Unang tikim ko pa lang ay napapikit na ako ng husto sa pait na nalasahan ko. Hindi talaga masarap ang alak pero nakapagtataka na marami ang gustong-gustong uminom nito.
Patikim-tikim lang ang pag-inom ko dahil hindi talaga ako sanay uminom. Hindi gaya ni Margarita na ginawang tubig ang alak. Daig pa nito ang broken hearted kung makalaklak. Sunod-sunod ang pag-inom nito.
“Hinay-hinay lang, hindi ka mauubusan,” saway ko dito pero inikutan lang niya ako ng mga mata.
Tila ayaw niyang magpaawat. Muli siyang uminom, straight.
“Ano ka ba? Minsan lang ’to. We are here to have fun kaya bawasan mo muna pagiging kj mo. Bar po ito, hindi kumbento” ani nito at inabutan ako ng panibagong baso ng alak. “Birthday ko ngayon kaya sasamantalahin ko na ang pag-inom ko dahil bukas huwarang anak na naman ako.”
Hindi naman ako banal gaya ng iniisip nito. Baka nga mas makasalanan pa ako dito.
I am not a perfect daughter nor a perfect friend. I tried to be one but I failed.
“Huwarang anak ka naman talaga. You are a good daughter,” sang-ayon ko.
Umiling siya sa sinabi ko.
“And a good provider too,” anito at mapaklang tumawa.
Yes, she is the bread winner of her family. Pareho lang kami ang pagkakaiba lang mas marami siyang binubuhay kaysa sa akin.
“Are you okay?” nag-aalalang tanong ko dito.
Hindi ko alam pero pakiramdam ko may problema siya. Hindi lang siya nagsasabi sa akin. Today is her birthday pero nakikita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.
O baka may problemang pinansiyal na naman siya.
Ito kasi ang sumusuporta sa buong pamilya nito. May trabaho ang ama nito pero maliit lang ang kita sa pagmamaneho ng dyip ayon pa kay Margarita sa inom lang daw madalas napupunta ang kiya nito kaya madalas si Margarita ang sumasalo ng lahat ng gastusin. Alam ko ang bagay na iyon dahil madalas humihiram ito ng pera sa akin upang ipandagdag sa tuition ng mga kapatid nito.
Minsan nga napapabayaan na nito ang sarili dahil mas inuuna ang pamilya. Kaya nang yayain ako nitong magsaya sa unang pagkakataon pumayag na ako dahil alam kong kinabukasan balik na naman ito sa pagiging masigasig nito.
Nagtatrabaho ito sa botique na pag-aari ko at nagluluto rin ng mga pang-ulam na benebenta nito at kung ano-ano pang pagkakakitaan ang pinagkakaabalahan nito. Raketera ito. She is willing to do everything for her younger siblings. Pangarap nitong makapagtapos lahat ang mga kapatid.
I can’t help to be proud of her. She's really a good sister.
“I am not okay but I have to be okay. Maraming umaasa sa akin kaya kahit mahirap na, kahit pagod na pagod na ako, kailangan kong maging okay. Today is my birthday pero kaysa pagbati, sumbat pa ang naririnig ko.” Hindi na nito napigilan ang mga luhang bumagsak mula sa mga mata nito. Marahan kong hinagod ang likod nito habang nakayuko itong umiiyak. Hindi ko alam kung papaano pagagaanin ang nakakaramdaman nito, alam kong nahihirapan ito pero waa akong magawa.
“Wala ako sa kalagayan mo pero naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Basta tandaan mo if you need help, nandito lang ako. Kung gusto mo ng balikat na masasandalan, nandito lang ako.”
She suddenly hugged me. “Masaya talaga ako na nakilala kita. Kahit may pagka-killjoy ka, lagi kang nandiyan para sa akin.”
I hugged her back. “Of course, I am your friend.”
Humiwalay ito sa pagkakayakap sa
akin. Pinahid nito ang mga luha at ngumiti na parang walang nangyari. “Tama na ang drama. Let's dance!”
“No, ayoko,” tanggi ko habang bahagya pang iwinagayway ang kamay ngunit hindi niya ako pinakinggan at biglaang hinila papunta sa dance floor.

Todo sayaw si Margarita na tila ba nakawala sa hawla habang nakatayo lang naman ako sa gitna at pinapanood ito. Hindi ko talaga kayang sabayan ang pagkawild nito minsan pero hinahayaan ko na lang siya dahil madalang lang rin naman itong magsaya.
Makalipas ang ilang sandali, bumalik ako sa kinauupuan namin kanina. Naupo na lamang ako habang sumisimsim ng alak at pinapanood itong nagsasaya sa dance floor.
Hindi ko namamalayan na napaparami na rin pala ang inom ko. Hindi ko napansin na ilang beses nang nagre-fill ang bartender sa hawak kong wine glass dahil abala ako sa pagbabantay sa kaibigan kong sumasayaw sa gitna ng dance floor. Hindi pa naman mataas ang tolerance ko sa alak. Nang iikot ko ang paningin sa buong lugar ay tila lumilindol ang paligid. Kapag tumingin naman ako sa sahig ay tila napakalalim nito. Bahagya kong ipinilig ang ulo ko upang ibalik ang aking sarili sa katinuan ngunit umiikot na talaga ang paningin ko. Hinanap ko si Margarita pero tila nagiging magkakamukha ang nakikita ko. Pinilit ko pa ring i-focus ang paningin ko pero umiikot na talaga ang paningin ko.
Tatayo na sana ako ngunit nanlalambot na ang aking mga tuhod. Muntikan na akong bumagsak sa semento mabuti na lang at may matitigas na brasong nakasalo sa akin.
‘Hmm, ang bango naman.’ Amoy mint. Pinagsisinghot ko pa ng paulit-ulit ang naamoy ko hanggang sa tumama ang ilong ko sa matigas na bagay.
Kinapa ko ang nabangga ng mukha ko. Damit pero may matigas sa loob nito. Ipinasok ko ang ang kamay ko sa loob ng damit. Tila may mga bato-bato akong nakakapa. Marahan ko itong dinama.
Nakarinig ako nang pagsinghap. “You’re drunk,” malamig na boses na ani ng lalaki nakasalo sa akin.
“No, I am not,” tanggi ko at umiling-iling. Inalis ko ang kamay sa loob ng damit niya. Tatayo sana ako ng tuwid pero napahawak ako sa mga braso nitong sumusuporta sa akin. Tila gusto na talagang bumigay ng mga binti ko.
“Then marry me,” saad nito na marahas kong ikinatingala upang tingnan ang mukha nito.
Malabo na ang paningin ko pero naaninag ko pa rin ang mala-adonis na mukha nito.
I touched his face, then giggled. “Marry you? You...” I pionted the left part of his chest while leaning to the right part. “are handsome, why not?”