Kiskey pov
Bitbit ko ang mga pasalubong ko para sa kambal ng namayapang kong kaibigan ni Aizen, mga essentials gaya ng mansanilya, baby wipes, diapers, thermometer at baby rattle dahil balita ko ay malilikot na ang kambal.
Napaaga yata ako ng dating dahil sarado pa ang bahay nila Brent. Dati rati ay parati itong nakabukas , sadyang nakabukas ang pinto ng bahay nila Brent dahil maraming pumupunta sa kanila. Marami kasi silang kaibigan at kakilala dito sa Tenement.
Kumatok ako ng ilang beses at natagalan na ko ay naisip kong wala atang tao. Kaya paalis na ko nang pagbuksan ako ng pinto. Si Spocky ang bumungad sakin na halatang bagong gising a nakaboxer brief lang suot niya.
Parehas pa kaming nagulat, ako na nakita ko siyang ganoon ang ayos na very hot and yummy sa kanyang hubog ng katawan. Ganito lang pala siya kung matulog. Hindi ko tuloy maiwasan silipin ang minsan ko nang nakuhang pag-aari niya.
Nakaramdam tuloy ako ng pagkailang, ako mismo nailang samin dalawa. Alam ko kasi na kahit na mahal na mahal niya si Aizen noon ay sinubukan kong pumasok sa buhay niya. Doble ang sakit na nadarama niya noon ng piliin ni Aizen si Brent, ang kuya niya at itong nakaraan lang ay pumanaw si Aizen.
"Ikaw pala, pasok ka Kiskey." Casual na sabi niya.
Hay bakit kaya may mga ganitong mga lalaki, nagagawa nilang umakto bg parang wala lang kahit may namagitan samin noon.
Iniwan niya ko sa may pinto at nagtungo sa kanyang kuwarto. Pagbalik niya ay nakashorts na siya.
"Maupo ka muna." Sabi ni Spocky.
Naupo ako na lang ako nang walang kibo habang pinagmamasdan ang maskuladong katawan ni Spocky, mula sa ma-muscle na balikat nito at likod, mga mahabang niyang legs at malalaking mga braso. Mula sa kusina ay kitang kita ko itong naghilamos pagkatapos noon ay kinuha ang isang tray na may laman ng lalagyan ng kape, creamer at asukal.
"Kape ka muna Kiskey," alok niya sabay patong sa center table.
"Kakaalis lang nila Mama at Brent ipapabakuna ang kambal." Sabi niya.
"Para pala sa kambal, mga inaanak ko." wika ko.
"Nag abala ka pa, Ang dami ng gamit ng kambal. Nagpunta kahapon sila Lime at Mama ni Aizen may mga dala rin para sa kambal." aniya habang pinupunasan ang towel ang kanyang mukha.
"Mukhang naabala ko ata pagtulog mo, Anong oras na ba kayo nag closing ng Milktea shop." Tanong ko.
"Alas onse na kaso, may pinuntahan kaming birthday nila Reyster kaya madaling araw na kami nakauwi." Aniya.
"Gusto mo pa bang matulog?" tanong ko.
Naupo sa kabilang sofa si Spocky, napatunganga ako sa kaguwapuhan niya, na labis kong hinahangaan. Siya talaga pinaka guwapo sa lahat ng miyembro ng GoVoyz kaya tuloy gustong gusto ko siya maski noon pa, kaso nga lang nalaman kong mahal niya pala ang kaibigan ko, si Aizen. Sino nga ba ang di mamahalin ang tulad ni Aizen, bukod sa pinakamatalinong President ng kumpanya, napakabait pa ng kaibigan ko.
"Hindi na may pasok kasi ako ngayon umaga." Maikling sagot niya.
"Salamat sa alok mo kaso umiiwas na din kasi ako sa kape. Oo nga pala e di sino makakasama ko sa duty mamayang opening?" Tanong ko.
"Hindi ko alam si Kiel ata at si Cloyd teka ah tawagan ko si Kiel?" akmang tatayo si Spocky para kunin ang phone niya.
"Huwag na Spocky dito ka lang." sabay kabig ko sa kamay niya.
"Saglit lang ako." Sagot niya.
"Dito ka lang Spocky please."
Wala sa loob kong nasabi yun para pigilan siya ang worst nakahawak pa ko sa kamy niya.
Napatitig sakin si Spocky mukhang napansin niya na kakaiba ang ikinikilos ko.
"Kiskey? ang kamay ko."
Kunot noo siya sabay tanong sakin.
"Spocky mahal na mahal kita." sabay yakap ko sa kanya.
"Teka Kiskey baka may makakita satin." Marahang tulak niya sakin
"Mahal na mahal kita Spocky di mo lang alam."
Di ko na mapigilang sabi ko. Sa isip ko kasi ngayon wala na si Aizen, wala nang dahilan para mabaling ang atensiyon niya sa akin
"Pero bakit ako?" Tanong niya.
"Kasi you're so very special, kakaiba ka sa lahat, ikaw ang pinaka angat sa mga kaibigan mo kaya ikaw ang gusto ko." sabay nakaw ko ng halik sa leeg ni Spocky.
"Kiskey, tawag lang ng laman yan nararamdaman mo." Wika niya.
"No Spocky Mahal na mahal talaga kita." patuloy kong pinaulanan ng halik ang leeg at balikat ni Spocky.
Ramdam ko ang lakas ng pag tibok ng puso ni Spocky ng dumapo ang mga halik ko sa dibdib niya.
"Kiskey." bulong ni Spocky sabay hinga ng malalim.
Patuloy pa ko sa paghalik kay Spocky, sunod sunod na ang malalim na paghinga niya. Kung kanina ay sinasaway niya ako ngayon ay hindi na siya tumatanggi sa ginagawa ko.
Kumalas muna sakin si Spocky sabay sabi...
"I-lock ko lang ang pinto doon tayo sa kuwarto," sabi niya.
Halos magtatalon ang puso ko sa tuwa nang marinig ko ang sinabi ni Spocky. Matapos niyang i-lock ang pinto ng bahay binuksan niya ang kuwarto at naghihintay na sumunod ako. Pagpasok namin dalawa ay kaagad niyang isinara ang pinto.
**************
Dr. John Zamorra pov...
Lumipas pa ang ilang buwan umuwi na si Chairman Mao upang gampanan ang mga trabaho niya bilang Ceo ng Shau-Chen Corporation. Wala pa rin kasing development sa kalagayan ni Aizen. Nangako ako na araw-araw ay magbibigay ako ng report sa health cindition ni Aizen. I need to take care Aizen kailangan gumaling siya kahit hindi agaran basta makaligtas siya sa kamatayan. Kailangan na kailangan siya ng Shau-Chen Corporation walang ibang tao ang puwedeng pumalit sa kanya. Doble ang effort ko sa pagmomonitor at pag aalaga kay Aizen.
"You need to recover Aizen, Your family still needs you. Your love ones would be happy seeing you alive." Bulong ko kay Aizen habang hinihimas ko ang buhok niya.
Naisip ko what if nagstay ka lang dito sa New York after natin mag graduate, what if kung naging tayo at di ko pinili si Steph. Maybe hindi mo dadanasin ang mga paghihirap mo ngayon. Alam kong parehas kaming lalaki pero hindi na malaking issue ang same sex relationship sa ngayon, lalo na dito sa States.
Biglang pumasok sa pinto ang nurse na isa sa mga inassign ko na masusing magbabantay sa kanya.
"Good morning Dr. John you seem to be so much concern with the Sleeping Prince Charming." Saad ng black american kong nurse at assistant ko sa lahat ng mga pasyenteng ginagamot ko.
"He is my old friend, a very good friend of mine." I said.
"I see, having a great friend is friend to keep just like you Dr John."
Napangiti ako sa tinuran ng aking nurse.
"Dr. John your friend is doing fine, his vital signs are improving." wika ng nurse.
Pagkatapos niyang magcheck ng blood pressure ni Aizen nakita kong gumagalaw ang daliri niya.
"Oh my God Dr. John the sleeping prince charming is quivering."
Pati tuloy ako'y naalarma sa nurse kong nakapansin sa panginginig ni Aizen.
"Call for Dr. Hawkinson and prepare for code blue." Mabilis kong utos.
"Yes Doc." Pagkasagot ng nurse assistant ay nagmamadali siyang umalis para tawagin ang isa pang duktor na nagsusupervise kay Aizen.
"Huwag kang bibitaw Aizen please lumaban ka maraming naghihintay sa pagbabalik mo."
Samantala....
9pm
Brent pov
Nagpasya akong maagang pauwiin ang staff ko sa car shop para maaga makapagsara. Dahil kumita naman na ng maaga pa lang ay kumita na ang shop, pangalawa ay nagbabadya ang masamang panahon dahil may paparating na bagyo.
Pagkababa ko ng rolling up door at nang mailock ko na ay isa isang nagpaalam sakin ang mga empleyado ko.
"Mauna na kami Sir!" Paalam ng mga tauhan ko.
"Ingat kayo sa pag uwi." paalala ko.
"Kayo din Sir." sigaw nila mula sa kabilang kalsada.
Nakatayo ako habang tinitext ko si Spocky para magpasundo ako ng motor dahil hiniram niya ito. Nag-umpisa nang kumulog at napakadilim ng langit punong puno marahil ng ulap dahil wala akong natatanaw ng buwan at mga bituin, naalala ko tuloy si Aizen nang tumingin ako sa langit.
Parehas kaming nakatingin sa langit noong magtapat ako ng pag ibig sa kanya. Nakangiti ako sa kawalan habang inaaalala ko panahon na iyon. First time ko umibig sa kapwa ko lalaki ng buong buo, walang pag aalinlangan, hindi ko alintana ang sasabihin ng iba at nakahanda kong isugal ang buhay ko manatili lang siyang ligtas sa lahat ng oras, gaya ng tungkulin ko sa kanya bilang Security Aid.
Masayang masaya ako noon at kilig na kilig na parang bata, kahit na brusko ako bato-bato katawan at malaking tao. Para akong musmos na bata na nakikipagkulitan kay Aizen. Yun ang unang araw na nayakap ko siya ng hindi sinasadya, ikinulong ko siya ng mga yakap ko. Nag uumapaw ang tuwa sa puso ko lalo na nang magtama ang aming paningin. Kaagad ko naramdaman na may spark samin dalawa pero hindi tulad nang kidnapin ko siya, nakaramdam na ako ng interest sa kanya. Kahit na galit na galit ako sa pamilya niya noon, parang may bumubulong sa isip ko na huwag ko ng ituloy ang binabalak ko. At ang puso ko naman sumisigaw na si Aizen ang nakatadhana para sa akin.
Nasa kalagitnaan ako ng masayang pag gunita kay Aizen nang bigla may pumaradang pamilyar na sasakyan sa akin. Yun hambog na customer namin noon kamakalawang araw.
"Hey ang lalim ng iniisip mo ah."
Ano na naman kaya kailangan ng hambog na ito. Bakit kasi hindi tumutugon si Aki sa tawag at txt ko heto tuloy nadaanan pa ko nitong buwisit na customer namin pag minamalas ka nga naman.
"May inaalala lang Sir, napadaan po kayo?" tugon ko.
"Maaga ata kayo nagsara ,ibibigay ko sana ito kay Paul."
Sabay pakita niya sa akin ng isang kahon na mukhang lalagyan ng sapatos mula sa loob ng kanyang kotse na kulay pula.
"Opo Sir eh mukhang parating na yun bagyo kaya maaga kong pinauwi mga staff ko."
"Ah ganoon ba." Sabi niya.
"Balikan niyo na lang bukas Sir baka nakaduty po yun bukas." Suhestiyon ko
"Problema kasi baka hindi ko na maidaan ito bukas kasi may lalakarin pa ko bago bumalik ng US." Sabu niya.
Nag volunteer na lang ako na iaabot ko na lang bukas kay Paul ang regalo niya.
"Bigay ko na lang sa kanya bukas makakaasa kayo makakarating po yan regalo niyo Sir kay Paul."

"Ah okay sige, heto."
Bago pa man niya nailabas ang tila karton ng sapatos ay napatanong siya sakin.
"Wait pauwi ka na ba? Sabay ka na palabas ako ng highway doon din ba daaan mo?" Tanong niya.
"Thank you na lang Sir, magtataxi na lang ako."
Di ko tinanggap paanyaya niya.
"Bihira naman may dumaan ditong taxi ah, At saka masama na ang panahon baka mahirapan ka makasakay niyan." Sabi niya.
Nakatayo lang ako dahil balak ko pa rin hintayin si Aki pero hindi talaga siya sumasagot sa tawag ko.
"Sige ka ikaw din. Parang babagsak na yun ulan. lika na sabay ka na."
Nakadaman na din ako ng malalaking patak ng ulan kaya napilitan na kong sumabay sa kanya dahil halos wala na ngang nadaan na taxi sa kalye, puro business establishment lahat ng naroon sa puwesto ng shop namin ni Cedrick, hindi ko naman maabala ang kaibigan ko dahil may sakit siya.
"Kurt nga pala." Sabi niya sabay abot ng kamay para makipag kamay.
"Brent po Sir." sabay nakipagkamay ako kay Sir.
"Kanina pa tayo naguusap hindi pa pala natin alam pangalan natin sa isat isa."
Madaldal din pala isang to noon unang araw nakita ko sa shop hindi na nakibo, sa totoo lang medyo inis pa rin ako sa taong ito. Pinakikibagayan ko na lang ng maayos dahil sa customer namin siya.
Pero mabait naman pala kaya pinakitunguhan ko na lang siya ng maayos, hindi naman ako katulad ng ibang guwapo at macho na feeling at suplado.
Pero kakaiba itong Kurt na ito ngayon, ewan ko lang ah kung mabait naman ba talaga o first impression lang talaga sa taong ito na hambog.
"San ka nga pala umuuwi?" Tanong niya.
"Sa may tenement sa taguig, mahirap lang kami ng pamilya ko." diretsahan kong sagot.
"Ah I see, madali naman umasenso ngayon lalo na kapag masipag at determinado ka." Sagot niya.
"Would you like to have a consultant that can give you tips and advices para lumago yan shop mo." Offer niya.
Hindi na naman ako naimik dahil mukhang nag uumpisa na naman siyang magyabang.
Tumingin lang ako sa windshield ng sasakyan saka huminga ng malalim. Mapapadali lang sana ang lahat kung nabubuhay lang si Aizen.
"Ang lalim naman ng buntong hiniga mo, do yu have a problem ba regarding your business?" Muli niyang tanong.
"I'm offering you my help."
Napilitan na kong umimik dahil problema sa puso rin ang iniinda ko at hindi niya ko matutulungan sa bagay na yun.
"Kung buhay lang yun partner ko kasama ko siya sa pagmamanage ng shop."
"I-Im sorry, yun pala ang dahilan, recently lang ba siya nawala kasi mukhang hindi ka pa nakakarecover sa lost niya." Sagot niya.
"May sarili nga siyang business na iniwan din at kapatid ko naman ang nag aasikaso noon, actully yan car shop na yan ay hiningi ko talaga sa kanya para hindi na kami dumepende sa pamilya niya. Kaya pinagsumikapan kong maigi yan shop yun pala mawawala din pala siya." Kuwento ko.
"Nakakalungkot naman pala, pero Dude I admire you kasi kung iba hindi magiging katulad mo na magpapaka independent para may mapatunayan sa pamilya ng partner, yun iba kasi nagpapakasarap lang dahil mayaman naman ang partner."
"Interesado tuloy ako sayo."
Napalingon ako sa sinabi ni hambog na parang iba ang dating sakin nun. Nakangiti siya ng sobra labas lahat ang mapuputing ngipin na pantay pantay, bilugan ang mga mata nito at may dating din naman pala itong mestisong hambog na customer namin.
"Do you drink ba, gusto mo pagpatuloy natin ang kuwentuhan natin Habang umiinom tayo." Paanyaya niya sakin.
Nakatingin lang ako sa kanya habang nagmamaneho siya.
"Ano inom tayo, My treat."
Hindi pa rin ako naimik at kinakabisa ko na ang taong ito, masyado na ata siyang feeling close sakin para mag imbita ng shot.
"Sige na parang pa despidida ko na rin ito."
"Sige pero huwag tayong magtagal baka abutan tayo ng bagyo." Sagot ko.
Binilisan ng hambog na customer ang pagpapaandar ng sasakyan niya. Nakarating kami sa lugar na puro mga sikat na bar. Pumasok kami sa mukhang sosyalin na bar, tamang sounds lang na pamparelax ang background. Tipong pinupuntahan ito ng mga nasa alta sa siyudad na gusto lang makapag unwind at tamang chill dahil kukunti lang ang mga tao nasa loob. Di tulad sa mga bar na may party at wild na nagsasaya ang mga tao.
Mukhang fanatic itong si Kurt dito dahil may iilan customer ang bumati sa kanya at pati staff ng bar.
"Good evening Sir Kurt." Bati ng isang waiter samin.
"Bigyan mo nga kami ng pinakamasarap na margarita na may kunting tequilla." Order niya.
"Palagi ka bang nagpupunta dito?" tanong ko.
"Huling punta ko dito last year kasi nakabase talaga ako sa US, noong umuwi ako dito tatlong beses pa lang ngayon buwan kaya hindi naman madalas kapag stressed lang at gusto ko makalimot,"
"Ahhh" reaksyon ko.
"Kamamatay lang kasi ng father ko ng nakaraan kaya heto kaya nagagawi na naman ako dito." Malumanay na sabi niya
"Here's your margarita with tequila mix Sir Kurt." Wika ng waiter sabay patong ng aming inumin sa maliit na lamesa.
"Lets drink masarap yan." Aya niya.
"So hows life being back to single?" Tanong niya.
"Okay lang may anak na kami kaya kuntento na ko sa buhay ko ngayon, hindi ko siya ipagpapalit kahit kailan." Pagmamalaki ko.
"So namatay ba siya after giving birth?" Muli niyang tanong
"Hindi namatay siya sa kamay ng isang taong inakala niyang kaibigan niya pero hindi pala." Mabilis kong sagot.
"Hayys ewan ko ba kung bakit may mga ganoon klaseng tao sa mundo buti na lang bago siya mawala nabigyan ka niya ng mga anak." sabi niya.
"Inisip ko namatay siya sa panganganak." Muli niyang sabi.
"hindi siya babae." Sagot ko.
"Dude ang gulo ah nagkaanak kayo pero hindi siya babae, would you mean your a gay o bi paano kayo nagkaanak?"
Halata sa mukha niyang interesadong interesado siya sa buhay ko.
"Kailangan ba gay o silahis lang ang may ganitong relasyon, Straight ako pre minahal ko siya kung ano siya hindi dahil mayaman siya o bakla o silahis. Espesyal siyang tao, maraming humahanga sa kanya na ibat- ibang uri ng tao, marami siyang natulungan kaya maraming nagmamahal sa kanya."
Nais ko sana ipakita ang larawan niya pero marami na kong naishi-share sa kanya.
"Okay na gets ko surogacy ba ang sagot." Singit niya.
"Ganoon na nga." mapakla kong sagot.
"Pasensya na kung na offend kita."
"Okay lang." Mabilis kong sagot.
"Siguro nga napakabait niyang tao, at very rare ang katulad niya kaya minahal mo siya ng todo." seryoso niyang niyang sabi.
"Excuse me magbabanyo lang ako." paalam ko.
Pagkapunta ko ng cr may nakita akong dalawang lalaki na naghahalikan habang nagdudukutan ng mga ari nila.
Dumeretso lang ako sa urinal para umihi. Naisip ko na lang bar pala ito ng mga bakla at silahis.
Pagkabalik ko sa table namin may bago na naman kaming drinks.
"Bar pala ito ng mga...."
"Sssshhh hayaan mo lang sila buhay nila yan." Saway niya sakin ng mapalakas ang sabi ko.
Kaya napaupo na lang ako sa dati kong kinauupuan. At muling uminom. Marami kaming napagusapan tungkol sa kanya nag iisa na lang pala siya sa buhay, gaya ng naikwento niya ng una na kamamatay lang kanyang Papa.
Matapos kong inumin ang aking drinks bigla akong nakaramdam ng pagkahilo. Bigla na lamang nanlabo ang aking paningin unti-unti nawala sa paningin ko ang imahe ng kainuman ko.
Nang magkaroon ako ng ulirat nagising ako sa isang madilim na kuwarto at bukod dun ay nararamdaman kong may ulo nagtataas baba sa ibaba ko.
Akala ko'y nanaginip lang ako pero nagkamali ako, nang sumidhi pang lalo ang init na halos magpangatog ng tuhod ko. Sobrang sarap ang hatid nun sakin.
Teka hindi ako nanaginip nang pumaluob nang husto ang pag aarib ko sa bibig ng kung sino man. Nasaan ako? sino itong taong nagsasamantala sakin.
Napaangat ang balikat ko sabay tukod ng mga siko para makita ng mga mata ko ang nangyayari. Tiningnan ko kung sino ang pangahas na umaangkin ng aking pagkakalaki. Nagulat ako ng malaman kung sino siya. Si Kurt, ang hambog na customer na kainuman ko kanina. Ano bang nangyari at bakit narito kami sa isang silid na walang masyadong gamit , motel yata ito.
Kitang kita ko kung paano ang ginagawa niya sakin
Teka Pare!" nang hawakan ko ang kanyang noo para mapigilan ang pagbaon ng bibig niya sa aking nangangalit na pagkakalaki.
"Ummm." tugon ng pagtutol niya sa pagpigil ko sa kanya.
Habang subo niya ang akin nagawa niyang idagan ang balikat at mga braso niya sa hita ko. Pinilit ko pa rin siyang itinulak ngunit mapilit siya.
"Pare tama na..."
Nguniy wala siyangg tigil mabilis niyang inapuhap ng mga kamay niya ang maumbok kong dibdib dahan-dahan niyang hinahaplos at kalaunan ay hinihimas niya ng todo, pinisil at nilaro laro niya ang nakausli kong utong.
"Fu*k Pre huwag."
Nabaliw ako sa sarap ng isinagad niya mistulang tinatanya kung hanggang saan aabutin ng kahabaan ko ang lalamunan niya.
"Shit fuck,,," usal ko nang unti-unti na kong natatangay sa sarap.
Napaangat ako ng dahan dahan pahigop niyang sakin.
"Just enjoy it" bulong niya na lalong nagpa excited sakin sa muli niyang pagsubo.
Hindi lamang natapos doon ang nangyari samin na hindi dapat maganap.
Phone ringing...
Nagulantang ako ng marinig ko ang record voice ni Aizen na ginawa kong ring tone.
I love you always Brent lagi mong tatandaan na maha na mahal kita.
F*ck napalikwas ako ng bangon, bigla akong natauhan sa nagawa ko. Pinagtaksilan ko si Aizen. Uminit ang ulo ko sabay bangon upang hagilapin ang damit kong kung saan saan napadpad. Wala na kong pake na iwan ang lalaking nakatalikod na sa tingin ko'y enjoy na enjoy sa ginawa ko.
Mabilis akong lumabas ng hotel, nagmamadali akong pumara ng taxi para makauwi agad para makasama ang kambal ko.