Sheen's POV
Napangiti ako matapos ang tawag ni Claw. Akala ko ay wala nang darating na magandang balita matapos ang pag-aaway namin ni Mommy kaninang umaga na ginatungan pa ng baklitang si Lily.
Pinipilit nila akong layuan na si Kai para raw sumaya na si Shei, pero paano naman ako? Sa lahat ng taon na nabuhay akong malayo sa kanila, naging mesirable ako. I laughed but I never been this happy. Kaya ngayong masaya na ako, hinding-hindi ako magpapaubaya. Kahit pa sabihin nilang mang-aagaw ako katulad ng parinig sa akin lagi ng baklitang si Lily, hindi ko papakawalan si Kai at hayaang mapunta kay Shei.
Speaking of Kai, kanina ko pa siya tinatawagan pero busy lagi ang linya. Hindi ko tuloy maiwasang mairita sa isiping may iba siyang kausap. Dapat ako lang!
Kaysa mag-isip pa ako ng kung ano-ano, minabuti ko nang umalis para puntahan si Kai na sa pagkakaalam ko ay nasa opisina ng Mommy niya, na soon ay magiging Mommy ko na rin. Ewan ko ba kay Kai kung bakit ayaw niya pang i-open up ang topic ng pagpapakasal tuwing magkasama kami, doon din naman kami pupunta. No one can stop that.
Mrs. Sheen Aera Lee
That sounds great! Napatawa nalang ako ng mahina pero natigil din nang makita ko ang red traffic light. Gusto ko nang makita si Kai pero hindi nakikiayon ang trapiko. Pati ba naman siya hahadlang?
Tamad akong tumingin sa harapan habang hinihintay na umusad ang mga sasakyan hanggang sa maisipan kong luminga-linga muna. Nahagip ng paningin ko si Claw at base sa bulto ng babaeng kaharap niya na nakatalikod sa pwesto ko, sigurado akong si Shei iyon. Nasa loob sila ng coffee shop na katapat lang ng sasakyan ko pero dahil nasa tapat lang sila ng bintana ay kitang kita ko silang dalawa.
Parte ba ito ng plano mo, Claw? Sabagay, mas maganda nang magawa mo ng maaga ang mga sinabi mo bago pa ako ang magbura kay Shei sa landas namin ni Kai.
Pagkarating ko sa opisina niya na nasa loob lang din ng opisina ng Mommy niya ay nakita ko siyang tutok sa pagbabasa. Nakasuot siya ng salamin sa mata na bihira niyang gamitin pero hindi iyon nakapagpabawas sa kagwapuhan niya. In fact, he looks matured in a handsome way.
Hindi niya namalayan ang presensya ko dahil nag-angat lang siya ng tingin nang makaupo ako sa visitors chair na nasa harap ng table niya at makalikha ng tunog.
"What are you doing here?" Bagamat bahagyang nakakunot ang noo niya ay lamang pa rin ang pagngiti niya.
"I'm just visiting you. I missed you at busy ang phone mo kanina nang tinatawagan kita. So, I decided to visit you instead."
"Oh, sorry. I'm just talking with an important person earlier."
Pinigilan ko ang sarili kong mapairap sa sinabi niya. Mas importante pa ba yung kausap niya na iyon kaysa sa akin?
"Importante? Eh ako, hindi? Sino ba iyon? Baka babae mo lang iyon." Naglihis ako ng tingin matapos iyon. Bahala kang makonsensya, Kai. Dapat kasi ako lang ang importante sayo.
Nakita ko siyang tumayo mula sa gilid ng mga mata ko at naglakad palapit sa akin hanggang sa huminto siya sa upuang katapat ng sa akin. Hinawakan pa niya ang dalawang kamay ko gamit lang ang isang kamay niya at ginamit naman ang isa para paharapin ang mukha ko sa kanya.
"Nagiging selosa na ngayon ang Gori ko," nakangiti niyang sabi habang bahagyang umiiling. "Don't be jealous, just remember this. You're the most important person for me, okay?"
Hindi pa rin ako umimik pero hindi ko rin inalis ang tingin ko sa kaniya.
"I may be busy with other stuff but that's only for short time because you will always be my priority, remember that." Tinunton niya ang pagitan namin para halikan ako sa noo.
Lagi nalang sa noo ko siya humahalik kaya naman bago pa siya makalayo ay kinabig ko na siya para mahalikan ko ang labi niya. Lagi ko na itong ginagawa kahit hindi raw siya sanay dahil hindi naman daw ganito si Shei. At ito ang isa sa nakikita kong paraan para di siya lumayo sa akin sakaling malaman niya ang totoo.
I will make him addicted to my kisses until he can't resist me. Until I finally make him mine, alone. Lalo na at ramdam ko ang bahagyang pag-iwas niya mula nang makabalik siya galing sa Pangasinan. Tinatanong ko naman siya kung mayroong nangyari doon pero wala at ngiti lang ang laging sagot niya.
Naiinip na ako kakahintay pero sinusubukan ko pang habaan ang pasensya ko. Bakit ba kasi hindi matapos-tapos yung ginagawa niya?
Sumilip ako sa labas ng opisina ni Kai na nahaharangan lang ng salamin kaya kita ko ang nag-aagaw na liwanag at dilim sa labas. Napahalukipkip nalang ako bago napagdesisyunang kalikutin nalang ang cellphone ko. Saktong pagbukas niyon ay tumambad sa akin ang pangalan ni Claw na siyang nakaregister na caller.
Nagpaalam muna ako kay Kai na tumango at ngumiti lang bago ako lumabas.
"What do you need?" pagbungad ko. Luminga-linga pa muna ako sa paligid dahil baka may makarinig.
"Easy... I just wanna tell you the time and place."
"Pwede mo namang i-send sa text, chat o email. Bakit kailangan mo pa akong tawagan?"
"I need to make sure that no one can see, read, and know the place so it will be more safe. What if Kai read it, he might be jealous. He may just spoiled the plan.
Napatangu-tango naman ako sa sinabi niya. Nakukuha ko ang ipinupunto niya.
"Then, sabihin mo na hindi yung marami ka pang kuda".
"In my old warehouse sa Laguna—"
"What?" I cut him off, "Bakit doon pa, kalayo? Pwede namang sa malapit nalang."
"What if Kai saw us? Do you think he won't asked about why are we together? Think, Sheen."
Sabagay, mas maayos na ang malayo. Mas maliit ang tsansa na magkita kami habang kasama ko si Claw.
Bumuntong-hininga ako. "When?"
"The day after tomorrow, 5pm sharp."
Hindi na ako nagsalita pa at agad nang pinatay ang tawag. Muli akong luminga sa paligid para makasiguro akong walang nakarinig sa akin. Mabuti naman at wala.
Pagbalik ko sa opisina ay sakto ring paglapag ni Kai ng cellphone mula sa tenga niya.
"Sino na naman iyon?" Medyo nairita ako dahil meron na namang tumawag sa cellphone niya. Pinipilit ko lang talaga ang sarili ko na huwag mapairap.
"My brother's cousin so don't be jealous." He shrugged.
Nasabi niya nga na meron daw siyang kapatid. Iyong kapatid niya na pinalaki raw ng lola nila sa ibang bansa kaya ngayon niya lang nakilala. His brother on her mother side. Pero kahit minsan ay di niya pa sa akin pinapakilala iyon kahit sa picture man lang.
"I believe you," sabi ko saka umupo sa arm rest ng swivel chair niya para humilig sa kaniya.
Hinimas niya naman ang likod ng palad ko na nakakapit sa balikat niya. "Anyway, you wanna meet him?"
"Iyong brother mo?" Tumango naman siya bilang sagot. "Of course, why not? If only I can, I wanna meet all your family including your relatives."
"He said that he's free the day after tomorrow. Gusto mong sumama? Bibisitahin ko kasi yung mga warehouse ng negosyo niya."
The day after tomorrow? Naalala ko ang sinabi ni Claw kanina, hindi ako pwedeng sumama.
"Gusto ko sana pero titignan ko muna ang schedule ko may naka-sched kasi na endorsement this week, hindi ko lang sigurado kung kailan." But that's a lie.
Napatangu-tango naman siya. "Okay, maybe next time kung naka-schedule na talaga."
Gabi na rin akong naihatid sa bahay pagkatapos naming mag-date sa isang fancy restaurant malapit sa building ng kompanya nila.
He bid me a goodbye kiss on my cheek but I gave him a peck on his lips before he drove out his car. Hindi ko na hinintay pang mawala siya sa tanaw ko at pumasok na sa loob.
Papasok na sana ako sa kwarto nang may magsalita mula sa balkonahe ng bahay. A girl with her black lacy dress and high heels peep toe crossing her arms in front of her chest.
"Did MY boyfriend a good kisser that you insisted to kiss him on his lips instead of being contented on him kissing your cheek?" she said emphasizing the word 'my'.
Kita ko ang namumuong galit sa mga mata niya habang binabanggit ang bawat salitang binitiwan niya. Pero para sa akin, isa pa rin siyang pusa na nagpapanggap na tigre.
"Anong ginagawa mo rito? Bakit bumalik ka pa?"
"This is my mother's house. I'm here because I lived here," she said in a matter-of-fact tone. "Wala naman sigurong masamang bisitahin ang mga bagay na SA AKIN, hindi ba, Sheen?"
Napataas ang kilay ko. Kung umasta siya ay parang kayang-kaya niya ako. Pero siya pa rin si Shei. Ang lampa, takot, duwag at malambot ang pusong si Shei.
"Correction, ang DATING sa iyo. Nakalimutan mo na ba? Iniwan mo sila sa akin. Ipinaubaya mo sila dahil makasarili ka."
Naglihis siya ng tingin. Sabi ko na nga ba, nagtatapang-tapangan lang siya. She's still the afraid little Shei.
"Kung si Kai pa rin ang pinuputok ng butsi mo, hindi mo na siya makukuha pabalik sa iyo. Dahil bago pa mangyari iyon, sinisigurado kong wala ka na sa landas ko."
"Babalik sa akin si Kai." May luhang tumakas sa isang mata niya na agad niyang pinunasan.
"Really huh? Paano? Sasabihin mo sa kaniya na ikaw si Shei? Ikukwento mo yung nakaraan niyo? Tell me, Shei. Sa tingin mo, paniniwalaan ka niya ngayong hawak ko na siya?" panghahamon ko at kita ko ang unti-unting pagkuyom ng mga kamao niya.
"Alam mo, Shei, wala pa akong binuong laro na hindi ako nanalo. Kapag sinabi kong gusto ko, kukunin ko. Kapag sinabi kong sa akin, wala nang makakaagaw niyon. At kapag sinabi kong mananalo ako, matatalo ang kalaban ko. Sadly, in this game, you are my opponent."
Namumuti na ang hugpungan ng mga daliri niya, tanda ng higpit ng pagkakakuyom niya. Ramdam at kita ko ang galit niya lalo na sa mga tingin niya sa akin. Iyon nga lang, hindi ako masisindak na ganoon lang. I already faced different bullets so I won't be easily afraid especially in her deadly stares throwing on me.
"Kung may plano ka mang gustong gawin, siguraduhin mo lang na gagana iyon." Tumalikod na ako sa kaniya at akmang papasok sa kwarto nang muli akong humarap sa kaniya. "Payong kapatid lang, kung sakaling tututukan mo ng baril ang isang tao, siguraduhin mong ipuputok mo at mauuna ka."
I flashed my sweetest smile on her before I finally got inside the room.
Sa larangan ng pag-angkin, walang nananalong baguhan. Hindi makukuha ni Shei sa akin si Kai. Never...