Chapter 41
—
"Where have you been?" Si Azure na sinalubong ako sa pagpasok ko ng Mansion.
Napakagat ako sa pangibabang labi ko. Seryoso ang mga mata ni Azure na nakatingin sa akin. Nakakatakot naman ang isang 'to!
"Nag-date kami ni Kaizer." Mahinang saad ko at saka nagbaba ng tingin. Hindi ko alam kung narinig niya ba o hindi. Pero nang mag-angat ako ng tingin sa kanya,  nakakunot na ang kanyang noo. Narinig niya kaya ang sinabi ko?
"I heard it." Wala sa sariling napatango ako sa sinabi ni Azure. Sabi ko nga, narinig niya.
"Ahm, akyat na ako?" Alanganin akong ngumiti sa kanya at saka ko itinuro ang hagdan.
Kinakabahan ako.
"Nililigawan kaba ni Villafuente?"
Napaamang ang labi ko sa biglaang tanong ni Azure. Oh, gosh! Ang angas ng dating sa aking nagpapakakabanggit niya sa apelyido ni Kaizer. Idagdag mo pa ang tanong niya kung nililigawan daw ba ako ni Kaizer.
"Pass hehe."
Nagsalubong ang kilay ni Azure dahil sa sinabi ko. Napangiwi na lang tuloy ako dahil doon.
Napakamot ako sa ulo ng samaan ako ng tingin ni Azure. "Sorry na!" Dali-dali kong isinabit ang dalawang kamay ko at saka ako nagmamakaawang tumingin kay Azure.
"Sorry na Azure. Kasi naman.." Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko. "Kasi naman, gusto ko rin siya." Mahinang usal ko sapat lang para marinig niya. Nagbaba ako ng tingin ng maramdamang namumula ang mukha ko.
Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Azure kaya agad akong napaangat ng tingin sa kanya. "Pumapayag kana ba?" Nagbabakasakaling tanong ko. "Kasi kanina, sabi ni Kaizer, liligawan niya raw ako."
Oh gosh! Para akong batang nagpapaalam sa Nanay ko dahil may isang taong gustong manligaw sa akin.
"Tss. Fine."
Malapad akong napangiti sa sinabi ni Azure. Sa tuwang naramdaman ko, agad akong napatalon at napayakap sa kanya.
"Yes! Thank you, Azure!" Tuwang-tuwang pasasalamat ko at saka ko siya niyakap pa lalo ng mahigpit.
I'm so happy!
Pwede ko ng sagutin si Kaizer!
Hindi mawala ang ngiti sa labi ko habang naglalakad ako paakyat ng hagdan. Ngunit agad na nawala ang ngiti ko ng maramdaman kong para akong masusuka ng maayos ang niluluto ni Manang. Oh my gosh! Ano 'yon? Ang baho!
Dali-dali akong tumakbo para magtungo na sa kwarto ko at saka ko mabilis na tinungo ang CR para doon magsuka.
Nanghihina ako ng matapos akong magsuka. Ano bang nangyayari sa akin?
Saglit akong napatitig sa sarili ko sa harap ng salamin bago nag pasyang maligo na. Gusto ko rin kasing bumaba na at tanungin si Manang kung anong niluluto niya dahil sobrang baho naman no'n!
Kaya naman ng matapos akong makapag-ayos ng sarili, lumabas na ako ng kwarto at tinungo ang kusina kung saan ko matatangpuan si Manang.
Naabutan ko si Manang na naghahain at ang mga kapatid ko na nakaupo na sa kanilang mga upuan.
"Oh, mabuti naman nandito kana." Sabi ni Manang ng makita niya ako.
Naupo muna ako sa upuan ko. "Naligo lang po ako saglit."
"Kumain na kayo."
"Ah, Manang." Agad na natigil sa pag-alis si Manang ng tawagin ko siya. Pati sila Azure, Arf at Fritz ay ramdam kong napatingin sa akin.
"Bakit, Red?" Nakangiting tanong sa akin ni Manang.
"About po pala sa niluto niyo kanina. Ano po 'yon? Ang baho kasi."
Agad na napakunot ang noo ni Manang sa sinabi ko. "Mabaho ang niluluto ko?" Kunot-noong tanong ni Manang sa akin. Tumango naman agad ako.
"Wala namang nilutong mabaho si Manang." Sabi naman ni Arf na kunot na rin ang noo ngayong nakatingin sa akin.
"Meron!"
"Bukod sa adobong ulam niyo ngayon, alamang ang niluto ko. Pinaluto ni Fritz."
"Pero hindi naman mabaho ah! Ang bango nga!" Agad na sabi naman ni Fritz.
"Ah, basta ang baho!" Inis na sabi ko sa kanila at saka na ako nag umpisa sa pagkain.
"Hindi naman. 'yung pang amoy mo ang may problema."
Agad kong sinamaan ng tingin si Fritz dahil sa sinabi niya. Nag peace sign naman agad siya sa akin at saka nag flying kiss pa kaya napangiwi ako ng wala sa oras. Iww! Mukha masusuka ulit ako.
Natigil ako sa pagkain ng maramdaman na may maramdamang may kanina pa nakatitig sa akin. Dahan-dahan kong tinignan kung saan nanggagaling ang titig na 'yon.
Napasinghap ako ng magtama ang tingin naming dalawa ni Azure. Bakit ganyan siya kung makatitig sa akin? Wala naman akong ginagawang iba kundi ang kumain lang.
After kong mag dinner, umakyat na ulit ako sa kwarto. Bago ako nag pasyang magpahinga, nag usap pa kami saglit ni Andrea. Tinatanong ko nga siya kung kamusta na sila ni Melvin kaso ayaw niyang magkwento. Kundi, sinasamaan niya ako ng tingin. Sinabi rin niyang 'wag na 'wag ko raw babanggitin ang pangalan ni Melvin dahil nandidilim ang paningin niya. Grabe siya 'no? Alam naman nating lahat na, bibigay din siya kay Melvin tapos masyado pa siyang pakipot.
Kaya naman, pagtapos kong magpaalam sa kanya, nagpahinga na rin ako. Nakaramdam na rin kasi ako ng pagod lalo na sa mga ginawa ko buong maghapon.
Kinabukasan, half day lang ang pasok kaya naman balak ko ng umuwi. Wala naman na si Andrea kaya wala akong kasamang mag sho-shopping.
Nagtungo ako sa parking lot ng University para hintayin si Tatay Bert ng magulat ako ng makita si Kaizer.
"K-Kaizer? Anong ginagawa mo rito?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.
"Let's have a lunch."
Wala sa sariling napatango ako sa sinabi niya habang ang mga mata ko ay hindi pa rin makapaniwalang nakatingin sa kanya.
Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng front seat at saka ako inalalayan na makapasok sa loob.
Napakagat ako sa pang ibabang labi ko ng maski sa pagkabit ng seat belt ay siya pa rin ang gumawa.
Ang pagtibok ng puso ko, ang bilis na naman.
Siya lang naman talaga ang nakakagawang pabilisin ang pag tibok ng puso ko.
Napangisi ako ng makaisip ng isang kalokohan. Habang kinakabit ni Kaizer ang seatbelt ko, agad ko siyang ninakawan ng isang halik sa kanyang labi bago ko iniyakap ang isang kamay ko sa bewang niya at saka ko siya hinila para mayakap.
"Payakap muna ako." I whispered and hug him tight.
Napangiti ako ng maramdamang niyakap niya rin ako pabalik.