"I hope so too. Let's just help him to move on," mahinang tugon niya kaya napatingin ako sa kanya. "Huwag ka nang magpapakita sa kanya. Huwag na rin tayong magpansinan para hindi siya maghinanakit," sabi niya pa at doon na ako natahimik habang nakatulala sa mga mata niya. Bakit ganun? Naiiyak ako. Pigilan mo, Lemon! Baka makahalata siya.
Pero traydor ang mga luha ko e. Bumagsak na lang sila bigla kaya bahagya akong natawa habang nagtataka si Fourth. "Sorry, nabigla lang." agad kong pinunasan ang mga luha ko at muli siyang tiningnan. "Tutal puputulin na rin naman na natin ang ugnayan natin, aaminin ko na kung bakit nilalayuan ko siya." lumunok ako at huminga nang malalim. "I like you, Fourth." nagulat siya sa sinabi ko. Nakatitig lang siya sa mga mata ko. "Pero hanggang doon lang. I don't have a plan to commit with you. I don't want to hurt Third even more. So yea, let's cut our connections here," nakangiting paliwanag ko para hindi mahalatang nasasaktan ako. Tumayo na ako at mabilis na lumabas ng bahay. Sa kakalakad ko, nakarating ako sa poolside. Naupo ako sa damuhan habang nakatingin sa pool. Walang katao-tao rito, tahimik at malamig ang paligid. I need this to calm down kasi naluluha pa rin ako. Akala ko, nahihirapan na ako dahil sa ginawa ko kay Third. Mas mahihirapan pa pala ako dahil sa gagawin sa'kin ni Fourth. But it's okay though. We're both doing this for Third.
"Drink?"
Napatingala ako at natawa nang kaunti nang makita ko si Third na inaabutan ako ng isang bote ng alak. I dunno what's this kasi hindi naman ako umiinom. But I guess, I need this. Kinuha ko ito at tiningnan muna. Naupo sa kanan ko si Third. Hindi pa siya ganun kalasing. Tipsy lang. Ang lakas niya naman sa alak?
"Wala ka palang isang salita. Akala ko ba iiwasan mo na ako?" natatawang tanong ko. "Baka may pampatulog 'to ha," dagdag ko.
Natawa siya at ininuman iyong boteng hawak ko at binalik din ulit sa'kin. "Grabeng trust issue," naiinis pero natatawang sabi niya. "Hindi ako ganun kagago," tawa niya. "May gusto lang akong linawin sa'yo."
"What's that ba?" uminom na ako at napangiwi dahil sa pait. Shems! Baka naman malasing ako dito?
"Kung gusto mo siya, wala namang problema sa'kin," aniya dahilan para kabahan ako. Sinong siya? Si Torn?
"You know naman na I don't like him and he's leaving din soo---"
"Si Fourth..."
Naghari ang katahimikan sa paligid namin. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. So alam niya na pala.
"Narinig ko kayo kanina. Thank you for thinking about me. I appreciate it, Lemon. But I want you to be happy as well so---"
"Shut up!" pagpigil ko agad sa kanya. Naiiyak na ako e. Ayoko ng drama! Lalo niya lang akong pinapahirapan. "You heard naman na I'm not ready to commit pa nga. How many times do I have to tell you that?" nakakainis na kasi. Paulit-ulit na lang ako sa commitment na 'yan.
"Baka kasi takot ka lang," bulong niya.
Hindi ako agad nakasagot. Totoo naman kasi siya. Takot akong mandamay ng ibang tao. Masyado pang complicated ang buhay ko at ayokong manghatak ng iba para idamay. "Maybe yes. But this is not the right time to tell you why. Let's just... forget each other."
"I'll try though," he muttered. He stood up so I look at him while he's looking at me too. "Be happy, Lemon. Just... be happy." ngumiti siya kaya bahagya akong tumango. Nagsimula na siyang maglakad papalayo sa'kin. Huminga ako nang malalim kasi ang bigat sa pakiramdam. Ang bigat nung mga mata niya. Ang daming tinatago. Bakit hindi niya pa sabihin sa'kin lahat para mailabas niya na? Para hindi niya kinikimkim? Sisihin niya na lang kasi ako hindi iyong kaligayahan ko pa ang inuuna niya. Ang gago niya talaga!
"Pakayabang. Feeling mo kaya mo na lahat?" inis na bulong ko habang nakatingin sa boteng binigay niya sa'kin. Mabilis ko itong tinungga at nang maubos ko ay napahilata na lang ako sa damuhan. Bigla akong nahilo. Umiikot ang mga puno at langit sa harapan ko. Gosh! "Toooornnn!" sigaw ko pero parang walang nakakarinig sa'kin. Sigaw ako nang sigaw hanggang sa dumating na siya.
"Lemon, what are you doing here?" mabilis niya akong tinulungan makatayo. Umakbay ako sa kanya at hawak niya ako sa kabilang bewang habang tinutulungan maglakad papasok ng bahay.
"I feel dizzy," I said. Nakita ko si Lui pagkapasok namin at may kasama siyang ibang babae. Mukhang hindi pa sila lasing ah.
"What happened to Lemon, 'Tol?" gulat na tanong ni Lui. Maka'Tol naman 'to, akala mo, ang tagal na nilang magkakilala ni Torn. Hays!
"She's drunk! And dizzy..." nakangiwing sabi ni Torn habang nakatingin sa'kin kaya bahagya akong natawa at hinampas ang mukha niya na kinagulat nila. "Why?" he asked.
"Baby mo mukha mo," I muttered na mas kinakunot ng mga noo nila.
"She's really drunk. We have a guest room here. She can use that." tinuro ni Lui iyong second floor pero agad akong umiling.
"Noooo! I wanna go home!" inis na sabi ko. Baka kung sino pang lumapit sa'kin dun. Natatakot na ako sa kambal na 'yun. Puro sakit na lang nakukuha ko! Aalisin ko na sana ang pagkakaakbay ko kay Torn kasi uuwi na ako pero hinila niya ako bigla palapit sa kanya dahilan para makabunggo ako sa kanya. Pucha, sakit sa ilong.
"Ah yea, Kuya Leo's waiting outside," aniya sabay buhat sa'kin. Grabe, anong tingin niya sa'kin? Papel? Ganun ba ako kagaan?
Mabilis kaming lumabas ng bahay at pinasok niya na ako sa van. Nagtanong pa si Kuya Leo kung anong nangyari sa'kin. "Syempre, nalasing. Alangan namang nakipagsuntukan. Kuya Leo talaga," natatawang sabi ko sabay higa sa upuan. Napakamot na lang si Torn sa batok niya. Pati si Kuya Leo, napapailing.
Hindi ko na alam kung anong sunod na nangyari kasi nakatulog na ako. Nagising na lang ako nang gisingin ako ni Kuya Leo. Nandito pa rin ako sa van at katabi ni Kuya si Torn na may hawak na kape. "Magkape ka muna. Lagot ako nito sa Mama mo e," ani Kuya Leo. Napahawak ako sa noo ko at dahan-dahang naupo. Nasa tapat kami ng isang coffe shop. Tiningnan ko ang relo ko, 11pm pa lang. Akala ko, mag-uumaga na. Ang daming nangyari e.
Kinuha ko ang kapeng inaabot sa'kin ni Torn, "Thank you." humigop muna ako ng kaunti kaya nainitan na ang tiyan ko pati lalamunan ko. Gosh, ganun pala ang nalalasing. Parang nalutang. Nagkakape rin sina Torn at Kuya Leo. Pampakaba lalo. "Torn," tawag ko sa kanya kaya nilingon niya ako rito sa likod. "We'll drive you home now. Your Mom might be worried now."
"I already texted her that I'll be late. Don't worry about me. Think about yourself first." seryosong sabi niya kaya napangiti ako. Nag-iibang tao talaga siya kapag nagiging seryoso. I didn't know na isang stranger pa ang mag-aasikaso sa'kin sa first lasing moment ko. Hay naku naman, Lemon. Buti hindi siya masamang tao. Kung oo, patay na ako ngayon. Don't do this again, girl!
Medyo nawala naman na ang tama ko nang makainom ako ng kape na mapait kaya hinatid na namin ni Kuya Leo si Torn bago kami umuwi kasi hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa taong 'yun. He was my responsibility that time so I have to be responsible.
"What was that game again?" tanong ni Mama sa'kin kaya napatingin ako sa kanya. Umaga na at kasabay ko sila ni Papa ngayon kumain. Mamayang hapon pa kasi ang shift ni Papa sa ospital. Si Mama naman, may meeting this 8am so nakabihis na siya.
"Soccer po," sagot ko kaya bahagya siyang napatango. Inaantok pa ako.
"You're about to graduate. What's your plan after graduation?" Papa asked.
"Small celebration po muna," ngumiti ako kaya bahagya siyang natawa.
"May pinagmanahan," ani Papa habang nakatingin kay Mama.
Napairap si Mama at tiningnan ako. "Seriously, Lemon. After board exam, you want to work already or take your post grad course?"
Napaisip ako. Wala pa kasi sa plano ko. Katatapos lang ng exams and all tapos ito agad? Hindi pa nga relax ang utak ko dahil sa mga nangyari kagabi.
Teka lang! Nangangamoy fried fish. Ang sarap. Naghanap ako sa mesa at meron pala sa tapat ko. Puro itlog kasi ang nakikita ko. Sarap kaya. "Gonna take law po, 'Ma," sabi ko sabay kain ng fried tilapia. Huhu nagutom ako bigla. Bibihira lang ako makatikim nito sa bahay. Ewan ko ba kung bakit.
"You have to start reviewing now for Philsat," tugon ni Mama kaya napatingin ako sa kanya.
"You don't like med?" tanong ni Papa kaya umiling ako kasi may laman pa ang bibig ko. Ang hirap kalabanin ng mga kalaban ko kung scalpel ang hawak ko. Ako pa ang makukulong.
"I'll give you your reviewer later," tugon ni Mama.
"Pero mas okay po kung makapagfocus muna ako sa thesis, OJT and board exam." baka kasi hindi ako makagraduate kakaisip ko ng philsat. Excited much naman si Mama. Napatango na lang siya at huminga nang malalim.
"Tell us if something strange happening on you, Lemon. We don't like guessing games," ani Mama. But that's your job, 'Ma. Charot. They're using facts as basis. They don't just guess everything.
"Yes po," sagot ko.
"Stay safe, Lemon." tugon ni Papa kaya bahagya lang akong tumango.
Sorry if I have to lie and to hide everything. I just want you guys not to worry about me because I can still handle everything. Just do your job and I will take care of myself too. Ayong makonsensya sila habang tumutulong sa mga tao. People need them. Hindi lang ako ang responsibility nila.
Nagpunta na ako sa k'warto ko para mag-basa-basa ng law books na pinahiram sa'kin ni Mama. Bakasyon naman daw. Ito na muna ang pampalipas oras ko sa bahay. Ang boring naman kasi sa bahay.
From: Misty
"You will be completely forgotten... soon."
Kumunot ang noo ko nang mabasa ko ang text niya. Anong hugot na naman 'to? Break na ba sila? Gosh!
To: Misty
What happened ba?
From: Jack
Anyare kay Misty? Nagsend din ba sa'yo?
To: Jack
Yea. Puntahan natin?
From: Jack
Nasa Preso shop raw siya. Coffee shop 'yun malapit sa Presello hotel.
To: Jack
I'll be there ASAP
Mabilis akong nagbihis. Simple clothes lang, kung ano ang nakuha mo sa wardrobe ko. The usual flat sandal like Torn's, loose maong pants and fitted shirt na nakatuck in sa pants ko. Agad kong tinali ang buhok ko, konting pulbos then boom! Paalis na ako. Nagpunta pa ako sa office ni Papa na nandito sa bahay para magpaalam na aalis muna ako. May problema ang isang kaibigan, I said.
Nagcommute lang ako at hindi pa isang oras ay nasa coffee shop na ako malapit sa Presello hotel kung saan nakacheck in si Torn. Pagkarating ko, nakita ko sina Jack, Misty at Trina na nakatulala lang sa table kaharap ang inorder nila. They look serious and weird. Naupo ako sa tabi ni Trina kasi doon lang may vacant seat. Magkatabi si Jack and Misty.
"So what happened ba, Misty?" I asked agad.
May kinalikot sa phone si Misty at pinakita ito sa'kin.
Tweet from @detres
You will be completely forgotten... soon.
Tumaas ang kilay ko at bago pa ako makapagsalita, nauna na sila. "What happened ba, Lemon?" the asked.
"What!?" gulat na tanong ko habang masama ang tingin sa kanila at mas masama kay Misty. "I thought it was yours! Nagmadali pa naman akong pumunta rito!" tiningnan ko si Trina. "Nakisali ka pa,"
"Pinilit nila ako. Kinuha nila cellphone ko," sagot niya. Kaya pala siya lang ang hindi nagtext sa'kin. Gosh! Napatingin ako sa relo ko at quarter to nine na pala. Ang aga nila mantrip ha!
"So what happened nga?" tanong pa ni Jack.
"I dunno? Pakialam ko ba kay Third?" inis na tanong ko.
"Oo nga, ano nga bang pake niya dun? Kay Fourth lang naman siya may pake," pagtataray ni Misty. Si Trina naman ay nakacross arms lang habang nakasandal sa upuan niya at pinakikinggan kami. "Tingnan mo 'to," sabi pa ni Misty at may pinakita sa'king post from IG. Picture ni Third na lasing na lasing. At ang caption, 'kakalimutan na raw pero panay hanap ng lemon sa bar'
"Gaga?" tanong ko sa kanila habang nakakunot-noo. Nang tingnan ko sila, nakatingin lang sila sa'kin habang nakataas ang isang kilay. "Pati ikaw?" tanong ko kay Trina at tumango naman siya. Napasapo ako sa noo. "Oo na, it was his fault din naman. When we talked yesterday, he told me about the game that you didn't watched. He said na kapag talo sila, titigilan niya na ako then kapag nanalo, makikipagdate ako sa kanya. You know na what happened. Natalo sila," nakangising k'wento ko. Tinatago ko na lang sa ngising 'to ang totoo para hindi nila mahalatang naaapektuhan din naman ako sa mga nangyayari. Dito siguro ako magaling, sa pagpapanggap.
"So enough na talaga? P'wede ka na lumandi kay Fourth?" hindi siguradong tanong ni Jack kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"You think na ganun ako kasama?" inis na sabi ko. Nakakainis kasi na pinapunta nila ako rito nang biglaan. Hindi man lang nila ako pinainom kahit tubig man lang. "I told you, I'm not ready to commit. Mama gave me a lot of readings already for the Philsat and I'm taking law after board exam."
Napaawang ang bibig nila. "Boriiiiing!" sabay-sabay nilang sabi except Trina.
"Puro aral ka na lang ba?" Misty asked.
"Hayaan niyo siya. Pagkatapos niyan, human rights naman ang ipaglalaban niya," ani Trina kaya napangiti ako at tinapik siya sa balikat.
"I love you talaga," I told her kaya napasimangot siya. "And besides, Fourth told me to cut our connections if I want Third to forget about me. So hindi na kami magpapansinan next year, " paliwanag ko kaya napabusangot sila.
"Ang dami namang ganap kahapon," ani Misty.
"Paano natalo sina Third?" tanong ni Trina. "'Di ba, ang galing niya sa soccer?"
"May nakuha raw na magaling na player sina Lui," ani Misty kaya pasimple akong nakiinom ng kape niya. Nauuhaw talaga ako.
"Kung ako ang kinuha nila, talo talaga sila. Sino ba 'yung guy?" tanong ni Jack habang nakatingin sa phone ni Misty. May hinahanap sila dun e.
"Order lang ako. Bitin e," sabi ko sabay pakita ng baso ni Misty na wala nang laman. Napaawang ang bibig niya at nanlaki ang mga mata kaya tumayo na ako at mabilis na nagpunta sa counter habang tumatawa. Tinatawag niya pa ako at palitan ko raw ang kape niya.
Nang bumalik ako sa table namin, pinagpipyestahan na nila ang picture nina Torn kasama ang team ni Third at Lui. "What's that?" I asked.
"Ito pala 'yung tumulong sa'yo e. Nakita mo silang naglaro?" tanong ni Misty habang pinapakita sa'kin ang picture nina Torn na nasa ballroom ni Lui. Hindi pa sila lasing nito. Ang sasaya pa ng mukha e. Maliliit ang itsura so medyo malabo din ang mukha nila. Basta nakangiti sila.
"No," sabi ko at saka sumandal sa upuan.
"Oo nga pala, tinakasan mo kami," bulong ni Jack kaya napangisi ako. Akala mo lang 'yun.
"Magthank you ka rito. Saviour mo pala e. Siya lang daw ang nakagoal sa team ni Lui." ani Misty.
"Ang g'wapo 'no? Ano kayang pangalan? Tanungin na lang natin si Lui," sabi ni Jack. Pasimple kong kinuha ang cellphone ko at tinext si Lui na huwag sabihin kahit kanino na kilala ko si Torn o kilala ako ni Torn. "Tagal magreply. Baka may hang over pa," dagdag niya kaya natawa ako nang bahagya. Ginagamit niya ang phone ni Misty.
"Hindi mo talaga kilala?" tanong ni Misty kaya umiling ako.
"Parang hindi taga-school natin," sabi ni Trina.
"Oo nga e. Bakit hindi siya sumali sa soccer team?" tanong ni Misty sabay tingin sa phone. Napasimangot siya at ganun din si Jack. "Ayaw sabihin. Invading of privacy raw."
Natawa ako nang bahagya. "Anong alam nila sa privacy?" kung makapaginvade sila ng privacy ko, wagas e. Pero at least, natutunan nila iyon sa ganitong pagkakataon. Akala ko, ipapahamak ako ni Lui. Siguro alam niya naman kung gaano kamesirable ng nangyari kagabi sa bahay niya. Tsaka kaibigan niya rin si Third so ayaw niya rin na pinag-uusapan ang kaibigan niya.
Napaupo ako ng tuwid nang makita ko si Torn na naglalakad sa labas at mukhang papunta siya sa foodpark. Malapit na pala mag-9am. Pero wala naman kaming usapan ngayon ah. "Sandali lang, I'll call papa. Hindi pala ako nakapagpaalam," mabilis na sabi ko habang nagpapanggap na nagtitipa ng number sa cellphone. Mabilis akong lumabas ng shop at nagtago. Dumaan ako sa kabilang pedestrian lane para makatawid papunta sa foodpark. Sa exit na ako dumaan kasi kung sa entrance, makikita ako nina Trina.
"Torn!" I saw him sitting on the mini-stage. Tumakbo ako palapit sa kanya.
"Hi," bati niya. Ngumit ako at tumabi sa kanya. "How are you?"
"I'm okay. I thought we didn't talk for today's tutorial?"
"I just want a silent place and fresh air," aniya habang nakangiti kaya napangiti rin ako.
"Am I disturbing you?" stupid, Lemon? You think that he'll say yes to offend you?
"No," he said as I expected.
"I'll be leaving after but I want to thank you first because of what you did yesterday. We need to do that so that Third and I can be able to focus on our own career in the future," paliwanag ko.
"I know. Letting go is part of loving." ngumiti siya at tumingin sa malayo. Naniningkit siya ngayon kasi nasisilaw sa langit. Ang liwanag kasi. "Sometimes, we have to let go of something... to get something. We can't have everything. In order to forget, we have to let go first."
"Did you already fell in love?" tanong ko. Para kasing ang dami niyang pinanghuhugutan ngayon. Ganito siguro siya kapag may hang over. Pero kaunti lang naman ang ininom niya kahapon. Hindi nga siya nalasing.
"No," sagot niya sabay tingin sa'kin. "Letting go is not just for romantic love. Sometimes, we can use it to our dreams."
"So you already let go of your dreams just to get something?"
Ngumiti siya at nagkibit-balikat. Lalong pumupungay ang mga mata niya ngayon. Mahaba rin pala ang pilik mata niya. "Not my dreams. But I don't regret anything because what I did is for my Mom. I love her and I will do everything just to make her happy,"
Gusto ko sanang itanong kung nasaan ang Dad niya pero mukhang masyado na iyon personal. Baka lumampas na ako sa boundary namin. "She's so lucky."
Napangiti siya at ginulo ang buhok ko dahilan para ako naman ang mapasimangot. "Anyway, I didn't helped you just for nothing. You have to do something," he laughed
Kumunot ang noo ko at sakto namang nagtext si Jack. Hinahanap na nila ako. Kailangan ko na silang balikan. "What should I do?" I asked.
Ngumisi siya at kinabahan naman ako. "I'll tell you on Friday night," he smirked.
Last day na nila sa Friday dito sa Pilipinas. Ano bang ipapagawa niya at kinabahan ako bigla?
To be continued...