Makipot ang pinapasukan naming daan. Hindi din sementado kaya bahagyang umuuga yung van.
"Dahan-dahan, Derrick." ani Joshua na naka silip sa pagitan namin ni Derrick.
Sabi ni Joshua, malapit na kami sa rest house. Kailangan lang namin baybayin itong makipot na daan para makarating kami sa doon. Wala na kasing ibang daan bukod dito at tama nga ang kwento ni Henry, nasa pagitan nga ng bundok at ng dagat ang resthouse nila Joshua.
Kung titingin ka sa gawing kanan ay matatanaw na agad ang dagat, habang sa kaliwa naman ay ang mga matatayog na puno. May maliit na ilog pa nga kami na nadaanan kanina. Kung mag kaka-oras ako mag isa ay pupuntahan ko 'yon.
"Yes, nandito na tayo!" excited na wika ni Henry.
Inilibot ko ang paningin habang unti-unting pina-park ni Derrick yung sasakyan. Una kong nakita ay ang naka-park na dalawang sasakyan na siyang minaneho nina Jackson at Sebastian.
Kami nalang pala yung hinihintay.
Pag kababa ko ng van ay halos lumuwa ang mata ko sa ganda ng rest house nila Joshua. Halos nakalimutan ko ang pagod ko ng salubungin kami ng preskong hangin at amoy ng mga puno. Sobrang sarap sa pakiramdam na mapalibutan ulit ng kalikasan. 
Hindi ito isang malaking mansion gaya ng nasa imahinasyon ko kanina. Tatlong bahay ang nakikita kong nakatayo dito. Ang isang bahay na nasa gawing kanan ay elevatade mula sa lupa. Kailangan mo pa humakbang ng ilang baitang bago ka makapasok. Pinag halong wood at cement ang gusali nito na syang tumerno sa mga puno sa paligid. Ang isang bahay sa gawing kaliwa naman ay kabaliktaran nitong nasa kanan. Pure cement at mas malaki ito kumpara doon sa nauna. Pinag halong puti at itim at moderno ang disenyo ng bawat kanto nito, habang ang nasa gitna naman ay ang kitchen at dining area. Malawak at saktong sakto lang para sa amin. Purong gawa sa kahoy ang dingding at bubong, may sliding door, medyo smokey ang salamin kaya hindi gaanong tanaw ang nasa loob. May tent din sa tabi non at may fire place.
Hindi ko mapigilang hindi mamangha habang nililibot ang paningin sa paligid. Para bang wala ako sa Pilipinas.
"Ang ganda naman dito, Joshua!" rinig kong puri ni Derrick.
Nauuna silang mag lakad sa akin ngayon. Si Joshua ang nasa unahan at ginigiya kami patungo sa puting bahay.
"Grabe, buong akala ko ay mansion ang bubulaga sa atin." ani Jake habang nililibot nadin ang paningin.
"Dissapointed? Sorry, ha?" sarcastikong tugon naman ni Joshua sa unahan.
"Gago, I mean.. This is briliant, you know? Ngayon lang ako nakakita na nakabukod sa bahay yung kitchen at dining area."
"Meron pa din namang kitchen sa loob ng rest house, hindi na nga lang ganong kalaki. Sinadya din kasi ni Mom na ibukod ang kitchen at dining area. Ayaw nya kasi ng makalat sa bahay pag may gathering kami."
Nakita naming lumabas si Daniel. Nakaharap sa phone at nang makita kami ay huminto.
"Oh, nandito na sila!" 
Nilapitan niya kami at ang una nyang ginawa ay ang kunin ang duffel bag ko. 
"Ako na dito." aniya. Tatanggi pa sana ako pero nung nakangiti niyang kunin yung bag ay hindi na ako naka-alma.
"Salamat,"
"Nasa loob na pala sila, kanina pa kami nag hihintay." bumaling si Daniel kay Joshua "Nakasalampak na yung iba dahil sa pagod sa byahe."
"Hindi pa kayo pumipili ng kwarto nyo?" si Joshua.
"Talagang hinintay namin kayo para mapagdesisyunan kung saan matutulog yung iba, syempre, sa inyo 'to. Tyaka isa pa.." bumaling siya sa akin kaya nag taas ako ng dalawang kilay "Papiliin muna natin si Jin bago kami pipili ng sa amin."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Daniel, bakit kailangan ako unang mamimili ng kwarto? Sampid lang naman ako dito!
"Nako, kahit saan okay lang sakin." nahihiya kong tanggi. 
"Okay lang, sanay naman kami sa lapag matulog." 
Bahagya akong mapatalon ng maramdaman ko ang kamay ni Derrick sa balikat ko.
Act normal. Kasasabi mo lang yan kanina!
"Oo nga, tyaka baka patayin kami niyang kapatid mo pag hinayaan ka naming sa sala matulog." ani Henry.
Bahagya akong nakaramdam ng hiya. Bakit feeling ko ang paimportante ko dito? 
"Sa loob nalang natin pag usapan yan." 
Sinundan namin si Joshua sa puting bahay kung saan lumabas si Daniel kanina. 
"Para kayong nasalanta ng bagyo, ah." biro ni Henry ng maabutan namin ang iba na halos nakasalmpak na nga sa sahig na nilatagan ng carpet. 
Mukha lang palang malaki sa labas pero sakto lang ang laki dito sa loob. May dalawang sliding door na gawa sa kahoy na sya sigurong kwarto. Malawak ang tanggapan. May flat screen TV na nakadikit sa pader. May japanese table sa bandang gilid. May mga abstract painting sa dingding pero wala masyadong muwebles na naka display. Sinadyang wag lagyan para mahigaan din ang parteng ito.
"Nakakapagod kaya yung byahe!" si Stanley na naka-unan sa binti ni Sebastian.
Nag tanggal ako ng sapatos bago ako pumasok at naupo sa tabi ni Vernon.
"Sha, mag decide na kayo kung saan kayo pu-pwesto." pauna ni Joshua habang nakatayo sa gitna. "May dalawang kwarto dito, sa upper house naman merong tatlo pero bago kayo mamili papiliin muna natin si Jin" sabay baling ni Joshua sa akin kaya nag tinginan silang lahat sa gawi ko.
"K-kahit saan nalang ako. Nakakahiya.." 
"Ilagay nalang natin sya doon sa walang maiingay.." suhesyon ni William.
"Tama, tutal mas priority naman natin yung mga sensitive sa pag tulog." si Sebastian. "Baka di 'yan makatulog pag nahalo kina Henry."
"Bat parang ako lang yung maingay dito?"
"So, Adam, Jake and Jin sa kwarto doon sa upper house."
"Pwede naman kami mag tabi nalang ni Ji-"
Napigtas ang sasabihin ni Jake ng sabay-sabay umalma ang mga ka-grupo niya.
"Wala ka bang tiwala sa amin sa kapatid mo, Jake?" ani Matthew. Tumayo sa pag kakahiga.
"Hindi lang ako sanay na walang katabi at oo!"
"Then dito sa main house? Sino mag o-occupied ng kwarto?"
This is so chaotic. Halos hindi ko na masundan dahil sabay-sabay silang nag sasalita.
"Si Daniel na sa kwarto." ani Owen, napa "Yes" naman ang bunso nila.
"Ikaw, Owen?" tanong ni Joshua "San mo gusto? Dito o sa upper house?"
"Dito nalang."
"Okay, it's settled. Sumunod nalang sa upper house yung mga gusto doon at maiwan yung mga gusto matulog dito." 
Lumabas  na kami ng sabay ni Adam para mag tungo na sa kabilang bahay. Kinuha nya ang bag na dala ko bago naunang nag lakad.
Ang mga nakasunod ngayon samin ay sina Sebastian, Vernon, Matthew, Jake, William at Jackson habang ang iba naman ay naiwan sa main house. Hinintay ko pa kung lalabas siya pero mukhang hindi na.
"Hindi kaya magiba yung bahay sa kabila?" sabay lingon din ni Sebastian sa pinang galingan namin. "Puro maiingay yung mga nandodoon, e."
"Worried ako kay Owen baka hindi kayanin ang ingay." natatawang dagdag ni Jackson.
Natawa ako sa sinabi nila dahil tama nga naman sila. Halos ang mga naiwan doon ay ang mga maiingay. Isa din sila sa mga dahilan kung bakit walang boring na araw sa kanila.
Sa tagal ko na silang kilala ay alam ko na ugali nilang lahat. Kabisado ko na din halos lahat ng kilos nila kaya kung may problema ang isa, nalalaman ko agad. May mga bagay pa din naman akong hindi alam sa kanila, of course. Yung mga bagay na hindi ko na sakop. Hindi ko naman sila madalas kasama para malaman pa lahat ng 'yon. 
Natawa ako sa sarili ko dahil nung una, takot ako sa kanila. Sino ba naman ang hindi matatakot kung mag uwi si Jake ng isang batalyon sa bahay? 
"Dala ko yung digi-cam na hinihiram mo." 
Nandito na kami ngayon sa loob ng upper house kung saan kami mamamalagi. Pinag halong maroon at puti ang pintura sa loob. May isang makipot na pasilyo mula sa pintuan bago makarating sa mismong tanggapan. Ang sahig ay gawa sa kahoy. May tatlong pinto na syang paniguradong kwarto, ang isang glass door ay entertainment room at gym at sa dulo ay ang maliit na kitchen. Malawak ang sala at walang kahit anong naka display. Tanging ang mga comforter lang na hihigaan nila ang nandoon.
"Thanks!" inabot ko ang digi-cam kay William. Sinabihan ko kasi siya na dalhin niya yung digi-cam nya pumayag naman siya.
"Ano pala ang gagawin mo dyan?" inayos nya ang eye glasses nya at tyaka niya ako pinanood sa pag kalikot sa digi-cam niya.
Napangiti ako. "Basta!" 
Sayang ang ganda ng lugar kung walang magagawang ala-ala kaya naisip ko na habang nandito, kukunan ko ng video lahat ng pwede naming gawin. 
Panigurado ay may kanya-kanya din silang agenda at hindi naman palagi ay kasama ako.
Pinasok ko ang mga gamit ko sa kwarto ko. Sakto lang ang laki ng kwarto. Walang kahit ano doon maliban sa maliit na cabinet at kama. Kahit maliit ay sobrang cozy parin.
"Huy, nag papahinga kayo?" rinig kong boses galing sa sala kaya lumabas ako para tignan kung sino 'yon.
He change his clothes.Wearing a oversized v-neck tshirt and a sweat pants, Derrick didn't seem tired from the trip. 
"Tara sa dagat, huy! Mamaya na kayo mag pahinga pag kakain ng lunch," pag kukumbinsi niya pa sa mga ka-grupo.
"Si Jin nalang yayain mo, pagod ako." 
Napatingin sakin si Derrick nang sabihin iyon ni Adam. 
"Hindi kaba napagod sa byahe?" he sound concern.
Sa totoo lang ay medyo pagod ako pero kaya ko pa naman. Gayong hindi mainit sa labas ay ngayon ko sisimulan ang kumuha ng video. Tamang tama ang dagat.
"Hindi pa naman. Wait lang ha? Give me a sec.."
Pumasok ako sa kwarto para mag palit. Isang pastel pink crop top na long sleeve ang napili kong suotin. Hindi na ako nag palit sa pang baba dahil baka matagalan pa ako. Bitbit ang digi-cam ay lumabas na ako ng kwarto.
"Ikaw Jake?" tanong ni Derrick sa kapatid ko.
"Mamaya nalang ako..matutulog muna ako.."
"Jack, ikaw? Ayaw mo?"
"Susunod ako, ayusin ko lang tong mga gamit ko"
"Seb- ay tulog na?"
Naabutan ko pa siyang kinukumbinsi ang mga kaibigan pero nang makita niya ako ay agad din siyang tumingin sa akin.
"Tara?"
Ngumiti ako at tumango.