"Hindi naman 'to papunta sa school, ah?" 
Saka ko lang namalayan na ibang direction pala ang dinadaanan niya nang tumingin ako sa labas, naka pikit kasi ako kaya hindi ko napansin agad.
"May dadaanan lang tayo." Sambit niya kaya napatango ako. Ano kaya yun?
"Wesley" tawag ko sa kanya
"Hmm?" Napanguso ako, bakit ba ang tipid niyang magsalita? 
"Anong gusto mo sa babae?"
Sumulyap siya sa akin dahil sa tanong ko.
"Why?" Inirapan ko siya. Tama bang sagutin ang tanong ko ng tanong din?
"I'm asking you tapos mag a-ask ka rin? Sana ok ka lang." Magmamaktol ko.
Gusto ko lang malaman. Kong kailangan kong baguhin ang sarili ko, gagawin ko para sa kanya. Ganon ko siya kamahal. Kong pwedeng kalimutan ko kong ano ako at ugali ko, gagawin ko.
Akala ko hindi na siya sasagot sa tanong ko sa kanya pero nagsalita siya.
"Gusto ko yung babaeng palaban, marunong makisama, napapasaya ako--" tumigil siya at bago magsalita ulit.
Para akong tinusok ng milyon milyong karayom ng marinig ko ang huling sinabi niya tungkol sa mga gusto niya sa babae.
"Gusto ko yung pinapahalagahan nila ang sarili niya at hindi binababa ang sarili para sa pag-ibig."  Kahit hindi niya sabihin, alam ko ang ibig niyanh sabihin.
Ayaw niya ng kagaya ko, kasi hindi ko pinapahalagahan ang sarili ko. Ilang beses na akong umiyak sa harap niya at ilang beses ko na ding pinagdidiinang mahal ko siya kahit na alam kong may mahal siyang iba.
"Ayaw mo sa kagaya ko?" Deretchong tanong ko. Napansin ko ang paglunok niya bago sumagot.
"Wag kang mamalimos ng pagmamahal, find someone that make you feel happy and contented."
"You make me happy and contented." Mahinang ani ko.
"No, you're not happy and contented, Sunny. Nasasaktan ka at kaya mong gawin ang hindi mo ginagawa para sa pagmamahal." 
"Ganon naman talaga diba? If you are inlove, magiging masaya ka at the same time, masasaktan." Sagot ko.
Hindi na siya nag salita pagkatapos non. Nakita ko na lang ang sarili kong pinapanood ang papasok sa kotse na si Alina.
"Jace, hindi---" hindi natuloy ni Alina ang sasabihin nang makita akong nakaupo sa tabi ni Wesley. Nakita ko pa ang pagsulyap niya kay Wesley at may pagtatanong ang mata.
Jace? Talaga palang Jace ang tawag niya kay Wesley. Na iinggit ako! Ang kilalang si Sunny, naiingit? What the hell!
Tinaasan ko siya ng kilay dahil hindi na siya tinuloy ang sasabihin.
"Sunny, bakit ka nandito?" 
"Ako dapat ang magtatanong niyan, bakit ka nandito?" Hindi si Alina ang sumagot sa tanong ko.
"Papunta din siya sa Coffee shop na sinasabi mo." Napatango nalang ako at pinikit na ang mata.
Akala ko masosolo ko siya, akala lang pala ulit! Habang nakapikit ay rinig ko ang bulungan nila sa isa't isa, hindi klaro sa pandinig ko ang usapan nila, kaya mas lalo akong naiinis! Anong pinag uusapan nila? Bakit kailangang mag bulongan?
Hanggang makarating tuloy sa coffee shop ay wala akong imik. Pagkapasok ko sa coffee shop ay pagpasok din nilang dalawa. Pumunta sila sa iisang table.
Ano 'to date? Hindi ko alam kong makiki upo ako o uupo nalang malayo sa kanila. Dahil ayokong hayaan na silang dalawa lang ay naupo ako don sa kanila.
Sabay pa silang tumingin sa akin nang maupo ako.
"What?" Nakataas na kilay na sambit ko. Umiling lang si Ashra at nag tawag. Si Saji ang lumapit para kumuha ng order namin. 
Nakita ko ang pagtitimbang ni Saji sa mga kasama ko. Alam kong sa tingin palang ay alan na niya kong sino ang babaeng kasama namin.
"Do you want this cake, Wesley?" Sabay pakita ko sa cake na may Mani. 
Hindi pa nakakasagot si Wesley ay nagsalita na aa Alina.
"Allergic siya diyan. Yema ang paborito niya, namin pala." Sabay tawa pa nito
Dahan dahan kong binaba ang menu sa pagkapahiya. Allergic siya aa mani? Bakit ngayon ko lang nalaman? 
Si Alina din ang omorder ng coffee ni Wesley, naiinis ako kasi bakit kilalang kilala na niya agad si Wesley? Bakit alam niya ang mga hindi ko alam?
Nakakainis!
"Bayaran mo 'to! Nagtitipid ako!" Biglang sambit ni Alina kay Wesley.
"Ang kuripot talaga" rinig kong sabi ni Wesley. Nagtawanan sila habang seryoso lang akong nakatingin sa kanila. Para akong pader doon habang masaya silang nag uusap.
Sumisikip ang dibdib ko.
Kinuha ko nalang ang tinidor ko at tinikman ang cake na nasa harap ko. Naiiyak ako, ang sakit sakit. Parang pinagmumukha sa akin na ako yung kontrabida sa love story nila.
Nagulat na lang ako nang may humila sa braso ko. It's Saji, nakapag palit na din siya ng damit.
"Let's go, doon tayo sa kabila." Sambit niya. Hindi na ako nag protesta, tumayo ako at lumipat, si Saji na din ang kumuha ng cake at coffee ko.
Naupo ako sa pwestong hindi ko sila makikita at hindi nila makikita ang mukha ko. Feeling ko kasi tutulo nanaman ang luha ko.
Yung pag-asa ko kanina dahil sa nangyare sa kotse ay bigla nalang nawala. Nanghihina ako.
Pagka upo na pagka upo ni Saji ay tinignan na niya ako ng masama.
"Walang award sa pagiging martir, wag mong galingan!" Mahinang bulyaw niya.
Nangilid ang luha sa mga mata ko. Hindi ako nagsalita at tulala lang habang nakatingin sa cake sa harap ko.
"Kong masakit na, tama na." Hinawakan niya ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. Umiling ako.
"Sana kasi madali lang. Hindi ko mapigilang puntahan siya at mag isip ng excuse para makita lang siya." 
"Ghad, Sunny! Mayaman ka, edi mag abroad ka, wag ka ngang magpakatanga, may mahal na ngang iba oh." Tuloy tuloy na sambit niya.
Umiling ulit ako. Hindi ko kaya. Gusto ko na palagi ko siyang nakikita.
"Mag hihintay ako, alam kong may mahihintay ako." Hindi ko alan kong para sa kanya yun, o pampalubag loob nalang sa sarili ko.
Tatayo na sana ako para bumalik sa kanina nang bigla akong hinila ni Saji sa kamay. Seryoso ang tingin niya sa direction nila Wes.
"Wag kang titingin." Kinabahan ako. Bakit? anong ginagawa nila?
Dahil hindi ko mapigilan ang sarili ko, tumingin ako sa kanina. Nanghina ang tuhod ko sa nasaksihan ng mga mata ko.
Hawak hawak ni Wesley ang baba ni Alina at hinahawak ang labi nito. Nakangiti pa sila sa isa't isa na parang sila lang tao doon.
"Sabing wag kang tumingin!" Na iiritang sambit ni Saji.