Sudden rage of emotions filled my heart when I saw the man beside her. He is wearing his lab gown. My jaw clenched as I watch him hold my woman's hand to help her off the boat.
Nakakahilo ang matagal na pagsilip sa binocular na ito pero anong magagawa ko? This is the only way I know to see her even just for distance. Pinagkakasya ko na nga lang ang sarili ko sa pagtingin sa kanya mula sa malayo dahil alam ko na hindi siya komportable kapag kaharap ako.
Napabuntong hininga na lang ako.
"Dominic?" it was Hazelle's voice. Binitawan ko ang hawak na binocular at hinayaan iyong nakalaylay sa dibdib. Nakasabit kasi sa leeg ko iyong lace niyon kaya kahit saan ay pwede kong dalhin ng hindi hinahawakan, like camera.
"I am here." ilang segundo pa ang lumipas, naririnig ko ang mga yabag niya papunta dito sa balcony kung nasaan ako.
Agad siyang napatingin sa binocular na nakasabit sa leeg ko.
"You're making silay again to Mikaella, huh?" nanunukso niyang bungad sa akin.
"Pake mo?" inirapan niya lang ako sabay halukipkip.
"Where's Thaddeus and Cayl?" tanong niya.
"Nambabae." sagot ko naman dahilan para samaan niya 'ko ng tingin.
"Ang ayos mo kausap." inirapan niya pa muna ulit ako bago nagdadabog na naglakad palayo. Naisipan ko naman na bumisita sa site, malapit lang naman ang hotel doon kaya pwedeng-pwede lakarin.
"Magandang hapon, Engineer!" agad na bati sa akin ng mga manggagawa. Ginantihan ko sila ng ngiti at nilapitan iyong pumalit na foreman.
"Where's Mang Lando?" tanong ko sa bagong foreman, Mang Lando was the original foreman, siya ang na-hired ko noong pumunta ako dito a week ago.
"Nasa ospital, eh Engineer. Ooperahan daw yata sa puso."
Napatango na lang ako at hindi na nagtanong pang muli. Tinanaw ko na lamang ang mga makina na ginagamit bilang panghukay. Mahirap maghukay sa tabing dagat dahil masyadong matubig at mabato kaya ilang makina rin ang inarkila para doon. Plano kong bumili ng mga kumpletong makina para sa sarili kong construction firm. Ngayon lang naman ako naka-experience ng ganitong project kaya hindi pa pumasok noon sa isip ko na kakailanganin ko ng ganito kalalaking makina.
Pilit hinahanap ng mata ko ang mga kasamahan pero hindi ko sila makita, naalala ko si Hazelle. Saan kaya pumunta ang babae na iyon? Delikado pa naman sa lugar na ito lalo at dayo lang kami. Kinapa ko ang cellphone sa bulsa at agad iyong kinuha para tawagan ang mga numero nila.
I dialed Thaddeus' number first. He immediately answered the call after three rings.
"Bro."
"Where are you?"
"Sinasamahan ko itong si Cayl maghanap ng babae."
"Si Hazelle?"
Ilang segundong natahimik si Thaddeus sa kabilang linya.
"Sumunod siya sa amin, nandoon siya  ngayon sa tent ng medical team at nakikipag close."
"Huwag mo siyang iwawalay sa paningin mo."
"Wait bro, wala ka naman sigurong gusto sa girlfriend ko 'no?" halata ang kaba sa boses niya.
"What?!"
"Kasi ibang pag-aalala naman yata 'yan? Are you in love with my girlfriend?"
"Stop talking nonsense, alam na alam niyo ang dahilan kung bakit narito tayo ngayon."
"Then why are you so worried about her?"
"Hindi pa ba niya sinasabi sa 'yo? Hindi pa ba kayo nag-uusap ng maayos?" ilang segundo ulit natahimik si Thaddeus sa kabilang linya.
"Basta nagkaayos na kami, hindi namin pinag-usapan kung bakit iniiwasan niya ako nung nakaraan." napabuntong hininga na lang ako sa narinig.
"Ayokong sa akin manggaling, and I'm not 100 percent sure. Talk to her, instead." pinatay ko ang tawag at nagpatuloy na lang sa paglalakad papunta sa tent ng medical team, natanaw kong iilan na lang ang naroon, nakapag pack up na siguro sila dahil tapos na ang trabaho nila para sa araw na ito.
Malayo pa lang ay tinatanaw ko na agad kung naroon si Ella pero wala. Hindi ko na naman siya makita. Saan na naman kaya pumunta ang isang 'yon? Sino na naman kaya ang kasama?
Naabutan ko na parang nagtatalo na naman si Thaddeus at Hazelle.
"Ano na namang problema niyo?" tanong ko sa kanila.
"I'm just asking her about what you've said in the phone! So what is it, Sweet?"
Yumuko lang si Hazelle sa halip na sumagot.
"Pinagmumukha mo na 'kong tanga!"
Hinawakan ko siya sa balikat. "Don't shout at her."
"Eh, ano bang pakialam mo? Ikaw ba ang boyfriend dito? Ano may gusto ka na talaga sa girlfriend ko?" para kaming mga sira na nagsisigawan habang naglalakad pabalik sa hotel.
Napabuntong hininga na lang ako dahil umiinit ng sobra ang ulo ko sa kapatid ko na ito, napaka slow talaga.
And to answer his questions, wala akong gusto kay Hazelle nag-aalala lang talaga ako pero hindi ibig sabihin non na may gusto na ako sa kanya. May Ella na ako, bakit pa ko titingin sa iba? I never see Hazelle as a woman, I see her only as a family or friend. At kung sobra man ang pinapakita kong pag-aalala sa kanya ngayon ay may ibang dahilan nga.
"Hazelle, why don't you just tell him?" sabi ko matapos pakalmahin ang sarili.
"Tell what? Wait, ano bang nangyayari?" naguguluhan na tanong ni Cayl.
"Hazelle.." nagbabanta na ang boses ko but to our surprise naglumpasay sa buhanginan si Hazelle at umiyak ng umiyak..
"Fvck.." gulong-gulo na turan ni Thaddeus habang napapasapo sa noo, sa huli ay hindi rin naman natiis ang nobya at pilit itong pinapatayo. Mabuti na nga lang at wala masyadong tao kung nasaan kami ngayon dahil halos lahat ay naroon sa mismong area kung saan pwedeng magswimming, itong part kasi na ito ay karaniwang para sa mga nakatira sa lugar na ito.
"I'm.. I'm.." hindi ko na natapos ang sasabihin ni Hazelle dahil biglang tumunog ang cellphone ko dahilan para mapahinto ako sa paglalakad at maiwan ako ng mga kasamahan ko.
"Hello, son?"
"Mom."
"Kamusta kayo? Nakarating na ba kayo sa Palawan?"
"Yes, Mom. Maayos naman kami."
"You forgot to call me."
"Sorry, mom. May g-ginawa lang k-kanina." nakonsensiya ako dahil hindi talaga pumasok sa isip ko kanina ang tungkol sa bagay na iyon samantalang ilang beses kaming binilinan ni Mommy na tawagan siya pagkarating na pagkarating namin dito sa Palawan. Masyado kasi akong na-excite na makita si Ella.
"Where's your brother and Hazelle?"
"May pinag-uusapan silang importante, Mom. Magkakasama kami pero naiwan nila ako dahil sinagot ko ang tawag mo."
"Oh my gosh, sinabi na ba ni Hazelle?" natigilan ako sa tanong ni Mommy.
"Alam mo na rin, mom?"
"Of course, anak! Babae rin ako kaya kung sino man ang unang makakaalam niyon ay ako na, syempre." napangiti ako sa narinig.
"Si Thaddeus lang naman ang slow." mom giggled.
"He is clueless."
"Pinagseselosan pa nga ako."
"Really?"
"Yes, mom. I'm just worried about Haze, of course. Lalo na nga at walang kaalam-alam si Thaddeus."
"Hindi mo talaga sinabi?"
"Ayokong sa akin manggaling, mom. Besides hindi rin naman inamin sa akin ni Hazelle."
"So paano mo nalaman?" halata ang saya sa boses ni mommy. Siguro dahil masasabi ko na bumalik na ang dati naming closeness. Naisip ko kasi na wala rin namang mangyayari kung papairalin ko ang tampo o ang galit.
"Nahalata ko lang, mom."
"Ang galing naman ng anak ko! I'm rooting for you and Mikaella. Sana ay magkaayos na kayong dalawa, I really like her, son. Ang daming kinukwento ni Manang at ni Kyla about her."
"I will win her back don't worry, Mommy."
Natapos ang pag-uusap namin, binalik ko sa bulsa ang cellphone ngunit pag-angat kong muli ng paningin ay saktong tumapat iyon sa isang babae na naglalakad sa dalampasigan habang tutok na tutok sa cellphone.
My heart beats faster..
My Ella..
Namalayan ko na lang na nakangiti na pala ako habang titig na titig sa kanya.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nakikita ko na ulit siya. Na pwede ko na ulit siyang makasama sa isang lugar kahit na ilang metro o pulgada pa ang layo namin sa isa't-isa.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na lumapit sa kanya. Sakto naman na pumihit siya paharap sa kinatatayuan ko. Nakita ko ang gulat sa mukha niya.
"A-anong ginagawa mo dito?" tanong niya sa akin, gulat na gulat pa rin ang itsura.
Pinilit kong hindi magpakita ng kahit na anong emosyon. "I am the head Engineer of the Hospital construction here." sagot ko. "How about you? Medical mission?" kahit alam na alam ko naman ang dahilan ay nagkunwari akong walang alam para lang pahabain ang pag-uusap namin.
Dahan-dahan siyang tumango habang bahagyang nakabuka ang bibig. Napamura na lang ako sa isip ng mapatingin sa mapupula niyang labi. Nag-iwas ako ng tingin para itago ang pinipigilang ngiti.
She's really a grown up woman now. Dalagang-dalaga na, mas lalo siyang gumanda at nag-matured na rin ang katawan niya. Idagdag pa na naka scrub suit lang ito pero ang cute-cute niya tingnan.
Nakatingin man sa malawak na dagat ay alerto pa rin ang tingin ko sa kanya sa gilid, nakikita ko ngayon na tinitingnan niya ako at hindi rin nakatakas sa akin ang pagpilig-pilig niya ng ulo. I'm wondering if what's on her mind right now. Tulad ko kaya ay napansin niya rin ang pagbabago sa akin?
"Pre nariyan ka lang pala, langya nakahanap agad ng chicks, ah?!" agad akong napatingin sa mga bagong dating, mukhang ayos na si Hazelle at si Thaddeus naman ay parang excited.
"Wait, Mikaella?! What are you doing here? Teka ano 'to pre? Nag Come-back na agad kayo? Kakauwi-uwi mo lang sa Pinas, ah?!" tanong ni Cayl sa akin dahilan para samaan ko siya ng tingin.
"Shut your mouth, fvcker." inis na sabi ko sa kanya, baka mamaya ay makahalata si Ella na siya ang dahilan kung bakit narito kami ngayon.
"And I guess they're not, Cayl. Look how many meters they were with each other." nakangising sabi ni Thaddeus. "But wait, siya ba 'yon? The ex?" kunwari ay walang alam si Thaddeus samantalang kilalang-kilala niya ito dahil pina-stalk niya kay Cayl ng ilang taon. Mga siraulo talaga, hindi ko alam kung anong trip nila.
"Yes, dre. The one." makahulugang sagot ni Cayl dahilan para samaan ko na naman siya ng tingin.
"Hi, Mikaella. Long time no see!" masayang bati ni Hazelle sa kanya at naroon na naman ang awkwardness sa mukha ni Ella, alam kong hindi siya komportable kay Hazelle, pero alam ko rin na dahil wala pa siyang alam kaya ganyan ang nararamdaman niya.
"Wait, magkakilala na kayo, Sweet?" tanong ni Thaddeus.
Kitang-kita ko ang pagkunot ng noo ni Ella na nasundan ng bahagyang pagngisi.
'What are you thinking, baby?'
"Mikaella!" agad nag-init ang ulo ko sa tumawag, iyon 'yong Doctor na kasama niya kanina sa bangka.
"Yes, Doc?" tanong ni Ella ng makalapit ng tuluyan ang lalaki.
"Kanina pa kita hinahanap, narito ka lang pala. Oh, the two Engineers, the Architect and the Financial advisor." sabi nito habang nakatingin sa amin. Mukhang nakausap na agad ng tatlo ang mga medical team.
"Hi, Doc!" bati ni Hazelle dito.
"Hello Architect, magandang hapon." alam na rin ng Doctor na ito ang mga propesyon namin.
"Bakit mo ako hinahanap, Doc? May problema ba?" tanong ni Ella, parang mas lalo na siyang naiilang ngayon sa amin.
"We're going to eat. Ikaw na lang ang wala doon, hinahanap ka na nila head so I went out of the cabin to look for you, hindi ka kumain kanina ng lunch so I guess you're already hungry. Let's go?" litanya ng lalaki.
Hindi siya kumain ng lunch? Makulit pa rin pala talaga siya hanggang ngayon.
Tumango si Ella sabay lakad paalis pero agad ding huminto at humarap sa amin.
"Mauna na kami." nag-aalangan na paalam niya.
"Bye!" masiglang sabi ni Hazelle.
"She's even gorgeous sa malapitan!" patiling sabi ni Hazelle noong makaalis na sila Ella.
"Mapaglihian mo!" suway ni Cayl dito, at doon ko nakumpirma na may alam na nga sila.
"Magiging Daddy na ako, bro!" nagmamalaking sabi ni Thaddeus, ang mga mata ko naman ay nakatuon pa rin sa dalawang naglalakad palayo.
"Kung nakamamatay lang ang tingin." sabi ni Cayl.
"Tiyak na tumaob na ang doctor na iyon." dugtong naman ni Thaddeus.
"Easy ka lang, bro!"
"Noon at ngayon marami na talaga akong karibal." napapailing at wala sa sarili kong sabi.
"Hey, bro! Magiging Daddy na ako!" pag-uulit ni Thaddeus sa sinabi kanina.
"Alam ko siraulo!" agad itong napanganga sa sinabi ko at hinarap ang nobya niya.
"I didn't tell him!" maagap naman na sabi ni Hazelle.
"Then how did you know?" tanong niya sa 'kin.
"Kasi hindi ako slow na tulad mo."
"Talagang pinanindigan mo iyong favorite motto mo, ha?" sabi ni Cayl.
"Anong favorite motto?"
"Kung ako sa 'yo bubuntisin ko na agad para wala ng kawala." natatawa naman na sagot ni Cayl dahilan ng pagtawa nila, napangisi na lang ako sabay iling.
"Kaya mo 'yon, bro?" tanong naman niya sa 'kin, nagmamalaki.
"Hindi ako katulad mo, ihaharap ko muna sa altar ang babaeng mahal ko bago ang bagay na iyon."
Agad namang humiyaw si Cayl na animo ay chini-cheer ako. Samantala, napalingon naman ako kay Hazelle at nakitang tahimik siya.
Siguro ay naisip niya iyong tungkol sa kasal. At marahil din ay wala na naman siyang lakas ng loob na magtanong o magdemand kay Thaddeus.
"Ano nang plano mo niyan?" seryoso kong tanong sa kanya.
"About what?"
"Sa inyo ni Hazelle."
"Oo nga, pre. Wala pa bang kasalan na magaganap?" singit naman ni Cayl.
"Iyan ang unang-una kong naisip kanina noong nalaman ko na buntis siya." umakbay si Thaddeus sa nobya niya at ngayon naman ay kita ko ang relief sa mukha ni Hazelle, nakangiti na siya ngayon at namumula ang pisngi. Mga babae talaga.
"Oo nga pala, pre! Inimbitahan tayo ng medical team mamaya."
"Inimbitahan saan?"
"Dinner, doon sa tapat ng cabin nila." agad bumilis ang tibok ng puso ko sa isipin na makakasabay kong kumain si Ella.
"Ang laki ng ngiti, oh!" binatukan pa 'ko ni Thaddeus.
"In-love na in-love!" sabi naman ni Hazelle.
"Sino ba namang hindi? Ako nga nagkagusto rin—" hindi na natapos ni Cayl ang sinasabi nang makita kung gaano kasama ang tingin ko sa kanya. "Hindi ko babawiin 'yon, pre! Nagkagusto talaga ako sa kanya!" tumatawang sabi ni Cayl sabay takbo. Hindi ko naman siya hinabol, maraming pagkakataon para saktan siya. Mamaya siya sa 'kin.
"I want hotdogs, and sea foods." rinig kong sabi ni Hazelle, marahil ay tinatanong ni Thaddeus kung ano ang gusto niyang kainin.
Nagkibit balikat ako at iniwan na sila doon, ang bagal kasi nilang maglakad, para silang teenager na tumakas lang sa magulang para magdate.
Pagkarating sa suite ay agad hinanap ng mata ko si Cayl at sakto naman na lumabas siya sa kanyang kwarto, mabilis ko siyang nilapitan at inundayan ng suntok sa mukha. Hindi naman iyon kalakasan pero dahil hindi niya inaasahan kaya napaupo siya habang tumatawa.
"Tangnamo ka, pre!" tumatawa niyang sabi habang nakahawak sa panga kung saan ko siya sinuntok.
"Gago!"
"Napakadamot mo! Wala kang magagawa kung magkagusto ang ibang lalaki doon sa ex mo, wala ka rin karapatang magalit!" natatawa pa rin niyang sabi, halatang nang-iinis. Muli ko siyang hinarap at tiningnan ng masama.
"That was a joke!" nakataas ang dalawang kamay na sabi niya.
"Ang pangit mo mag joke, tanga." iniwan ko siya doon na tumatawa, tumuloy ako sa kwarto ko para maligo at magpalit ng damit.
Siniguro ko na magiging maayos ang itsura ko pag nagkaharap kami mamaya. Gusto ko ako lang ang gwapong lalaki sa paningin niya.
Nasasabik akong makasabay siya sa pagkain mamaya, kahit hindi na kami magkatabi, basta kasabay ko lang siya at nakikita ayos na sa akin.
Hindi nga nagtagal ay pumunta na kami sa sinasabing cabin, dalawang palapag iyon at dagat ang mismong tanawin sa harap.
Nakaset na ang mga pagkain at lamesa noong dumating kami, nang malaman ko kanina na inimbitahan kami ay agad akong tumawag sa hotel para umorder ng pagkain at pinadeliver dito.
Agad hinanap ng mata ko si Ella at nakita ko na hawak na siya ni Hazelle sa braso, napaka feeling close talaga niya.
Lumapit ako sa kanila, naroon na rin pala sila Thaddeus. Nahuli ako dahil binati pa ako ng ibang staff ng medical team at nagpasalamat sa mga pinadala kong pagkain.
Nakita ko kung paano nagningning ang mga mata ni Hazelle pagkakita sa hotdog. Ako ang umorder niyon dahil nga narinig kong gusto niya niyon, naalala ko na paborito rin iyon ni Ella. Napatingin din ako sa kanya at nakita ko na nakatingin siya doon sa nag-iisa na lang na hotdog. Hindi ko alam pero gusto kong magpapansin bigla sa kanya kaya inunahan ko siya na kuhanin ang hotdog, kitang-kita ko kung paanong sumunod ang paningin niya sa hotdog hanggang sa ilagay ko iyon sa plato ni Hazelle, gusto ko lang naman na mapansin niya ako pero agad akong nagsisi dahil nakita ko ang dismaya sa mukha niya.
Ilang ulit akong nagsorry sa kanya sa isip ko. Hindi ko gustong masaktan siya, gusto ko lang makita ang reaksiyon niya. Isa pa ay naglilihi si Hazelle, sabi nila kailangan daw ay makain ng naglilihi lahat ng pagkain na gusto nila para maging happy at healthy ang baby.
Babawi na lang ako kay Ella. Nasaktan din ako nang makita ko na nadismaya siya. Ayoko ng ganon, I don't want to fail her. I want to make her happy too pero mas inuna ko ngayon ang kalagayan ng sanggol na nasa sinapupunan ni Hazelle, sanggol na magiging pamangkin ko.
"Thank you! I really wanted to eat hotdog." doon pa lang nalipat kay Hazelle ang paningin ko.
"But you know it's unhealthy." sabi ko sa kanya, hindi maganda ang hotdog sa buntis.
"Okay, ngayon lang naman, eh! But for tomorrow I want something sour!" ayan na naman siya sa mga pagkaing trip niya. Mabuti na lang at alam na ni Thaddeus kung hindi ay ako na naman ang bubulabugin niya para doon.
Nakita kong kumuha si Ella ng pagkain, nakasunod sa kanya ang paningin ko, kaunting vegetable salad at dalawang pirasong inihaw na pusit pa lang ang laman ng kanyang plato ay nakita ko na agad na sumunod siya doon sa highschool classmate niya na babae, nakalimutan ko na ang pangalan, naging nurse din pala siya.
"Diet ka, girl?" tanong ni Hazelle, iyon din ang gusto kong itanong. Hindi ugali ni Ella ang mag diet, wala sa bokabularyo niya ang salitang iyon.
"Huh?" bahagyang tumaas ang kilay niya at umiling ng mahina. "H-hindi." dugtong niya sabay pilit na ngumiti.
Saka pa lang ako kumuha ng pagkain noong nakita ko kung saan umupo si Ella at ang kaibigan niya. Naging mabilis lang ang pagkuha ko ng pagkain, kung ano na lang ang madampot ko.
Napangiti ako ng makitang napairap si Ella dahil pumwesto sila Hazelle, Thaddeus at Cayl sa lamesa kung saan naroon din siya. Kitang-kita ko rin ang masamang tingin niya sa hotdog na nasa plato ni Hazelle.
Hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya, hindi ko alam kung ramdam niya iyon pero parang wala naman siyang pakialam sa paligid niya, bagkus ay tutok siya sa pagkain niya at animo ay hirap na hirap iyong ubusin. Paminsan-minsan ay kinakausap siya ng kaibigan niya, naalala ko na ang pangalan, kung hindi ako nagkakamali ay Megan.
Kinakausap din naman kami ng ibang male nurses. Maganda silang makisama sa amin. Sinabihan pa nila kami na sumama sa bonfire activity nila, syempre agad kaming pumayag, opportunity na 'yon para makita ko pa ng mas matagal si Ella.
Natapos na ko at lahat-lahat sa pagkain ay hindi pa rin nauubos ni Ella ang pagkain sa plato niya, napaka kaunti na nga niyon pero hindi pa niya inubos, nasaan na iyong Ella na sobrang lakas kumain?
"Mauna na din ako sa Cabin." narinig kong paalam ni Ella sa mga kasama.
"Naku mawawalan na kami ng gana niyan, Mikaella!" sabi ng isa sa male nurse dahilan para mangunot ang noo ko. What does he mean?
"Oo nga. Walang alisan! Sabay-sabay tayong babalik sa cabin." sabi naman ng isa pa.
Halatang gusto na niyang bumalik sa cabin nila.
Biglang may tumunog. Galing iyon sa cellphone na nakapatong sa lamesa.
Nakita kong sumilip doon sa cellphone si Hazelle, napaka chismosa talaga niya.
"Prozac? What is that?" takang tanong ni Hazelle, hindi naman siya pinansin ni Ella bagkus ay may pinindot sa cellphone at inilagay iyon sa bulsa niya.
But me, biglang kumabog ang puso ko. Familiar ako sa prozac na iyon. Narinig ko na 'yon. Hindi ko lang matandaan pero sigurado akong narinig ko na iyon.
Nagkayayaan sila na maglaro ng spin the bottle pero wala doon ang atensyon ko, lumilipad ang isip ko sa kung saan habang ang paningin ay nakamasid kay Ella. Kaya naman ay hindi nalingid sa akin ang pasimpleng paglalabas niya ng kung ano mula sa bulsa, kulay puti iyon na parang bote at kumuha siya doon ng hindi ko alam kung ilang piraso, ayoko ng naiisip ko. Ayokong isipin na gamot iyon, natatakot akong isipin na baka may sakit siya.
Nakita ko na parang may hinahanap siya, tubig. Alam kong tubig kaya agad kong kinuha ang bote ng tubig na nakita ko, ibubukas ko pa lang sana iyon para sa kanya ay nakita ko ng may inabot sa kanya iyong doctor na halata namang may gusto sa kanya. Nagtagis ang bagang ko habang nakatingin sa kanila. Palagi na lang akong nauunahan. Palagi na lang may nakapagitan, palagi na lang may humaharang. Bakit hindi ba pwede na makalapit ako sa kanya, iyong ako lang, iyong walang ibang tao na haharang o makikisabay. Ilang taon na ang nasayang, ilang taon na ang tiniis pero hanggang ngayon hindi pa rin kami nabibigyan ng pagkakataon.
"You can drink this." narinig kong sabi nong Doctor kay Ella, napaiwas na lang ako ng tingin nang makita kong ngumiti siya sa lalaking iyon.
"Thank you, Doc." sabi niya. Dinig na dinig at kitang-kita ko sila dahil hindi naman masyadong malayo ang pwesto namin sa isa't-isa.
"You're welcome, nurse." I saw him winked at her and they laughed together.
"Humihinga ka pa ba diyan?" tanong ni Hazelle sa akin.
At tulad ng palaging nangyayari, doon ko pa lang marerealize na pigil ko pala ang paghinga ko.
I can die just by seeing her smile and laugh with some other man.
"May nalaman ako, bro." bulong naman ni Thaddeus. Binigyan ko siya ng nagtatanong na tingin.
"Kaya pala puro lalaki ang nag volunteer sa medical mission na ito ay dahil kay Mikaella." agad nangunot ang noo ko sa narinig.
"What do you mean?"
"Noong una ay wala raw gustong sumama dito sa Palawan dahil nga malayo pero noong nalaman nila na kasama si Mikaella ay halos lahat daw ng lalaking nurse at mga batang doctor ay gusto nang sumama. Ang dami mong karibal, bro. Goodluck na lang talaga sa 'yo."
"Saan mo nalaman 'yan?" tanong ko sa kanya, ang paningin ay hindi pa rin maalis kay Ella.
"Sa mga male nurse mismo."
Napamura na lang ako sa isip. Mas lalo akong hindi mapanatag. Ngayon naunawaan ko na kung bakit ayaw nilang paalisin si Ella kanina, at naintindihan ko na rin ang sinabi nong isang male nurse na mawawalan na sila ng gana kapag bumalik agad sa cabin si Ella.
Pero knowing Ella. Sigurado ay wala na naman siyang kaalam-alam doon. May pagkamanhid 'yon, eh.
Ilang beses ko na siyang nakita na humikab. She looks very tired and sleepy. She needs to rest. I want to make her rest but how? Paano ko gagawin iyon? Baka magalit lang siya kapag ginawa ko iyon, at iniiwasan kong magalit siya lalo sa akin.
Nakahinga lang ako ng maluwag noong magpaalam siya ulit na babalik sa cabin nila. At this time ay pumayag na ang mga katrabaho niya at kitang-kita ko ang concern nila para sa kanya. Sumama na rin iyong kaibigan niyang babae pabalik sa cabin nila.
Nakasunod pa rin ang tingin ko sa kanya. At bumilis ang tibok ng puso ko nang tumingin siya sa akin bago umalis. Saglit lang iyon pero sobrang saya ko na, kasi kahit wala siyang sinabi.. Kahit hindi siya nagsalita ay ramdam ko na paraan niya iyon ng pagpapaalam sa akin.
Rest well my love..