Third person Pov
Patak ng mga tubig, huni ng mga kulisap at ungol ng mga lubo ang tanging naririnig sa gabing ito ngunit sa isang madilim na kweba sa silangang bahagi ng outcast land, maririnig ang sigaw ng taong punong puno ng pagdurusa.
"Aarrgghh!" Sigaw ng lalaking nahihirapan. Dark smokes are entering his body. The smoke came from the person standing in front of him.
Nakatayo sa kanyang harapan ang isang lalaking hindi makita ang kalahati ng mukha, dahil natatabunan ito ng kanyang mahabang itim na buhok na lumalampas sa kanyang mga mata.
He was standing with authority. With his black cape and his black clothes. He also have a black ring with a snake symbol engraved on it.
"Kill him!" he said. Mababakas sa kanyang tinig na wala syang awa. He was staring blanking at the man laying on the ground in front of him. His eyes are devoid of any emotion.
Ang lalaking nakahandusay na sa maduming lupa ng kweba ay nilapitan ng isang babae na merong hawak na malaking espada na merong disenyo ng itim na ahas sa patalim nito.
"You leak an information and the black prince didn't like it," Sabi nito at sinimulang itaas ang hawak na patalim.
"P-patawad!Arrghh!" Sigaw nito sa sakit. Kumakalat mga itim na marka sa katawan nito na nagpapahirap dito.
"Don't worry, I'll end your suffering." the woman was smiling devilishly.
Pagbaba nya ng kanyang espada, napuno ng dugo ang lupa ng kweba.
"Magaling Saber, ngayon bumalik kana sa trabaho mo."
"Masusunod Dark Lord."
The woman named saber has immediately disappeared from his sight. Lumapit ito sa bangkay ng lalaki at blankong tinignan ang dugong umaagos mula sa putol nitong ulo.
"If you could only keep your mouth shut, Your life could've been spared." he took a step back and called another person.
"Blade. Clean the mess." those were his last words before he leaves the scene.
He is the most dangerous person one can encounter in outcast. He ruled almost half of the continent together with the empire he build for himself. His name brings terror to the outcast citizens. He is ruthless, merciless and pure evil. He was once a prince with a gift of creation but unfortunately, had fallen to despair.
He is the Black Prince.
White's POV
Do you ever feel like you're not existing? Because I do. Simula pa noong bata ako, hindi na ako gusto ng lahat. Siguro dahil hindi ako gifted kagaya ng mga kapatid ko. In this world full of magic, I am a person with a little to no magic.
"Lady white, pinapasabi ng inyong ina na manatili ka raw dito sa iyong kwarto hangga't hindi pa umaalis ang mga bisita," sabi ng isang tagasunod ng mansion namin.
"You don't need to remind me, I know it already," sabi ko habang hindi inaalis ang tingin sa librong aking binabasa. Nakaupo lang ako sa aking kama kasama ang mga librong kinuha ko sa library namin.
Gano'n naman palagi ang nangyayari kaya't nasanay na ako. I'll be locked up in my room and can only go out if the celebration is done. Nagtataka nga rin ako minsan kung bakit parang gusto nila akong itago sa mundo. Kapag tinatanong ko naman ang sinasagot lamang nila ay para rin naman ito sa ikabubuti ko. I don't really get them.
Mahilig akong magbasa ng libro. Dahil hindi ako gifted, kailangan ko ng kaalaman. Rare case kasi ang mga katulad ko. Kadalasan kasi, simula pa lang ng isilang sila nagkaroon na agad sila ng gift (magic) at pagdumating na sila sa edad na walo gumigising ang gift nila. Ngunit Isa ako sa mga hindi nabiyayaan. I can manipulate water and air because its the bloodline element that we have but its not as strong as my siblings.
Busy ako sa pagbabasa ng biglang humangin ng malakas sa kwarto ko. Nakita kong nakabukas pala ang mga bintana ng aking kwarto . Inilapag ko ang librong binabasa sa bedside table at nilapitan ko ang mga bintana. Dali-dali ko itong isinara at bumalik sa aking kama. Ngunit meron akong nakitang libro na nasa sahig. Dinampot ko ito. Kulay itim ang cover ng libro.
"The Outcast " Basa ko sa title ng librong hawak ko. Teka! Wala naman to sa bookshelf ko ah! at hindi ko rin to kinuha mula sa library ng bahay.
Binuklat ko ito at nagulat ako nang makitang walang kahit anong nakasulat sa mga pahina nito.
"Paano ito napunta dito?" nakakunot ang aking noo habang nakatitig sa librong hawak ko.
"The outcast." binasa ko ulit ang title ng libro at meron akong biglang naalala....
This is the Elipsu world consist of only two big continents. The Outcast land and the Holy land. Holy land ang lupain kung nasaan ako nakatira. Mapayapa, masagana, maganda ang tanawin. May government council na nagpapatupad ng batas na nagpapanatili ng katahimikan.
Ang Outcast land naman ay ang kabaliktaran ng holy land. Its the land of Chaos. There were nothing but wars, death and betrayal.
Ang dalawang lupain na ito ay mayroong border na humahati sa bawat lupain. Ang mga outcast ay hindi pwedeng pumunta sa holy at ang mga holy ay hindi rin pwedeng pumunta sa outcast. It is our natural Law. The law of this world.
Hindi mo iisiping lumusot sa border kung mahal mo pa ang buhay mo. Dahil bago ka makalagpas sa border mararanasan mo ang matinding pasakit ng mga elemento. Ito ay ang mga elemento ng hangin, apoy, tubig at lupa. Minsan, meron nang sumubok na lumagpas sa border pero namatay sya na tinutupok ng apoy ang buo nyang katawan. Kaya naman wala nang nag lakas-loob na sumubok ulit.
Nalaman ko ang lahat ng 'yan dahil sa mga nabasa ko sa libro na nasa library ng aming mansyon. According to the book,  it was the work of a goddess who created this barrier for a reason. I don't know what her reasons are because it was never stated in the book.
Meron din akong narinig na balita galing sa mga chismosa kong katulong. Mayroong walong prinsipe Ang Outcast. Oo, meron ring mga prinsipe at prinsesa pero hindi ako kasama sa mga maharlika. Kami ang sunod sa mga maharlika dahil isa kami sa mga mayayamang angkan dito sa holy land.
Balik tayo sa mga prinsipe ng outcast. Una, Si Prinsipe Sloth. Bali-balitang siya raw ang crowned prince ng outcast pero meron may ibang hindi sang-ayon. Gwapo raw siya at kulay silver ang kanyang buhok at mapupungay raw ang kanyang mga mata. 
pangalawa, si Greed. Ayon sa mga sabi-sabi tungkol sa kanya, meron raw siyang kakaibang kapangyarihan. Marami ang takot kumalaban sa kanya dahil kaya niyang nakawin ang kapangyarihan ng kahit na sino. Hindi nya ginagaya ang kapangyarihan mo dahil kinukuha nya talaga. Well, all I know is that, he's DANGEROUS to deal with.
Pangatlo. Si Lust, masyadong sikat ang isang to, lalong lalo na sa mga babae. Rinig ko pa,sa dami ng pinaiyak nya lagi syang nasasampal ng bigla nalang sa daan.
Pang-apat, Si Pride. Ayon sa mga usap-usapan misteryoso raw ang kanyang kapangyarihan. Seryoso ngunit mapagbiro rin daw sya minsan.
Pang lima. Si envy, they said he's a silent type at minsan Lang raw sya nagsasalita. Sa tingin ko nasa loob ang kulo nya.
Pang anim. Si gluttony, ang alam ko, Sya raw ang pinakamabait sa kanilang walo. May katakawan nga Lang.
Pang pito. Si wrath. Nakakatakot raw syang tumingin. Masakit rin daw syang magsalita.
Pang walo at ang pinaka malupit sa lahat. Si Black. Ang tawag sa kanya "BLACK PRINCE". Konti lang ang alam ko tungkol sa kanya. Sya raw ang pinaka nakakatakot sa walo. Walang nakakaalam kung nasaan na sya ngayon. Siya ay kinatatakutan ng buong mamamayan ng outcast sa hindi ko alam na dahilan.
At dyan ko masasabing may pakpak nga talaga ang balita! There was a barrier that separates the two but still news are everywhere!
Itinago ko ang libro sa drawer ko. Lumapit ako sa bintana. Tuloy parin ang kasiyahan nila. Rinig na rinig ko pa mula dito ang ingay ng musika sa grand hall kung nasaan ang pagdiriwang. Nakatanaw parin ako sa mga kakahuyan ng isang ideya ang biglang pumasok sa isip ko.
Tumingin ako sa nakasaradong pinto ng kwarto ko. Hindi naman siguro nila mapapansin kapag mawala ako sa kwarto. Nasa labas lang naman ang dalawang guardiya eh. Hindi naman sila pumapasok dito sa loob.
"Ngayon ko lang naman gagawin ito kaya siguro okay lang. Babalik rin naman ako agad ng hindi nila napapansin." pagkukumbinsi ko pa sa aking sarili.
Bumalik ang paningin ko sa tanawin sa labas ng bintana. Ngayon ko lang to gagawin. Gusto ko lang naman na ma explore ang labas ng bahay. Kwarto at library lang naman ang pwede kong puntahan e', nakakabagot na. Atsaka, ang unfair naman na 'yong mga kapatid ko pwedeng lumabas samantalang ako palaging nakakulong! Habang busy sila sa kaarawan ng kapatid ko, lalabas muna ako ng bahay. I smiled wickedly.
Binuksan ko ang bintana ng kwarto ko at dahan dahan na lumabas. Kumakapit ang dalawa kong kamay sa frame ng bintana. Nakalabas ang katawan ko sa bintana at nakatalikod ako sa kwarto ko. Nasa ikalawang palapag ako kaya mababa lang ang tatalunin ko.
Dahan dahan akong bumitaw. Pinikit ko ang aking mga mata. Hinihintay ko ang aking pagbagsak pero laking gulat ko ng may maramdaman akong mga bisig na sumalo sa akin.
"Hindi ata uso ang pinto sayo e' no?!"
Narinig ko ang tinig ng isang lalaki. Minulat ko ang aking mga mata. Nakita ko ang lalaking sumagip sakin na nakangisi habang tinititigan ako. Kulay dilaw ang kanyang mga mata at kulay dilaw rin ang kanyang buhok. Matangos ang kanyang ilong. Mapula ang kanyang labi. Hindi ko siya kilala at hindi ko namumukaan bilang mga katulong ng mansyon. Isa siguro sya sa mga bisita.
"Sino ka?"