❤️Aaliyah's POV❤️
Linggo ng gabi ay nakauwi narin ako,dahilan para muling magsignal ang cellphone ko at magkakasunod na tumunog,hindi ko nalang muna pinansin iyon at naidlip dahil sa sobrang pagod.
"Ang ganda talaga ng baby ko,mana sa mommy"Sabi niya habang sinusuklayan ang buhok ko.
"How about me,mommy?am I pretty too?"tanong naman ni Ar----.
"Of course baby,dalawa kayong maganda syempre"nakangiti niya kaming yinakap at hinalikan sa pisngi.
"Mommy,what about daddy?asan na po ba siya?"I asked and suddenly smiles fade away on her face.
"He's far from us now,but...he will be here soon...syempre sa birthday ninyong dalawa"
"Yehey!"masaya naming sambit ni Ar---- at nagtatalon sa tuwa.
*******
"Mommy!"sigaw ni Ar---- habang humikbi.
"Ar---- ibalik niyo ang anak ko!"
"Mommy"hikbing pagtawag ko pero agad siyang tumakbo upang habulin ang itim na Van.
"Mommy!"pagtawag ko pero nilingon lang niya ako at muling hinabol ang Van.
"Zeus!iligtas mo ang anak natin!"
"Damn it!Aaliyah sweetheart,don't cry... don't cry..."pagpapatahan niya at saka ako kinarga at itinakbo papalayo.
"Daddy,si Ar----"
"Ibabalik siya ni Mommy,don't worry"Sabi niya na hinagod-hagod ang likod ko at sumandal Naman ako sa balikat niya.
"Who are they Daddy?anong gagawin nila kay Ar----"
"Shhh...close yoour eyes baby...i love you..."
"I love you too Daddy..."
Bang*bang*bang*
"Daddy!! Daddy!!! Wake-up!"
"Daddy!"humahangos akong napamulat at hawak ang dibdib na naupo sa kama.
Habol-habol ko ang hininga at ramdam ko ang panginginig ng mga kamay at binti ko.
Bakit ganun?
Anong klaseng panaginip yun?at sino ang lalaking iyon?siya ba ang daddy ko?at si Mommy...at yung batang babae...
Napalingon ako sa kaharap na salamin at nahawakan ang sariling mukha.
'Bakit ganun ang panaginip ko?may kapatid ako?'
'What the hell is that?'
Litong-lito ako ngayon at damang-dama ko ang bilis ng tibok ng puso ko, pakiramdam ko din ay nangingig ang buo Kong katawan.
Bakit ganun ang epekto sakin ng panaginip na iyon,Ang totoo ay hindi ko halos maaninag ang mukha nila pero Isa lang ang sigurado ako...si Mommy iyon...ang nagsusuklay sakin...Ang yumakap at humalika sakin....
Hindi ko namalayan ang pagtulo ng mga luha ko hanggang sa naramdaman kong humihikbi na pala ako.
'Bakit ganito?anong nangyayari sakin?ano ba ang nangyari?'
'Tama ba ako?Mahal ako ni Mommy?pero bakit parang nagbago siya?ano ba ang nangyari?
Gulong-gulo ang isip ko ngayon kaya naman tumayo ako at nagtungo sa balkonahe.
Napasinghap ako nang maramdaman ang dampi ng malamig na hangin sa pisnge ko habang tinatanaw ang sinag ng buwan at kumikinang na bituin sa langit.
Pinahiran ko ang basang pisnge at inayos ang sarili bago bumuga ng hangin upang muling kumalma.
Bakit pakiramdam ko parang totoo lahat ng iyon?bakit parang ramdam na ramdam ko ang pangyayaring iyon?
Hindi talaga mawala sa isip ko ang panaginip na iyon.
Hinawakan ko ang aking dibdib habang sumisinghap at humihinga ng malalim.
May hindi ba sinasabi sakin si Mommy?gusto ko siyang tanungin sa sandaling ito pero baka kwestiyunin niya kung saan nanggagaling ang tanong at kursuyidad kung iyon...pero kung meron nga akong kapatid bakit naman hindi niya sinasabi sakin?o talagang binabagabag lang ako ng panaginip na iyon.
Napapailing at natawa nalang ako ng bahagya,ano bang iniisip ko? panaginip lang naman iyon at bakit masyado akong apektado?
Pinikit ko ang mga mata ko at pilit na inaalis ang mga katanungan sa isip ko nang dahil sa panaginip na iyon ng magring ang cellphone ko.
📞'Ehhan is calling...'
Napabuntong-hininga ako saka muling lumapit sa kama at kinuha ang cellphone ko ng mapagtanto kong si Ehhan ang tumatawag.
"Hello?"
"Oh,Jesus! thank God and you finally answered it"nailayo ko ng bahagya ang telepono dahil sa biglaang pagsigaw niya.
"Bakit ka ba sumisigaw?"inis Kong tanong.
"Where are you?where have you been?ano bang nangyari sayo at dalawang araw kitang hindi macontact?muntikan na akong magpatawag ng pulis pero pinipigilan Naman ako ng mga kaibigan mo,tch!"
Napaamang ako sa gulat at napalabi nalang dahil pinipigilan ko ang tumawa.
"I'm fine,nag uhm out of town lang"tugon ko nalang.
"Nag out of town?pero ano ba naman ang sagutin mo ang isang tawag ko o text at sabihin sakin kung nasaan ka!"
"Tss,sinesermunan mo bako?"
"Huh?noh-teka! huwag mo nga akong daanin sa angas mo ngayon dahil ako dapat ang galit sating dalawa"dagdag pa niya.
Naiimagine ko na ang itsura niya ngayon,palakad-lakad sa loob ng opisina habang nakapandihawak.
"Okay"nasabi ko nalang saka nagsalin ng tubig sa sariling baso.
"Ano ba ang nangyari sayo?bakit hindi kita macontact?"inis na niyang tanong sakin at ramdam ko talaga ang frustration sa boses niya.
"Tss,walang signal sa pinuntahan ko kaya hindi mo talaga ako matatawagan"
"Eh saang lugar bayang pinuntahan mo?saan yan?sa gubat?"
"Oo"sagot ko at natahimik naman siya .
"Sinong kasama mo?"tunog may inaalam.
Hays...
"Wala ako lang"
"Ano naman ang ginawa mo dun ng mag-isa lang?huh?"
"Tss,lahat ba talaga kailangan alam mo?"
"Tsh!bakit kasi hindi mo sinabi sakin na gusto mong umakyat ng bundok?ede sana nasamahan kita"
"Kung gusto ko naman ng makakasama, definitely hindi ikaw ang sasabihan ko"Sabi ko at dinig ko naman ang pagbuntong-hininga niya.
"Well it's good that your fine and nothing's bad happened to you"mahinahon na niyang aniya at napangiti naman ako.
"Walang makakapanakit sakin,kaya huwag ka nang mag-alala"
"Kumusta ka?"
"I'm...fine"napainom ako ng tubig ng muling maalala ang panaginip ko.
"Somehow"mahinang bulong ko at sana hindj na niya marinig iyon.
"Bakit?anong nangyari?nahulog ka ba sa bangin?nadulas ka ba at nagpagulong-gulong sa bundok?Yan na nga ba ang sinasabi ko eh! Nasaang hospital ka ngayon?pupuntahan kita! dapat kasi sinama mo'ko eh!"
"Hoy!huwag ka ngang O.A,ayos lang ako... kumalma ka nga...mukhang ikaw itong hindi okay eh"
"Makita lang Kita okay na sana ako eh"
"Tss"
"Na'san ka ba?gusto kitang makita ngayon"
"Hoy,tigilan mo nga ako sa panghaharot mo"pigil tawang sabi ko.
"Anong nanghaharot?ako pa talaga nanghaharot sayo ah?ako?si Ehhan Mathieu Leander ng D4 boys band?baka tintilian ako at hinahabol ng mga babae?"panunumbat pa niya at hindi ko na talaga napigilan ang matawa.
"Kung magyayabang kalang din,ibaba ko na toh"Ani ko at agad naman niya akong pinigilan.
"Teka lang,matapos ang pag-aalala ng isang gwapong katulad ko babaan mo lang?"aniya sa nagtatampong tono.
"Tss"
"Gusto kitang makita ngayon Aal,nasaan kaba? pupuntahan kita"pangungulit niya pa.
"Nasa bahay ako,at huwag ka ngang makulit..magkikita pa tayo bukas"mahinahon kong sabi at ramdam ko naman ang pagdisgusto niya sa sinabi ko dahil sa malalim na buntong-hiningang pinakawalan niya.
"Hindi mo nga pala ako namimiss"Ani niya sa mababang tono at napailing naman ako sa pag-amang.
"Huwag mo akong daanin diyan, magpahinga kana..."
"Maaga pa...kahit saglit lang Aal?Makita lang kitang okay, please?"pamimilit niya pa at mas lalo akong napangiti.
"Bukas na"Sabi ko.
"Idedate mo bako?"tanong niya at napatingin naman ako sa screen ng cellphone ko.
"Tss,oo na...bukas na...matulog ka na,goodnight"paalam ko.
"Sabi mo yan ah, sige... goodnight Aal,have a sweet dreams,pero pwedeng ako nalang din ang laman ng panaginip mo"
"Tss,sige na babye"
"Yeah, right...bye..."
"Bye"
Tot*
At ako na ang nagpatay ng linya, linapag kong muli ang cellphone ko saka muling bumalik sa balkonahe at tiningnan ang maliwanag na sinag ng buwan.
Napangiti ako ng mawala na sa sistema ko ang kaninang pangamba at mukha ni Ehhan ang pumalit sa isipan ko.
Napalingon ako ng makarinig ng ilang kaluskos sa bandang parte ng puno at makita ang isang bulto ng tao. Agad akong napasinghap at dali-dali naman itong umalis.
Agad kong kinuha ang blazer ko at sinuot iyon at patakbong bumaba ng hagdan at tinungo ang kabilang parte ng bakuran namin. Pero alam kong nakaalis na agad ang kung sino mang nagmaman na iyon.
Nilapitan ko ang punong kaninang pinagtataguan niya saka hinawakan ang damo at pinakiramdaman iyon.
Masyadong durog ang damo kaya natitiyak kong mabigat ang mga yapak ng nagmamay-ari ng mga paa'ng iyon.
Natitiyak kong isang lalaki.
Sunod kong tinungo ang mga pwesto ng nagbabantay at tila hindi manlang alam ng mga Ito ang pagpasok sa bakuran namin nang nagtitiktik na iyon.
"Ma'am Aaliyah, magandang gabi po"pagbati ng dalawa ng tuluyan akong makalapit.
"Pinag-iigihan niyo ba ang pagbabantay dito?"Ani ko at nagitla naman sila sa tanong ko.
"Oo naman po, Ma'am Aaliyah"nakatungong sabi nung Isa at yumuko rin naman ang Isa ng salubungin ko ng tingin.
"Pagbutihan niyo ang trabaho ninyo, Hindi niyo namamalayang may nakakapasok ng kalaban sa bakuran ko"seryoso kong aniya at nagkatitigan naman sila saka muling nakayukong bumaling sakin.
"Opo Ma'am Aaliyah"anito at nilagpasan ko Naman sila at muling umakyat sa kwarto ko.
Muli akong napahiga sa kama,at tiningnan ang maliwanag na kisame habang iniisip ang lalaking nagmamanman sa kanina.
Hindi ako sigurado kung ano at sino ang pakay niya,pero natural pamilya ko ang kailangan niya,muli ay naalala ko tuloy ang lalaking nahuli ko at ang mga sinabi niya.
Pinadala daw siya ni Ina?pero balang araw ay makikilala ko na din siya?at sino ang hindi malilito dun?makikila ko daw ang sarili kong Ina samantalang kasama ko Naman araw-araw sa bahay at siyang nagpalaki sakin?o baka naman pinagtitripan lang ako ng ugok nayun.
Oo nga naman pala, bakit ko ba paniniwalaan ang isang kalaban? Pero kahit na hindi ko pa sigurado kong kakampi siya at kalaban kung gayong kumikilos siya ng hindi ko nagugustuhan ay ituturing ko siyang kalaban.
Napabuntong-hininga nalang ako at pinakiramdaman ang sarili partikular ang aking tiyan. Hindi pako kumakain ng hapunan pero hindi ko naman maramdaman na nagugutom ako,at kung papipiliin ako ay mas nais kong matulog nalang dahil masakit pa ang buong katawan ko. Sa huli ay nananig ang kagustuhan Kong ipagpatuloy ang naudlot na pagtulog at mayamaya pa ay nakatulugan ko na nga.
To be continued....