Yesterday was a tiring day because of all the overwhelming truths I've learned. I was busy chasing all the wrong conclusions I've made for the pass months not knowing that the truth is right here in front of me. Justin is the truth I am looking for.
I struggled in remembering my past and felt frustrated because no one tried to help me. But Justin explained everything to me. And I've learned it was Dad's will.
Ngayon ay naalala ko noong magtanong ako kay Justin dahil pakiramdam ko ay may roon akong boyfriend and what he answered me is that I am the only one who can answer that. I ask for his help but he said "He forbids me."
Si Dad ang may gawa noon. Aaminin kong nagalit ako noong una pero pinakalma ako ni Justin at sinabing naiintindihan niya si Dad. Sabi pa niya ay inaalala lamang ako ni Dad kaya siya nagkaganon. Doon ay naintindihan ko din ang lahat.
I felt Anger towards Narie too. Kaya pala panay ang hingi niya ng tawad sa akin dahil siya ang dahilan ng lahat ng ito. Pero naisip ko, bakit hindi ko na lamang kalimutan ang lahat ng nangyari noon? Habang inaalala ang mga ginawa ni Narie sa akin para makabawi, ramdam ko ang sinseridad sa lahat ng iyon pati na rin sa paghingi niya ng tawad. Paulit-ulit iyon at ramdam komg sobra siyang nagsisisi. Ito ang tinutukoy ni Justin na sana ay hindi ko maulit. Ang ipagpalit ang kaibigan ko para sa isang lalaki.
"Baby..." pagtawag ni Justin nang makapasok sa kwarto namin. "Breakfast is ready. Bumangon ka na diyan." malambing na wika ni Justin at binuksan ang kurtina dahilan upang masilaw ako sa liwanag na nagmumula sa bintana.
Dito ako natulog sa bahay niya kagabi or should I say bahay namin?
"Hmmmm" tanging sagot ko at umikot sa kabilang side ng kama para matalikuran ko ang liwanag sa bintana tsaka ako nagtalukbong ng kumot.
"Hindi ka ba papasok?" tanong niya.
"Give me 5 mins." wika ko hindi naman na siya umimik pa. Pero ilang sandali lamang ay naramdaman kong gumalaw ang kama.
"C'mon pass 7 na." wika niya at tinapik-tapik ang balikat ko.
"No." wika ko at lalong nahiga ng maayos.
"Ah ayaw mo bumangon?" wika nito, nagbabanta at totoo nga. Ilang segundo lamang ay kiniliti niya ako sa baywang na ikinahalakhak ko ng malakas.
"Justin! Ano ba! HAHAHAHA" wika ko at puro iyon halakhak.
"Patay ka sakin!" wika ko nang makahanap ng tyempo na hawakan siya sa batok at kilitiin don na ikinalahakhak niya rin. Pilit niyang inaalis ang kamay ko pero napangungunahan siya ng halakhak. Nang makakuha ng tyempo ay agad niyang kinuha ang nga kamay ko, inilagay iyon sa magkabikang gilid ng ulo ko at kinulong sa mga kamay niya. Doon kami napatigil.
Tinitigan niya ang mga mata ko at sinabing "Napakaganda mo." na ikinangiti ko.
"Namiss kita. Sobra." dagdag niya tsaka pinagkatitigan ang mukha ko, wari mo'y sinasaulo ang bawat detalye nito. Maya maya ay bumaba ang tingin niya sa mga labi ko. "Lalo na ito." wika niya at hinalikan ako na ikinatigil ko. Gumalaw ang labi niya, dahan-dahan at maingat kaya nadala na rin ako at sumabay hanggang sa lumalim ang halikang iyon. Pinakawalan niya ang mga kamay ko at inilagay ang kanang kamay niya sa may leeg ko tsaka iyon hinimas-himas. Nawawala na ako sa ulirat nang bigla siyang tumigil at lumayo.
"Ang sarap mong humalik. Damn it. You're turning me on. But I won't do it. Let's get married first." wika niya at tumayo. "Halika na." aya niya at lumabas na sa kwarto.
Napangiti ako dahil sa respetong pinakita niya. Alam niyang prinsipyo ko iyon, ang magpakasal muna bago gumawa ng ganoon at hindi niya iyon nakakalimutan. Napakaswerte ko.
Tumayo na ako at pumunta sa kusina para kumain na. Nandoon di Justin, nagtitimpla ng kape.
"Nandiyan ka na. Halika na. Maupo ka." wika niya matapos ilagay ang kape sa lamesa. Ipinaghila niya ako ng upuan na ikinangiti kong muli.
"Kumain ka ng marami." wika niya at nilagyan ako ng mga pagkain sa plato ko. Nang masigurong handang handa na ang lahat ng kakainin ko ay tsaka lamang siya naupo sa gilid ko at inintindi ang sarili niyang pagkain.
I felt like I am queen. His queen.
Tahimik kaming kumakain nang basagin niya ang katahimikan.
"Kailan natin sasabihin sa kanila?" tanong niya. Tinutukoy niya siguro ang mga pamilya namin.
"Magpunta tayo sa bahay mamaya. Hindi na muna ako papasok." wika ko.
"Agad?" gulat na tanong niya.
"My parents will be out of the country tomorrow. They will stay there for a month." sagot ko.
"Okay. Let's meet my parents first. I'll cancel all of my schedule today." wika niya at kinuha ang phone para tawagan ang sekretarya niya.
Nang matapos ang pagkain namin ay agad kaming naghanda at pumunta sa bahay ng mga magulang ni Justin. Nagulat ako dahil mayroon akong mga damit dito sa bahay niya. Tunay ngang magiging bahay namin ito.
"Anak, ikaw pala--Yassie? Ikaw ba yan? Ikaw nga! Ayos ka na ba?" gulat na wika ni Tita Alice nang makarating kami sa bahay nila Justin.
"Opo, tita. Namiss ko po kayo." wika ko na ikinangiti niya.
"Ikaw talagang bata ka. Hali na kayo, pasok ." wika ni tita at inaya kaming pumasok sa loob.
"Hon, Your son and his girlfriend are here." anunsyo ni tita at ilang sandali lamang ay pumunta na nga sa sala si tito Jacob.
"Hello, tito. Kamusta po?" tanong ko.
"Iha, nandito ka nga! Kamusta ka na? Magaling ka na ba?" tanong ni tito.
"Yes po." sagot ko na ikinangiti niya.
"So, anak. Tuloy na ba?" excited na tanong ni tita na ikinatawa ni tito.
"Ikaw talaga pinangungunahan mo agad." saway ni tito kay tita.
"Tuloy na nga po, Ma." anunsyo ni Justin dahilan upang magsaya ang dalawa.
Ganito kasimple ang mga magulang ni Justin. Sa totoo lamang ay hindi sila nagmula sa mayamang pamilya. Sadyang masipag at matalino lamang si Justin kaya naiangat niya ang pamilya niya sa hirap, isa pang dahilan kung bakit sobra kong hinahangaan ang mapapangasawa ko.
Nagtagal kami doon sa kanila ng ilang oras ngunit pagpatak ng hapon ay pumunta na kami sa bahay ng mga magulang ko.
Binalot ako ng kaba nang nasa harapan na kami ng gate dahil natatakot ako sa magiging reaction ni Dad. Sana matanggap na niyang muli si Justin.
Bumusina si Justin at ilang segundo lamang ay may lumabas nang maid doon. Ibinaba ko naman ang bintana kung saan ako nakaupo at nagpakita sa maid.
"Ma'am, Yassie kayo po pala. Teka lang po." wika niya at binuksan ang gate. Pinasok naman ni Justin ang kotse at pinark sa parking area tsaka kami bumaba.
"Are you ready?" tanong ko kay Justin.
"I'm a bit nervous." sagot niya.
Humarap ako sa kaniya at hinawakan ang kamay niya.
"Don't worry. No matter what he says, I will still marry you." wika ko at ngumiti sa kaniya.
Ngumiti rin siya at hinawakan din ang kamay ko para pagsaklubin iyon.
Nang makapasok sa loob ay naupo kami sa sala at hinintay sina Mama at Dad.
"Yassie anak!" narinig kong wika ni Mama kaya napatayo ako at binitawan ang kamay ni Justin.
"Ma!" bati ko at niyakap siya.
"Mabuti at bumisita ka. Aalis na kami bukas ng dad mo." wika niya. "Oh Justin iho. Kamusta ka na?" tanong ni mama nang makita si Justin.
"Ayos naman po, tita. Kayo po?" sagot ni Justin at tumayo tsaka nakipagbeso kay Mama.
"Ito pretty pa din." wika ni mama na ikinatawa namin. Pero natigil iyon dahil sa tikhim ni Dad.
"Dad." bati ko at lumapit sa kaniya para makipagbeso.
"Nice to see you, anak ko." wika niya at hinalikan ako sa noo. "You're with your friend." dagdag niya at tiningnan si Justin.
"Good Afternoon po." Bati ni Justin at yumuko.
"Hmmm. Take a seat." wika ni dad at naupo na. Lahat sila ay naupo na. Ako naman ay tumabi kay Justin.
"I guess you want to say something, anak." panimula ni dad. He really know me.
"Dad." sambit ko.
"Yes?" tugon niya ngunit wala akong maidugtong doon. Kaya naman hinawakan ko na lamang ang kamay ni Justin. Napatingin sila doon. Kuminang ang diamond ring na suot ko na ikinangiti ni Mama habang si Dad ay walang reaksyon.
"What is the meaning of this?" tanong ni dad
"Tuloy ang kasal, Dad." wika ko na ikinatigil nila.
"Naalala mo na ang lahat, anak?" Masayang tanong ni Mama.
"Yes, Ma." sagot ko na ikinatayo ni Mama. Lumapit siya sa akin at mahigpit akong niyakap.
" I am so happy for you. Akala ko ay tuluyan ka nang maagaw ng Jharvis na iyon." wika ni Mama tsaka humiwalay sa yakap at nilingon si Justin. " I am proud of you, iho." wika ni Mama na ikinangiti namin ni Justin.
"Salamat, tita." sagot ni Justin.
"So you succeed." wika ni Dad na ikinalingon namin sa kaniya nila Mama. Kinakabahan kaming nagsi upo sa mga upuan namin at tumingin sa kaniya.
"Wala ka bang sasabihin, Justin?" wika muli ni dad nang wala siyang makuhang response sa amin.
"Sir, May I---"Call me tito." putol ni dad na ikinagulat namin.
"Ti-Tito, May I marry your daughter now?" wika ni Justin, kinakabahan.
Sa halip na sumagot ay tumayo si Dad at lumapit kay Justin na ikinatayo rin ng huli sa pagkakaupo.
"You're a real man." wika ni Dad at niyakap si Justin at tinapik-tapik ang balikat nito.
"Napakahirap ng pinagawa ko sayo pero hindi mo ito inurungan. Pasensya ka na kung sinisi kita sa nangyari sa anak ko. Sana ay maging masaya kayo. Ayusin niyo na ang lahat. Nais kong masilayan ang anak ko na maikasal sayo, Justin." anunsyo ni dad na ikinahinga namin nang maluwag.
This is it.