Chapter 48
-
Isang Linggo, isang Linggo na ang lumipas simula ng magdesisyon akong iwan lahat sa Pilipinas ang mga problema ko at magpakalayo-layo.
"Aww. Ang laki na ng tiyan mo Red. Excited na talaga akong makita ang inaanak ko." Tuwang-tuwang sabi ni Andrea habang nakatingin sa tiyan ko.
Mahina akong natawa sa sinabi niya. Nandito kami ngayon sa pool area ng Mansion. Nag-aya kasi itong si Andrea na mag-swimming kaya pinagbigyan ko. Red swimsuit ang suot-suot ko habang siya ay yellow ang kulay. Mas lumabas tuloy ang pagkaputi ng balat niya dahil sa kulay ng swimsuit niya.
"2 months palang ang tyan ko 'wag kang excited." Natatawang sabi ko sa kanya at saka ko siya binato ng chips na kinakain ko.
"Mabilis lang naman lumipas ang araw. Hindi mo lang namamalayan, manganganak kana."
Napailing-iling na lang ako sa sinabi niya. Excited na rin naman ako na manganganak. Gustong-gusto ko ng makita ang baby ko.
Pag girl siya, ano kayang magandang name? At pag boy? Ano kayang magandang pangalan na babagay sa kanya? Makukuha niya kaya ang blue eyes ng Daddy niya?
"Miss Andrea, may naghahanap po sa inyo sa labas."
Sabay kaming napatingin ni Andrea sa katulong na lumapit sa amin. "Sino?" Kunot-noong tanong ni Andrea.
"Melvin daw ho ang pangalan niya."
Napaamang ang labi ko ng marinig ang sinabi ng katulong. Si Melvin! Kaya naman bago pa makapagsalita si Andrea, inunahan ko na siya. "Papasukin niyo po. Pakisabi hintayin na lang kami sa living room."
"Sige po, Ma'am."
"Thank you."
Nang makaalis ang katulong, matamis kong nginitian si Andrea na masama na ang tingin sa akin ngayon.
"Tara na sa loob?" Nakangiting tanong ko sa kanya. Mahina akong natawa ng mas tumalim pa ang tingin niya sa akin. "Magbihis na muna tayo." Natatawang sabi ko at saka ako tumayo mula sa pagkakaupo.
"Halika na!" Pamimilit ko kay Andrea na hindi man lang tumayo mula sa pagkakaupo niya. "Tara na!"
Nakahinga lang ako ng maluwag ng magpahila na siya sa akin patayo. Choosy pa eh gusto rin naman niya.
Nagbihis na muna kaming dalawa. Magkatabi lang naman ang kwarto namin. Binilisan ko na ang pagbibihis para mapuntahan ko na agad si Andrea na nasa kabilang kwarto bago pa niya ako takasan.
Nakasimangot si Andrea ng pagbuksan niya ako ng pinto. Matamis ko siyang nginitian. "Tara na sa baba?"
Hindi siya sumagot. Tumalikod na ako at saka nag-umpisa ng maglakad.
"Pasalamat ka buntis ka."
Agad kong nilingon si Andrea ng marinig na may binubulong-bulong siya.
"What did you say?"
She shook her head. "Wala."
Nanliit ang mga mata kong napatingin sa kanya. Hindi naman niya ako pinsan at nauna pang naglakad sa akin. Napairap na lang tuloy ako sa hangin bago nagpasyang sumunod na sa kanya.
Ngunit parehas kaming natigil sa pagbaba ng hagdan ni Andrea ng makitang hindi lang si Melvin ang bisita namin. Ang pagtibok ng puso ko ay bigla na lang bumilis.
Ang akala ko si Melvin lang ang narito pero hindi ko inaakala na sa loob ng isang Linggong hindi siya nakikita ay muli ko siyang makikita ngayon.
Nakaupo silang dalawa ngayon sa mahabang sofa. Si Melvin at K-Kaizer..
Akala ko ba gagawa ng paraan ang mga kapatid ko para hindi na muli kaming magkita ni Kaizer?
Tatalikod na sana para muling umakyat ngunit agad akong pinigilan ni Andrea. Nanlalaki ang mga matang napatitig ako sa kanya. Ngayon ay natataranta na ako.
"Ops. Walang aakyat hangga't hindi kayo nakakapag-usap."
"Andrea!" Asik ko at saka ko siya pinanlakihan ng mata. Hindi niya pinasin 'yon.
"Halika na, Red."
Dali-dali akong umiling. "No! Ayoko!"
"Red! Kakausapin mo si Melvin at sana gano'n ka rin! Kung gusto mo na talagang tapusin kung ano mang meron kayo, pagkakataon mo na! Hayaan mo lang na pakiggan ang rason niya! Kung hindi pa rin 'yon sapat para patawarin mo siya, magdesisyon kana." Seryosong mahabang sabi ni Andrea sa akin. Hindi agad ako nakasagot sa sinabi niya.
Ilang sandali pa, dahan-dahan akong tumango. "Sige." Mahinang usal ko sapat lang para marinig niya.
"Halika na."
Malalim pa muna akong napabuntonghininga. Handa pa ba ako handa para pakinggan siya? Siguro nga tama si Andrea, ito na ang araw para pakinggan ko si Kaizer.
Napatingin agad sa amin ang dalawa ng maramdaman ang presensya namin. Napatayo pa sila.
Walang emosyon ang aking mga mata nang makipagtitigan ako kay Kaizer. Nakita ko ang pagkislap ng mga mata niya ng mag tama ang tingin namin.
"Red.." He mouthed.
Malalim pa akong napabuntonghininga bago tumalikod. "Sundan mo'ko." I said coldly. Naglakad na ako palayo. Ilang saglit pa, naramdaman ko na ang pagsunod niya sa akin.
Dinala ko siya sa pool area. Huminto ako sa paglalakad at ng maramdaman kong nasa likod ko na siya, nagsalita na ako.
"Bibigyan kita ngayon ng huling pagkakataon para sabihin ang gusto mong sabihin. At gusto ko, pagkatapos nito, titigilan mo na ako." Malamig ngunit may diing pagkakasabi ko.
Narinig ko ang malalim na pagbuntong hininga niya. "I'm really sorry, Red. No'ng gabing 'yon lasing na lasing na rin ako. Hinatid ko si Jhonalyn pauwi at saka ako muling bumalik sa bar. Nakita kitang nakikipagsayawan sa iba't ibang lalaki. N-Nagalit ako. Hindi ko na pansin na habang pinapanood kitang nakikipagsayawan sa iba't ibang lalaki, galit na galit ako sa'yo no'ng gabing 'yon. Hindi ko alam na magagawa ko palang pagsamantalahan ka." Napapitlag ako ng hawakan ni Kaizer ang isang kamay ko. "Red, I'm sorry."
Tila may sariling buhay ang mga luha ko dahil hindi ko na napigilan pa. Tuloy-tuloy na tumulo ang mga luha ko. Hanggang sa maramdaman ko ang yakap ni Kaizer mula sa likuran ko. N-Nakaluhod siya.
"Please, forgive me. Bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon para makabawi sa'yo. Sa inyo ng anak natin."
"K-Kaizer.."
"Please, Red! Kahit anong hirap gagawin ko para sa'yo. Kung mas mahirap pa ang mararanasan ko sa'yo kaysa sa pagpapahirap ng mga kapatid mo, titiisin ko."
Napakunot ang noo ko sa binitiwang salita ni Kaizer. "Anong ibig mong sabihin?" Kunot-noong tanong ko sa kanya. "Pinahirapan ka ng mga kapatid ko?"
"Yes. Ginawa ko ang lahat para mahanap kita. Kahit na maubos kung ano mang meron ako, hahanapin kita."
Oh gosh! Sa loob ng isang Linggo hinahanap niya ako? "Paano mo ako nahanap?" Tanong ko.
"Tumawag sa akin si Melvin. Nakita ka raw niya kasama ni Andrea."
Malalim akong napabuntong hininga. "Hindi ko alam kung mapapatawad pa-"
"Bigyan mo ako ng pagkakataong maipakita sa'yo na kaya kong magbago."
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya. Inalis ko ang braso ni Kaizer na nakayakap pa sa akin bago ako humarap sa kanya.
Hindi ko alam na makikita ko sa mga mata ni Kaizer na pursigido siya sa mga binitiwan niyang salita.
Habang nakikipagtitigan ako sa kanya, dahan-dahan akong tumango.
"Okay."