-MAXENE-
BUTI NA lang at hindi traffic kaya nakarating kami agad sa destinasyon namin, "Dito na ba iyon?" tanong sa akin ni Travis, tinanguhan ko lang siya at nilingon ang dalawang bata na nakaidlip sa haba ng biyahe.
"Antonio, Miguel." tawag ko sa kanila at nagising naman sila kaagad. "Nandito na tayo." nakangiting ani ko.
"Ay si Ate pala, akala ko si Nanay." natatawang kukurap kurap na sabi ni Tony na bakas ang lungkot sa mga mata niya. Bumaba na kami ng kotse at hinawakan naman ni Miguel ang kamay ni Travis na siyang dahilan kung bakit napangiti si Travis dito.
"Angela, napa bisita ka?" agad na bati sa akin ni Sister Elizabeth. Siya ang mother superior ng ampunan na ito.
"Hello po Sister," bati ko at nag mano sa kanya, "Natagpuan ko po sila sa kalsada, sana po pwede sila manirahan dito." panimula ko at kinuwento ko na rin ang masalimuot na pangyayari sa magkapatid. Nakita ko rin kung paano nahabag ang madre sa sitwasyong ng magkapatid. Napatingin si sister sa kasama ko na dahilan kung bakit nginitian nila ang isa’t-isa at mapagkumbaba na tinanguhan siya ni Travis. "Tony, Miguel, tara." sinenyasan ko ang magkapatid na lumapit at pinakilala ko ang madre sa kanila, "Siya si Sister Elizabeth. Siya na muna ang mag-aalaga sa inyong dalawa ah?"
"Dito na tayo titira kuya?" tanong ni Miguel sa kapatid na magkahawak kamay. Tiningnan ako ni Tony na may ngiti sa kanyang labi.
"Dito na kayo titira." sagot ni Sister Elizabeth sa kanila na ikinatuwa naman ng dalawang bata. Pinaubaya na ni Sister sila Antonio at Miguel sa isa pang kasamahan niya sa ampunan. I'm sure naman na maalagaan sila dito hanggang sa may mag-ampon na sa kanila.
"Salamat po ulit Sister, ha?" hinawakan ko ang kamay niya.
"Wala iyon, masaya ako at nagkita tayo ulit, matagal tagal na rin na huli tayong nagkita."
"Opo nga eh. Sorry po at naging busy ako sa school at sa trabaho." tapos bantay sarado pa ako.
Napatingin siya kay Travis at agad niya rin akong tinanong, "Bago mong nobyo?"
"Ah, kaibigan ko po." sagot ko kay sister na hindi tinitingnan si Travis.
"Sabi ni Kenzo, hiwalay na kayo. Hindi ba totoo iyon?" nag-aalala na tanong ng madre. Pati ba naman kay sister sinabi niya iyon? "Anong nangyari hija?"
Napalunok na lang ako at hindi makatingin kay sister, "Hindi ko rin po alam eh."
"Angela..."
"Napagod daw po siya sa akin. Napagod siyang ipaglaban ako. Napagod daw po siyang mahalin ako." hindi ko maiwasan na maluha habang naaalala ko kung paano niya sinabi ang mga salitang iyon na hindi ko inaasahan na marinig sa kanya. Tatlong taon, tatlong taon bakit naman ang bilis nawala noon sa amin? "Ano pa po ba ang kulang sa akin? Lahat naman po ay binigay ko na pero kulang pa rin?"
Hinaplos niya ang ulo ko at pinatahan, "Pasensya ka na at naitanong ko pa ito sa iyo. Hindi ko naman akalain na sariwa pa ang sugat diyan sa puso mo."
Umiling ako at kinukumbinsi ang sarili ko na ayos lang ako, "Baka po sadyang tama lang siya. Hindi naman po nagkakamali si Kenzo. Sa aming dalawa, siya naman lagi ang tama."
"Angela, huwag mong ibaba ng ganyan ang sarili mo," pinunasan niya ang mga luha ko na hindi ko inaasahan na bumagsak ulit mula sa mata ko. Akala ko ubos na ang luha ko, hindi pa pala. "May dahilan ang lahat. Magtiwala ka lang."
Mapait ko siyang nginitian, "Bumisita po ba siya ulit sa inyo?"
"Hindi na." sagot ni Sister.
"Ano po ang ibig ninyong sabihin?" naguguluhan kong tanong kay sister. Laging dumadalaw si Kenzo dito sa ampunan, paanong hindi na?
"Matapos niya kunin ang mga natirang gamit niya dito, hindi na siya muli pang bumalik Angela."
"May sinabi po ba siyang dahilan?"
Umiling si Sister Elizabeth na may pag-aalala sa kanyang mga mata, "Kilala mo naman ang batang iyon, magsasabi naman iyon kung ano man, pero magmula noon, hindi na siya bumalik."
Bakit naman kaya?
Biglang nag-ring ang cellphone ni Travis at nag-excuse sa amin. Lumayo siya saglit para sagutin kung sino man ang tumatawag sa kanya.
"Mukhang mabait ang binatang iyon ah." nakangiting ani Sister Elizabeth.
"Sister, kaibigan ko lang po iyon." muli kong paalala sa madre.
"Wala naman akong sinasabing kakaiba ah." minsan pilyo din 'tong si Sister eh.
"Maxene, kailangan na natin umalis." sabi sa akin ni Travis, tinaguhan ko lang siya bilang tugon at nagpaalam na rin ako agad kay Sister Elizabeth. Binigyan ko ng malaking yakap ang dalawang magkapatid. Pinayuhan ko sila na iingatan nila ang isa't isa at magpapakabait sa ampunan, tinugunan naman nila ang payo ko na may malawak na ngiti sa labi. At least kampante na ako na magiging okay sila dito.
Kinawayan ko sila nang umalis na kami sa ampunan. Tiningnan ko ang kasama ko na nagmamaneho na ngayon, "Mahilig ka pala sa bata?" puna ko para hindi ako malunod sa katahimikan naming dalawa.
"The kid just reminds me of someone." matipid niyang sagot na para bang iniiwasan niya ang topic na iyon.
"Don't tell me nagkaroon ka na ng anak?" pabiro kong tanong sa kanya at nakita ko naman na umiling siya, "Single father ka ba?"
"Shut up." napikon ko na naman ata siya. Sige tatahimik na lang muna ako. Nagrelax na lang ako sa passenger seat at tumingin sa labas, "Tumahimik ka?" tanong ng driver kong masungit.
"Sabi mo 'shut up', madali naman ako kausap." I crossed my arms. Sa totoo lang inaantok ako alam ko naman na malayo layo pa ang biyahe namin pauwi.
"So nagka-boyfriend ka na pala?" tanong niya sa akin.
"Chismoso." I hissed.
"Si Kenzo Mihara iyon, hindi ba?" binalikan ko siya ng tingin.
"Kilala mo si Kenzo?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.
"Well, we used to be schoolmates noong high school." ano ba ‘tong taong ito, paputol putol magkwento. Kainis!
"But you do know him, right?"
"Yes."
"Naging close ba kayo?" muling tanong ko.
Umiling siya, "Not quite."
"And so, now you know, so what naman?" wala naman atang patutunguhan ang pag-uusap namin na ito.
"Aren't you going to ask the right question?" pilyo niyang tanong sa akin.
"Wala na ako sa mood Travis, mag drive ka na nga lang diyan." tanging sagot ko sa kanya bago pa ako mapikon, badtrip siya. Pumikit na ako at sinubukan umidlip.
Nagising na lang ako nang alugin ako ni Travis. "Wake up we're here."
This place looks familiar, wait a minute. "Why are we here at your place?"
"Your Mom called me earlier telling me na hindi pa tapos yung arrangements sa condo mo, kaya dito ka na muna magpalipas ng gabi."
"No fucking way." niyakap ko ang sarili ko, mamaya kung ano pang balakin niyang gawin sa akin, mamaya maulit pa yung nangyari noong araw na iyon.
"Tch. Arte, masyado ng gabi, may pasok pa ako bukas. Kung mag-iinarte ka bahala ka dyan." ani niya at nauna na sa akin maglakad.
Wala akong nagawa kundi ang habulin siya, "May pasok ka pa? Saan? I'm sure college ka na, what course? Can I go to your school tomorrow?"
Nasa elevator na kami, "Ang daming tanong." he muttered clicking PH.
"You know, I really want to go to school, but since third grade Mom stopped letting me go to school. Since then, homeschool na ako. Though noong high school, nakakapasok din naman ako sa school pero limited time lang, wala pa akong classmate. Napaka-private ng lessons ko, kaya I miss going to school and meet different people." Tumigil na ang elevator pero si Travis hindi pa rin nagsasalita. Gusto lang talagang makita kung saang university siya napasok, "Hey, can I go to your school, please, please, please, please."
He grunted with frustration, "Fine! Just stop. Okay?"
"Yay!" I almost squeaked, raising both of my hands with excitement, "So anong course mo?"
"Law. I'm taking law." he answered hiding his amusement from my reaction earlier or maybe I'm just imaging things.
"Wow naman," tumango tango ako, "Future Attorney Travis Joseph Hayes. It has a good ring to it."
Napailing naman siya na natatawa sa hindi niya inaasahang marinig sa akin. Pumasok siya sa kwarto niya at lumabas din kaagad na may dala dalang white shirt, "Wear that when you sleep, yung guest room nasa kabila." pagtuturo niya sa pintuan na katabi ng music room.
Who would have thought, may guestroom pala dito, eh bakit nung unang gabi na natulog ako dito, sa kwarto niya ako nagising?
Odd.
FEEL FREE TO FOLLOW HANNAHREDSPRINGWP ON FACEBOOK FOR FURTHER UPDATES AND MORE STORIES.