Chapter 6
WARNING: SELF HARM
HINDI MAPAKALI si Natalie, gusto nyang puntahan ang kwarto ng kapatid at kausapin 'to, gusto nyang dalhan ng pagkain ang kapatid dahil hindi 'to kumain simula kanina.
"I hope she's okay." bulong nya habang naka tingin sa kisame ng kanyang kwarto.
Nag dadalawang isip sya kung lalabas ba sya sa kanyang kwarto para kausapin ang kapatid, pero may sumasagi sa isip nya na magagalit lang 'to o hindi kaya sigawan na naman sya ng kapatid.
Sa halip na mag dalawang isip, Natalie left her room and went to the kitchen.
Nang makatapak ang paa nya sa kusina, nakapatay ang ilaw, kaya naman binuksan nya 'to para makita ang kabuoan ng kusina.
But she was surprised by what she saw.
"Beatrix! Anong sa tingin mo ang ginagawa mo!" sigaw ni Natalie at inagaw ang matulis na bagay na hawak ni Beatrix.
"Are you okay!?" nag aalalang tanong nya sa kapatid, si Beatrix naman ay tahimik lang na pinag-mamasdan ang dugo na umaagos sa pulso nya.
"Alam kong masakit ang nararamdaman mo ngayon, because you and daddy had a fight earlier, but don't do it to yourself!" galit pero halata parin ang pag-aalala sa boses ni Natalie.
Natalie placed the sharp blade on the glass table and took out a first aid kit. Mang makuha ang first aid kit, marahan nyang hinugasan ang palapulsuhan ni Beatrix sa lababo.
Wala syang narinig na kung ano sa kapatid, bagkus ay tahimik lang 'to.
"Are you okay? Why did you do this?" mahinahong tanong ni Natalie matapos nyang hugasan ang palapulsuhan ni Beatrix na may bahid na dugo, hindi naman nag salita ang kapatid. Mabuti nalang at hindi gaano kalalim ang pag-kakahiwa.
She put medicine on Beatrix's wrist and bandaged it.
"Thank you..." wika ni Beatrix, narinig nya ang pag piyok ng boses nito at kapagkuwan ay humikbi ang kapatid.
Beatrix hugged her.
"Shhh don't cry please... I'm here, nandito lang si ate kahit anong mangyari... You can talk to me, I'll listen to you, but please don't hurt yourself." kapagkuwan hindi rin mapigilan ni Natalie ang kanyang emosyon.
"Thank you... Sorry kung palagi akong galit sayo, your lucky even if your adopted... I'm jealous about you— your so kind ate.... I'm so sorry." patuloy ang pag hikbi ni Beatrix habang mahigpit ang yakap nito kay Natalie.
"I'm here.. shhh don't cry, nandito lang si ate.." bulong ni Natalie at hinaplos ang buhok ng kapatid.
"I'm p-pregnant.." bulong ni Beatrix, tama lang para madinig ng dalaga.
Natalie was surprised by what she heard, so she blinked a few times to see if what she heard was true. Pero hindi binawi ni Beatrix ang sinabi nya, so it means totoo nga 'to.
Humiwalay si Natalie sa pagkaka-yakap, at hinawakan nya ang dalawang balikat ng kanyang kapatid.
"Y-your lying right?" napapailing na pag kumbinsi ni Natalie kung nag sisinungaling lang ba ang kapatid.
"N-no, I'm not lying ate, I'm 2 weeks pregnant, the other day my boyfriend broke up with me, and earlier I had sex with another man because I was hurt, because he broke up with me.... Ate I'm a slut..." umiiyak na wika ni Beatrix.
Habang si Natalie naman ay natulala sa kawalan at pilit kinakabit ang mga salitang binitawan ni Beatrix, sa kanyang isipan.
"W-why? Your only 1-17." bakas sa boses ni Natalie ang pagka-magha sa mga sinabi ni Beatrix.
"I'm so sorry ate... Sorry, ang tanga-tanga ko! Ang landi ko! I'm a slut!" napasabunot ni Beatrix sa kanyang sarili, pinigilan naman sya ni Natalie at muling niyakap.
"No, your not, please.. stop hurting yourself." sa ngayon ay tuluyan nang umiyak si Natalie.
She blames herself for neglecting her sister, because it is the sister's responsibility to watch over their younger sister. She blames herself for why Beatrix is ​​pregnant. Sinisisi nya ang kanyang sarili kahit hindi nya naman 'to kasalanan.
Ganyan ang ugali ni Natalie, even if it's not her fault she blames herself.
MAAGANG NAGISING si Blade dahil may trabaho sya ngayon, bumangon sya sa kanyang kama at nag tungo kaagad sa kanyang closet para mag hanap ng masusuot.
He heard his cellphone vibrate, kaya naman kinuha nya 'to at binasa kung sino ang nag text sa kanya.
'Si Klaus 'to, tang'na nahulog phone ko sa dagat. Anyways, I'll go to your office later, I'll give a folder, study the details about Ogrez group.'
Kumunot naman sandali ang kanyang noo at nag tipa ng i-rereply.
'Just come to my office at 10:00 am.'
Mabilis din naman syang nakatanggap ng mensahe galing sa kaibigan.
'Yeah, and I have a news from Z, Bloody and Ogrez group are planning something. Mukhang mahihirapan tayo.'
Matapos mabasa ang mensahe galing kay Klaus, nag tipa ulit sya.
'We can do this, we can bring down two groups, wait are you gay?'
Saglit syang natawa sa reply nya kay Klaus.
'Fuck you, moron.'
He chuckled, hinagis nya ang cellphone nya sa kanyang kama, at kumuha ng towel at isinukbit nya 'yon sa kanyang balikat, at diretsong pumasok sa loob ng cr.
While Blade is taking a bath, he thinks about what will happen to the Charity ball, whether he will bring a katana in case something bloody happens or whether he will bring a woman to flex.
"Damn? Ano bang iniisip mo Blade?" he tsked.
After taking a bath, he was wearing his office suit, sinuot nya rin ang kanyang necktie at humarap sa hindi gaano' kalaking salamin.
Medyo humahaba na rin ang buhok nya, pero wala na syang plano pagupitan 'to, mas bumabagay sa kanya ang medyo mahabang buhok.
Nang maihanda ang sarili, kinuha nya ang kanyang briefcase, pati narin ang cellphone nyang ihinagis nya kanina sa kanyang kama, at tuluyang lumabas sa loob ng kanyang kwarto.
He didn't eat breakfast, hihinto nalang sya sa restaurant ni Raizer at doon nalang mag a-almusal.
Nang huminto ang sasakyan nya sa restaurant ng kaibigang si Raizer, diretso syang pumasok sa loob nito. Binabati pa sya ng ilang empleyado, samantalang snob lang ang ginagawa nya.
Hinanap naman kaagad ng mga mata nya ang gusto nyang makita sa restaurant na 'to, sandaling kumunot ang noo nya nang hindi nya makita ang hinahanap.
Nag hanap sya ng pwesto na mauupuan, doon ulit sya pwemesto sa malapit sa restroom at baka nag baba-kasakali na makita nya ulit ang kanyang hinahanap.
Kinse minuto's na syang nakaupo pero hindi nya makita ang gusto nyang makita. Kaya naman nabugnot sya at nag tungo sa counter para mag tanong.
'Fuck? Nasisiraan na ata ako ng ulo' wika nya sa isipan habang papalapit sa counter.
"Hey." ani nya sa waitress na nasa counter at naka upo sa stool chair.
"Good morning po sir." the woman greeted him, tumango lang sya.
"Uh, may I ask if Natalie is here?" he directly ask the waitress.
"Wala po sya ngayon sir, tumawag po sya sa manager na baka mamayang tanghali daw po sya makakapasok." sagot naman ng waitress.
Napaisip sandali si Blade.
"Why? What's the problem? Does she have a problem?" interesadong tanong ni Blade.
"No sir, wala po syang problema, ang pag-kakaalam ko, about po siguro sa step sister nya kung bakit wala sya ngayon. Pero hindi ko po alam ang dahilan, 'yon lang po ang sinabi ng manager." paliwanag nang waitress, napatango-tango si Blade.
He lost his appetite, so he left Raizer's restaurant and went to the parking lot and got in his car. He took a cigarette stick and lit it.
"Is she okay?- fuck? why do I care for her? i don't care about her, yes i don't care, i don't care about all women." may pagka inis na wika nya.
Inilagay nya sa bibig ang sigarilyong sinindihan at higop at buga ang ginawa nya.
"OKAY KA NAMAN BA?" nag-aalalang tanong ni Natalie sa kapatid na naka higa sa kama, kakauwi nya lang galing pharmacy store, she bought medicine for her sister because her sister felt dizzy.
"Thank you ate, kahit naging maldita ako sayo noon, nandyan ka parin para alagaan ako." bakas sa boses ni Beatrix ang pagka paos, dahil siguro sa pag-iyak nito.
"It's okay, your my sister, kaya dapat lang na alagaan kita." ngumiti sya para naman gumaan ang loob ng kanyang kapatid.
"But.. our parents, I think magagalit sila kapag nalaman nilang buntis ako, I was only 17, and I got pregnant right away... This is not right, it is okay ate? Can I just abort the bab-" Natalie cut her words.
"No! it's not right to abort a baby, that's wrong.. that's wrong in the eyes of our God. Kahit anong mangyari, nandito lang ako Bea, hindi kita pababayaan.." muling niyakap ni Natalie ang kapatid matapos nyang mag salita.
"But.. mommy and daddy will get mad." mahinang wika ni Beatrix.
"No, gagawa ako ng paraan para hindi sila magalit sayo, I'll do everything Beatrix, as long as ... as long as you don't abort the baby." tumango naman si Beatrix sa sinabi ng dalaga.
"Yes ate, I'll promise.." matamis silang ngumiti sa isa't-isa.
Binantayan muna ni Natalie na makatulog si Beatrix, bago sya lumabas sa loob ng kwarto nito, pag labas nya ng kwarto ng kapatid, nakita nya naman si manang carol, kaya gulat ang naging reaksyon ng matanda.
"Anong nangyari? inaway ka nanaman ba ng maldita mong kapatid?" nag-aalalang tanong sa kanya ng matanda.
"Hindi po manang, nag usap lang po kami— sige po ba-baba lang po ako sandali." tumango naman si manang carol sa huling sinabi ni Natalie.
Iniiwasan nyang madulas at mag sabi ng totoo sa matanda, she knows they're close to each other, and she's telling her secret to manang carol,
but she's not ready to tell Beatrix secret, siguro hindi 'to ang tamang oras at araw para mag kwento kay manang carol.
Hindi rin sya pumasok ngayong umaga, she just called her manager earlier that her sister was sick and there was no one to watch over her sister. Siguro half day nalang ang pasok nya, kung sakaling okay na ang pakiramdam ng kanyang kapatid.
She also can't leave her sister, at baka saktan na naman nito ang sarili. Natatakot si Natalie, at alam nyang si-sisihin nya ang kanyang sarili kung sakaling may mangyaring masama sa kapatid.
Pero sisiguraduhin nya munang maayos ang pakiramdam ng kanyang kapatid para makapag half day sya mamaya. Kailangan nya rin mag isip ng mga bagay na sasabihin para sa magulang.
Lalo na at buntis si Beatrix.
Natalie is nervous and Mr and Mrs Lagazpi may be permanently scold and mad with Beatrix.
Pero sa gitna ng lahat, hindi sya nakaramdam ng galit kay Beatrix, hindi nya 'to sinumbatan, sa halip na inalo nya ang kapatid.
But Natalie is scared, and maybe ... and maybe Beatrix will hurt herself again .. Natalie can't forgive herself in case something bad happens to her sister, at sa batang dinadala ni Beatrix sa kanyang sinapupunan.
But of course we should just stay positive, because Natalie is a positive person, and she shouldn't overthink.
Malapit nang mag tanghalian, kaya naman tinulungan ni Natalie si manang carol na mag hain, tatlo lang sila sa loob ng bahay, si manang carol, si Beatrix at sya.
Nang matapos mag hain, nag tungo si Natalie sa kwarto ng kapatid para ayain 'tong kumain, pag pasok nya naman sa loob ng kwarto nito, mahimbing parin 'tong natutulog, kaya naman marahan nya 'tong ginising para sabay silang kumain.
Because it is bad for a pregnant woman to be hungry.
"Ate..." matamlay na wika ni Beatrix at niyakap sya sa beywang ng kapatid, hinaplos nya naman ang buhok ng kapatid.
"Are you okay? we should eat downstairs." mahinahong wika ni Natalie.
"Okay.. but ate, can we talk later?" malambing na usal ng kanyang kapatid, kaya naman tumango sya.
"Yes, we can talk later, makikinig ako sa lahat ng sasabihin mo, basta kahit anong mangyari, nandito lang si ate... Pwede mo akong kapitan kung sakaling hindi mo na kaya." muli syang ngumiti sa kapatid.
"Thank you sister, even though I was mean to you before, you are still there for me.. mahal kita ate." nag simula na namang humikbi si Beatrix matapos mag salita.
"Shh, please don't cry okay?" malambing na wika ni Natalie at pinunasan ang mga luhang tumulo sa mga mata ng kapatid.
No matter what happens, whether you are adopted or not, we need to help each other, because time, days and years are short, we need to be responsible and kind to everyone.
Mayaman ka man o mahirap, lahat tayo ay pantay-pantay.
Kung may galit ka man sa kaibigan, magulang o kapwa mo, it's better to forgive them, dahil hindi natin kailangan mag tanim ng galit para sa isa't-isa.
Life is too short.
.