Chapter 34
—
Kalalabas ko lang ng CR ng marinig na may nag kakasiyahan sa baba. Ano kaya ang meron? Kahapon ay hindi rin nag tagal si Andrea rito. Ngunit nasabi ko naman lahat ang dapat niyang malaman.
Muli kong narinig ang masayang tawa ni Fritz mula sa ibaba. Ano kaya ang meron? Hindi naman siguro masama kung baba ako para alamin kung ano ang meron sa ibaba. 
Napabuntong hininga pa muna ako bago nag desisyong lumabas ng kwarto at bumaba.
Napaamang ang labi ko ng makita kung sino ang dalawang taong nandito ngayon sa bahay.
"M-Mom, D-Dad." I stuttered.
Nakangiti silang dalawa ng lingunin nila ako.
"Oh, sweetheart!"
Agad akong lumapit kay Mom para yumakap sa kanya. "I miss you." Bulong ko sa kanya at saka ko siya niyakap ng mahigpit. Ganoon din ang ginawa ko kay Dad.
"Na-miss ko ang mga anak ko." Tuwang-tuwang sabi ni Mom at saka kami muli isa-isang niyakap.
Hindi mawala ang ngiti sa labi ko habang pinag mamasdan silang dalawa. Sobrang na-miss ko sila. Ang tagal na rin simula ng makasama namin sila. Sobrang naging busy kasi sila sa negosyo namin. Ngayon masasabi kong napakasaya ko dahil sa pag dating nila. Nawala ang lungkot sa puso ko ng masilayan muli silang dalawa. Hindi ko inaasahan na ngayon pala ang dating nilang dalawa.
Ilang sandali pa ay tinawag na kami ni Manang para sabay-sabay mag almusal.
"Dito na ba kayo mag stay, Dad?" Tanong ni Fritz kay Dad.
Kasalukuyan na kaming nag aalmusal ngayon. Katabi ko si Azure na walang imik at kumakain lang. Mukhang hindi pa rin nawawala ang galit niya sa akin. Sana naman hindi ito mag tagal.
"Hindi pa namin masasagot 'yan. May kailangan pa kasi talaga kaming ayusin ng Mom niyo."
Napatango lang ako sa sinabi ni Dad. Naiintindihan naman namin 'yon. Kaya nga sobra talaga kaming masaya pag nakakasama namin silang dalawa.
"Red, kamusta ang pag aaral mo?" Agad akong nag angat ng tingin kay Dad ng bigla niya akong tanungin. Tumahimik bigla ang buong dining room ng mapunta sa akin ang usapan.
I smiled. "Ayos naman po, Dad."
Tumango-tango naman siya. "Mabuti naman kung ganoon. Alam mong ikaw ang inaasahan naming mag ha-handle ng business natin." Seryosong pahayag ni Dad.
Napakagat ako sa pang ibabang labi ko bago ako tumango kay Dad. "Yes, Dad."
Hindi ko maintindihan kung bakit bigla akong kinabahan. Wala naman sigurong nangyayaring masama.
Nakahinga lang ako ng maluwag ng maiba na mula ang topic namin. Hindi na lang ako nag salita pa at nag patuloy nalang sa pag kain.
After namin mag breakfast, nag paalam na muna sila Mom and Dad na mag papahinga na muna dahil pagod pa sila sa mahabang byahe.
Kaya naman, naiwan kaming lahat dito sa living room. Ni isa ay walang umimik sa amin ng makaalis sila Mom and Dad. Tunog na nag gagaling mula sa TV lang ang ingay ng maririnig dahil sa katahimikan namin.
I sighed heavily. Siguro ito na 'yung tamang oras para mag sorry ako sa kanila. Ang hirap naman kasi ng sitwasyon namin ngayon. Mag kakasama nga kami pero ang layo-layo naman namin sa isa't isa.
"G-Guys," Napakagat ako sa pang ibabang labi ko ng maramdaman kong nagawi ang tingin nila sa akin. Dahan-dahan akong nag angat ng tingin sa kanila. "I'm sorry." I said sincerely.
Kinakabahan ako lalo na hindi sila umimik sa sinabi ko. Nanatili silang tahimik at nakatingin sa akin.
"I-Inaamin ko na nag pabaya ako sa sarili. S-Sorry." Pag hingi ko muli ng tawad at saka ako nag baba ng tingin. Hindi ko sila matagalan na tignan.
Narinig ko ang pag buntong hininga ni Fritz. Hanggang sa maramdaman kong naupo siya sa tabi ko. "It's okay. Hindi mo naman alam na mangyayari sa'yo 'yon."
Agad akong napalingon sa kanya dahil sa sinabi niya. Nagulat ako ng makitang sobrang tamis na ng pag kakangiti niya sa akin ngayon. "B-Bati na tayo?" Parang batang tanong ko sa kanya.
Tumawa pa muna siya ng malakas bago tumango sa akin. "Oo naman! Pa-hug naman!"
Agad akong napangiti sa sinabi niya. Hindi na ako tumanggi pa sa sinabi niya, niyakap ko siya ng mahigpit bago ako nag pasalamat sa kanya.
"Thank you, Fritz."
"Wala 'yon! Ang hirap mo kayang hindi pansinin! Nakakaawa ka!" Sabi niya at saka tumawa ng pag kalakas lakas.
Napangiwi ako sa sinabi niya. Lalo na sa part na sinabihan niya akong nakakaawa. Babatukan ko sana ngunit naalala ko, kababati nga lang pala naming dalawa.
"Oh, kayong dalawa? Patawarin niyo na si Red! Arte niyo!"
"Sige, bati na tayo." Sabi ni Arf kaya nakahinga ako ng maluwag. Malapad ko siyang nginitian.
"Thank you." I mouthed. Tumango lang naman siya.
"Sige. Pero hindi ako yayakap sa'yo. Ang baho kaya ng pabango ni Fritz baka malipat sa akin."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Arf. Lalo na si Fritz na siyang sinabihan na mabaho ang pabango.
"Anong sabi mo?!" Hindi makapaniwalang tanong ni Fritz kay Arf.
"Totoo naman ah! Ang baho ng pabango mo!"
Mahina akong natawa ng mag simula na silang mag talo. Hinayaan ko sila at saka ako bumaling kay Azure na tahimik lang na nakaupo sa single sofa.
Dahan-dahan akong tumayo mula sa pag kakaupo ko at saka ako nag lakas loob na lumapit sa kanya.
"Azure.."
Alam kong naramdaman niya ang presensya ko at narinig niya ang pag tawag ko sa kanya. Nanatili siyang hindi tumitingin sa akin.
"Azure, I'm sorry. Patawarin mo na ako. Promise, hindi na ako mag ba-bar pa ulit. Tapos si K-Kaizer, iiwasan ko na." Mahabang sabi ko.
Napakagat ako sa pang ibabang labi ko ng mag angat siya ng tingin sa akin. Alanganin akong ngumiti sa kanya.
"Sorry na."
"Siguraduhin mo na susundin mo ang mga salitang binitiwan mo."
Agad na sumilay ang matamis na ngiti sa labi ko bago ako sunod-sunod na tumango kay Azure.
"Oo naman! Bati na tayo?"
Agad akong napayakap kay Azure ng tumango siya sa tanong ko. "Thank you, Azure!"