"Anong ibig mong sabihin na may selective amnesia si Theodore?!"
"Nakuha niya ito dahil sa pagtama ng kanyang ulo."
Then I remember how he protect me para lang hindi ako masaktan sa pag talbog ng kotse namin.
"It's my fault." Saad ko at umiiyak. Mabuti nalang at tulog na ang anak ko. "It's my fault kong bakit niya nakuha iyun."
"Avi, it's not your fault. Kung ako din ang nasa setwasyon niya I will do the same." Napatingin naman ako kay Tope. "That's how you love someone. Na kahit ikapapahamak mo basta't masiguro mo lang na ligtas sila, okay na yun."
Napatingin ako sa sing sing na nasa kamay ko.
"You said na meron siyang selective amnesia right? It means hindi lahat nakalimutan nya." Saad ko.
"You're right. Hindi nya kami nakilala. Hindi nya kami maalala." Ash said.
"But that includes you, Avi." Snow said.
"Noong binisita naman siya, he got mad. Bakit daw hinahayaan lang nila na magpapasok ng ibang tao sa room niya. That time meron ng idea sa aming isipan. Then we mentioned your name..." Saad naman ni Jacob.
"We said if kilala nya ba si Aviva. But he said 'hanapan ba ako ng nawawalang tao?!' even Katherine was shocked. Ang tanging naalala nya lang ay ang mommy nya at si Katherine na faince nya daw."
"But we got married." Saad ko. "W-We got married." Hindi kona nakayanan ang sakir at humagulgol na ako sa harapan nila. Napansin ko pa ang pag higpit ng hawak ni Tope sa kamay ko.
"That's the problem. He only remember Katherine. And his mom is taking advantage about his amnesia. By next week, magpapakasal na sila." Napatingin ako kay Tita Kris dahil sa sinabi niya.
"Next week?!" Saad nila Cali.
"What about Katherine? She doesn't love Theodore, she loves Draco's brother." Ash said.
"Pero kasal kami."
"Avi, your marriage with Theodore were never registered. His mom declined it and because she have the power, she stop the process." Snow said.
Napahawak ako sa aking mukha dahil sa frustration na nararamdam ko ngayon.
I want to see him. I need to see him.
DUMATING ang oras ng kanilang pag alis.
"Avi, be strong. You'll get through this." Cali said.
"He will remember you because he loves you." Jacob said.
If he really loves me why would he forget me?
"I will talk to Draco about this matter. I know he will help us because it involves his brother." Ash said and hug me. "You're strong avi."
"I'm just here Avi. I know you're strong, but I'm just here for you." Tope said.
Sabay silang pumunta sa kanilang mga sasakyan.
"Nakatira pa din siya sa dati niyang condo." Napatingin ako kay Snow na nasa tabi ko pala. "I know what you're thinking right now Avi. It's a bad idea but I'll support you on this." She said and leave. I smiled. Alam na alam niya talaga kung kailan namin siya kailangan.
Pumunta ako sa kwarto ng aking anak dahil gusto ko siyang makatabi na matulog ngayon.
Hinawakan ko ang pisngi ng aking anak.
"I will do everything anak to complete this family. I'm sorry for making you worry about me. " Then I remember Theodore. I almost cry in front of my sleeping daughter. Mabuti nalang at naagapan ko pa.
KINABUKASAN ay pumunta ako sa condo niya.
"Hello, I'm Aviva Pantalyon. Your wife." Pag uulit ko pa sa aking sasabihin oras na magkita na kami.
Nanginginig ang aking kamay ng pindutin ko ang doorbell niya sa condo. Dahan-dahan itong bumukas at iniluwa doon si Theodore na seryoso.
"Who are you?" Seroyosong tanong nito. Napatingin ako sa kanyang mga mata at wala doon ang kinang sa tuwing nakikita niya ako.
"I'm Aviva Pantalyon, your..." Hindi ko maituloy ang aking sasabihin, para bang umatras ang dila ko ng makita ko siya ng harapan.
It's been a month since I last saw him. I miss him, I badly want to hug him right now but I can't. At yun ang masakit.
"I'm your what?" Halata sa boses nya ang pagkairita sa akin. "Are you one of my exes?" He asked.
"Hindi." Kasi asawa mo ako. Iyun ang mga salita na gusto kong sabihin pero hindi ko magawa. Dahil sa takot na baka ipagtabuyan nya lang ako.
"Then you're my what? Don't waste my time miss. I'm not in the mood to play around." Saad niya sabay hawak sa kanyang batok. That's the sign na pinipigilan ang galit niya.
I smiled, weakly.
"Ah...hahaha wala, wrong unit pala. Sorry." Tanging saad ko at tinalikuran na siya.
"Are you sure, Miss?" Habol na tanong niya pero tinangoan kolang. Hindi ko kayang tumingin ngayon dahil umiiyak na ako.
Pumasok ako sa elevator na nakatalikod. Alam ko kasi na kapag humarap ako ay mukha nya ang makikita ko.
Pag dating ko sa parking lot ay laking gulat ko ng may biglang yumakap sa akin.
"Tope." Saad ko dahil sa gulat.
"It's okay Avi. I'm here." Dahil sa sinabi niya ay mas lalo akong na iyak.
"He--He doesn't remember me." Saad ko sa gitna ng aking pag iyak.
"It's okay. He'll remember you soon."
"Until when? Okay na eh. Okay na kami. Bakit...bakit nangyari pa yung ganun? Bakit lagi nalang kaming sinasaktan ng tadhana? Bakit lagi nalang ako?!"
"Everything has a reason, Avi."
"Lintik na rason na iyan. Para malaman iyun kailangan nating masaktan ng ganito?!"
"That's life Avi. That's the reality. We can't scape it. All we can do is accept it." Mas lalo akong na iyak dahil tama si Tope. This is the reality that I need to face. At wala akong choice kundi harapin ito.
Sabi nila, kapag may nawawala may dumarating. Pero para sakin, kahit 'di na sila dumating. Wag lang mawala ulit sa akin si Theodore.
I promise to my daughter that I will complete our family. Kukunin ko ulit si Theodore na pilit inilalayo ng tadhana sa akin. No matter what it takes, babawiin ko siya.
-----
AUTHOR'S NOTE:
I'm sorry for the wrong grammars wala na kasi akong time para mag edit pa dahil sobrang busy ko this month. I hope you understand and Thankyou again for reading my story.
Stay tuned for the next chapter. :)
(ITUTULOY)