Chapter: Nine
ILANG LINGGO na rin kaming hindi nagkikita ni husserl siguro busy rin siya dahil sa huli naming pag-uusap may hiring na naman daw siyang pupuntahan same with me andito ulit ako ngayon pinapagawa naming coffee shop. Does it weird that I'm a part of making this shop even I don't like coffee, well I don't care.
Did I learn in the past days that making a shop here in the city is a big opportunity, why? Cuz many people loved to walk and to go to a business like this to hang out, this is not bad after all.
"lunch?" tanong ng katabi ko na ngayo'y handa na talaga para lumakad. Humarap ako sa kan'ya. "Libre mo?" tanong ko kay marx.
He smiled. "Yes... My treat," iginaya niya ako papunta sa kanyang sasakyan. Tumigil ako sandali kaya napalingon siya sakin.
"Saan ba tayo pupunta?" takang tanong ko ngunit ngiti lang ang ibinigay niya sa'kin.
"Secret..."
I tsked. Pumasok na ako sa sasakyan niya at mabilis na ikinabit 'yung seatbelt. Tumingin ito sa'kin habang pinapaandar 'yung makina.
"Where going in the park," wika niya at mabilis na pinaandar ang sasakyan.
Ilang minuto ang nakalipas ng nagsalita na rin ako, "Anong gagawin natin do'n?"
"Picnic Time," aniya. Nakaramdam naman ako ng excitement. Tumingin ako sa kanya na may ngiti sa labi.
"Wow... Really?"
Tumango siya.
"You know what... Ilang years na din akong hindi nakakapasyal do'n..." napatigil ako dahil sa sinabi ko. Ba't ko ba sinasabi 'to sa kan'ya?
"From now on, I will promise to you that every weekend we will go there," wika niya na siyang ikinangiti ko ulit.
"Why not? Basta ikaw palagi ang gagastos."
He chuckled. "Sure if that's the way I make you come..."
Para akong bata na tumatalon talon habang naglalakad dito sa park na pinuntahan namin. Tinignan ko si marx na ngayon hawak hawak ang basket na may laman na pagkain. He said he planned this. Ng makahanap na kami ng magandang pwesto agad niyang inilapag 'yung kumot. Kinuha ko naman 'yung basket at isa isang inilabas ang laman no'n.
Napa-wow na lang ako ng makita ko 'yung favorite kong chocolate kaya napatingin ako sa kan'ya na ngayo'y kakaupo lang. "Ba't may chocolate?"
"Jessi said you like chocolate so I decided to buy that... For you."
Napakagat ako sa ibaba ng aking labi habang nakatingin sa hawak kong chocolate. "Thank you," agad na lumabas sa aking bibig. Siguro nag cacrave ako ng chocolate kaya ko na sabi ko 'yun.
"Your welcome..."
Tahimik lang kaming kumain ni marx. Marx is not bad at all, he's a good guy. Tumigil siya ng tingin ng maramdaman niyang nakatingin ako sa kanya. "May dumi ba?" agad na tanong niya.
Natawa naman ako. "Wala, I just can't imagine that you bring me here." Ipinalibot ko naman 'yung tingin ko sa kabuuan ng park at bumalik ulit ng tingin sa kanya.
"I just can't imagine too that you came here... With me."
Nakatitig lang kami sa isa't isa. I see in his eyes that he wants to say something to me but there is a barrier on it that he can not confess to me.
"Clarity..." ani niya sa aking pangalan habang hindi parin napuputol ang aming titigan. "I like y–"
Biglang tumunog 'yung cellphone ko kaya mabilis ko itong kinuha at inopen. Napairap ako sa kawalan dahil sa text ni jessi sa'kin.
'How's your date?'
Ibinalik ko muli ito sa aking bulsa at tumingin kay marx. Nakatulala lang ito sa'kin. "Hey, ano na nga ulit 'yung sinasabi mo?" tanong ko sa kanya. Nag-iwas ito ng tingin kaya napakunot ang aking noo.
"I just want to say... I like–'
Naputol ulit 'yung sasabihin niya ng magring bigla 'yung cellphone ko kaya mabilis ko itong kinuha sa aking bulsa. Ng makita ko kung sino 'yung tumatawag agad akong napaisip kung bakit niya ako tinatawagan ngayon.
Nagpaalam muna ako kay marx at tumango ito sa'kin. Mabilis akong pumunta sa likod ng puno at sinagot ito.
"What do you need?" salubong na tanong ko sa kanya.
'Can you pretend to be my girlfriend... Again?'
Para naman akong nanigas sa aking kinatatayuan.
"Bakit?–Akala ko ba tapos na?" reklamo ko sa kanya. Gusto niya ulit na magpanggap ako? Ni hindi pa nga niya nagawa ang sinabi ko sa kanya.
'Yah, yah I know... But this time I really need your help...'
"Maghanap ka na lang ng iba–".
'My family already met you... it's complicated, so complicated.'
'Clarity, please?'
'They know that you're my girlfriend so they want you for their upcoming anniversary.'
'I don't want them to be mad at me for what I did.'
Napabuga ako ng hangin. Pati problema niya nadadamay ako hasyt!
" Oo na... Wag ka ng magdrama diyan."
'R-Really?'
Hindi makapaniwalang tanong nito sa'kin.
"Paulit ulit?"
'Thank you... '
aniya na halatang nagpipigil ng ngiti.
"Sige na... May kasama pa akong naghihintay dito."
I hung up on his call.
Naglakad na ako pabalik kay marx na ngayo'y nakatingin sa kawalan. Anong nangyari sa lalaking 'to?
Ng marealize niyang naka-upo na ako sa harap niya agad itong umayos ng upo. Mariin ko naman siyang tinignan sa mata, nagkasalubong ang aming mga mata ngunit agad itong uniwas.
"Ano nga pala ulit 'yung sinasabi mo kanina?" kita ko naman ang pagka-ilang sa kanyang mga mata. Mabilis niyang kinuha 'yung tubig at uminom.
"'Yung huling narinig ko kasi 'yung I like?" ani ko habang iniisip kung ano ito. Napa-ubo naman siya.
"Okay ka lang?"
"O-okay lang ako," wika niya at pilit na ngumiti sa'kin.
"Sure? Okay lang talaga?" ulit na tanong ko sa kanya.
Mabilis itong tumango.
Ng makita kong namumutla siya agad kong inilapit ang aking palad sa kanyang pisngi. "Hindi ka naman mainit pero ba't namumutla ka?" inilayo niya 'yung mukha niya sa palad ko kaya nagtaka ako.
"Ba't parang takot na takot ka sa'kin? Hindi naman ako nangangagat ah."
"H-Hindi sa ganun..."
"Eh ano?"
"Hindi lang ako sanay na may babaeng humahawak sa akin ng ganyan."
"What if sabihin ko sa'yong hindi ako babae?" Kumunot naman ang kanyang noo.
"What do you mean?"
"Nothing..." Mukha naman siyang tanga na iniisip parin 'yung sinabi ko.
"Baka malunod ka kakaisip," wika ko na siyang ikinatino niya.
Parang wala siya sa sarili niya ngayon, tulala, minsan malalim ang iniisip.
"Thank you..." kababa ko lang sa kanyang sasakyan, hinatid niya ako sa condo. Ngumiti naman ito.
"Next time?"
"Sure next time... Bro..." ani ko sa kanya at mabilis na pumasok sa condo ko, hindi pa ako nakakalayo ng makita ko siyang nakatayo parin do'n habang wala sa sarili.
Ano kayang nangyari do'n?
Pinagsawalang bahala ko na lang ito at mabilis na binuksan ang pinto.
Tinitignan ko ngayon 'yung designs na binigay ni jessi sakin ng tumunog na naman 'yung cellphone ko.
Agad ko itong sinagot.
'Clarity, ano na? Maganda ba 'yung date niyo ni marx?'
Napa-takip ako sa aking tenga dahil sa tili niya.
"Anong date ka diyan! Pasyal lang 'yun."
'Weh? I don't believe you.'
"Edi 'wag kang maniwala."
'You can use him para ipakilala mong boyfriend sa daddy mo.'
No! He's so kind kaya ba't ko gagawin 'yun. I don't want to hurt others feelings just to cover my mess.
"No–I can't use him."
'Why clarity? Do you have feelings for that guy?'
"Hindi sa ganun... I just can't hurt him because he's too kind to me."
'Well buhay mo 'yan... Do whatever you want.'
***
Ilang araw na rin ang makalipas nung nag picnic kami ni marx sa park. Ilang araw na rin akong hindi nakakapunta sa site dahil meron ako ngayon.
"Hayst ba't babae pa kasi ang meron nito?" reklamo ko habang naninikip ang aking puson dahil sa sakit.
Ding dong...
Napakamot ako sa aking buhok at maingat na humakbang papunta sa pintuan.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong ko kay husserl na ngayo'y nakasuot pang byahe.
"Come with me... We need to attend my parents' anniversary, they want you to be there."
Nakaangat ang aking labi sa sinabi niya. "Ngayon na talaga?" tanong ko sa kanya at mabilis naman itong umoo.
Napatingin ito sa aking kamay na hanggang ngayon nakahawak parin sa aking puson kaya mabilis ko itong inalis at kunwaring nag-unat.
"Hintayin mo na lang ako dito..." wika ko at tinalikuran na siya upang ihanda 'yung mga damit ko.
Ng makalayo na ako doon mabilis akong sumandal sa pader at napahawak muli sa aking puson ng naramdaman kong naninikip na naman ito.
I hate this!
Natapos ko ng ayusin 'yung mga dadalhin ko. Nakasuot ako ngayon ng black T-shirt at ripped jeans. Binuhat ko na ito at mabilis na nagtungo papunta kay husserl.
Nakatingin ito sa mga picture ko sa salas kaya mabilis ko itong sinuway. "Bawal 'yan"
"You're so cute in your baby picture..."
Nanlaki ang mga mata ko. Tinignan niya 'yung album ko nung bata pa lang ako?
"Ba't mo–
"I'm bored... You take too long in your room."
Napabuga ako ng hangin. "Fine... Tara na?" Kung hindi lang ako nireregla ngayon makikipag argumento ako sa kanya.
Tumango naman ito, maglalakad na sana ako ng pinigilan niya ako. "Im gonna take your things."
"Okay..." sagot ko.
Mabilis niyang inilagay 'yung mga gamit ko sa kotse niya. Akmang hahawakan ko na sana 'yung pinto ng pinigilan niya ako. Siya na 'yung nagbukas para sa'kin.
Ilang oras na kaming nagbabyahe at nakaramdam na rin ako ng antok pero pinipilit ko parin itong minumulat.
"Take a nap."
Tumingin ako sa kanya. Nakatingin lang ito sa daan, maggagabi na pala kaya gano'n na lang 'yung antok ko. "I'm gonna wake you up when were already there."
Kusa na lang na pumikit ang mga mata ko. Sa aking pagtulog nakaramdam ako ng lamig kaya ipinatong ko 'yung dalawa kong braso.
Naramdaman ko na lang na may tela na pumatong sa aking katawan, nakaramdam naman na ako ng init dahil sa tela na bumabalot sa akin kaya nakaidlip na ako nang tuluyan.
"Clarity... Wake up were already here..." bulong niya sa'kin.
Pilit kong idinilat ang aking mata ngunit kahit anong gawin ko wala parin. Antok plus sakit ng puson ang nararamdaman ko ngayon.
Narinig ko naman ang pag buntong hininga nito. Naramdaman ko na lang na may biglang dalawang braso ang pumulupot sa aking katawan at binuhat ako.
Nanatili lang akong nakapikit.
Napahinto si husserl sa paglalakad ng marinig namin 'yung kapatid niya na tumatawag sa'min.
"Kuya..." humina naman ang pagkasabi nito ng sinabi ni husserl na tulog ako.
"Hussel your already here..." sinuway agad ito ni husserl ng biglang sumingit ang mommy niya. Biglang tumahimik ang paligid.
"Do'n mo na lang sa taas siya ilagay," ani ng ina niya na siyang ginawa niya.
Dahan dahan niya akong binaba sa kama at kinumutan. "Sleep well..." wika niya at mabilis na umalis sa silid.
Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko sa ibaba kaya bumangon ako at napatingin sa aking orasan.
Dahan dahan akong bumaba sa hagdan habang maingat ang aking hakbang upang hindi makagawa ng ingay.
Ng tuluyan na along makababa nakasalubong ko si farrah na ngayo'y may hawak hawak na cute na aso.
"Hello, I ate clarity..."
"Hi..." wala sa sarili kong sagot.
Napatingin ako sa hawak niyang aso at hinaplos ang balahibo nito. "Wow... Ate look she likes you," tuwang wika nito kaya napangiti.
Tumapat ako sa mukha ng aso at nagsalita, "Totoo ba 'yun? You like me?" tanong ko sa aso bigla naman itong tumahol kaya napatawa kaming dalawa.
"Hija... Gising ka na pala," anang ng mommy nila.
"Opo... T-tita."
"Oh so cute... But I don't want you to call me that, call me mommy instead."
Napanganga naman ako. Mommy? Wtf
"Sige na clarity, don't be shy..."
"M-mommy..." mariin akong napapikit dahil sa salitang lumabas sa aking bibig.
"Good."
"Tara dito ate clarity," aya niya sakin na ngayo'y pa punta sa garden na puno ng iba't ibang klase ng bulaklak.
Napanganga na lang ako sa ganda ng paligid. Wow this place is so amazing!
Puno ng mangha ang aking mga mata dahil sa nakikita ko ngayon, it's like an paradise... Full of blossom.
"Ate, come sit with me..." nakaupo siya ngayon sa upuan yari sa kahoy. Mabilis naman akong umupo roon.
Tumingin ito sakin at nagsalita, "This place is amazing isn't it?"
"Yah this place is stunning..." ani ko habang inilibot ang aking mata sa kabuuan.
"Like you ate clar, this place is like you... Especially the Blossom you see right now."
Napatingin ako sa kan'ya. "Every blossom you see right now is freaking pretty but you know what's the most striking to them?" tanong niya sa'kin ngunit wala akong masagot. "Within themselves ... Their hearts but we know that there is no heart like ours as a human being, in my point the flower can stand on its own but the time will come when we need a man to wrap the water for us to live..."
Matinding katahimikan ang bumabalot sa aming pwesto ng marinig namin ang boses ni husserl. "Farrah..." tawag sa kan'ya ni husserl kaya tumingin ito sa'kin.
Ngumiti ako sa kanya. Mabilis itong humakbang patungo roon. Napatingin ako ulit sa mga bulaklak. I don't know why she said that to me but there's a sentence that hit me.
'We need a man to wrap the water us to live'