam ako ng kaba.
Natapos lang yung check-up ay mabilis pa din yung kapa sa dibdib ko.
Umuwi na kaagad ako para hindi niya mahalata, ngunit-
"Saan ka nanggaling?" Tanong niya habang nakatayo sa pintuan,
"Ah-eh, bumili lang ako sa palengke!" Sabi ko habang natataranta.
Mabuti nalang at bumili ako sa palengke bago umuwi, dahil wala akong maisip na dahilan,
"Baket hindi mo ako ginising?" Tanong niya habang nakalatad sa mukha niya ang pag-aalala,
"Sorry, I just don't want to disturb your sleep, you've been out of sleep since my period starts! And sorry for making you worry!" Sabi ko habang papunta sa kaniya at niyakap siya,
"Gezzzz, you really know how to soften me, huh!" Sabi niya at niyakap ako,
"Pumasok na tayu at ipagluto mo ako! Hehe!" Sabi ko, hindi ko pa masasabi sa kaniya, huwag na muna ngayon,
"Sige!" Sabi niya kasabay ng malaking smile.
Bumalik na sa normal yung atmosphere sa loob nag Bahay, pinilit ko na huwag isipipin yung sinabi ng doctor para lang hindi na pumangit yung atmosphere sa Bahay at Nakita ko ring parang nabawasan yung pag-aalala niya.
Until the day comes, he needs to go back sa probinsya dahil nagka-problema sa restaurant niya, we never had imagined that we'll part,
"Mahal, alis na ako!" Sabi niya na ikinalungkot ko ng husto,
Even though, he already told me yet it still saddened me to the fact that we'll part ways again, maybe I got traumatized.
"Okay, mahal, mag-iingat ka palagi doon!" Sabi habang niyayakap siya sa loob ng office ko sa shop,
"Okay, mahal! Ikaw din huwag kang magpapagutom! Babalik ako kaagad, promise!" Sabi niya at hinalikan ako sa noo.
Habng papalabas siya pilit kong pinipigilan yung sarili kong umiyak.
Pagka-alis niya ay hindi ko na napigilan, umiyak ako sa loob ng opisina ko, pero pinilit kong tumigil at magtrabo upang maibsan yung lungkot na nararamdaman ko.
"lORD PLEASE GUIDE HIM! THANK YOU!" I prayed in mind.
Three days had passed, I still can't recover,
*knock*
"Miss, excuse po, may nag-hahanap po sa inyo!" Rinig ko sabi ng waitress at bigla kong naisip na baka bumalik na si Christian.
Bigla nalang akong tumakbo papalabas at nagulat ako sa Nakita ko,
"Oh, Mike!" I'm disappointed but I still smiled at him,
"Hi, Mike!" I Greeted him,
"Oh, why did you run?" Sabi niya dahil nakita niya ako,
"Oh, nothing, haha!" I laughed at him,
"Hatid na kita?" Tanong niya naikinagulat ko,
"Oh! Okay!" Sabi ko at bumalik sa opisina ko at nagligpit,
"Tara na?" Tanong ni Mike pagkalabas ko ng opisina,
"Sige!" Sabi ko at binilin ko na lang kay manong Ben yung shop para siya na ang sasara.
Habang bumabyahe kami ay nasaisip ko kung bakit ako ihahatid ni Mike.
Dahil dun itinanong ko siya,
"Bakit mo nga palang naisipang ihatid ako?"
"Bakit mo naman na tanong? Hindi ba pwede?" Tanong niya habang naka smile,
"Curious lang!" Sabi ko habang nakatuon yung mata ko sa daan,
"Dahil"
[Bago umalis si Christian]
Pumunta muna si Christian sa kompanya ni Mike...
"Good morning! Pwede bang malaman kung nandito si Mike?" Tanong ni Christian sa receptionist,
"Ah-eh, wait lang po sir!" Pautal na sabi ng receptionist habang nagba-blash,
"Okay!" Umiwas ito ng tingin sa babae dahil alam niyang inaakit siya ng babae,
Tinawagan naman ng babae si Mike at pagkatapos
"Ah-eh sir! Hatid ko na po kayo doon!" Sabi niya na may malagkit na tingin sa mga mata niya,
Sumunod naman ito,
Sa elevator,
"Hmm... Sir!" Sabi ng babae,
"Here we go!" In Christian's mind,
"What!" Sabi niya with plain tone of voice,
"May..."
"I have a girlfriend and I'm planning on marrying her this year!" Pinutol niya yung babae dahil alam niya ang intension nito,
"Ah ganon po ba! Sorry po sir!" Hiyang-hiya siya.
Hanggang makarating sila sa office ni Mike ay tahimik lang yung babae habang naka yuko,
"Nandito na po tayo sir!" Sabi ng babae at umalis na kaagad,
"Pfft!" Pinigilan ni Christian yung tawa niya,
Kumatok ito at pinapasok naman kaagad ni Mike.
"May kailangan ka sa akin?" Tanong ni Mike,
"Ah, kase, pupunta akong probinsya ngayon, gusto ko sanang hilingin sayo na, kung pwede ay ihatid mo si Bellie sa Bahay niya, isang lingo kase ako mamawawala at nag-aalala ako sa kaniya dahil baka kung anong mangyari sa kaniya!" Sabi niya ng diretso,
"Ah ganon ba! Oo naman!" Sabi ni Mike.
Naging komportabli silang dalawa sa isa't-isa nanghindi nila namamalayan.
[Present]
"Pumunta kase sa company ko si Christian para hilingin sa akin na ako muna ang susundo at hahatid sayo!" Sabi ni Mike kay Bellie,
"Ah ganon ba! hehe salamat!" Sabi ni Bellie at ngumiti.
Makalipas ang ilang araw ay naging Mabuti naman yung kalagayan ni Bellie.