Lumipas ang oras na walang kakaibang nangyari at mabuti 'yon para sa akin. Hindi nagpapansin ang tatlo matapos ang nangyari kanina. Talagang si Angelo lang ang promotor ng lahat kaya naman nang nagalit siya kay Ronn sa pang-aasar sa akin ay hindi na rin ako kinulit ng mokong.
Oras na para mag-break kaso busog pa naman ako at ayaw kong pumunta sa canteen, ayaw ko sa maraming tao at mukhang maitutuloy ko na ang plano kong pagtambay sa rooftop ng building. Nagpahuli muna ako sandali habang naglalabasan ang mga classmate ko.
"Sa rooftop ka pupunta ano? eah! Wag ka nang pumunta roon, pangit doon walang libangan, anong plano mo?" tanong kaagad sa'kin ni Daldalita habang naglalakad na ako sa hallway.
"Trick! wag ka na roon boring doon! Wala ka naman magagandang babaeng makikita roon."
Kailan pa ako tumingin sa magagandang babae para lang malibang? Tinignan ko lang si Daldalita habang nasa hagdan ako, dalawa ang hagdan sa building, nasa magkabilang dulo sila, ang isa sa harap ang madalas na ginagamit dahil malapad 'yon at itong nasa dulo ang maliit.
"Hihi. Peace men joke lang." naka-peace sign pa talaga siya nang maisip n'ya kung anong pinagsasabi n'ya.
Wala naman tao sa paligid kaya nagsalita na lang ako.
"Kung wala kang sasabihing matino tumahimik ka na lang." utos ko kay Daldalita.
"Ano?" galing sa likod ko ang boses at alam ko kung kanino 'yon.
"Anong kailangan mo?" tanong ko kay Angelo. Hindi ko napansin na nasa likod ko pala siya samantalang wala naman tao kanina pag-check ko at hindi man lang ako sinabihan ni Daldalita, kung kailan kailangan na magsalita siya hindi siya nagsasalita. Tsh.
"Ako? May kailangan sa'yo? Hah!" Maangas niyang sagot. Wala raw kailangan pero nakasunod siya sa akin.
Kaagad ko siyang hinila sa kwelyo niya at itinulak sa pader. Hindi siya nakapalag dahil hawak ko sa kabilang kamay ko ang buong baba niya.
"Akala mo siguro mabubugbog ako ng mga alipores mo, ano?" mahina pero matigas ang pagkakasabi ko sa kanya.
"Anong pinagsasabi mo?" matigas ding sagot ni Angelo. Aba. Nagmamaang-maangan pa.
Tinabig palayo ni Angelo ang kamay ko at hinayaan ko siyang gawin iyon.
"Wala 'kong alam sa pinagsasabi mo, huwag kang mambibintang kung wala kang katibayan." Dinuro pa niya ako pero tinabig ko rin ang daliri niya.
"Sinungaling! Ikaw lang naman ng may gawa ng ganoon, nagde-deny ka pa!" sabat ni Daldalita, kaso hindi naman siya naririnig.
Inayos ni Angelo ang kanyang kwelyo  bago siya umalis paakyat sa sunod na floor. Gustong-gusto ko na siyang suntukin para makabawi pero inisip kong wag na lang baka ma-guidance na naman ako. Hindi ko pa rin kabisado kung nagbibiro ba si Mr. Morgan sa sinabi n'ya sa akin kaya mainam nang maging maingat at umiwas sa gulo.
"Hindi mo siya susundan? Umakyat na sa taas, banatan mo na para matauhan." sulsol ni Daldalita sa akin at halatang nangigigil.
Tumalikod ako at lumakad pabalik sa classroom. Nawalan na ako ng gana sa nangyari. Pagpasok ko ng room na akala ko ay ako lang mag-isa dahil iniisip kong nagpunta na ang lahat sa canteen, hindi pala.
May classmate akong babae na mag-isang nakaupo sa seat n'ya. Maikli lang ang buhok niya at nagsusulat sa notebook n'ya.
"Aba, may natira pa." nakangusong sabi ni Daldalita. "Wag na kasi tayo rito, pumunta ka na lang sa canteen." pangungulit niya sa akin.
Umupo na ako sa pwesto ko, at tahimik na pinalipas ang oras. Habang patuloy sa pangungulit si Daldalita sa akin na lumabas at pumunta sa canteen.
"Sige na Trick! doon tayo sa labas, baka mamaya hinihintay ka na ni Gello doon sa canteen. Hindi mo ba siya imi-meet?"
Oo nga pala, may kakilala pala ako dito. 'Di bale, tinatamad talaga akong bumaba.
"Trick! sige na, boring dito oh! tignan mo 'yong mga classmate mo nasa canteen na at kumakain, ikaw ba hindi na kakain?" hindi ko pa rin siya pinapansin.
"Trick!!!" lalo pa niyang nilakasan ang boses niya medyo nabingi ako. Dapat talaga kinutusan ko 'tong batang 'to kagabi, ang sakit sa tenga.
"Trick!!! baba tayo!!!" sigaw pa ulit niya. Ano ba? Naiinis na'ko.
Biglang tumayo ang babae at napatigil si Daldalita sa pangungulit. Nagkatinginan lang kaming dalawa, hindi naman umalis ang babae sa seat niya at nakatayo lang talaga siya.
"Hala, nai-ingayan siguro sa akin 'yong tomboy."
Multo ka, at ako lang ang nakakarinig sa'yo. Gusto ko sanang ipa-alala sa kanya pero hindi naman ako pwedeng magsalita na dadalawa lang kaming nandito, maliban sa multong kasama ko.
"Hindi naman siguro ako nakikita ng tomboy na 'yan 'di ba?" tanong sa akin ni Daldalita, nagkibit-balikat lang ako.
"Hoy!" lumingon sa akin 'yong babaeng classmate ko, at halatang nagagalit.
Nagkatinginan lang kaming dalawa, habang natulala rin si Daldalita, maikli nga ang buhok niya at parang lalake ang gupit pero mamula-mula ang pisngi at labi, mukhang half foreigner at ang mga pilikmata, parang manika sa haba.
"Ha?" sagot ko sa kanya.
Magsasalita sana siya ng biglang pumasok sina Alfred at Ronn. Napatingin kami sa dalawang bagong dating.
"Oh, anong meron?" tanong ni Alfred na nagpalipat-lipat ang tingin sa aming dalawa. Hindi naman sumagot ang babae at kinuha ang sinusulat sa mesa saka mabilis na naglakad papunta sa pinto.
"May problema ba? Aya?" tanong ni Alfred pero sa akin nakatuon ang mga mata, hindi pa rin sumagot ang babae na Aya pala ang pangalan at galit na itinulak ang dalawa para mabigyan siya ng daan sa pintuan.
"Wow, akala ko yung tatlo na ang siga rito, may mas siga pa pala sa dalawang alipores ng best friend mo." komento ni Daldalita.
Ngayon ko lang napansin na may classmate pala akong half foreigner at mas siga pa pala sa dalawang alalay n Angelo, at hindi ko best friend si Angelo.
"Anong ginawa mo kay Aya, Alegre?" magkasalubong ang mga kilay na tanong sa akin ni Alfred.
"Hindi mo ba kilala kung sino ang babaeng 'yon?" back-up na naman ni Ronn.
"Panibagong may-ari rin siya ng school?" singit ni Daldalita, ngumiti lang siya, halatang nang-iinis. Hindi sa dalawang kaharap ko kundi sa akin. Tatandaan ko talaga, makakatikim sa akin ang batang 'to sa oras na makalabas lang ulit ako sa katawan ko.
"Wala akong ginagawa sa kanya ah." sagot ko lang sa dalawa.
"Wala raw, eh bakit nagagalit si Miss Aya?"
"Lahat na lang ba ako may kasalanan? Baka pati pag-utot ibintang n'yo sa'kin pag may naamoy kayong mabaho."
"Yuck... 'di ba pwedeng pagkamatay na lang ni Magellan? Ang bantot ng example mo." singit ni Ronn.
Tsh.
"Tama siya Trick." pagsang-ayon ni Daldalita. Hindi nakaka-amoy ng mabaho ang multo pero ewan ko ba kung bakit mahilig maki-epal ng kasama ko.
"Wag na wag mong subukan lapitan o pormahan si Aya..." may pagbabanta sa boses ni Alfred. Aba. Binabakuran na 'yong babae.
"Bakit may relasyon kayo? 'di ba si Angelo ang uma-aligid kay Aya?" singit na naman ni Ronn.
Ah, si Angelo pala, kung maka-react naman wagas.
Pinandilatan ng mata ni Alfred si Ronn pero parang hindi naman na gets 'yon ng isa.
"Hindi ba, ang sabi matatalino ang mga nasa section earth? Bakit parang engot ang isang 'yon?" tanong ni Daldalita na si Ronn ang tinutukoy. Magkaiba kasi ang talino sa common sense, kinulangan siguro ng common sense.
"Ano naman ang gagawin mo kung lumapit ako?" tanong ko kay Alfred, kaagad naman naningkit ang mga mata niya.
"Hoy! hindi porque hindi masabi nang personal ni Angelo na siya ang secret admirer ni Aya pwede ka na maki-sawsaw sa love life ni Angelo!" singit na naman ni Ronn. Kaagad naman napalingon si Alfred kay Ronn.
Ahh. Secret admirer... ngayon hindi na siya secret kasi nakatayo si likod ang babaeng si Aya.
"Ang daldal niya." komento ni Daldalita.
"Anong sabi mo?" tanong ni Aya na halos ikagulat ni Ronn. Speechless naman si Alfred sa katangahan ng kasama, siguradong yari na si Ronn kay Angelo.
"Oy, Aya." halata ang nerbyos sa boses ni Ronn.
"Anong sabi mo kanina tungkol sa secret admirer ko?" tanong ulit ni Aya. Magsasalita sana si Alfred pero pinigilan siya ng isang daliri lang ni Aya habang focus ang mga mata niya kay Ronn.
"Hala, narinig ng tomboy ang sinabi ng engot." natatawang sabi ni Daldalita, tumingin ng masama sa direksyon ko si Aya pero mabilis n'ya ring binawi tingin niya at binalik kay Ronn.
"Wala naman akong sinabi kanina." maang na sagot ni Ronn.
Magsasalita na sana ulit si Aya nang dumating naman si Angelo. Bang. Yari ka Ronn.
"Anong nangyayari? Anong meron?" bungad ni Angelo, nagpalipat-lipat ang tingin ni Angelo kay Aya at Ronn.
May dinukot sa bulsa si Aya at isang sulat ang inilabas niya, nilukot 'yon ni Aya sa harap ni Angelo at saka hinayaang mahulog sa sahig.
Dumiretso papasok ng room si Aya at kinuha ang bag niya tumingin siya sa akin ng masama bago muling naglakad palabas ng room.
Bakit ang sama ng tingin n'ya sa akin?
"I'm not impressed with those flowers, and for your information, I'm allergic to flowers." tinabig niya si Angelo para makadaan siya at tuluyan na ngang umalis ng room si Aya.
Masama ang tingin sa akin ng tatlo nang nawala na si Aya. Teka. Ako talaga ang sisisihin nila sa galit ni Aya?
"Follow me." utos ni Angelo sa dalawa, kaagad namang sumunod sina Alfred at Ronn.
"Ano kaya mangyayari..." naintriga si Daldalita kaya lumipad siya at sinundam ang tatlo. Naiwan akong mag-isa rito sa room at sa wakas ay tumahimik na ang buhay ko.
Ilang minuto pa ang lumipas at unti-unti nang nagbabalikan ang mga classmates ko at malapit nang magstart ang klase ay hindi pa rin bumabalik ang apat, pati si Daldalita ay wala pa rin, busy pakiki-usyoso.
Speaking of the devil, bigla na lang siya sumulpot galing sa harap, sa whiteboard pa talaga siya nagpakita.
"Trick! pigilan mo sila!!!" bungad na sigaw ni Daldlita. Sinong pipigilan ko? Nanatili lang ako sa upuan ko kahit kitang-kita ko na natataranta na si Daldalita.
"Trick! Ano ba? Pupunta sina Angelo sa lumang building!"
Sa lumang building? Eh ano naman sa'kin?
"Trick!!!" sumigaw na siya sa harapan ko at napapikit ako sa lakas ng boses niya, nagalaw na rin ang mesa ko kaya naman napatingin ang mga classmates ko sa tunog ng pag-usod ng mesa.
TSH.
"Trick!!!" sumigaw ulit siya, talagang nag-aalala kina Angelo, kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at kunwari ay nag-dial ako.
"Hello..." sandaling lumingon ang ibang classmates ko at bumalik naman kaagad sa kung ano man ang kani-kanilang mga ginagawa.
"Trick!!! Ano pa bang ginagawa mo?" sumisigaw pa ring tanong ni Daldalita.
"Wag ka ngang sumigaw..." sagot ko sa kanya "...naririnig kita." tumingin ako sa kanya habang nasa tenga ko ang phone ko. Tumango naman siya at medyo kumalma na.
"Ano bang problema?"
"S-sila Angelo... papunta sa lumang building." sagot niya.
"O, eh ano naman sa'kin?"
"Pigilan mo sila! baka kung anong gawin ng bad spirit sa kanya!" utos ni Daldalita halatang natatakot na sa pwedeng mangyari sa tatlo.
"Bakit? Ano naman sa'kin? hindi naman ako magpapaka-bayani para sa kanila." Ano naman sa akin kung may mangyari sa kanila sa lumang building?
"Baka mapahamak sila, baka saktan sila ng bad spirit."
"Tsh.." 'Yon na lang ang naisagot ko. Wala akong planong tulungan ang tatlo, at wala rin naman akong magagawa kapag pumunta ako sa building na 'yon.
"Nakakainis ka!!! galit na sigaw ni Daldalita saka lumipad ulit papunta sa direksyon kung nasaan ang lumang building.
*****************
Nagsimula na ang klase at hindi pa rin bumabalik si Daldalita, wala akong planong pumunta sa building para lang tulungan ang tatlo at wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa kanila.
Pumasok na si Sir Bacsal para simulan ang klase. Wala pa rin ang tatlo... hindi pa rin bumabalik si Daldalita.
"Ok class..." simula ni Sir Bacsal. Ano bang gagawin nila sa lumang building? Wala naman siguro mangyayaring kakaiba dahil umaga ngayon... pero kanina may nangyaring kakaiba... may sinaniban na Grade 10. Malapit lang ang building nila sa lumang building at nandoon ang tatlo, sinundan pa ni Daldalita...
Wala akong pakialam sa kanila...
Wala akong pakialam sa kanila...
"Today were going to tackle- where are you going Mr. Alegre?" naputol ang pagsisimula ni Sir dahil bigla akong tumayo at nagmamadaling pumunta sa pinto.
"Cr, Sir. excuse me po!" dirediretso ko bumaba sa hagdan at tumakbo ako papuntang lumang building.
Ano bang nangyari sa kanila? Anong gagawin nila sa lumang building?
Habang tumatakbo ako ay nakasalubong ko si Mrs. Mendoza at hindi ko na nagawang bumati pa.
"Where are you going Mr. Alegre? class has already started. Loitering around the school during class hour is prohibited." pigil sa akin ni Maam. Napahinto ako sa pagtakbo. Naman...
"C.r. Ma'am." sagot ko sa kanya sabay takbo paalis.
"May sariling comfort room ang floor ng mga Section Earth at hindi diyan ang comfort room ng school!" tawag niya sa akin pero di ko na talaga siya pinansin dahil sa pagmamadali ko.
Nakarating na ako sa tapat ng building, walang tao sa labas. Tumakbo ako papunta sa loob ng building at hinanap ang tatlo. Unang kwarto, bakanteng room at puno na ito ng alikabok, nagkalat ang mga kinakalawang na mesa at upuan at pinamahayan na rin ng gagamba. Wala sila dito.
Second room... empty.
Tatlong floor 'tong building na 'to at nasa second floor ang nakita naming multo ni Daldalita kagabi. Kailangan ba talaga isa isahin ko ang apat na room sa bawat floor? Hindi na.
Tumakbo ako papuntang hagdan at napatigil ako ng paakyat pa lang ako. Sira ang ilang baitang ng hagdan, hindi rin abot kung tatalunin at delikado rin kung sakaling talunin dahil kitang kita kong bulok na ang mga kahoy.
Tumakbo ako sa kabilang dulo ng building, maayos naman ang hagdan at sinimulan ko agad ang pag akyat pero sa halip na mabilis ang mga hakbang ko paakyat ay naging maliit ito at dahan dahan dahil sa bawat tapak ko sa kahoy na baitang ay tumutunog iyon sa karupukan at maaring bumigay anumang sandali.
Wala rin sila sa second floor, maingat na ang paglakad ko sa floor na ito dahil kahoy na ang sahig na nilalakaran ko, ang ilang kahoy na naapakan ko ay tumutunog na tulad ng sa lumang aparador kapag binubuksan.
Sinilip ko ang unang kwarto... wala rin...
Ayaw ko nang tumuloy sa pangalawa dahil doon ko nakita ang batang babae na umiiyak kagabi...
"Hoy!" tawag ko sa kung sinuman ang pwedeng makarinig sa paligid, walang sumasagot... napilitan na tuloy akong sumilip sa kwarto.
"Mr. Alegre!" nagulat ako ng marinig ko ang boses ni Mrs. Mendoza, nasa baba siya at mula sa kinatatayuan ko sa hallway ay nakikita kong nakapameywang pa siya habang nakatingala sa akin.
"What are you doing in that building? students are not allowed to go here!" babala niya sa akin, lumapit ako sa may kinakalawang na railing para makita ko siya ng klaro.
"May hinahanap lang po ako Ma'am." sagot ko sa kanya. Nakaramdam ako ng kakaiba at parang bumigat ang pakiramdam ko ng makita ko Mrs. Mendoza.
"Anong hinahanap n'yo d'yan? walang ginto d'yan, bumaba na kayo at delikado d'yan alam ninyong bulok na ang mga sahig at hagdan d'yan." sabi ni Mrs. Mendoza sa akin.
"Yes Ma'am... bababa na po ako." sagot ko sa kanya.
"Bilisan ninyo!" pagmamadali ni Maam.
Ninyo? teka... kanina pa gumagamit si Maam ng ninyo sa pakikipag-usap sa akin.
"Ma'am mag-isa lang po ako." sabi ko kay Mrs. Mendoza hindi ko alam kung bakit pero biglang nagtayuan ang mga balahibo ko sa batok samantalang sanay na ako na makakita ng multo.
"What are you talking about? who's that girl at your back? she's not even wearing a uniform." tinuro pa talaga ni Maam sa may bandang kanan ko.
Dahan dahan akong lumingon sa kanan, at tama nga si Maam... may kasama ako. Napaurong ako sa pagkabigla at napaupo sa sahig.
Ang batang babae kagabi, bahagya siyang nakalutang sa sahig at nakasuot siya ng white dress na hanggang tuhod. Natatakpan pa rin ng mahabang buhok ang kanyang mukha.
"Magbabayad ka!!!" malakas na sigaw ng bata, napatakbo ako sa loob ng kwarto kung saan ko siya nakita kagabi. Naman... bakit ba ako napunta dito? bakit hindi na lang ako tumakbo pababa?
"Mr. Alegre! what's happening?" sigaw ni Ma'am Mendoza, teka baka pumunta si Ma'am at madamay pa siya. Sasagot sana ako pero pumasok din sa loob ang batang babae, kitang kita ko sa sulok ng kwarto kung saan siya kagabi naka-upo ang mga marka ng kanyang kuko na ginawa niyang pagkalmot sa kahoy.
"Gaganti ako..." malamig na ang tinig ng bata sa pagkakataong iyon.
"Whoa, whoa, whoa! teka, teka, bata." pigil ko sa kanya, nataranta ako dahil biglang naglutangan ang mga sirang mesa at silya sa loob mg kwarto. Alam ko kung anong plano niya at masakit iyon sigurado.
Nasaan na ba ang mga taong pinuntahan ko dito? bakit parang wala sila?
"Magbabayad ka!!!" sigaw ng batang multo sa akin, wala naman akong kasalanan anong dapat kong pagbayaran?
Isa-isang tumilapon ang mga bulok nang mesa at silya patungo sa akin at wala akong ibang magawa kundi ang umiwas sa mga ito. Sa pagtama ng ilang mesa na naiiwasan ko sa dingding ng building, malalakas na tunog ang maririnig mo sa bawat gamit na tumatama dito.
"What's that noise Mr. Alegre?!" sigaw ni Mrs. Mendoza sa akin mula sa baba na kinatatayuan niya.
Hindi ko magawang sumagot dahil sa abala ako sa pag-iwas sa mga nagliliparang gamit sa paligid. Sinubukan kong pumunta sa pinto para makalabas pero bigla iyong sumara kahit pa sira na dati pa ang pinto ay magiging mahirap itong mabuksan.
Tumama sa likod ang isang silya, hindi ko na nabantayan ang likod ko dahil sa pag-iisip kong makapunta sa pinto.
Ang sakit! bakal ang silyang 'yun at parang biglang nanlabo ang paningin ko. Hinablot ko ang pinaka malapit na gamit na maabot ko sa paligid, yung silya ang nakuha ko at nanatili akong nakasandal sa pader upang maproteksyonan ang likod ko at ginamit ko ang silya para naman pananggalang sa mga nagliliparang gamit sa aking harapan.
"Naman... Bwisit..." asar na asar kong sabi sa sarili ko. Mabuti na lang talaga at may silya akong pansalag at kung lahat ng iyon tumama sa akin hindi ko na alam kung ano mangyayari sa akin
Walang daanan, nakasara ang pinto, mas matibay ang dingding dito kumpara sa sahig kaya wala akong dadaanan... maliban na lang sa isa.
Sa bintana! hindi na ako nag isip pa basta ginamit ko yung silya at buong lakas na pinalo sa kahoy na bintana, kaagad namang nasira ang bintana at mabilis akong tumalon sa bintana, at iyon ang pagkakamali ko.
Pagkatapak na pagkatapak ng mga paa ko sa kahoy na sahig ay agad itong nasira at nahulog ako diretso pababa, bumagsak ako sa ground floor.
"Mr. Alegre!" patakbong lumapit sa akin si Mrs. Mendoza. Nasundan ba ako ng batang babae? tumingin ako sa itaas habang kinakausap ako ni Mrs. Mendoza.
"What happened? are you okay?" nag-aalala niyang tanong, nakatingala lang ako sa itaas, baka may sumunod na gamit mula sa itaas at lalo kaming mapahamak.
"Mr. Alegre!" niyugyog ni Mrs. Mendoza ang balikat ko.
"Ma'am." bumalik ang atensyon ko sa kanya, kahit may isyu kami kahapon pati ng anak niyang si Alfred ay kita ko ang pag-aalala niya. Naalala ko tuloy ang mama ko.
"Ok lang po ako Ma'am..." inalalayan niya akong tumayo at doon ko lang naramdaman na masakit ang mga binti ko. Marahil dahil sa impact ng pagbagsak ko mula sa second floor.
"Anong nangyari sa'yo? You're a mess!" tanong niya sa akin, doon ko lang napansin na puro galos ang mga braso ko, madumi ang puting polo ko at tumutulo ang dugo ko.
Dugo? bakit? may malalim ba akong sugat? pinakiramdaman ko ang katawan ko, wala akong sugat sa ulo, may sugat ang binti ko marahil dahil sa mga bulok na kahoy sa sahig na nabutas sa pagtalon ko palabas sa bintana.
Tumulo na naman ang dugo mula sa kinatatayuan ko...
Tumingala ako at hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. Nakakatakot ang nakita ko.
"What are you looking at?" tumingala rin si Mrs. Mendoza sa kung saan ako nakatingin.
Napatili siya, at sa lakas ng boses niya na malapit sa tenga ko, medyo nabingi ako.
Si Ronn, nakasabit sa kisame at nakadikit, nakapormang krus ang pagkakaayos niya sa kisame ng hallway. Halos naliligo siya sa sarili niyang dugo.
★★★★★ITUTULOY★★★★★