Walang gana akong pumunta sa school ngayon kase aalis na sila mommy at daddy mamayang mga 11 am at talagang hindi namin sila maihahatid paano ba naman kase , gusto namin sumama pero hindi talaga kami pinayagan kase nga kakasimula palang ng pasukan. Hayyy mga isang taon na naman na hindi namin sila makikita. 
"Wag ka ng malungkot, tatawag naman sila mommy at daddy satin e.” pagpapagaan ng loob ni shadowee sa akin. S'ya ang nag maneho ngayon papuntang school, at gamit n'ya yung Porsche n'ya. Tumango na lamang ako at hindi na umimik pa.
Shadowee parked the car in the school parking lot. As soon as the car was turned off, I got out immediately.
"I know na kumakain kana sa cafeteria, kaya antayin moko don, sabay tayong kakain.” shadowee said so I nodded. 
“Okay...”  'yon na lamang ang tugon ko.
We scan our IDs and the school guard checks our bags when we reach the main entrance of S.I.U., Shadowee looks at his wristwatch.
"Hala L! I'll go ahead na , I also have some quizzes to do. Let’s meet later at the cafeteria, if I’m available.I will text you nalang.” sabi n'ya sakin.
"okay sige" unting saad ko. Ginulo n'ya ang buhok ko.
"Ayahh! Wag ka nang malungkot okay! Mauna na ako love you bye!” sabay halik n'ya sa pisngi ko at kumaway papalayo.
Napangalumbaba naman akong naglakad papunta sa first class ko ng may biglang humablot sa librong dala ko.It's quite heavy since I’m carrying five thick books, so I looked up and saw the tall guy, none other than the playboy Lucas.
‘Please... not now!’
Umirap ako. Wala ako sa mood makipag-usap lalo't lalo na sa lalaking eto “Pwede ba Mr. Fedorovich akin na yang libro ko at may klase pa ako.” sabi ko sa kaniya sabay hablot dito. L-tse! hindi ko manlang maabot paano ba naman kase mas matangkad s'ya sakin. Hustisya naman!
“Good morning!” he greeted. “I’ll take care of it. It’s heavy, your arms and hands will get hurt.” ngite ngiteng alok n'ya sakin. Well sa totoo lang mabigat naman talaga, nakakangalay nga dalhin pero it's okay! I love reading and studying naman kase e. “And this is for you, in case you'll get hungry while your professor are lecturing.” dagdag pa n'ya tapos ibinigay n'ya sa akin ang delight and bread.
Kaya tinaasan ko s'ya ng kilay “Walang good sa morning ko, Lalo na kung ikaw ang kaharap ko.”
He smirked. “Edi tatalikod ako.” at aakmang tatalikod pero pingilan ko s'ya at ibinigay pabalik ang pagkaing inalok n'ya. 
“I don't need that! Kumain na ako salamat nalang. Akin na nga 'yang libro ko, nagmamadali ako e." aniya ko.  I thought he will stop but to my surprise, pumunta s'ya sa likod ko at inilagay ang bread at delight sa loob ng bag ko. 
“There! Kainin mo 'yan mamaya. Saka mabigat 'tong libro mo. Ihahatid na kita sa room mo. I promise, as soon as I drop you off, I will leave immediately.” He raised his right hand as he said this. This guy is really persistent. Arghhhh, what an annoying man!
Hinayaan ko nalang 'yong bread at delight na nilagay n'ya sa bag ko kase mas lalo lang akong maiinis sa kan'ya ayaw magpaawat e. "Wag na no! Baka mamaya may makakita sa atin at ano pang isipin!”
He chuckled "E ano naman? Isipin nila ang gusto nilang isipin. Basta ihahatid kita, wag kang makulet!” saka hinila ako palakad.
"Pwede ba! Ayuko kong may makakita na sumasabay ka sakin. Ang playboy mo kaya! Wag nga ako! Maghanap ka ng ibang babaeng mauuto mo d’yan sa tabi tabi,  dahil kahit kailan hindi mo makukuha ang atens'yon ko. I don't like a manwhore like you!” I gave him a stern look which made him stop walking. Some students also noticed us, so I lowered my head to avoid any further attention. I don’t want them to think anything about me and Lucas. I don’t like being the subject of gossip. It’s not my thing.
“Ihahatid lang naman sana kita e. And is that how you really feel about me, like you’re disgusted just because I used to be a playboy?” He turned to me. “Everyone changes, right? I just want to be friends with you. Not everything you hear is true,” he added, I just gave him a rolling eye in response.
“Wala akong gana para pansinin ka o kausapin ka. Ano? ako ba ang next target at ang flavor for the week, o araw mo?" matapang na tanong ko sa kan'ya.
He chuckled na parang naiinis “Why, do you think you already know me very well?” pabalik tanong niya sakin kaya natahimik ako. “I guess sa mga naririnig mo lang. But that’s true. You’re right. I was a playboy! I was a playboy, but that was a long time ago. I didn’t know you could judge so quickly," he said gently, then slowly handed the book back to me and turned away. But before he did, he whispered something, “I’ve changed since I first met you.” ani n'ya. Nang makalayo na s'ya doon lang ako nabalik sa ulirat at natauhan mula sa pagkalaglag panga. 
WTF!
“Am I too judgemental?" mahinang tanong ko sa sarili ko “Eh??? Bakit parang s'ya pa 'yong victim at kawawa? Baliw din 'yon e!" Inis na sabi ko at nagsimula nang maglakad papuntang first class ko. I only had five minutes left, and I was about to be late, so I hurried even though 'yong utak ko lumilipad pa.
"Oh natagalan ka ata?" Si Karyll, Isa sa mga naging kablockmate ko simula first year. Hinihingal pa akong umupo sa tabi n'ya. I just arrived, and right as I sat down, our professor walked in.
“May nangyare lang.” bulong ko. Tumango-tango naman s'ya at bumaling na sa harap para makinig sa lecture ng prof namin kaya ganun narin ang ginawa ko. But nothing really entered on my mind, and I felt disconnected, especially as I kept thinking about what happened during that walkout thing with Lucas. Kasalan ko ba talaga? Naging sobrang judgmental ba ako? Why do all of a sudden I felt guilty? Bulong-bulong ko sa isipan ko. Naramdaman kong siniko ako ni ng katabi ko kaya tumingin ako sa kan'ya at ininguso n'ya ang bibig sa harap. Kanina pa pala ako tinitingnan ni prof at pati narin 'yong mga blockmates ko.
"Ms. Vervaux are you still with us?" tanong n'ya sakin. 
"Po?" Sabi ko. Naku ka L, kong ano ano kase iniisip mo e. Ayan tuloy!
"Alam kong matalino ka Eha, pero kung ano man 'yang iniisip mo ngayon ay ipagpaliban mo muna at makinig sa klase ko A'right?" ngiteng paalala ni prof at naging aright panga 'yong pagka pronounce n'ya sa alright. Napakamot naman ako ng batok ko at dahan dahang tumango at ngumite ng hilaw. You're so Embarrassing self. For Christ sake eto ang first time na lutang ang utak mo at kong saan saan nag-iisip. 
“Good.” dagdag ni prof at bumalik na sa discussion n'ya. Naramdaman ko namang umusog si karyll sa gilid ko.
“May bumabagabag sa'yo noh? Mamaya na kita iinterview-hin. Pasalamat ka talaga at matalino ka kaya di ka napagalitan ni prof.” iniipit at bulong na sabi n'ya. Ngumiwi na lamang ako at ipino-focus nalang ang sarili na makinig sa discussion ng professor. 
Kinuha ko 'yong notebook ko ng mahagilap ko rin ang pagkaing binigay n'ya sa akin kanina. Kaya tinakpan ko nalang mas lalo lang akong naguilty. Kailan ka pa naging judgmental L? No I'm not! I'm just stating the fact! 
Natapos na ang klase namin kaya nag-ayos na kami ni karyll. “Hayyy ang dami na namang gagawin natin bukod sa essays, nakakapagod rin palang mag-aral.” she said and yawned halatang inaantok rin.
I frowned “Lagi nalang kitang nakikitang inaantok. Kahit noon pa man.” saad ko sa kanya.
“Syempre aside sa mga activities na ginagawa natin, nagne-netflix din ako no! sarap kaya manood ng movies.” 
I 'tsk' at her. “Adik!”
Nagngiteng aso lang s'ya. “Nagutom ako, tara cafeteria tayo!!!” hindi nalang ako nagpumiglas pa sa kan'ya at hinayaan nalang s'yang kuyugin ako.
“Wait mauna kana ayusin ko lang sintas ko.” ani n'ya.
Sa dahan-dahang paglakad ko nabigla ako ng sumigaw s'ya “Oh My Ghad Lightee, careful!” nahinto din ako at tumingin sa harapan nang may papalapit na bola sa akin, hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. 
Mabilis ang mga pangyayare kaya napapikit ako, nahulog rin 'yong mga libro at notebook na dala ko. I thought a ball was about to hit my face, but I was mistaken. Slowly, I opened my eyes and was startled to see someone blocking my path, causing the ball to hit him from behind his back. One of his arms was wrapped around my waist, which is why we ended up being so close to each other. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko! Why am I like this ? Bakit ganito 'yong nararamdaman ko sa tuwing malapit lang si Lucas sa akin? Yes, si Lucas ang humarang sa akin para hindi ako matamaan nong bola. 
Natahimik rin ang ilang mga estudyanteng nakakakita sa amin. “Bakit ba hindi ka tumitingin sa dinaraan mo? You almost got hit by the ball!”mahina pero may diing saad n'ya sa akin. “Ang sexy talaga ng tagalog n'ya, ay heh!
Natauhan ako kaya mabilis akong humiwalay sa kan'ya. I bent down to pick up my books, but he helped me and handed them to me.
"T-thanks!" I stammered and feel uncomfortable. Sino ba naman ang hindi? E nagwalk out nga s'ya sakin kanina diba kase jina-judge ko s'ya kaagad kahit papaano, I felt guilty.
Lumabi naman s'ya “Just be careful next time. Or else I'll be worried...” he said while smiling at me. My lips are parted then shock when he step forward then caressed my hair. What is he doing? Naramdaman ko rin pati si Karyll ay nagulat kahit nakalapit na s'ya sa amin. I was about to speak when he removed his hand from my hair, giving me a sense of relief. What is this guy up to?
“Im hungry! Libre mo naman ako.” saad niya kaya kinunutan ko s'ya ng noo but he just chuckled “Ang cute nang reaction mo. Ilibre mo'ko, I saved you?” paalala n'ya. It’s like I might get hit by a car, but then he immediately saved me, e bola lang naman 'yon. Hindi ako mababali, mapapasaan nga lang pero dahil nakaramdam din ako ng guilty kanina ay pumayag nalang din ako. 
“Okay...” sabay tango ko. Mas lalong lumawak 'yong ngite n'yang may simple pa sa gilid.
"Alright! Let's go? I'll handle that.” as he offered at kinuha n'ya 'yong dala-dala kong libro kaya hindi na ako makapagreklamo pa.
We just walked until we reached the cafeteria and it seemed like all the students were looking at us like giraffes, even sina Issa looked at us with raised eyebrows.
Kinalabit ako ni Karyll kaya nilingon ko s'ya. “Ang awkward mauna na akong bumili ah, andyan naman mga friends at MANLILIGAW mo e...” she emphasizes in her final words.
Pinanlakihan ko s'ya ng mata. “Ano iwan mo'ko?” tumango naman s'ya sa tanong ko. “Dito ka na muna! Hindi ko 'yan manliligaw wag ka ngang false news!” bulong ko sa kan'ya. Ang gaga nag ngiteng aso lang pagkatapos ay kumaripas ng takbo.
Napapuyos nalang ako ng inis. Lucas look at me and I just raised my eyebrows. 
“Your classmate seems like extremely hungry?”
Patay gutom kamu!
I just sighed. Lalo pa at nakarating na kami sa harap ng mga kaibigan ko.
Tumingin sila sakin ng makahulugan especially my sister. Maaga ang bruha. “Hi girls! Can I join with you?” confident ang mukong. 
“Yeah sure!”-Maggie and Jinnie
“No!”- Soyine, and Issa
Sabay sabay na Sabi ng apat na magkaiba ang sagot maliban kay shadowee na tinitingnan parin ako ng makahulugan then suddenly she wiggle her eyebrows kaya sinamaan ko s'ya ng tingin.
“Thank you!” Ani Lucas na walang pakialam sa sinabi ni Soyine at Issa then he averted his eyes on me. “Samahan moko. “You’ll treat me, right?” He asked so I just casually nodded. “Okay let's go! Excuse us girls.”  pagkatapos ay sumunod sakin. We lined up until we reached the counter. We ordered some fries, juices, burgers, spaghetti, rice, and then the main dish. Afterwards, I immediately paid. “Aren’t you going to order? Are you trying to save money?” he asked me, so I looked away.
Napapaso ako sa tingin e. So deep...
“No. Shadowee already order my foods.” walang buhay kong sagot. Tumango naman s'ya at dinala na ang tray ng pagkain n'ya. Sumunod na lamang ako sa kan'ya hanggang sa makarating kami sa mesa namin. Malaki ang mesa kase marami nga kami e. Kas'ya ang walong tao. And since we're seven there's a vaccant one. Nilagay muna ni Lucas pagkain n'ya sa mesa pagkatapos ay pinaghila n'ya ako ng upuan. “No, thanks...” anas ko tsaka ang isang upuan ang hinila ko para umupo.  Naramdaman ko namang lahat sila ay nakatingin sa akin ng makahulugan kaya inirapan ko sila.
I don’t know what Lucas’s reaction to what I did was, but I felt that he sat beside me. Tahimik lang kaming kumakain kase ramdam talaga ang tension ng biglang basagin ni Jinnie ang katahimikan. “Oyy guys malapit na ang Interhigh may bago na namang ilalaban sa pageant.” makahulugang sabi n'ya.
"Ay oo nga no! Lucas may perform parin kayo n'yan diba?" walang kabuluhang tanong ni Maggie. Obvious bawat program ng school e nagpeperform talaga. Sa'n ba to nagsusuot ang utak ng pinsan ko.
Tumango naman si Lucas. “Yeah! So watch it, Lightee, okay?” he said with a wink. Nagsitilian naman ang dalawa.
"Naku, Naku, Naku!" si Jinnie habang umiiling iling. Lucas just chuckled. 
“Wala akong time para d'yan.” sagot ko sa kan'ya.
He just look at me and then smile. 'Huh? ano 'yon?'
I thought the situation made everyone silent pero nabawi na naman ng magsalita si Jinnie.
“Hoy ano ba! 'yong usapan nga natin!” inis na saad n'ya. Problema nitong babaeng to?
"Ano bang pinuputok ng botche mo d'yan?" si Maggie.
"Eh! Bwesit ka kase Addison iniiba mo 'yong usapan kanina e.”
“What's my fault ba ko e nagtanong lang naman ako kay Lucas kung magpeperform ba sila sa Interhigh para makapanood ako.” irap na sagot ni Maggie.
"Ano ba kase 'yan?”- Issa Cassandra.
Sumubo lang ako ng sumubo. Bahala sila, I don’t understand what they’re pointing out. What’s new in Interhigh? It’s still the same. There’s a band, dance troupe, pageant, etc. Oh well!
“Eh diba nangako tayo na lahat tayo sasali sa pageant bawat taon? Tapos na ako nong highschool.” Balik tanaw n'ya.
"Hala, e diba tapos na tayo nila Issa?” Maggie exclaimed. “Ang hindi palang naman ay si Soyine at ikaw couz!” turo n'ya sakin. 
“Hoy L ikaw ang sasabak ngayon!” hapyaw n'ya kaya nabulunan ako. Dali dali naman akong inabutan ng tubig ni Lucas. 
“T-thank you!” naiilang na sabi ko sa kan'ya tsaka uminom ng tubig at lumingon sa mga kaibigan ko. “I never ever made promises about that thing. Never naman akong sumali sa kalokohan n'yo ah. Si Soyine ang guluhin n'yo.” saad ko. It’s really annoying that they dragged me into it. It’s because of their promise that each one of us would participate in Interhigh, but I didn’t agree to that.
“Tskk!!! I still have a lot things to do. Si ate oh bagay doon. Sexy na maganda pa.” baling n'ya kay Shadowee. Tumingin naman ang mga bruha sa kan'ya.
“Ay wow, thank you sa complement Yin pero busy din me, you know I'm a graduating student...”
Napangalumbaba sila. “This is not acceptable. We really need to have a representative from our group.”  desidedong sabi ni Jinnie.
Kinakabag na naman to.
“Why don't you try?” nanlaki ang mga mata ko sa pagsabat ni Lucas.
"See? Ang dakilang playboy na ang nagsabi n'yan" si Jinnie.
"Hey! That was before. Nagbago na ako ngayon!” depensa naman ni Lucas sa sarili.
Umismid si Soyine “Why suddenly changed huh?”
Lucas sexily laughed “Let’s just say that I found the one,” he said with a meaningful statement and looked in my direction, causing me to avoid his gaze.
“Aherm... Sana lahat.” -Maggie.
“Lightee...” tawag n'ya sakin kaya lumingon nalang din ako ulit. Kinonotan ko s'ya ng noo, “Don’t you really want to join the Ms. Interhigh—”
“No!” I immediately cut him off. “Pati ba naman ikaw nakikisali sa usapan ng mga babae? Shut up!”
“Yes baby!!!” mabilis na sagot n'ya na may pagtaaas ng dalawang kamay, para bang sumusuko.
Ngumiwi ako. “Baliw!” mahinang saad ko. Ang lakas ng amats ng lalaking to, Dami na tuloy nakatingin na studyante sa cafeteria. 
“Oh, then maybe you shouldn’t join, since they have a bikini segment,” he said.
“Anong binubulong-bulong mo?” takang tanong ko sa kan'ya ang hina kase ng boses n'ya diko tuloy narinig, dagdag pa na umiingay na rin ang paligid sa dami ng kumakaing estudyante.
“Huh? Ah nothing...” sagot n'ya, kita ko namang nagpipigil ng tawa ang mga kaibigan ko, pati tuloy ang kapatid ko napataas ang kilay.
'Ano kaya ang binulong bulong ng lalaking to?!' 
Nakakacurious tuloy!
*********
We are currently here on the rooftop, and I don’t even know what I’m doing here. I’m just with Lucas right now. I felt a bit guilty, so it’s probably time to have a serious conversation with him. It’s not a big deal for me to apologize to someone anyway.
Umubo ako just to catch his attention. Lumingon naman s'ya skin. “I-i just want to say sorry for what happened kaninang umaga. Hindi naman sa jin-judge kita. It's not my point.” mahinang saad ko sa kan'ya. 
He chuckled at akmang hahawakan ang ulo ko pero umatras ako.
He sighed heavily. “Its nothing! It true rin naman, pero just like I always says to you, noon lang 'yon.” pagkaklaro n'ya  “ I-I just want to be friends with you. Y-you know? ahmn to know more about you?...”
“Why would you want to know me?  Wala namang kainteresado sakin.” sagot ko.
He averted his looked on me "I just feel that you're a nice person and I felt that there's something interesting about you. I think we can be good together? as friends?”
“I don't want to be your friend. And I also don't want to be friends with you. because... I don't really like you at all. Ayukong makilala ka pa. Hindi ako interasado kaya please lang, ibaling mo na sa ibang babae 'yang atensyon mo. I don't do trippings.” pagkaklaro ko sa kan'ya.
I get him. Di n'ya man sabihin pero nararamdaman kong nagiging interesado s'ya sakin hindi dahil gusto n'ya ako kundi trip n'ya lang. He knows he will have a hard time with someone like me, which is why he keeps bothering me. But not me! I don’t want when its reaching the point where I’ll get hurt.
“You’re jumping to conclusions right away. Why don’t you try getting to know me first? Let me prove myself to you. Try me?” hamon n'ya sakin.
Umiling-ling ako. “Dont bothered. Wala kang mapapala sakin. Just leave me alone.”I sighed and turned around to walk down, but he grabbed my left arm. I didn’t look back but I just let him speak.
“I will prove you wrong. I won’t give up until I soften and melted your heart,” he said.
I breathe heavily. “I WILL NEVER EVER FALL INLOVE WITH YOU.” Ani ko tsaka nagmartsa na papalayo.
Better to be clear in the first place. Even though my heart pumping faster like a wildfire.
I will curse myself if I will fall in love with you...
I swear!!!
To be continued.