(Pre-Apocalypse Preparation)
“Tandaan mo Azlan. Wala kang karapatan na pumalag dahil kapag pumalag ka, lagot ka. Isaksak mo ‘yan sa kokote mo!” dagdag pa nito habang dinuro-duro siya.
Napayuko na lamang si Azlan sa sinabi ni Jay. Sa wari niya'y wala na siyang magagawa pa kundi ang bayaran na lamang ang fee nito. Ayaw niya ng gulo kaya kahit matagal na siyang nagngingitngit sa galit ay pilit niyang kinokontrol ang sarili sa takot na baka lumala pa ang sitwasyon.
"Alam mo Jay wala ka talagang patawad ano. Kahit ‘yang si Azlan pinapatos mo pa!" natatawang sabi ni Fred na sa halip awatin ang kaibigan ay tuwang-tuwa pa sa ginawa nito. Si Fred ang matalik na kaibigan ni Jay na umintindi at kumukunsinte sa mga kalokohan nito.
"Sus, mayaman naman sila eh. Hindi naman nauubusan ng pera ‘yan kahit tumunganga lang sa bahay nila! Tapos may sarili pa silang tindahan kaya maliit na bagay lang sa kanila ‘yan. ₱4,000.00 na fee ko sa field trip, bale ₱8,000.00 lang naman lahat ang gagastusin nila.” sagot naman ni Jay sa kaibigan kaya napailing na lamang ito.
“Sige boss, mauna na ko!” paalam ni Azlan, nakayuko ito at dali-daling nagtungo sa grupo nina John.
Hindi na niya hinintay pa ang tugon ni Jay sapagkat batid niya na gagawin lamang siyang alipin kapag kasama niya ito.
“Uy Azlan, pinagtripan ka na naman ng isang ‘yun ano?” bungad ni John sa kanya habang nakanguso dun kay Jay. Bakas dito ang pag-aalala. Napabuntong hininga na lamang siya ay bumaling sa kaibigan. Si John naman ang gwapong kaibigan ni Azlan na sa likod ng inosente nitong mukha, ang pagiging bihasa nito sa paggamit ng baril dahilan upang tawagin siyang “Sarge” ng nakararami.
"Dating gawi, ayun gusto naman akong pabayarin ni Jay sa field trip, ‘lang kwenta!" reklamo nito na may palihim na galit sa kaklase.
"Hayaan mo na lang kaysa naman bugbugin ka pa nun. May kaya naman kayo eh, talagang napagdiskitahan ka lang talaga ng yabang na ‘yun. Wala na siyang ginawa kundi pahirapan at pagtripan ang karamihan sa mga estudyante rito.” wika ni John sabay tapik sa balikat ng kaibigan.
"Akala siguro niya pinupulot lang ng mga magulang ko yung pera sa lupa. Palibhasa kasi hindi nakaranas ng hirap kaya ganun na lamang kung umasta. At isa pa, nagpapaka-siga siya dahil gangster sya noon. May itsura pa naman sana kaso yung ugali pang-squatter!” galit na sabi ni Azlan.
"No choice ka talaga pare, whether you like it or not, kailangan mo talagang bayaran ýan, kung hindi gugulpihin ka talaga kapag hindi mo sinunod ang gusto niya.” sabi ng tomboy na si Claire na kararating lang sabay akbay kay Azlan. Siya naman ang isa sa magagandang babae sa HRM section, pero daig pa ang boy next door kung pumorma kaya binansagan itong “Bro” sa kanila.
"Guys, bumalik na kayo sa kinauupuan n’yo! Paparating na si Professor Crypto!" anunsyo ni Tanya sa klase nila habang nagmamadaling pumunta sa kanyang upuan. Siya naman ang binansagang “Happy” dahil siya ang nagbibigay-saya sa klase nila, maganda na, singer pa!
Ilang sandali pa ay naaninag na nila ang mukha ni Prof. Crypto sa may pintuan habang dala nito ang kwaderno at waiver para sa field trip.
"Good morning HRM students!" bungad ni Prof. Crypto sa klase.
"Good morning sir!" tugon ni Seth habang seryosong nakikinig sa kanilang guro. Ang pinakamabait, mapagbigay at matulungin sa klase, 'yung tipo ng tao na uunahin ang iba bago ang sarili.
"Magandang umaga po." sagot din ni Tes, ang kapatid ni Brett at ang pinakatahimik na estudyante sa section nila.
"Nga pala sa mga sasama sa field trip mamayang hapon, kindly list down your names in this notebook and get one waiver each para mapirmahan ng parents or guardians ninyo.” bilin ni Prof. Crypto na sinunod naman ng mga mag-aaral.
Makalipas ang ilang minuto, tapos nang kolektahin ni Prof. Crypto ang pangalan ng mga mag-aaral na gustong sumama sa field trip.
"Okay class, ito na ang final lists ng HRM students na sasama mamaya sa field trip." anunsyo ni Prof. Crypto.
"Antonio, Seth
Carson, Maria Tes
Cruz, John Kenneth
Dee, Jay
Dimagiba, Azlan
Dy, Frederiek
Fonteza, Tanya
Villanueva, Claire
Class, that's all for today. Sa lahat ng estudyanteng nasa listahan you can pay your fee in the cashier's office now and pack your things na. Bye class, see you later." paalam ni Prof. Crypto at lumabas na sa silid.
"Hoy Azlan! Baka nakalimutan mo, ikaw---" wika ni Jay sabay singit agad ni Azlan.
"Oo, ako na ang magbabayad!" pasigaw naman na tugon niya.
"Bakit ka ba sumisigaw diyan? Ano? Papalag ka?" hamon ni Jay kay Azlan.
"Ay, hindi po boss. Sinigaw ko lang ang sasabihin mo kasi baka hindi mo marinig." mahinahon na tugon ng binata.
"Hays. Nakakainis talaga 'tong hambog na 'to.” inis na bulong niya. Batid niya na hindi talaga siya mag-eenjoy lalo pa’t nandiyan lang si Jay sa paligid na handang sirain ang araw niya.
Mabilis na tumakbo ang oras at ngayo'y alas singko na ng hapon. Pumila na ang lahat ng mag-aaral na sasama sa field trip ng paaralan at isa-isang pumasok sa loob ng bus.
"Get ready class, lalarga na tayo!" pasigaw na sabi ni Prof. Alcantara na halatang excited na rin sa field trip.
Malalim na ang gabi nang marating ng bus ang isang lugar na may makakapal na hamog. Tanging ang ilaw na lamang ng bus ang nagbibigay liwanag at nagsisilbing gabay sa kanila.
"Ang dilim naman, grabi! Anong lugar na ba ‘to manong?” usisa ni Lea habang yakap nito ang kanyang nobyo.
“Naku maam, hindi ko rin po alam eh wala kasi akong nakita na karatula rito.” Sagot naman ng driver na bakas sa boses nito ang pag-aalala.
Nagpatuloy pa rin sila sa biyahe sa pag-aakalang mawawala rin ang hamog, ngunit sa ‘di kalayuan ay may naaninag silang isang bulto ng tao.
Labis na nagtaka ang driver at bumusina pa rin siya rito nang paulit-ulit sa takot na baka mabunggo niya ito. Ngunit nang walang kaabog-abog ay bigla itong lumutang sa harapan ng bus.
Nanlilisik ang mga mata nito na para bang nangangain ng buhay kaya labis na nataranta ang driver at kinabig ang manibela upang maiwasan ito ngunit sa kasamaang-palad ay nahulog ang minamanehong bus sa bangin.
“Mo-ri-re!” sigaw ng babae na umalingawngaw sa buong luga