Chapter 1
ALAS OTSO pa lamang ay gising na si Natalie, ngayon ang araw na mag hahanap sya ng trabaho. Kahit anong trabaho ay gusto nyang pasukin, makalayo lang sa loob ng pamamahay na tinutuluyan nya ngayon.
Tatlong taon din ang lumipas, hindi parin sila nakakapag ayos ni Beatrix, kahit humingi sya ng tawad ay wala naman 'tong pakialam sa kanya. Binabaan nya na ang ego nya, miski wala syang kasalanan ay humihingi parin sya ng paumanhin.
It's been 3 years since their last fight. But they are still fighting, as usual, but it is not bad, palagi lang syang sinisigawan ni Beatrix, kahit wala naman syang ginagawa, kaya naman inilalabas nya nalang sa kabilang tainga ang masasakit na salita na lumalabas sa bibig ng hindi tunay na kapatid.
Wala naman syang magagawa, kundi manahimik nalang.
"Sigurado kaba anak na mag hahanap ka ng trabaho? Do you want us to just assign you to the company?" tanong ng kanyang kinikilalang ina, nang mag tungo sya sa sala.
"Hindi na po mommy, mas mabuti narin po yung napapagod ako, gusto ko rin pong ma-experiece ang mga bagay-bagay." magalang na wika nya sa ina.
"Hindi parin ba kayo nag kaka-sundo ni Beatrix? Gusto mo bang kausapin ko sya para magka ayos kayong dalawa?" mabilis naman syang umiling.
"It's okay mommy, sanay narin naman po ako sa kanya." ngumiti sya para sakaling gumaan ang loob ng kanyang kinikilalang ina.
"Hindi ko rin alam kung bakit ganoon ang ugali ng batang 'yon." napailing-iling nalang si Mrs. Legazpi sa kanyang sinabi, ngumiti naman si Natalie.
As they were talking, Beatrix suddenly arrived. Beatrix rolled her eyes at Natalie, umagang-umaga nakabusangot ang mukha nito.
"Good morning mommy!" bati ni Beatrix sa kanyang ina at niyakap 'to, hinila rin ni Beatrix ang braso ng ina para mag tungo sa hapag-kainan. Sumunod naman sya at tahimik na naupo.
Manang Carol was preparing breakfast at the table, so Natalie helped her, tumangi naman si manang carol sa ginagawa ni Natalie.
Ganito kasi palagi si Natalie, hindi nya maiwasan na tumulong din sa gawaing bahay, kahit na mayroon namang katulong, hindi sya sanay na wala syang ginagawa.
That's why the couple Mr and Mrs Legazpi are happy with her, maliban nalang sa demonyita nilang anak.
Matapos nilang kumain, umalis naman na ang mag asawa at nag tungo sa kompanya nito, habang si Beatrix naman ay pumasok sa school, kaya naman sya at si manang carol nalang ang natira sa loob ng bahay.
Naligo na sya para preparado na sya na mag hanap ng mapapasukan.
After graduating from college, she worked in the company of the couple Mr and Mrs Legazpi, but she didn't stay there for long because the work at the company was very difficult, 2 years syang tumagal sa kompanya ng mag-asawa. So she looked for a job.
Nakahanap din naman kaagad sya ng trabaho matapos nyang umalis sa kompanya ng mag-asawa, she worked as a veterinarian, because she graduated from college and the course she took was compatible with being a veterinarian. Pero 2 years lang din ang tinagal nya sa kanyang trabaho.
Natalie had trauma back then, because a dog bit her leg, mabuti nalang at mabilis syang isinugod sa hospital. Kaya naman hindi nya na pinag patuloy ang kanyang trabaho.
And now she is looking for a job, dahil hindi naman habang buhay ay aasa sya sa taong umampon sa kanya.
Matapos nyang mag bihis ng pormal na kasuotan, sinuklay nya ang kanyang buhok na hanggang leeg ang haba, she also put a white clip in her hair, to make it look pleasant.
Kinuha nya rin ang mga requirements na mayroon sya sa pag-aaply para sa trabaho.
When Mr and Mrs Legazpi adopted her, the couple did not change her last name. Para daw memorable ang apelyido para sa kanya.
She was very lucky because the couple who adopted her were kind.
Nag paalam sya kay manang carol na aalis sya, bago sya lumabas ng kanilang bahay. Mag t-taxi nalang sya, dahil hindi naman sya marunong mag maneho ng kanilang sasakyan.
KINUHA NI BLADE ang kanyang cellphone na kanina pa nag ri-ring, sinagot nya ang tawag at itinapat 'to sa kanyang tainga. Nagising sya sa tunog ng kanyang cellphone.
"What?" may bahid na inis sa kanya boses dahil inistorbo ng taong 'to ang kanyang masarap na tulog.
"Fuck you, I just want to say that we have a meeting tonight at the base, I didn't tell you yesterday, dahil mashado akong busy." ani ng nasa kabilang linya.
"Yeah." tipid na ani nya, then the call ended.
Nawala na tuloy ang antok nya, kaya naman bumangon sya at nagtungo sa banyo para maligo. He remembered that he had a meeting later.
After he took a bath, he wore an office suit, he also wore his wrist watch that he bought from Italy. May business meeting kasi sya sa Italy, that's why he bought a watch, he bought the most expensive one, because he doesn't care about money.
Matapos ihanda ang kanyang sarili, lumabas sya sa kanyang sariling bahay at pumili ng sasakyang gagamitin papunta sa lugar kung saan gaganapin ang meeting nya kay Mr. Navidad.
He went to an expensive restaurant, pag-mamayari 'to ng isa sa mga kaibigan nya, so they just set up their meeting here because they would only talk for a while. Tsaka malapit lang din 'to sa kanilang kompanya.
When he entered the restaurant, he saw Mr. Navidad, kaya naman nilapitan nya 'to at naupo.
"Morning Mr. Suarez." bati sa kanya ng lalaking kaharap.
"Morning." tipid na ani nya, pinatong nya ang nakasiklop nyang mga kamay sa lamesa at hinihintay na mag salita ang kaharap.
They talked about sales promotion and Mr. Navidad gave money for the budget. Mabilis namang na-deposit ni Mr. Navidad ang pera sa bangko ni Blade.
Their quick conversation also ended, umalis narin si Mr. Navidad, samantalang naiwan naman si Blade sa loob ng restaurant ng kaibigan. Nakalimutan nyang hindi pa pala sya nag a-almusal.
He ordered food that could be eaten for breakfast. Habang kumakain sya, nakita nyang may umupo sa kanyang tabi.
It's Raizer.
The owner of this expensive restaurant.
"Hey bro." wika nito ng kaibigan, tiningnan nya lang 'to at nag patuloy sa pagkain.
"May meeting mamaya sa base." dugtong ng kaibigan.
"Yeah, I know." ani nya at uminom ng orange juice.
"Wala akong pambayad ngayon, I don't have any cash right now." sumimangot naman ang kaibigan ng marinig ang kanyang sinabi.
"Kailan kaba nag bayad? You are just the same as Eliazar, Klaus and Caesar. Fuck you all." sarkastikong wika ni Raizer.
"It's okay, mayaman ka naman." sagot ni Blade at saglit na ngumisi.
He also left after he ate, he went to the company, to do work shit. Palagi naman ganyan ang ganap sa buhay nya, minsan sa tuwing umuuwi sya galing trabaho, he goes to his friend Klaus bar, he looks for women there to spend time or he can't take them to bed.
That's what Blade does when he's bored.
Maluwag ang schedule nya ngayong araw, he only signed the papers given by his secretary, at 1:00 PM he had a meeting for a while and at three o'clock he also went home.
Buong araw hindi nya nakita ang magulang nya, he also doesn't want to see them. Siguro hindi lang sya nasanay na makita ang mga 'to, because since he was a child he has not been close to his parents, only his yaya linda take care of him.
But now they only see each other once, because he has his own house and he doesn't go home to his parents' house. Huling punta nya sa kanilang bahay noong nakaraang pasko, at ngayon hindi na ulit sya umuwi doon.
When he got home, he immediately went to his mini bar and opened a bottle of whiskey, kumuha din sya ng shot glass at nag salin dito ng alak at mabilis 'tong ininom.
Hell day.
He stayed in his mini bar for a while to drink some whiskey, then he went into his room.
Naupo sya sa kanyang kama at niluwagan ang suot nyang necktie, hinubad nya rin ang kanyang suot na sapatos at inilagay lang nya 'yon sa gilid ng kanyang kama. He took his glasses from his side table and put them on, he took the book about economics and he lay on his bed and read the book.
Pinalipas nya ang oras sa pag-babasa ng libro, this is what he does whenever he is bored or has nothing to do.
KANINA PA nag hahanap si Natalie nang mapapasukan na trabaho, pero wala talaga syang mahanapan, she would have a job now but she rejected the offer of the woman she talked to earlier.
Dapat lang na tanggihan nya ang alok ng babaeng 'yon, because when you work at the bar, sometimes something bad happens or people touch you inside the bar, o baka mabastos ka.
4:00 pm na at hanggang ngayon wala parin syang nahahanap na trabaho. Until she saw a restaurant, inayos nya muna ang kanyang sarili, before she has the courage to enter the restaurant.
Kinakabahan naman sya dahil mukhang mamahalin lahat ng makita nya sa paligid, nag-sisi sya dahil pumasok sya sa loob, pero hindi na sya pwedeng umatras pa, kailangan na nyang mag trabaho, she wants to get tired.
"Good afternoon, can I talk to the manager of this restaurant?" lakas loob at magalang na pag-kakatanong ng dalaga sa babaeng nag pupunas ng lamesa, tumingin 'to sa kanya at ngumiti.
"Magandang hapon din ma'am, andyan po si Ms. Anne ang manager namin, ano po ang kailangan mo sa kanya?" tanong ng babae.
"Uh, gusto ko sana mag apply dito sa restaurant." direktang sabi ni Natalie at ngumiti ulit sa babae, mabilis naman na pinagmasdan sya ng babae, mula ulo hanggang paa.
"Ikaw ma'am mag a-apply? Mukhang hindi bagay sa'yo maging waitress ma'am, ano po bang natapos nyo?" tanong ng babae at patuloy parin ang pagtingin nito sa kanya.
"I graduated as a (BSBA-M) Bachelor of Science in Business Administration Major in Management." nag taka naman ang babae sa kanya.
"Naku ma'am, hindi ka po pwedeng maging waitress dito, maaari ka pong mag apply bilang isang assistant manager." ani ng babae at nag hihintay sa sasabihin nya.
"I've been looking for a job earlier but I can't find one, even though I graduated as a BSBA-M, no choice nalang ako kaya susubukan ko nalang maging waitress." paliwanag nya sa babae, agad naman nag iba ang postura ng babae at hinigit sya papunta sa loob ng isang kwarto, dito lang din sa loob ng restaurant na kung tatawagin ay 'rest area.
"Ms. Ann!" tawag ng babae sa manager, agad nya namang may lumabas na babae. Kung pag-mamasdan ang babae, mukha 'tong may edad na, mga 40's siguro.
"Bakit?" tanong ng manager.
"Balak pong mag apply ni ma'am? Ano nga pong pangalan nyo?" lumipat ang tingin ng babae sa kanya, kaya naman nag pakilala sya.
"I a'm Natalie Jean Ladao, I'm 26 years old, and I'm looking for a job." magalang na sagot nya.
"And I also graduated as a BSBA-M." dugtong nya, mariin naman syang pinagmasdan ng manager.
"Do you have any requirements?" tanong ng manager, tumango naman sya at pinakita ang hawak nyang brown envelope.
"Come here, we can talk about your job." ani ng manager, sumunod naman sya dito na may ngiti sa kanyang labi.
She was happy because she met a good person like the waitress earlier, pero sana matanggap sya sa bagong trabaho nya ngayon, hindi nya gustong umasa nalang palagi sa mag asawang umampon sa kanya, lalo na at may anak din sila.
She wants to do what she wants, especially and she doesn't do anything wrong, gusto nyang makapag ipon ng sariling pera, gusto nyang tustusan lahat ng binigay sa kanya ng mag asawang kumupkop sa kanya.
As long as someone is good to you, be good to them, because that's how life is, kapag gumawa ka ng mabuti, ganun din ang babalik nito sayo.
.