News Reporter
"Mrs. Cortel, ano po bang pangalan ng inyong nawawalang anak?" Tanong ng reporter sa hindi gaano katandaang babae.
"She's Ciara Cortel. Please, baby. If you can see this, and you're hearing this. Wherever you are, please come back to us. Come back to mommy, baby. Please. It's me.. your mom. Comeback now, please? I need you."
'Ilang years na ba nawawala ang anak niya?'
'Grabe ang swerte nung anak niyan.'
'Oo nga! Balita ko, eh isa daw 'yan sa mayayamang tao sa bansa Japan.'
"Sa kasalukuyan po, maari niyo po bang ipakita sa amin ang larawan ng 'yong anak sakali mang mayroon na kayong balita sa kasalukuyang itsura nito?" Muling tanong ng reporter na agad namang ikinatango ng babae.
"Here's the latest picture of her, this was given by someone from Philippines and for now she's 18. Please, if someone knows where she is, paki-report naman agad."
'Maganda pala ang anak niya ano?'
'Oo nga! Kamukhang kamukha ng nanay oh?'
"Kung sino man po ang makakita sa kanya, I will give a reward with worth of 100,000. Just please, take her to me. Bring her back to me." Umiiyak na pakiusap ng babae.
'Uy! 100,000 daw!'
'Naku! Hahanapin ko 'yan!'
'Oo nga! Sayang 'yun, oh! 100,000!'
Palanding na ang eroplano kaya nag-ready na ang iba, habang ang grupo nila Ciara ay mahimbing pa rin na natutulog sa kanya-kanya nilang mga puwesto. Ilang minuto pa ay nakalapag na rin ang eroplano.
Ciara's pov
"Hmm, aray!"
*yawn*
"Asan na ba tay- shit! Shit! Hoy, magsi-gising na kayo! Lumapag na ang eroplano!" Narinig kong sigaw ni Jennifer, dahilan para maalimpungatan ang kaluluwa ko, ngunit nanatiling nakasara ang mga mata ko.
"Argh, what's with you?!" Rinig kong reklamo ni Altair.
I'm still sleepy. Tulog pa tayo—
"ANONG WHAT'S WITH YOU?! ANDITO NA TAYO! HOY ARA! TYLER! GUMISING NA KAYO! IIWAN NAMIN KAYO DITO! GRABE MATULOG 'TONG MGA 'TO, PAGBABATUKAN KO KAYO EH!" Sigaw ni Jennifer, dahilan para inis kong iniwas ang mukha ko sa kanya. Nakakarindi, kitang natutulog 'yung tao.
"Hey, Tyler. Gising na," rinig kong boses ni Raiza.
"Ciara, Ciara! Tayo nam Andito na tayo," sambit ni Raiza, habang niyuyogyog ako.
"Hmm, sunod ako~"
"Anong sunod?!"
*Poink*"
"Aray!" Reklamo ko, habang hinihimas 'yung ulo ko. Kainis naman, bakit ba ako binatukan?! Inaantok pa nga ako, hindi ba sila makaintindi?
"Tumayo ka na, Ara! Aba!" Nakasimangot ko namang iminulat ang mga mata ko at bahagya pang nag-stretch dahil nangalay ang buong katawan ko.
"Hoy, ikaw! Gumising ka na rin diyan!"
*poink* 
Natawa naman ako nang batukan din ni Jennifer si Tyler nang hindi pa rin talaga ito nagising, pero nkngtokwa! Hindi pa rin talaga nagising, tibay!
"Hoy, gising!!" Sigaw ni Jennifer.
"Excuse nga hehe." Saad ko at nilapitan si Tyler, kahit antok pa ako ay inistretch ko muna 'yung braso ko, at umatras ng kaonti, para bumwelo na wrestlingin si Tyler.
"YAAAAAHH—!!!"
"Okay na alo. Gising na ako!" Napaatras na lang ako at hindi natuloy ang pagdagan na gagawin ko sa kaniya nang magising ito. 
"Bwiset ka, kailangan lang pala si Ciara ang kumilos para magising ka diyan!"
"Aray naman! Gising na nga 'yung tao, babatukan pa!" Reklamo ni Tyler.
"Tama na 'yan, tara na," sabi ni Raiza, kasama si Altair at palabas na sila.
"Bilisan niyo diyan!" Sabi ni espren at lumabas na.
"Grabe 'to si ate, hindi na naawa." Nakangusong reklamo ni Tyler, habang kinukuha ang mga gamit nya.
"Pati nga ako binatukan, eh. Kung hindi ba naman siraulo." Sabi ko at hinila na ang maleta ko.
"Pft! HAHHAHAHAHAH! binatukan ka rin? Tulog mantika ka kask eh!" Pangaasar nito, binatukan ko naman siya.
"Aray! Kanina pa kayo ah!" Reklamo nya.
"Kesa naman sa'yo na parang nasa kabaong na! Napakahirap gisingin. Kailangan wrestlingin muna bago magising." Sabi ko dito.
"Aba!"
"BILISAN NIYO NAMAN! KAYONG DALAWA LAGI ANG NAHUHULI EH 'NO?!" Sigaw ni jenny mula sa labas.
"Ito na nga, palabas na! Dumadada ka pa ka diyan!" Reklamo ni Tyler.
Ang ingay nila, omyghad. Nakakahiya!
"Uy, gutom na ako. Kain muna kaya tayo?" Suggest ko.
"Me, too." Sang-ayon ni Altair.
"Ako rin." Raiza.
"Gutom na rin ako," Tyler.
"Ikaw, huwag ka nang kumain. Nabusog ka naman sa kakasalita mo eh." Turo ni Tyler kay espren. Kumunot naman ang noo niya, at saka tinadyakan si Tyler.
"Tara na nga!" Natatawang sabi ni Raiza, sumunod naman kami.
"Hays, grabe ang sakit sa likod!" Reklamo ko.
"Oo nga eh. Para akong nagkaro'n ng stiff neck." Ani naman ni Raiza.
"Ikaw, ate? Anong sumakit sa'yo? Panga mo?WHAHAHHAHAHAHHAHAHAHHAHA!" Natatawang pang-aasar ni Tyler, kaya natawa din kami.
"Dito na lang kaya tayo kumain?" Si Altair.
"Tara, tignan natin 'yong menu." Sabi ni Jennifer, kaya tinungo na namin ang resto na 'yon.
Grabe, gutom na talaga ako.
Few minutes later..
"Dalian niyo! Jusko, ngayon alam ko na ang feeling ng nasa train to busan!" Sigaw ni Jennifer habang tumatakbo kami sa kalsada.
Sabay-sabay kaming tumatakbo ngayon, dahil paano ba naman! Bigla na lang may mga humabol sa amin na mga tao kanina nung hinihintay namin yung order namin!
Flashback
"Ito na lang sa akin." Turo ni Raiza sa isang soup, pero mukhang special siya.
"Pakuha nga ng tubig, grabe nakakauhaw." Sambit ni Tyler.
"Hey man, look at the girl beside us. She looks like the missing girl, isn't she?"
"Omyghad sis, tignan mo! 'Yung babae na naka-puti, banda sa kabilang table, hindi ba siya 'yong nawawala? Pilipino din pala siya."
"Oo nga, 'no? Lapitan kaya natin?"
Rinig naming bulungan sa paligid namin, napansin naming lahat 'yun, dahil paano ba naman, halos lahat sila ay nakatingin sa direksyon namin.
"Anong problem nila?" Tanong ni Altair.
"Nakakita kasi sila ng mukhang artista." Pagmamayabang ni Tyler.
"Baka turista?" Pagtatama ni Jen, pft.
"Excuse me," napalingon ako sa babaeng nakatayo ngayon sa harap ko, singkit siya.
"What's your name—"
"We're sorry, but no one's allowed to talk to her." Ani Raiza.
"I just want to know, she looks like the missing girl."
"Missing girl?" Nagtatakhang tanong ko.
Mukha ba akong nawawala?
"Kamukha mo po kasi 'yung nawawalang anak nu'ng mayaman na negosyante. May reward daw na 100k kung sino man ang makakahanap sa kanya." Saad naman nung isang babae na sa tingin ko ay pilipino din.
Agad naman akong napaiwas ng tingin at humarap kila Raiza na nanigas na rin sa kinauupuan at mukhang hindi alam ang gagawin.
Uh-oh, trouble.
"Guys. I will count 1 to 3, tatakbo tayo, ah?" Si Raiza na pasimpleng kinukuha ang gamit niya, ganun din ang ginawa namin.
"1.." I bit my lower lip, shit.
"2-" 
"SIYA NGA 'YON, HARANGAN NIYO DALI!!" Someone shouted, dahilan nang mabilisang pagkilos naming lahat.
___
"Shit!" Bulalas ni Tyler habang tumatakbo.
"Ano ba 'yan kasi, Ciara! Takpan mo nga 'yang mukha mo!" Sigaw ni Tyler, habang tumatakbo kami.
*PLAK!*
Napahinto kami sa pagtakbo nang madapa ang tanga.
"BWA—BWAHHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHHAHAHA!!"
Tawanan namin nang madapa si Tyler. Nadapa ang unggoy, HAHHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHHA!
"KARMA YAN! HAHAHHAHAHAH!" Sigaw ni Jennifer sa kanya. Tumayo naman siya ng nakanguso at pinagpagan ang sarili.
"There she is!!" Narinig naming sigaw mula sa Hindi kalayuan. Nagkatinginan naman kaming lahat habang nanlalaki ang mga mata.
"Takbo!!" Sigaw ni Tyler at ganun nga ang ginawa namin.
Ahk! This is hell!
"Seriously! Manghahabol talaga sila ng tao para lang sa 100k?!" Si Altair.
"Malamang! Kung ako rin naman sila. Gagawin ko rin 'yun, 'no!" Sigaw ni Jennifer.
"Liko tayo!" Sigaw ni Raiza.
Tulad ng sinabi nya ay lumiko nga kami. Lumingon ako sa likod para tignan kung may humabol pa ba samin, pero-
*Plak!*
"Aray!" Daing ko nang wala sa wisyong natumba ako, dahilan para sunod-sunod na matisod sa akin 'yung mga kasunod ko.
"Aray!'
"Fvck!"
"Aww! Huhu!"
"Ano ba 'yan!"
Napahawak ako sa katawan ko dahil nadagananan muna nila ako bago sila bumagsak sa lupa huhu.
Ang sakit! Feeling ko nabali 'yung buto ko sa likod. Napapikit ako sa sakit nang nakadagan pa din sila sa akin.
"Oh, no! help them!" Narinig kong sabi nang kung sinong babae na ngayon ay mga nasa harapan na namin. 
Shit, ang sakit talaga sa likod huhu.
Magsilayas na kayo! Mababali na ang buto ko! Parang awa niyo na!
"Sorry, kids." Paghihingi ng paumanhin nito, habang tinutulungan kaming tumayo nung mga kasama niyang pulis.
Bakit naman nag s-sorry 'yon?
"It seems that you're all new here, are you a tourist or something? I'm sorry for the curiosity. But, why are running?" Tanong nito pero kahit isa, walang pumansin sa kanya dahil busy kami sa paghawak nang masakit sa amin.
"Aray huhu. Tangina kasi, sino bang tanga tangang nadapa na naman?!" Rinig kong bulyaw ni Jennifer. Habang ako, nakayuko at nakahawak ang isang kamay sa likod, ang isa naman ay sa ulo. Para akong dinaganan ng tatlong matatabang tao.
"Ang sakit ng pwet ko!" Reklamo ni Tyler at hindi na makalakad ng ayos ata.
"Pasensya na po, may— aray! M-may humahabol po kasi—
Kumunot ang noo ko nang hindi tinuloy ni Raiza ang sasabihin niya.
"Whats wrong—.." Kahit si Altair ay narinig kong napahintong magsalita.
"Oh em jih!" Narinig kong sambit ni Jennifer.
"Woah!" Pag react naman ni Tyler.
What the fuck is happening with them?! Hindi ko makita ang nangyayari dahil nakayuko pa rin ako! Sobrang sakit ng likod ko at hindi ko iyun agad maiangat!
"Wait, you're familiar to me. If I'm not mistaken, you're the girl who gave the picture of my lost daughter, right? And you are Ms. Raiza?" Tanong nung babae na mukhang kausap ngayon si Raiza.
T-teka! Binigyan ng picture? Lost daughter?
D-don't tell me..
"H-hindi ba't siya y-yung.." narinig kong sabi ni Tyler.
Kahit sobrang sakit ng katawan ko at hindi ko maiangat ay sinubukan ko pa rin, para makita ko kung sino 'yung babae, pero-
"ARAY!!! YAWA ANG SAKIT!!" Hiyaw ko na nakapukaw ng atensyon nilang lahat.
"Omayghad! Ija, does your body hurts?" Tanong nung babae. Hindi ba halata? Hindi na nga ako makagalaw dito, itatanong pa.
"Y-yung likod ko po, hindi ko maidiretso!" Sagot ko habang nakahawak dito, dinadaing 'yung sakit no'n. Hindi ko talaga magalaw.
"O-okay? I'm going to help you up, Just shout 'aw' if it's hurt, alright?" Sabi nito, dahilan para kumunot ang noo ko, kahit weird ay tumango na lang ako.
Kahit wala pang nangyayari ay 'yung mukha ko parang natatae na.
"I'll start in one, two.. three- crack—"
"AH!!!" Malakas na hiyaw ko, 1/4 pa lang yata ang naiiuunat pero sobrang sakit na. May namuo na rin yatang luha sa gilid ng mata ko dahil ang sakit talaga.
I closed my eyes, shit. 
"Naku. Tulungan ko na po kayo!" Sabi ni Raiza.
"Okay, Ciara! Hinga ng malalim," saad ni Raiza.
Huminga naman ako ng malalim tulad ng sinabi ni Raiza at hinawakan muli ang likod ko na konti na lang ay babalik na sa dati, pero ang sakit na! Hindi ko na kaya! Pwede bang dalhin na lang ako sa hospital?
"Okay game, ah.. i-ia-angat na po natin." Sabi ni Raiza doon sa babae na mukang tulala ngayon.
"W-what did you just say?"
"What's her name?" Tanong nung babae na mukhang naguguluhan. Napatingin naman ako kay Raiza na lumunok muna.
"S-shes, Ciara. Ciara Hilvano, M-Mrs. Cortel," sagot ni Raiza, dahilan para kumunot ang noo ko.
Mrs. Cortel?
"S-she's.."
"Yes po, she's your daughter, Mrs. Cortel." Napatingin kaming lahat kay Altair nang sambitin niya ito.
What!? 
"D-daughter? You're Ciara? My long lost daughter? H-how come? Can you prove it to me?" Tanong nito, naramdaman kong lahat sila ay nakatingin sa akin.
What?! Ang awkward kaya ng itsura ko! Nakakuba!
"See it for yourself, Mrs. Cortel." Sambit ni Raiza, nakita ko naman 'yung paa nung babae na papalapit sa akin.
"C-can you look at me?" Utos nito sa akin, kaya kahit nahihirapan ay sinubukan kong tumingin sa kanya na halatang sobrang ikinagulat niya na akala mo ay nakakita ng multo nang tuluyan kong iangat ang ulo ko.
"Ciara? O-omg.. Ciara!" Hiyaw nito at hindi na nagdalawang isip na hilain ako para yakapin na ikinagulat ko naman.
"Aray!" Daing ko nang tuluyan nang dumiretso ang katawan ko.
"Oh, I-I'm sorry.." naiiyak na paumanhin nito at hinawakan ako sa mukha.
"I-ikaw nga," hindi ko alam ang gagawin ko, kundi matulala na lang nang tuluyan ko ring makita ang mukha nito.
Totoo nga.. siya ang ina ko.
Nakikita ko ang sarili ko sa kaniya at nararamdaman kong malapit ang puso ko sa kanya.
"M-mommy?" Hindi makapaniwalang sambit ko.
"Oh, God. Ciara.." Tuwang tuwang saad nito, kahit pa umiiyak na ay agad akong niyapos ng sobrang higpit nito, gano'n din ang ginawa ko.
Napatingin ako sa mga nag-flash na camera. Andami na pa lang tao at hinaharangan ito ng mga pulis.
Naramdaman kong may mga pumatak na luha sa pisngi ko.
"Mom." Muling tawag ko. Narinig kong mas lalong lumakas ang hagulgol niya nang sambitin ko 'yon. Hinawakan niya ang mukha 'ko, basa ang mukha niya ng luha, pero luha ko ang pinunasan niya.
"You're really are my child. Kamukhang kamukha mo ako nung dalaga pa lang ako." Sabi nito at ngumiti, saka pinunasan ang namumuong luha ko.
"I really miss you a lot, baby," sambit nito at niyakap akong muli.
"After so many years of finding you. I already found you, you're now here standing in front of me." Hindi makapaniwalang sabi nito.
Hindi ako makapag-salita. Bagkus, patuloy lang sa pagbagsak ang mga luha ko.
"So, Mrs. Cortel." Tumingin ito kay Tyler na nakapamulsa.
I wiped my tears, ano na naman kaya ang sasabihin nito? 
"Ngayon pong nakita niyo na ang anak niyo," tinaas niya pa ang dalawang kilay niya, at saka ngumiti na para bang nagtagumpay.
What now?
"At kami ang nakita niyong kasama nya, ibig sabihin.."
"SAMIN MAPUPUNTA ANG REWARD NA 100,000! YES! WOOOH! YEAAAH! YUHOOO!! 100,000 FOR ME! YEAH! YEAH! YEAH! WOOH!!" Masayang sigaw nito at nagtatatalon pa.
Wth?! Srsly?! Tyler Jeon?!