Chapter 44
—
"Kaizer ano bang sinasabi mo?!" Naguguluhang tanong ko kay Kaizer. Sumasakit na ang ulo ko dahil hindi ko siya maintindihan kung bakit niya inaangking sa kanya ang batang nasa sinapupunan ko. Malayo namang mangyari 'yon dahil noong gabing 'yon ay nagpakalasing ako dahil sa kanya. P-Pero paano kung siya nga? P-Paano kung siya nga ang lalaking humila sa akin palayo sa lalaking kasayawan ko ng gabing 'yon? Unti-unting pumatak ang mga luha ko sa aking pisngi bago matapang na humarap kay Kaizer na namamaga na rin ang mga mata ngayon. G-Guto kong malaman. G-Gusto kong marinig mula sa mga salita niya ang katotohanan. Lumuluha akong napapikit bago muling nagmulat ng mga mata. "Kaizer umamin ka nga. I-Ikaw ba? I-Ikaw ba ang nakatalik ko no'ng gabing 'yon?" Tanong ko sa kanya habang ang mga mata ko'y sa kanya lang nakatuon. Naramdaman kong natigilan ang mga kapatid ko na nasa likuran ko sa tanong ko.
"I-Ikaw ba?" Nagmamakaawa akong tumingin sa kanya. Gusto ko ng malaman ang katotohanan. "Kaizer, sumagot ka!"
"Red, calm down!" Si Azure. Hindi ko pinansin ang sinabi niya.
Unti-unting napalitan ng matalim na tingin ang tingin ko kay Kaizer. "Bakit hindi ka makasagot? Ano ang dahilan mo at bakit mo inaangkin ang batang nasa sinapupunan ko, ha?! I-Ikaw ba?"
Hindi ko na napigilan pa ang sunod-sunod na pagpatak ng luha sa aking mga mata. Nang makitang unti-unting tumango si Kaizer. Oh gosh!
"Yes. It's me."
Mabilis na dumampi ang palad ko sa mukha ni Kaizer. Nanlaki ang kanyang mga mata sa gulat ng maramdaman ang malakas na pagsampal ko sa kanya.
"How dare you!" Muli na naman sanang dadampi sa kanyang pisngi ang palad ko pero mabilis ng nakuha ni Fritz ang kamay ko. He shook his head. Sinamaan ko siya ng tingin at saka ko inagaw ang kamay kong hawak-hawak niya.
Unti-unting namuo ang matinding galit ko ng muli akong tumingin kay Kaizer.
"Paano mo nagawa sa akin 'yon? P-Paano, Kaizer? Pinagsamantalahan mo ako!" Malakas ko siyang sunod-sunod na pinanghahasmas ng kamay ko.
Hindi nagsasalita si Kaizer at hinahayaan akong saktan siya.
"Red, stop it!" Mabilis akong nahila palayo ni Azure kay Kaizer. At kahit na anong pilit kong kumawala sa pagkakahawak niya sa akin, hindi ako nag tagumpay. Hanggang sa makarating kami sa living room ng Mansion.
"Tumigil kana nga!"
Natigilan ako sa malakas na sigaw sa akin ni Azure. "Alam mong buntis ka pero hindi ka nag-iingat!"
Hindi ako nakapag salita. Ipinikit ko ang mga mata ko at unti-unting ikinalma ang sarili ko.
"S-Si K-Kaizer ang ama ng anak ko." Mahinang saad ko at hinayaan na muling kumawala sa aking mga mata ang luhang tuloy-tuloy na bumagsak sa aking pisngi.
Hindi ko maisip na siya ang nakatalik ko ng gabing 'yon. Paano niya nagawang pagsamantalahan ako ng gabing 'yon? P-Paano?
Naramdaman ko ang pagtabi ni Azure sa akin at saka niya ako unti-unting niyakap.
"Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil ngayon alam ko na, na si Kaizer ang ama ng anak ko." Umiiyak na sabi ko kay Azure na tahimik na nakikinig sa akin. "Na hindi ibang tao ang nakatalik ko." Sumisinghot na dagdag ko.
"A-Azure, paano nagawa ni Kaizer sa akin 'yon? Paano niya ako nagawang pagsamantalahan kung alam niyang wala ako sa katinuan?"
Tila kinurot ang puso ko dahil sa sakit na naramdaman ko. "Azure, ang s-sakit-sakit."
"Shhh."
"Hindi ko naisip na 'yung taong mahal ko pa ang may gawa sa akin no'n."
Oo aaminin ko, unti-unting nahulog ang puso ko kay Kaizer. Hindi ko alam kung bakit pero isang araw, nagising na lang ako, nasabi ko na sa sarili ko na, na mahal ko na siya. At 'yung puso ko mismo ang magsasabi ng totoo na mahal ko na siya. M-Mahal ko na si Kaizer kaya hindi ko maintindihan kung bakit kailangan. Siya pa. Siya pa ang gumawa sa akin nito.
Paano niya natago sa akin 'yon? Kung hindi pa niya nalamang buntis ako, hindi siya magsasabi ng totoo?
"H-Hindi ko alam kung kaya ko pa siyang patawarin."
Punong-puno ng galit ang nararamdaman ko ngayon para sa kanya.
"Red, mas mabuti magpahinga kana muna."
Inalalayan akong tumayo ni Azure. Nakaalalay din siya sa akin habang paakyat kami sa hagdan. Inalalayan niya rin akong mahiga sa kama ng makapasok kami sa kwarto ko.
"Magpahinga kana muna."
Hindi ko na alam ang sunod na nangyari. Pagkatapos kong maramdaman ang pagdampi ng labi ni Azure sa noo ko, agad na akong dinalaw ng antok.
Paggising ko, nalaman ko mula kay Manang ang ginawa ng mga kapatid ko kay Kaizer. Binugbog ni Arf at Fritz si Kaizer. Ayon sa kuwento ni Manang, hindi lumaban si Kaizer sa mga kapatid ko at hinayaan ang mga itong bugbugin siya hanggang sa mag-sawa sila. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit bigla akong nakaramdam ng awa para sa kanya. No, Red. Hindi ka pwedeng maawa sa lalaking 'yon!
"Kumain ka ng marami." Tumango lang ako sa sinabi ni Manang at saka na ako nag simulang kumain na.
Ilang saglit lang ay dumating na rin ang tatlo at sinabayan akong kumain ng hapunan.
"Kamusta ang pakiramdam mo?" Si Azure.
I smiled. "I'm fine."
Ayoko na munang pag-usapan pa ang mga nangyari kanina. Nag patuloy na lang ako sa pagkain. Tahimik lang kaming apat hanggang sa matapos kaming kumain.
Hanggang ngayon mahirap pa rin tanggapin ang mga nalaman ko. Ang hirap tanggapin lalo na't mabigat sa pakiramdam.
Muli kong ipinikit ang aking mga mata ng muli akong umakyat sa aking kwarto at agad na nahiga sa kama ko. Gusto ko na lang munang mag pahinga at kalimutan panandalian ang lahat ng mga nangyari.
Pero bakit hanggang sa panaginip ko, si Kaizer pa rin ang nakikita ko..