Halos maputol ang litid ng mga nasa cocktail party nang masilayan ang kaguwapuhan ng binata. Hindi man makatili sa pagkabigla si Verona pero halos mabingi-bingi siya sa sigaw sa isipan niya.
No! Hindi ito pwedeng mangyari. Hindi pwedeng si Kirst ang searcher. Di pwedeng nakatayo lang siya ilang metro mula sa akin.
“Iuuwi na kita!”
“Akin ka lang!”
“Mas mapapasaya kita kaysa sa kanila!”
“Ako na lang ang piliin mo!”
The crowd became wild. Kanya-kanyang pagpapansin ang ginawa ng mga audience sa binata. May mga gusto nang umakyat ang stage para lang sunggaban ang binata at ang iba naman ay gustong palitan ang mga searcher. Everyone wanted a piece of Kirst Villaviray.
Habang si Verona ay di alam kung paanong pihit ang gagawin sa kinatatayuan. Malapit siya sa stage kaya malaki ang posibilidad na makita siya ng binata. Nang umalis siya ng dinaluhan nilang bachelor bash ng men’s magazine ay di siya pumalya sa pagdadasal na sana ay huwag nang magsanga pa ang landas nila ng lalaki. Subalit mukhang may sariling plano ang tadhana sa kanila ng binata. Sa dinami-dami naman ng pwedeng kunin na searcher ng kompanya, bakit ito pa?
Base sa tilian ng mga audience ay nakuha ni Kirst ang inaasahan ng boss niya na epekto nito sa mga tao. Sino ba naman ang di kikiligin sa guwapo at makisig na lalaking gaya nito na sa romance novels lamang nakikita? Ito ang lalaki na papangaraping makasama sa habambuhay.
Pero wala si Verona sa mundo ng napaginip. Isa itong masaklap na realidad. Si Kirst Villaviray ay isang masaklap na aksidente sa buhay niya. Masisira ang reputasyon niya dahil dito.
Itinakip niya ang palad sa mukha at bahagyang yumuko. Kailangan kong makaalis. Hindi niya ako pwedeng makita. Magpapakalayo-layo siya, doon sa di siya makikita nito.
Pasimple siyang tatalilis nang bigla siyang hinawakan sa balikat ng boss na si Mattheu. “Saan ka pupunta?”
“Ano po, Sir... May titingnan lang ako sa booth sa labas,” sabi niya at ngumisi.
Kumunot ang noo nito. “Huwag kang lumabas. Oras ng trabaho. Mamaya mo na problemahin iyon,” sabi nito at ihinarap siya sa stage. “Samahan mo kaming manood dito. Ito talagang dating game ang pinaghandaan natin kaya i-enjoy natin.”
Shunga! Sana sinabi mo na magre-restroom ka lang. Restroom forever. Pero huli na para baguhin ang statement niya. Mapaghahalata na siya ng boss niya. Mamaya ko na nga lang gagamitin ang restroom strategy. Kailangan kong mag-enjoy o magpanggap na nag-e-enjoy.
Bahagya siyang yumuko para di siya mapansin ni Kirst. Okay lang iyan. Di naman siguro niya ako makikilala. Sa dinami-dami ng taong nakasalamuha niya, malamang ay burado na ako sa alaala niya.
“Ang guwapo niya, ‘no? Perfect na perfect,” humahangang sabi ni Ma’am Edythe.
“Mas guwapo pa sa akin?” tanong ni Mattheu at humalukipkip.
“Sir, wala pong tatalo sa inyo. Ibang level po kayo dahil member kayo ng Stallion Island. Sa village lords lang kayo medyo talo ng isang paligo,” tukoy ni Edythe sa mga may-ari ng eksklusibong riding club.
Nakikitawa si Verona nang di sinasadyang mapalingon siya sa stage kung saan naroon si Kirst. Ngumingiti pa ito sa mga kumukuha ng picture dito habang ipinapaliwanag ni Vhon at ng co-host nitong si Gail ang rules ng dating game. It would be more of a compatibility quiz. Kung kapareho ng sagot ng searcher ay iyon ang tama at ang pinakaunang makatatlong puntos ay siyang makaka-date ng lalaki.
Parang may dos por dos na humampas sa dibdib ni Verona nang magtama ang paningin nila ni Kirst. Nakatitig ito sa kanya. Pusang gala! Nakatitig siya sa akin.
Dali-dali niyang iniwas ang tingin. Bigla siyang napainom ng iced tea na wala nang ice sa sobrang tensyon. Sana talaga di niya ako makilala. Sana talaga. Nagkataon lang iyon. Praning lang ako.
Makalipas ang ilang sandali ay sinubukan niyang sulyapan ito pero nakatitig pa rin ito sa direksyon niya habang nakangiti. Kumaway ito at bumuka ang bibig. Naningkit ang mata niya nang mabasa ang “Hello, naughty girl” sa labi nito.
Patay-malisya na lang siya na kunyari ay di siya iyon. Kunyari ay di niya kilala ang binata. Kunyari ay noon pa lang niya ito nakita. Kunyari ay di niya ito nakita. Tama. Iyon ang pinakamagandang panlaban sa kanya. Deadma to the max.
Ibinaba ang ilang piraso ng coupon bond sa harap niya at pentel pen. “Para po saan ito?” tanong niya.
“Sumali din tayo sa dating game nila kunwari. Tingnan mo pati mga readers kasali,” anang si Edythe at tinuro ang mga manonood na may hawak din na pentel pen at coupon bond.
“Para ma-experience din ninyo ang dating game,” sabi ni Mattheu at humalukipkip. “Katuwaan lang naman ito. Pero siyempre, ang official contestant ay ang mga nasa stage.”
Tumango na lang siya dahil ayaw naman niyang maging killjoy sa larong iyon. Kailangan din niyang umaktong normal at di magpaapekto sa presensiya ni Kirst. Hindi ako affected sa kanya.
“Ready for our first question? What is our searcher’s favorite color?” tanong ni Vhon.
“Easy,” usal ni Verona at isinulat ang blue sa papel. Blue naman ang karaniwang gusto ng mga lalaki. Blue nga ang sagot pero si Sia lang ang nakasagot ng tama.
“One point for Sia,” anunsiyo ni Vhon. “Dahil diyan, may chance si Sia na hawakan ang kamay ng searcher natin.”
Isang tili ang pinakawalan ng kaibigan nang tumayo at kinikilig na itinaas ang kamay sa ibabaw ng divider. Di niya tiningnan pa ang pagho-holding hands ng dalawa at yumuko. Tiningnan niya ang kamay na may hawak na pentel pen. Hindi lang basta kamay ang nahawakan niya sa lalaki. Noong isang linggo lang ay nasa kamay niya ang center ng solar system nito.
Ipinilig niya ang ulo. Ayaw na niyang maalala. Erase, erase.
“Tama din naman tayo. Sana kahit flying kiss meron,” reklamo ni Edythe.
“Flying kiss lang pala. Ako na ang bahala diyan,” sabi ni Mattheu at humalik sa pisngi ng babae.
Hinampas ni Miss Edythe si Sir Mattheu sa braso. “Sir, baka may makakita. Baka isipin nila na may relasyon tayo.”
“E di manood sila.”
Di maiwasang kiligin ni Verona sa dalawang boss. “Naku! May sarili naman palang dating game dito. Parang nakakaabala ako.”
Pinigilan siya ni Sir Mattheu. “Huwag kang aalis. Diyan ka lang. Tatakasan mo na naman ako.”
Wala siyang nagawa kundi abangan ang susunod na tanong. “Paborito ni Kirst na ulam?” tanong ni Vhon.
Pumikit si Verona at na-imagine ang paborito niyang sisig. “Crunchy sisig yata ang masarap kainin,” usal niya at saka isinulat ang sagot. “Makadaan sa Gilligan’s mamaya.”
“Sisig ang sa iyo?” tanong ni Edythe. “Sa akin kare-kare. Kasi mukhang healthbuff si Searcher.
“Your answer?” tanong ng co-host na si Gail kay Kirst.
“Sisig,” sagot naman ng binata at saka ngumisi sa direksyon niya.
“Walang nakasagot ng sisig?” tanong ni Vhon.
“Dito meron,” sabi ni Mattheu at itinuro siya. “Two points na siya. Isa na lang ang tama pwede na siyang ipa-date.”
“Sir,” angal niya at isinubsob ang mukha sa bond paper. Di nga niya alam kung paanong pagtataguan si Kirst tapos ay in-expose pa siya.
“Isali na iyan,” nakangiting sabi ni Kirst at inilahad pa ang palad sa direksyon niya. Aabutin ba niya ang kamay nito? Ayaw niya pero parang nakaka-magneto ang ngiti nito.
“Hindi ako papayag!” angal ni Sia at tumayo pa.
“I won’t give him up without a goddamn fight,” anang si Yvonne na isa sa mga writers at kasali sa dating game. At nagsiangal na rin ang ibang contestant.
“Relax, everyone! Let’s proceed with the game. Ano ang gusto niyang gawin ng searcher natin kapag nasa bahay lang at gusto lang mag-relax?” tanong ng host.
Tumirik ang mata ni Verona. “Matulog malamang,” sabi niya at isinulat ang sagot. Masarap naman talagang magpahinga lang kapag nasa bahay at pagod sa trabaho. Parang ngayon. Sana pala ay natulog na lang siya sa bahay para di sila magkita ni Kirst.
Nanlaki ang mata niya nang “matulog” din ang sagot ni Kirst. “See? Kung sumali ka sana diyan, ikaw na ang ka-date ni Kirst,” anang si Mattheu na puno ng panghihinayang.
Ngumiti lang siya sa amo. Kung alam lang nito na napakalaking bagay na di siya kasali sa dating game na iyon. Di niya ambisyong maka-date si Kirst. Isang malaking disaster iyon.
Sa dulo ng dating game ay si Sia pa ang panalo. Kilig na kilig ito nang sa wakas ay makaharap si Kirst at kuntodo beso at hug ito sa lalaki. Pero ang weird lang ay pareho niya ang lahat ng sagot ni Kirst maliban sa huling parte. Dahil ang kakanin na gusto niya ay iba sa sagot ng mga contestant na pinagpilian nito.
Well, it didn’t matter. Una, maswerte siya na di siya sumali sa contest. Pwede na siyang tumalilis habang pinagkakaguluhan ito ng mga fans nito. Ang kailangan na lang niyang kausapin ay si Sia dahil hindi pa alam ng nobyo nito na nanalo ito sa dating game. Laro lang naman ang lahat pero kailangan nitong kausapin si Mason para di lumala ang away ng mga ito. But beyond that, she didn’t want to get involved with anything that has to do with Kirst.
Nilapitan agad niya ang mga writer at readers para sabihin na tumuloy na sa booth para makapagsimula na ang book signing. Kailangan na rin kasing i-evacuate ang stage area dahil may iba pang gagamit at baka ma-penalty sila sa oras.
Nilapitan niya si Miss Jasmine na pabalik pa yata ng backstage. “Nalaglag kasi ‘yung kapares ng sandals ko na nasa paperbag ko. Nagmamadali kasi ako kanina kaya di ko napansin. Di ko mabalikan sa backstage dahil kailangan na kami sa book signing sa booth,” natataranta nitong sabi.